Μόνος ολομόναχος




Δευτέρα 27 Ιουνίου 2016

ΒΡΕΤΑΝΕΞΟΔΟΣ, ΕΛΛΑΔΕΞΟΔΟΣ όμως εμείς εδώ απαντάμε με χαμάμ


Οι Βρετανοί πολίτες  τσιμπήσανε στις λαϊκίστικες εξαγγελίες, όπως πριν από αυτούς την πάτησαν κάποιοι άλλοι. Ονόματα δεν λέμε, οικογένειες και φυλές  δεν θίγουμε Όμως πρέπει να τονίσουμε ότι, όπως και στην ανάλογη περσινή περίσταση, την εκστρατεία της Βρετανοεξόδου την ανέλαβαν κάποιοι κυριολεκτικά σιχαμεροί τυπάδες. Ο Φάραζ και ο Μπόρις.  Disgusting people. Δεν είχαν κανένα απολύτως σχέδιο για το άφτερ. Και έβαλαν την χώρα τους  σε μια τεράστια περιπέτεια. Και τώρα Μπρεξιτάδες και Μπριτανοριμεϊνάδες δεν έχουν ιδέα για το πως θα πορευθούν. Χάος. Τεράστια προβλήματα στη Βόρεια Ιρλανδία, όπου η τόσο πολύτιμη ειρήνευση κινδυνεύει. Τι θα γίνει τώρα, που οι καθολικοί ζητούν την ένωση με την Ιρλανδία για να παραμείνουν στην Ευρωπαϊκή Ένωση και αντιδρούν οι διαμαρτυρόμενοι; Πάλι εμφύλιος που να πάρει; Και με τη  Σκωτία τι θα απογίνει; Μάλλον πλέον είναι νόμιμο και λογικό και σωστό  για τους Σκωτσέζους να αποσχισθούν, αφού πέραν όλων των άλλων επιθυμούν και αυτοί  να παραμείνουν στην Ευρωπαϊκή Ένωση; Και οι Γάλλοι που τόσα χρόνια θυσιαζόντουσαν  και κρατούσαν στο Καλαί κλειστή τη διαφυγή δεκάδων χιλιάδων μεταναστών προς την Αγγλία; Θα συνεχίσουν να προστατεύουν τους νησιώτες; Έχουν πλέον καμία υποχρέωση; Και πλέον είναι βέβαιο ότι  το Λονδίνο θα χάσει την πρωτοκαθεδρία του ως το οικονομικό κέντρο της Ευρώπης Και τι νομίζουν οι σιχαμεροί; Ότι θα χάσουν οι μεγαλοκεφαλαιούχοι λόγω της υποβάθμισης του Λονδίνου ή θα αυξηθεί η ανεργία, θα χαθούν καλοπληρωμένες δουλειές, θα χάσουν πολλά  και όλοι οι υπόλοιποι χαμηλόμισθοι εργαζόμενοι στο Λονδίνο, τις άλλες μεγάλες πόλεις αλλά και στην επαρχία αφού εν πολλοίς όλοι στηρίζονται στον πλούτο αυτό;
ΒΡΕΤΑΝΕΞΟΔΟΣ λοιπόν.
Ο αντιευρωπαϊσμός νίκησε στην Αγγλία και την Ουαλία.
Οι κάθε μορφής λαϊκιστές,φασίστες, ψεκασμένοι σε όλη την Ευρώπη και την Ελλάδα και μαζί τους, οι εγχώριοι οπαδοί του Αρτέμη Σώρρα πανηγυρίζουν, αφού συνασπισμένοι έχουν πλέον πάρει το πάνω χέρι στις Ευρωπαϊκές κοινωνίες.
Η Ευρώπη που γνωρίσαμε τα τελευταία ογδόντα χρόνια είναι σε πολύ μεγάλη κρίση. Οι πλειοψηφίες στις Ευρωπαϊκές κοινωνίες θεωρούν δεδομένα αυτά που έχουμε πετύχει με τους αγώνες μας. Επιθυμούν τη διάλυση της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η ειρήνη στην Ευρώπη επί ογδόντα χρόνια δεν τους λέει πλέον κάτι.  Την θεωρούν και αυτή δεδομένη και εξασφαλισμένη. Η υποχώρηση του κοινωνικού κράτους, αντί να τους κάνει να θελήσουν αλλαγές, τους δημιουργεί αισθήματα απέχθειας για το σύστημα και τις δομές. Γαία πυρί μιχθήτω που έλεγε και ο ανώνυμος Ελληνας τραγικός ποιητής. Δεν σκέφτονται ότι ακόμα και τώρα, παρά  τα υπαρκτά προβλήματά μας.  που βασικά προκύπτουν από την άνοδο των οικονομιών των τρίτων χωρών και την αδυναμία πλέον της Ευρώπης να καρπούται την υπεραξία της εργασίας των ανά τον κόσμο φτωχών, ακόμα και έτσι, η Ευρώπη είναι ο χώρος με την  περισσότερη δημοκρατία, το καλύτερο κοινωνικό κράτος, τη μεγαλύτερη ελευθερία, τα δικαιώματα για τις μειονότητες, μουσεία, πολιτισμό, μουσική, έρωτα, ζωή, ταξίδια. Ουδείς από τους λαϊκιστές σκέπτεται ότι η Ευρώπη είναι με διαφορά ο καλύτερος τόπος για να ζει κανείς και για αυτό όλοι επιθυμούν να έλθουν να ζήσουν μαζί μας. Όλοι οι ανά την υφήλιο ταπεινοί και καταφρονεμένοι στην ήπειρό μας θέλουν να μεταναστεύσουν. Και υπάρχουν εδώ δίπλα μας οι "αριστερούληδες" και πασοκούληδες βολεμένοι σε πλείστες όσες περιπτώσεις, που ζητούν να τα διαλύσουμε όλα. Καίγεται πλέον η Ευρώπη και κινδυνεύουν κατακτήσεις δεκαετιών. Το φθινόπωρο φέτος και στις αρχές του 2017 όλα θα κριθούν. Τράμπ και Λεπέν έρχονται. Εάν συμβεί αυτό, όλα τελείωσαν για την ζωή που ξέραμε. Ξεκινά ο απομονωτισμός, οι εθνικοί ανταγωνισμοί, οι οικονομικοί και όχι μόνον πόλεμοι και τα εμπάργκο, οι διχόνοιες, η δυστυχία και η μεγάλη ανεργία. Καταφθάνουν οι Πέπε Γκρίλληδες, οι Αυστριακοί και Ολλανδοί ακροδεξιοί, ο Φάραζ. Και ημείς εδώ στην κοσμάρα μας συγκυβερνούμε με τον Καμμένο και θεωρούμε θετικό βήμα την διάλυση.Και σε λίγο καιρό ο Καμμένος θα είναι παρελθόν και θα αναλάβουν οι επελαύνοντες χρυσαυγίτες  που θα εκμεταλλευθούν την αποσύνθεση. Και συνεχίζουμε να θεωρούμε τους εαυτούς μας  προοδευτικούς και χαρούμενους για το Βρετανέξιτ. Κολώσαμε πέρσι με το Ελλαδέξιτ και τώρα παίρνουμε το αίμα μας πίσω με τον Φάραζ και τον Μπόρις.
Οι Βρετανοί ψήφισαν ακραία συντηρητικά και με αντιδραστικό σκεπτικό, ακριβώς όπως κάναμε και εμείς πέρσι με το Ελλαδέξιτ. Και εδώ στον τόπο μας οι θεότρελοι θεωρούν ότι έφταιξε ο νεοφιλελευθερισμός για την αντιευρωπαϊκή ψήφο των Αγγλων και των Ουαλών. Το άκουσα αυτό από το στόμα του ξαδέλφου Τσίπρα, που, υποτίθεται, είναι πιο ενημερωμένος, από τον ημιμαθή σαραντάρη συγγενή του. Ο "νεοφιλελευθερισμός που μας επιβάλλει το διευθυντήριο των Βρυξελλών και ο Σόιμπλε", μας είπε, ότι  πταίει. Με τόσους αβάσταχτους φόρους και με κρατικές παρεμβάσεις θεωρεί ο άνθρωπος ότι εφαρμόζεται στην Ευρώπη το νεοφιλελεύθερο μοντέλο. Ο άσχετος.
Είχαν πολλές αναλογίες τα δύο δημοψηφίσματα, το περσινό το δικό μας για την Ελλαδέξοδο και το προχθεσινό στα νησιά για την Βρετανέξοδο. Και εδώ ψηφίσαμε πέρσι, ακραία αντιδραστικά, ρίξαμε μία κατ΄ουσίαν εθνικιστική ψήφο, όσο και αν δεν το αντιλαμβανόμασταν και πιστεύαμε το αντίθετο. Θεωρούσαμε  ότι κάνουμε αντίσταση στα διευθυντήρια και τους κακούς πολιτικούς και τελικά η αναπόφευκτη συνέπεια της ψήφου μας είναι το να υποφέρουν οι μικροί, οι αδύναμοι, οι εργαζόμενοι, οι άνεργοι και σε λίγο, μετά βεβαιότητος, θα πληγούν ακόμα περισσότερο και οι συνταξιούχοι. Αυτοί έχασαν στην Ελλάδα με την ελληνική "επαναστατική" ψήφο αυτοί θα χάσουν και στην Βρετανία. Το μεγάλο κεφάλαιο τρέφεται από τις μεγάλες κρίσεις. Μπορεί να γίνουν αναδιανομές θέσεων και πλούτου μεταξύ του κεφαλαίου, αλλά κάποιοι από όλα αυτά που συμβαίνουν θα βρεθούν ωφελημένοι. Οι εργαζόμενοι είναι αυτοί που θα χάσουν όλοι συνολικά. Οι άνεργοι ποτέ των ποτών δεν πρόκειται να βρουν εργασία σε ένα τέτοιο φοβικό και όχι συνεργατικό περιβάλλον.
Στο δημοψήφισμα στο Ενωμένο Βασίλειο επικράτησαν στους γεροντότερους που ψήφισαν υπέρ της εξόδου οι μνήμες της αυτοκρατορίας και οι λογικές του απομονωτισμού, της ξενοφοβίας, του ρατσισμού. Οι Βρετανοί εργαζόμενοι φοβήθηκαν  όχι τους μαύρους της Αφρικής και τους Σύρους μετανάστες, αλλά τους Λιθουανούς ξανθούς εργάτες, που θα τους πάρουν τις δουλειές. Σπεκουλάρησαν οι λαϊκιστές με την είσοδο της Τουρκίας στην Ε.Ε.  και με ψέμματα για τις οικονομικές χρηματικές ροές από τον Η.Β προς την υπόλοιπη  Ευρώπη και με την παράλληλη αποσιώπηση των εισροών και των ωφελημάτων κατάφεραν να αποσπάσουν τις ψήφους των αδυνάμων. Έλειψαν και οι μεγάλοι Ευρωπαϊστές. Ο Γκόρντον Μπράουν δεν είναι πλέον στο προσκήνιο των πραγμάτων. Οι σοσιαλδημοκράτες έπραξαν τότε το τεράστιο σφάλμα  να υποστηρίξουν τον ολίγιστο Κάμερον αντί για τον παμμέγιστο Γκόρντον και έτσι την πλήρωσαν. Τώρα το αντελήφθησαν και θα κατέβουν στις επερχόμενες εκλογές, που  θα γίνουν σύντομα, με κεντρικό σύνθημά τους την ανατροπή του δημοψηφίσματος. Τέτοιες δυνάμεις είναι η ελπίδα  της Ευρώπης και των εργαζομένων, των ταπεινών και των καταφρονεμένων. Όμως πλέον είμαστε μειοψηφία.

Εν τω μεταξύ βέβαια εμείς εδώ στον μικρό μας τόπο έχουμε να αντιμετωπίσουμε και τα βραχύχρονα προβλήματα που προκύπτουν λόγω της κρίσης και της Βρετανοεξόδου.
Ας δούμε λοιπόν κάποια αρνητικά για τον τόπο μας.
Αναμένονται λιγότεροι Βρετανοί τουρίστες και λόγω υποτίμησης της στερλίνας και εξ αιτίας της ψυχολογίας των Βρετανών.
Οι Βρετανοί αποτελούσαν ένα μεγάλο τμήμα των  αγοραστών  και της κύριας και της παραθεριστικής κατοικίας στην Αργολίδα. Είναι βέβαιο ότι το ενδιαφέρον για την αγορά των ακινήτων θα μειωθεί. Η πληττόμενη κατασκευαστική δραστηριότητα θα πληγεί έτι περαιτέρω.
Έχει δημιουργηθεί στο Ναύπλιο, το Τολό, το Δρέπανο και τα άλλα κοντινά χωριά μια αρκετά μεγάλη παροικία Εγγλέζων και Σκωτσέζων, κυρίως συνταξιούχων, που ζουν πλέον μονίμως εδώ  ή διαβιούν μεγάλες χρονικές περιόδους  στην περιοχή μας και  τονώνουν με την αγοραστική τους δύναμη την τοπική οικονομία. Είναι βέβαιη η  μείωση της καταναλωτικής τους δύναμης και η μείωση των εξόδων τους και λόγω ψυχολογίας. Στους δύσκολους νεκρούς μήνες είναι συχνό το φαινόμενο ταβέρνες της περιοχής τις καθημερινές να δουλεύουν μόνον για ξένους και κυρίως Βρετανούς πελάτες.

Επί τέλους πρέπει η δημοτική αρχή και οι τοπικοί φορείς να ενεργοποιηθούν.
Πλέον ο αυτόματος πιλότος δεν μας οδηγεί σε ασφαλές αεροδρόμιο.
Απαιτούνται διορθωτικές κινήσεις.

Να ενσκήψουμε στα προβλήματα των Κοινοτήτων των ξένων πολιτών που ζουν στον Δήμο μας.
Να δούμε τα συγκεκριμένα προβλήματα που αντιμετωπίζει ένας ξένος ηλικιωμένος σε σχέση με το σύστημα υγείας.
Να τους βοηθήσουμε με τις γραφειοκρατίες.
Να μην τους αντιμετωπίζουμε ως πολίτες δεύτερης κατηγορίας.
Να δημιουργήσουμε δίκτυα ενημέρωσης για όσα συμβαίνουν στον τόπο μας.
Να επιχειρήσουμε να  προβάλλουμε το Ναύπλιο ως έναν τόπο εξαιρετικό για να ζει κάποιος ξένος συνταξιούχος.


Αλλά και στον τομέα του τουρισμού πρέπει να ενεργοποιηθούμε.
Χάνουμε κάποιο τμήμα των Βρετανών, αλλά μπορούμε να κερδίσουμε πολύ περισσότερους τουρίστες από τρίτες χώρες  των οποίων το νόμισμα ανατιμήθηκε έναντι του ευρώ.

Το έχω ξαναπεί.
Είναι αδιανόητο για μια πόλη που στηρίζεται στον τουρισμό να μην διαθέτει τουριστικό portal. Πρέπει να είμαστε η μοναδική περίπτωση στην υφήλιο.Τόσο χάλια

Κάθε Τρίτη πουρνό-πουρνό  ένα κρουαζιερόπλοιο  καταφτάνει   στο λιμάνι του Ναυπλίου και παραμένει δεμένο μέχρι αργά το βράδυ.
Συνήθως είναι γεμάτο Τούρκους τουρίστες αφού λιμάνια επιβίβασης (home ports) της συγκεκριμένης κρουαζιέρας που θα διαρκέσει,, απ΄ότι φαίνεται, όλο το θέρος είναι το Τσεσμέ, η Σμύρνη και το Κουσάντασι.
Εξαιρετικά νέα για την πόλη μας.
Και η δημοτική αρχή πρέπει  έστω και καθυστερημένα να ενεργοποιηθεί.  Πρέπει άμεσα να παράσχουμε πληροφορίες για την πόλη μας στα Τούρκικα. Εδώ θα μου πείτε, δεν μιλάμε Αγγλικά και Γερμανικά, Τούρκικα θέλεις εσύ; Δονκιχώτης εγώ. Τα λέω και όποιος ενεργοποιηθεί. Έχω πει πολλές φορές ότι η πόλη μας  πρέπει να εκμεταλλευθεί  το γεγονός ότι αποτέλεσε πρωτεύουσα και των Ελλήνων και των Βενετών και των Οθωμανών. Οι Οθωμανοί έχουν αφήσει έντονα τα χνάρια τους στ΄Ανάπλι.  Ας δημιουργήσουμε ένα πρόγραμμα περιήγησης στο Οθωμανικό Ναύπλιο. Θα περπατήσουν οι χίλιοι κάθε φορά Τούρκοι τουρίστες στα σοκάκια να δουν τις Οθωμανικές κρήνες και τα τεμένη. Ας αποφασίσουμε ότι η χρήση του παλιού χαμάμ θα είναι χαμάμ και όχι κάτι άλλο.. Θα απολέσουν πεντακόσια γεύματα οι ταβέρνες του Ναυπλίου από τους Βρετανούς θα κερδίσουν πέντε χιλιάδες μόνον από τους Τούρκους.
Το χαμάμ. Η απάντησή μας στην Βρετανέξοδο.
Έχουμε τις ελπίδες μας. Στο παλιό χαμάμ έχει φυτρώσει το λουλούδι. Αποτυπώνεται στην ωραία φωτογραφία της σημερινής μου ανάρτησης.
Για να γίνουν όμως όλα αυτά, πρέπει  να πάρετε την απόφαση ότι είναι άχρηστοι και εκδιωκτέοι από τους θώκους
(Η φωτογραφία της σημερινής μου ανάρτησης είναι του Γρηγόρη Τσιτσικλή)

Παρασκευή 24 Ιουνίου 2016

Τα πανό του Κουκουέ







Άκουσα ότι την έπεσε άσχημα ο Δήμαρχος στους κουκουέδες μέσα στο δημοτικό συμβούλιο, διότι, λέει, έχουν συχνά-πυκνά αναρτημένο ένα πανό στα κάγκελα του πρώτου δημοτικού σχολείου.
Βρέθηκε λοιπόν ο αποδιοπομπαίος τράγος για να βάλουμε μια τάξη στο Αναπλιώτικο μπάχαλο.
Τα έχουμε ισοπεδώσαμε κυριολεκτικά τα πάντα αγαπητοί μου φίλοι. Και τώρα βρήκαμε ότι το πρόβλημα είναι τα πανό με τα συνθήματα.
Επί έτη πολλά. χωρίς απολύτως καμία αντίδραση, η πόλη γέμιζε με αφίσες για όλα τα πανηγύρια σε όλα τα χωριά της Αργολίδας, διαφημίζοντας τους τραγουδιστάς και τις εξ Αθηνών “καλλιγράμμους” διάσημες μπέλες μπούλες. Τώρα θέλουν, λένε, να βάλουν μία τάξη σε όλα αυτά. Και βρήκαν την ευκαιρία να την πέσουν και σε ένα κόμμα που αναρτά στην πόλη πανό πολιτικού περιεχομένου.
Εννοείται ότι τίποτα δεν θα καταφέρουν. Ούτε τις αφίσες για τις μπέλες μπούλες θα καταφέρουν να απαγορεύσουν Και είναι απλό το γιατί θα κάνουν μία οπή στο ύδωρ. Διότι όλα αυτά τα πανηγυρτζίδικα είναι το δημιούργημα των δικών τους λογικών. Είναι οι δικοί τους άνθρωποι οι πρωταγωνιστές σε αυτές τις πολιτιστικές δραστηριότητες. Και τα χρηματοδοτούν τα διάφορα αυτά. Χρήμα πολύ σε όλα τα πανηγύρια. Γουρουνοπούλες, ύδατα σε μπουκαλάκια, χιλιάδες μπυρόνια, μουσικοί, πλαστικά παιχνιδάκια, χάντρες και καθρεφτάκια παρατεταγμένα σε πάγκους στις κεντρικές οδούς και τις πλατείες στα χωριά και τις συνοικίες των πόλεων. Και διακινείται, όπως οι πάντες γιγνώσκουν,μπόλικο μαύρο χρήμα στις εκδηλώσεις αυτές. Και πάνω σε όλα αυτά έρχεται και η χρηματοδότηση με δημοτικά κονδύλια για να γίνουν άρτια τα πανηγύρια. Και τώρα θέλουν να πιστέψουμε ότι θα βάλουν πρόστιμα σε αυτούς που διαφημίζουν τα σπουδαία λαρύγγια. Οπωσδήποτε θα τα καταφέρουν ακριβώς όπως τα κατάφεραν και με την προσπάθεια να δώσουν ένα τέλος, ή έστω να περιορίσουν , την ασυδοσία της κατάληψης των κοινοχρήστων χώρων, το ξεχείλωμα της ηχητικής ρύπανσης και όλα τα λοιπά που συμβαίνουν δίπλα μας στο ιστορικό κέντρο. Και τότε πριν από κανα δυό χρόνια είχε γίνει μια πρώτη προσπάθεια. Την επαίνεσα τότε την επιχείρηση αυτή. Αλλά εξέφρασα τις επιφυλάξεις μου για το εάν όλα αυτά που έγιναν τότε κατά μιας επιχείρησης θα συνεχιζόταν και με όλες τις άλλες, που παρανομούν. Αντί γι αυτό έγινε ακριβώς το ανάποδο. Πλέον κάθε ένας κάνει ό,τι γουστάρει στην πόλη. Ανοίγει και νυχτομάγαζα χωρίς άδεια. Τοποθετεί τραπεζοκαθίσματα όπου τον βολεύει. Δρόμοι, έστω και πεζόδρομοι, κλείνονται μιας και δια παντός. Ασθενοφόρα, πυροσβεστικά και άλλα οχήματα έκτακτης ανάγκης είναι πλέον αδύνατον να διαβούν. Όλα επιτρέπονται. Ουδείς αντιδρά. Λιμνοθάλασσα μπαζώνεται. Ο καθείς ανοίγει την ένταση στον ήχο όσο επιθυμεί και όποτε κεφάρει. Όποια ώρα γουστάρει. Ο σπουδαίος λαός μπορεί να φωνασκεί και να χαχανίζει μέχρι τα ξημερώματα. Κατά τα άλλα φταίει το κουκουέ με τα πανό του.
Ακριβώς εκεί που τοποθετούν οι κομμουνιστές τα πανό τους, τοποθετήθηκε και μία γελοία πινακίδα από την Περιφέρεια Πελοποννήσου Και αυτό που μας δείχνει η πινακίδα είναι η κατεύθυνση που πρέπει ακολουθήσει κάποιος για να βρει την ολντ τάουν του Ναυπλίου. Αλλά η παλιά πόλη είναι ακριβώς εκεί που είναι και η πινακίδα. Μα σε βλάκες απευθύνονται να μην αντιλαμβάνονται ότι έφθασαν στο παλιό Ναύπλιο; Χρειαζόμαστε στο σημείο αυτό ή κάπου πιο έξω μία πινακίδα να μας λέει προς τα που είναι το ιστορικό κέντρο; Δεν τους ενοχλεί αυτό; Το πανό τους ενοχλεί;
 Και εντάξει. Μπορείτε να πείτε ότι είμαι παράξενος να το θέτω αυτό με την πινακίδα, όμως καμιά πενηνταριά μέτρα από τα πανό του κουκουέ είναι η διάβαση για τους ανάπηρους προς την Σιδηράς Μεραρχίας. Και η διάβαση αυτή υφίσταται από τη μία πλευρά του δρόμου. Κατεβαίνει ο ανάπηρος στο στενό πλέον δρόμο και έξοδο δεν έχει. Μόνον όπισθεν ολοταχώς. Και εν τω μεταξύ τα οχήματα καταφθάνουν.
Δεν κοιτάζουν τα μούτρα τους με το χάος στο λιμάνι. Με τα κυματιστά κάγκελα που επιτρέψαμε να τοποθετηθούν. Με τα οχήματα που προσπαθούν σε ένα κομφούζιο να βρουν να σταθμεύσουν. Μπαίνουν σε μια λωρίδα για να βρουν να παρκάρουν και μετά δεν έχουν τρόπο διαφυγής. Μόνον με όπισθεν μπορούν να ξαναβγούν στην ελευθερία της κίνησης. Και εν τω μεταξύ έχουν καταφθάσει ένα ή δύο οχήματα από πίσω. Όλοι μαζί στην όπισθεν.
Το πρόβλημα για αυτούς είναι το πανό του κουκουέ. Το θεωρούν αντιαισθητικό. Δεν βλέπουν τα χάλια που είχαμε το Πάσχα με τα εκατοντάδες πανό σε όλη την πόλη του Ναυπλίου με τις περίεργες ζωγραφιές που οι ίδιοι ανήρτησαν και ημείς πληρώσαμε. Τουλάχιστον οι κομμουνιστές τα βάζουν από την τσέπη τους τα λεφτά. Δεν μας επιβαρύνουν.
Και έφυγε πριν από χρόνια η Αστυνομία από εκεί που ήταν δίπλα στον Κύκνο. Αλλά το φυλάκιο που είχε τοποθετηθεί στο πεζοδρόμιο παραμένει στην θέση του. Ουδείς στεναχωρείται. Και ένας δρόμος έκλεισε πριν από χρόνια με μία μάντρα και έκτοτε ουδείς ενεργοποιείται για να ξαναανοίξει.
Είναι ένα κυριολεκτικό μπάχαλο το Ναύπλιο.
Και δεν ασχημαίνει με τα πανό πολιτικού περιεχομένου.
Αντιθέτως. Η πόλη δείχνει ζωντάνια. Κάποιοι αγωνίζονται για τις ιδέες τους. Και πρέπει να το σεβόμαστε αυτό, έστω και εάν διαφωνούμε με αυτούς. Αρκεί να μην υπάρξει ξεχείλωμα.
Μακάρι να είχαμε και ένα σημείο στην πόλη για εφημερίδες τοίχου.
Δεν μου αρέσει καθόλου η επίθεση που έγινε τις τελευταίες μέρες στο κουκουέ με αφορμή τα πανό και την ατυχή κατά τα άλλα δήλωση του συμπαθέστατου δημοτικού τους συμβούλου.
Δεν μου αρέσει να την πίπτουν οι πολλοί στις μειοψηφίες με τέτοιους όρους κυριαρχίας.
Και ελπίζω να μην δώσουν οι κομμουνιστές γραμμή για λευκό και αποχή στον δεύτερο γύρο των επόμενων αυτοδιοικητικών εκλογών.
Ελπίζω να τους έπεισα. Θα έχουν την εναλλακτική τους.



Τρίτη 21 Ιουνίου 2016

Στην πυρά οι αιρετικοί. Ζήτωσαν αυτοί που συμφωνούν. Ζήτωσαν και αυτοί που δεν ομιλούν


Τον έκαψαν τον άνθρωπο. Ήταν το έτος 1600 ακριβώς. Ιερά Εξέταση. Διότι ισχυριζόταν ότι το σύμπαν είναι άπειρο. Στην φωτογραφία το άγαλμα του Τζορντάνο Μπρούνο με έναν σύγχρονο “αιρετικό” από κάτω που επιχειρεί να πάρει λίγη από την Μπρουνική αιρετική δόξα.
Μεταφερόμεθα τέσσερις αιώνες και δέκα έξι χρόνια μετά.
Που λέτε λοιπόν, πέρασε τις προάλλες από το Περιφερειακό Συμβούλιο Πελοποννήσου η ανάθεση μελέτης για την αποκατάσταση του παλαιού Τούρκικου χαμάμ του Ναυπλίου. Όμως, ω του θαύματος, ουδεμία συζήτηση έχει γίνει στην κοινωνία του Ναυπλίου και στα τοπικά όργανα για την μέλλουσα χρήση του σπουδαίου αυτού οικοδομήματος. Ουδείς έχει εκφράσει άποψη. Μία δημοτική αρχή άνευ απόψεως. Αλλά ανατίθεται η μελέτη, άνευ απόψεως. Το “ουδείς” βέβαια που είπα είναι σχετικό. Η δημοτική αρχή δεν έχει άποψη, τα κυβερνώντα κόμματα του σύριζα και των ανελ δεν έχουν άποψη, η νέα δημοκρατία δεν έχει άποψη, αλλά κάποιοι της ελαχίστης μειοψηφίας (μικρός, ελάττ(σσ)ων, ελάχιστος) έχουν άποψη. Το πρόβλημα είναι ότι στον ελλείποντα τοπικό δημόσιο διάλογο, όχι μόνον είναι δυσχερής η επικοινωνία της άποψης των ελαχίστων, αλλά ουσιαστικά είναι απαγορευμένη η έκφραση “αιρετικής” φωνής. Στην πυρά κάθε “αιρετική” φωνή. Κάτι σαν Τζορντάνο Μπρούνο. Οι υπεύθυνοι αρκούνται στο μηδέν και δεν επιθυμούν ούτε να ακούσουν καν την οποιαδήποτε θετική πρόταση, έστω και αν διαφωνούν με αυτήν. Ωραία δημοκρατία. Η άποψη του μηδέν όχι μόνον να επικρατεί, αλλά και οι πολλοί να απαγορεύουν ουσιαστικά την έκφραση της οιασδήποτε άλλη γνώμης. Τώρα το τι θα μελετήσει ο μελετητής για το χαμάμ, όταν ουδείς έχει αποφασίσει την χρήση του κτηρίου είναι μια απλή απορία που εκφράζω εγώ, ως ο ελάχιστος των ελαχίστων
Έτσι ακριβώς είναι τα πράγματα που θα σας πω και σας το λέω μετά λόγου γνώσεως. Στην πυρά όποιος δεν πάει με το κυρίαρχο ρεύμα.
Δεν είναι ότι διαφωνούν μέσα στο Δημοτικό Συμβούλιο Ναυπλίου με αυτά που λέει ο Αντωνιάδης. Δικαίωμά τους να έχουν αντίθετη άποψη. Όμως εδώ το τεράστιο θέμα είναι ότι εκνευρίζονται και που ανοίγει το στόμα του. Δεν επιθυμούν να εκφράζει άποψη. Δεν αντιδρούν σε αυτό μόνον οι της πλειοψηφίας. Το έχει πάρει το αυτί μου και από μέλη της μη ελαχίστης μειοψηφίας. "Μην τον αφήνετε να μιλάει, μας χαλάει την ηρεμία". Τόσο καλά. Αν μπείτε στο "Διαύγεια' του Δήμου Ναυπλιέων, θα διαπιστώσετε ότι κάμποσοι από τους δημοτικούς συμβούλους δεν πατάνε καν στα δημοτικά συμβούλια ή κάποιοι άλλοι δεν παραμένουν σε όλα τα θέματα. Έτσι επιθυμούν. Να είναι αιρετοί και κορδωμένοι, αλλά να μην κουράζονται και ιδιαιτέρως. Και βεβαίως σε αυτό το κλίμα είναι ολοφάνερο ότι το Δημοτικό μας Συμβούλιο ουδέποτε συζήτησε για τα μεγάλα θέματα και την προοπτική της πόλης. Δεν έχει εκφραστεί από την μείζονα και τις ελάσσονες δημοτικές παρατάξεις η στρατηγική που πρέπει να ακολουθήσουμε για τα επόμενα χρόνια. Μόνον η ελαχίστη μειοψηφία ομιλεί. Ψιλά γράμματα όλα αυτά για πολλούς από τους αιρετούς.
Αρέσκονται στην ομοφωνία. Να μην ακουσθεί η παραμικρή αντίθετη άποψη ή αμφισβήτηση.
Ενθυμούμαι λοιπόν τι συνέβη πριν από μερικά χρόνια όταν από σπόντα βρέθηκα, και δη ως μέλος, σε μια συνεδρίαση του Τοπικού Συνδέσμου που ασχολείτο εκτός των άλλων και με τα σκουπίδια. Ήταν η ένδοξη εποχή που ένας θεοσεβούμενος δοτός τοπικός Περιφερειάρχης της δεξιάς αποφάσισε ότι η λύση για το πρόβλημα του τι θα κάνουμε τα σκουπίδια ήταν να αγοράσουμε πανάκριβους δεματοποιητές, να κάνουμε τα σκουπίδια μας δέματα, αυτό να γίνεται επί χρόνια και έχει ο θεός. Ναι. Αυτό το γελοίο ήταν το σχέδιό του. Να γίνουν τα σκουπίδια μας δέματα. Ιλαροτραγωδία, αλλά είχε συμβεί. Και αγοράσθηκαν οι δεματοποιητές και έβαλαν βαθιά το χέρι στην τσέπη τους οι φορολογούμενοι. Και δεν είδα τότε ούτε έναν από τους δημάρχους της Πελοποννήσου να του πέσουν τα μαλλιά του για το βλακώδες της υπόθεσης. Και όχι μόνον δεν αντέδρασαν αλλά ουδείς εξέφρασε και την παραμικρή έστω επιφύλαξη. Σε αυτή λοιπόν τη συνεδρίαση του τοπικού συνδέσμου για τα σκουπίδια, όταν ο επιστημονικός τους σύμβουλος τόλμησε να ψελλίσει ότι η λύση με τους δεματοποιητές εκ της φύσεώς της είναι προσωρινή, υπέστη απίστευτο λεκτικό bullying από τους τότε (κάποιος είναι και νυν) δημαρχέους. Δεν μπορούσες να ανοίξεις το στόμα σου να εκφράσεις το ο,τιδήποτε εάν ήσουν εκτός κυρίαρχης γραμμής. Δεν ανέχονταν το παραμικρό. Τζορντάνο Μπρούνο. Στην πυρά. Δεν μπορούσες να πεις ότι το σύμπαν είναι άπειρο. Δεν μπορούσες να πεις ότι η βλακεία είναι άπειρη
Έτσι κι αργότερα, ουδείς από τους δημάρχους τόλμησε να πει το παραμικρό όταν ο νυν, αιρετός αυτή την φορά, Περιφερειάρχης προώθησε το πανάκριβο δικό του σχέδιο διαχείρισης των οικιακών αποβλήτων. Και τότε οι ελάχιστοι που εξέφρασαν τις επιφυλάξεις τους ήσαν οι “αιρετικοί, κακόβουλοι, κακόπιστοι, αποδιοπομπαίοι τράγοι”. Οι Μπρούνοι της σημερινής εποχής. Τώρα εκ των υστέρων που κάποιοι από τους δημαρχέους αντελήφθησαν τα κόστη....... Τώρα μάλλον είναι αργά.
Δεν πα να ισχυρίζεται ότι είναι αριστερός και σοβαρός. Σκέτος φασίστας είναι. Ειρωνεύτηκε την αντίθετη άποψη.
Εντάξει. Η μεγάλη πλειοψηφία δέχεται ότι ο Γκάλης είναι ο μέγιστος καλαθοσφαιριστής όλων των εποχών. Και δεν μπορείς να πεις το αντίθετο. Ότι πολύ πιο σπουδαία πράγματα και μάλιστα κάτω από πολύ πιο δύσκολες συνθήκες πέτυχαν ο Σπανούλης και Ο Διαμαντίδης. Αλλά ας αφήσουμε στην άκρη το ποιος είναι ο παμμέγιστος. Σχεδόν οι πάντες ομοφωνούν ότι καλώς πράττει η Κυβέρνηση και μετονομάζει το ΟΑΚΑ, σε “Νίκος Γκάλης”. Αλλά το αισχρό και φασιστικό είναι ότι επετέθη αυτός ο Κοντονής στον προπονητή Κώστα Πολίτη, διότι εξέφρασε με παρρησία την δικιά του μειοψηφική, “αιρετική” άποψη ότι κακώς συμβαίνει αυτό. Οτι δεν πρέπει να δώσουν το όνομα του Γκάλη στο ΟΑΚΑ. Μπορεί οι περισσότεροι να διαφωνήσουν με την άποψη του Κώστα Πολίτη, αλλά πρέπει να είσαι πολύ φασίστας να τον ειρωνεύεσαι διότι έχει αντίθετη άποψη. Και ειρωνεύεται ποιον; Τον Κώστα Πολίτη, που μεγάλωσε στην Καισαριανή κάτω από πολύ δύσκολες συνθήκες και επειδή ήταν αριστερός στις δύσκολες τότε εποχές, τον κυνήγησε η χούντα. Τι λε ρε Κοντονή που τολμάς και ειρωνεύεσαι τον Πολίτη, διότι εξέφρασε την άποψή του για την ονομασία ενός Σταδίου. Δικαίωμά του. Και είναι πλούτος για την χώρα να υπάρχουν πολλές φωνές και να σέβεται ο ένας την άποψη του άλλου.
Άντε να μην θυμηθούμε και τις “Κατασκηνώσεις Νίκος Γκάλης” και τα παιχνιδάκια στο Χρηματιστήριο με τα σαπάκια και τα αλλεπάλληλα limit ups. Ο Γκάλης. Και ο Κοντονής. Να ειρωνεύεται τον Πολίτη. Αντε ρε Ιεροεξεταστή.










Τετάρτη 15 Ιουνίου 2016

Εξαχρείωση στα Ελληνικά, ξετσιπωσιά στα Ελληνοσλάβικα


Εβδομήκοντα χιλιάδες ευρώ λέγεται ότι έδωσαν οι Ιταλοί φορολογούμενοι για να αποκατασταθούν τα γεννητικά όργανα του αγάλματος, που απεικονίζει τον θεό Αρη και το οποίο βρισκόταν στο γραφείο του τέως Ιταλού Πρωθυπουργού Σίλβιο Μπερλουσκόνι. Ένας ολοφάνερα  ξετσίπωτος τύπος που  κυβερνούσε την σπουδαία πατρίδα του Αντονιόνι και των αδελφών Ταβιάνι.
Είναι σπάνιο να βρεις αρχαιοελληνικό άγαλμα που να απεικονίζει τον θεό Αρη. Οι Αρχαίοι Ελληνες εραστές του κάλλους, των σωστών αναλογιών, της λιτότητας στην έκφραση και στα μεγέθη δημιούργησαν πανέμορφα αγάλματα του  Απόλλωνα , της Αρτέμιδος, της Αφροδίτης, του Ποσειδώνα, του Ερμή, της Αθηνάς, του ίδιοι του Δία, αλλά ελάχιστα ήσαν τα αγάλματα  που απεικόνιζαν τον θεό του πολέμου. Δημιουργούσαν στις πόλεις τα Πεδία του Αρεως ως αναγκαίο κακό, αλλά δεν ήθελαν να λατρεύουν τον θεό της φρίκης. Και ήλθαν αυτοί που αντί για θέατρα κατασκεύαζαν αμφιθέατρα για μονομαχίες και σκοτωμούς και εξαχρείωσαν την τέχνη των αρχαίων, και δημιούργησαν τα τεράστια σε μεγέθη αγάλματα όλων των θεών. Ελλήνων και Αιγυπτίων και Ασσυρίων αλλά και αυτού του Αρη. Αυτοί οι εξαχρειωμένοι και υπερόπτες ήθελαν να τιμούν τον θεό της δυστυχίας. Έτσι ο αυτοκράτορας Αύγουστος έδωσε εντολή και κατασκεύασαν έναν θεόρατο Αρη που, εννοείται, του έμοιαζε κατ΄όψιν . Και για να μην υπάρξει κάποιος που να μη αντιληφθεί  την ομοιότητα του θεού με τον αυτοκράτορα, έστησε και ένα δικό του άγαλμα ακριβώς δίπλα. Ευτυχώς που τα πράγματα τα έβαλαν πάλι στην θέση τους οι μεγάλοι της Αναγέννησης, όπως ο Ραφαήλ Σάντσιο με τον εξαιρετικό πίνακά του "Η Σχολή των Αθηνών", σε μια προσπάθεια συμφιλίωσης της επιστήμης και του πολιτισμού των αρχαίων Ελλήνων με τον Χριστιανισμό. Με το πίνακα αυτό ανηρέθη η ξετσιπωσιά και έκτοτε οι Ιταλοί, με την εξαίρεση του Σίλβιο και των άλλων αχρείων.  είναι κατ΄ουσίαν περισσότερο Ελληνες από τους σημερινούς κατοίκους του νοτιότερου άκρου της χερσονήσου του Αίμου.
Ημείς εδώ ανεχόμεθα τον αχρειότερον, τον πλέον ξετσίπωτον των πάντων. Να είσαι Υπουργός Υγείας, να στρογγυλοκάθεσαι στην πολυθρόνα του Υπουργείου σου και ανερυθρίαστα να φουμάρεις ενώπιον πλήθους. Ρε μεγάλε, δεν αποτελεί η πράξη σου αυτή Κρητική λεβεντιά (έτσι κι αλλιώς η λεβεντιά προέρχεται από την Τούρκικη λέξη levend και την Περσική lavand). Ξετσιπωσιά είναι. Και περιφρονείς βρε, όχι μόνον τους νόμους, αλλά και όλους τους εργαζόμενους που αναγκάζονται να καπνίζουν έξω από α γραφεία τους, στο δρόμο, μέσα στο κρύο ή τον καύσωνα.  Και γενικώς τον ανεχόμαστε τον τύπο. Όχι δεν αποτελεί Ελληνική μαγκιά, παλικαριά, γενναιότητα, λεβεντιά να είμαστε η μόνη χώρα στην Ευρώπη που ντουμανιάζουμε τα εστιατόρια και τις καφετέριες. Ξενέρωτοι είμαστε και ακόμα χειρότεροι, αφού υπερηφανευόμαστε και από πάνω ότι όλα αυτά δεν περνάνε στην Ελλάδα του ετσιθελισμού. Δεν σώζεται μια χώρα που ούτε αυτά τα αυτονόητα δεν μπορεί να τα εφαρμόσει.
Και είχαμε και τον άλλο το αχρείο, οι ενέργειες του οποίου με ξεπερνάνε. Θα προχωρήσει, μας είπε ο Πάνος ο συγκυβερνήτης, σε επενδύσεις-"οχυρά". Θα βάλει, λέει, το στρατό να κατασκευάσει ξενοδοχεία και ναυπηγεία και άλλα "οχυρά". Έτσι  ονόμασε τα επενδυτικά του σχέδια. Και με αυτόν τον τρόπο θα παρακάμπτονται, λέει, οι νόμοι και τα δικαστήρια. Τα είπε όλα αυτά τα ξετσίπωτα ο Πάνος και δεν άκουσα έναν "αριστερό", να αναφωνήσει "basta". Ανέχονται την εξαχρείωση και την ξετισπωσιά.

Δεν ξέρω αν η χώρα μας έχει υποκύψει πλήρως στην ξετσιπωσιά και την εξαχρείωση.
Πάντως, βέβαιο είναι, ότι δεν είναι μαγκιές αυτά που συμβαίνουν γύρω μας, χωρίς οι πολίτες να αντιδρούν.
Να σας  πω τι πιστεύω εγώ ότι είναι μαγκιά, παλικαριά, γενναιότητα;
Είναι ακριβώς όλα αυτά που πάρα πολλοί τα θεωρούν ξενέρωτα.
Γενναιότητα είναι να σταματάς το όχημά σου για να περνούν οι πεζοί στις διαβάσεις. Γενναιότητα είναι να φοράς το κράνος σου, όταν ανεβαίνεις σε μοτοσυκλέτα ακόμα και σε μέρες καύσωνα.
Ξενέρωτο είναι να είσαι Δήμαρχος ή αντιδήμαρχος και να ανεβαίνεις σε μηχανές και να κυκλοφορείς ασκεπής. Ωραίο παράδειγμα δίδουν. Πολλά χρόνια συμβαίνει ετούτο που σας λέω με αυτούς που διετέλεσαν σε αιρετές θέσεις ευθύνης. Γίνεται και σήμερα. Και έρχονται τοπικά μέσα μαζικής ενημέρωσης και δίνουν εύσημα στους δύο αντιδημάρχους που μετακινούνται, λέει, με τις μηχανές τους για να βρίσκονται παρόντες στους τόπους των προβλημάτων. Και ουδείς σκέφτεται ότι εποχούνται ασκεπείς.  Έτσι στην πόλη μας (όχι τόσο πολύ στην Αθήνα) το κράνος έχει γίνει είδος εν ανεπαρκεία. Κάτι σας monachus-monachus ένα πράγμα.
Γενναιότητα είναι να κάνεις τις αναγκαίες  προσαρμογές στα δημόσια, δημοτικά και ατομικά οικονομικά όταν οφείλεις από εδώ και από εκεί και όταν βέβαια υπάρχουν οι προϋποθέσεις. Ξενέρωτο είναι να έχεις άιφον, άιπαντ και μοντελάκια και την ίδια στιγμή κάποιοι άλλοι να υποφέρουν τα μέγιστα. Κυριολεκτικά να μην έχουν να φάνε.
Γενναιότητα είναι να λες, όταν είσαι σε θέση ευθύνης,  ένα όχι σε όλους αυτούς που έρχονται και ζητούν εκδηλώσεις και ηχητικές καλύψεις.
Ξενέρωτο είναι να κορδώνεσαι στο μικρόφωνο σε μια εκδήλωση έχοντας αποφασίσει να χρεώσεις τις επόμενες γενιές, μετακυλίοντας το πρόβλημα στους προϋπολογισμούς επομένων ετών.
Ίσως  να μην ταιριάζει η Ελληνοσλάβικη λέξη ξετσιπωσιά για όλα αυτά τα μικρά που συμβαίνουν δίπλα μας, όμως  είναι, κατά την ταπεινή μου γνώμη ξενέρωμα και πάντως όχι γενναιότητα πολλά από αυτά.
Θα σας πω και το τελευταίο που με ενοχλεί σφόδρα.
Πρόγραμμα baby swimming στο Κολυμβητήριο Ναυπλίου!!!! Δεν μπορώ να πω για την επιστημοσύνη του προγράμματος, αφού το εφαρμόζουν άτομα που έχουν σπουδάσει φυσική αγωγή. Ομιλώ για τα καθαρά κοινωνική διάσταση του θέματος. Μωρά έξι μηνών στη μικρή πισίνα του κολυμβητηρίου; Είναι δυνατόν; Και να πληρώνουν οι γονείς για το πρόγραμμα; Και να εισπράττει από το πρόγραμμα αυτό ένα σωματείο και όχι ο Δήμος; Μα baby swimming; Μωρά; Να μπαίνουν με τις μαμάδες μέσα στη μικρή πισίνα; Και να φοράνε αδιάβροχες πάνες; Εξι μηνών; Έξι μηνών; Έξι μηνών που να πάρει; Με τις μαμάδες μέσα στη μικρή πισίνα; Δεν λέω. Καλό είναι ένα μωρό να συνηθίζει  το νερό. Και η κοινωνικοποίησή του με άλλα μωράκια καλό πράγμα είναι. Αλλά βρε παιδί μου αν θέλουν αυτή την επαφή του μωρού με τα νερά, ας κάνουν ένα πρόγραμμα στα αβαθή της Καραθώνας. Να παίξουν τα μωρά όλα μαζί με την άμμο, να τσαλαβουτήσουν, να βρέξουν τα κεφαλάκια τους, να μπει νερό στα μάτια τους, να διασκεδάσουν. Στη μικρή πισίνα; Που πάει η κοινωνία μας; Σε λίγο αναμένεται πρόγραμμα baby chess. πριν ακόμα μιλήσουν τα παιδάκια. Θα είμαι πολύ δυστυχής εάν κάποια στιγμή στο απώτερο μέλλον  το πάνε οι γονείς το εγγονάκι μου σε πρόγραμμα baby swimming και πολύ ευτυχής εάν το πάνε στην πισίνα όταν γίνει τριών ετών.


Τρίτη 7 Ιουνίου 2016

Νέα υποψηφιότητα για τη Δημαρχία Ναυπλίου. Μαυρίστε τον!!!


Σκέφτομαι εντός των ημερών να ανακοινώσω την υποψηφιότητά μου για Δήμαρχος Ναυπλιέων. Δεν έχω λάβει τις οριστικές μου αποφάσεις αλλά το σκέφτομαι. Βέβαια το γεγονός ότι ο κύριος σύριζας θα με υποχρεώσει να πουλήσω τις μετοχές που έχω, προκειμένου να κάνω πράξη την σκοτεινή απειλή μου,  με κάνει ακόμα πολύ διστακτικό.
Αν όμως πάρω την απόφαση και θέσω υποψηφιότητα, σας συνιστώ το εξής:
ΜΑΥΡΙΣΤΕ ΜΕ.
Υπάρχουν, σύμφωνα με τα κριτήρια του αλάθητου λαού, πολύ καλύτεροι εμού που μας κυβερνούν σήμερα και που εγώ ούτε θα μπορούσα να διανοηθώ να πράξω, όσα αυτοί προσφέρουν στον τόπο.
Τους θαυμάζω. Υποκλίνομαι. Αναρωτιέμαι πως τα καταφέρνουν.
Έχουν αποκτήσει μιαν εξαιρετική τεχνογνωσία,, συνεργαζόμενοι με ιδιωτικές εταιρείες, να οργανώνουν σπουδαίες αθλητικές και άλλες εκδηλώσεις, που δίνουν φτερά στην πόλη, την αναδεικνύουν και την διαφημίζουν. Μαραθώνιος, σκάκι, ράλι  παραδοσιακών αυτοκινήτων, τρίαθλο, μέχρι και beach tennis είχαμε εσχάτως και όλες αυτές οι εκδηλώσεις είναι πολύ πετυχημένες. Δεν ειρωνεύομαι. Σοβαρά ομιλώ.  Τους βγάζω τον πίλο που συχνά φορώ. Εγώ δεν ήξερα καν ότι υπάρχει άθλημα beach tennis. Και έγινε στην πόλη μας. Αναδείχθηκεκαι προβλήθηκε η Καραθώνα.  Και εμφανίστηκαν τα λυγερόκορμα κορμιά για τους κάποιους τυχερούς που παρακολούθησαν τους αγώνες.
Αν με ψηφίσετε και βγω Δήμαρχος ξεχάστε τα αυτά. Δεν θα μπορέσω εγώ να τα κάνω.
Μένω ενεός που καταφέρνουν  και αποφασίζουν όλες αυτές τις αθλητικές εκδηλώσεις και εγκρίνουν ποσά για να πληρωθούν τα διάφορα αναγκαία. Εγώ δεν θα έκλεινα μάτι και θα στριφογυρνούσα όλο το βράδυ στο κρεββάτι μου εάν ο Οργανισμός τον οποίο επόπτευα, χρωστούσε τόσα πολλά, όπως ο ΔΟΠΠΑΤ και την ίδια στιγμή προχωρούσε στη διενέργεια  νέων εκδηλώσεων που συνεπάγονται νέες, έστω και όχι μεγάλες, δαπάνες. Δεν είμαι συνηθισμένος σε τέτοια. Εάν επιθυμείτε δραστηριότητα στην πόλη, έχετε επιλέξει τους κατάλληλους.
Τώρα τι θα γίνει στο μέλλον......; Πως θα πληρωθούν τα χρέη που έχουν συσσωρευθεί από το παρελθόν πάνω στα οποία προστίθενται και νέα.....; Θεωρώ ότι είναι ταλέντο να μην σε απασχολεί το όλο θέμα και να αποφασίζεις εκδήλωση beach tennis που θα χρεώσει τον ΔΟΠΠΑΤ 3.200 ευρουδάκια. Άραγε ασήμαντο ποσό; Μάλλον ασήμαντο το θεωρούν οι διοικούντες και έτσι έγινε δυνατή η εκδήλωση. 40 κύπελλα χίλια τριακόσια ευρώ. Εντάξει δεν λέω. Και τέσσερις χιλιάδες για το τρίαθλο. Όμορφο άθλημα. Και για υπεραθλητές. Θα εορτάσει και πάλι η πόλη μας. Εύγε που τα κατάφεραν και θα διεξαχθεί στο Ναύπλιο. Εύγε και σε αυτούς που λένε "εύγε".
Και πέραν από τα αθλήματα, το ΔΣ του ΔΟΠΠΑΤ αποφασίζει την  μία έγκριση πίσω από την άλλη για την πληρωμή ηχητικών για διάφορες εκδηλώσεις στο Βουλευτικό, άλλες από αυτές εξαιρετικές, άλλες συμπαθητικές  και άλλες σχετικά αδιάφορες .
Τώρα βέβαια όλα αυτά τα ποσά που αποφασίζονται να δοθούν για τις όμορφες αυτές εκδηλώσεις, κατά κανόνα θα μπουν κι αυτές στην ουρά των οφειλομένων. Και είναι βέβαιο και λογικό άλλωστε ότι όσοι ιδιώτες συναλάσσονται με τον ευρύτερο δημόσιο τομέα και γνωρίζουν ότι θα πληρωθούν μετά από πολύ καιρό, τις τσιμπάνε τις τιμές που προσφέρουν. Και πληρώνουμε εν τέλει και περισσότερα ως δημότες.
Ακούστε τώρα τους αριθμούς, όπως επίσημα έχουν καταγραφεί και οι οποίοι θα με οδηγούσαν, εάν με εκλέγατε δήμαρχο,  στις αποφάσεις άρνησης νέων δαπανών για τις οποίες αποφάσεις  θα πρέπει να με μαυρίσετε.
Τα έσοδα του ΔΟΠΠΑΤ προβλέπονται αποκλειστικά από την κρατική επιχορήγηση. Προβλέπουν ότι θα εισπράξουν ένα εκατομμύριο για το 2016. Αν οι εκταμιεύσεις πάνε όπως το πρώτο τρίμηνο, τότε τα έσοδα του ΔΟΠΠΑΤ από το Κράτος θα ανέλθουν στις 780.000.  Ας πάρουμε το αισιόδοξο σενάριο, ότι πράγματι ο προϋπολογισμός θα εκτελεσθεί κανονικά ως προς το σκέλος των εσόδων και θα φτάσει το εκατομμύριο. Και πάλι τα χρήματα δεν φτάνουν. Προβλέπουν βέβαια και ένα έκτακτο έσοδο 875.000 για το έργο της ενεργειακής αναβάθμισης του Κολυμβητηρίου και ανάλογες δαπάνες για την εκτέλεση του έργου, όμως το ποσό αυτό, δυστυχώς, είναι λίαν αμφίβολο να εισπραχθεί και μετά να γίνει το έργο. Και σε κάθε περίπτωση δεν αφορά την εκτέλεση των τακτικών εσόδων και εξόδων του οργανισμού.
Πάμε λοιπόν στα έξοδα. Πάνω από τα μισά από τα έσοδα που εισπράχθηκαν για το πρώτο τρίμηνο του 2016 διατέθηκαν για τους μισθούς του προσωπικού, που καταβάλλονται κανονικά και σύμφωνα με τον προϋπολογισμό. Από εκεί και πέρα για έξοδα που προβλέφθηκαν, και τιμολογήθηκαν μέσα στο 2016 πληρώθηκαν ψίχουλα.Από τις 77.500 που έχουν προϋπολογισθεί για το 2016 με το αιτιολογικό "Γενικά Εξοδα", πληρώθηκαν το πρώτο τρίμηνο 268,14 ευρώ. (ποιος ήταν άραγε ο τυχερός που τα πήρε;) Από τις 65.520 ευρώ που έχουν προϋπολογισθεί για το 2016 με το αιτιολογικό "Δαπάνες προμήθειας Αναλωσίμων", πληρώθηκαν το πρώτο τρίμηνο μηδέν ευρώ.Από τις 74.159 ευρώ που έχουν προϋπολογισθεί για το 2016 με το αιτιολογικό "Παροχές Τρίτων", πληρώθηκαν το πρώτο τρίμηνο 1.977,40 ευρώ. Γενικώς είναι φανερό ότι πέραν των μισθών των υπαλλήλων και ένα μικρό μέρος της αμοιβής των αιρετών,  δεν πληρώνεται απολύτως τίποτα που αφορά το τρέχον έτος. Όλα τα έξοδα μπαίνουν στην ουρά των οφειλών που μας έρχονται από τα προηγούμενα έτη.
Η αλήθεια βέβαια είναι ότι πράγματι καταβάλλονται κάποιες από τις υποχρεώσεις των παρελθόντων ετών. Τα επίσημα στοιχεία δεν μας αποκαλύπτουν πόσα χρόνια καθυστερούμε τις πληρωμές. Πόσες δηλαδή βραδιές θα μείνω άυπνος αν δεν με μαυρίσετε. Πάντως πληρώσαμε μέσα στο πρώτο τρίμηνο εκατόν είκοσι χιλιάρικα από αυτά που χρωστούσαμε. Τώρα αν  οι καταβολές αυτές έγιναν με αυστηρή χρονολογική σειρά ή με κάποια άλλα κριτήρια δεν γνωρίζω. Και δεν μας ενημερώνει και κάποιος για το εάν τηρούνται τέτοια κριτήρια. Αυτό που επίσης μας δείχνει ο απολογισμός του πρώτου τριμήνου είναι ότι η συνολική οφειλή του ΔΟΠΠΑΤ  μεγαλώνει αντί να μικραίνει, παρά τις καταβολές που έγιναν. Φαίνεται ότι δεν έχουν πληρωθεί ασφαλιστικές εισφορές μέσα στο πρώτο τρίμηνο, ενώ το χρέος του ΔΟΠΠΑΤ για φόρους διπλασιάσθηκε. Σαράντα χιλιάρικα για ασφαλιστικές εισφορές οφείλει ο ΔΟΠΠΑΤ στο τέλος του πρώτου τριμήνου, ενώ στο τέλος του 2015 χρωστούσε τριακόσια μόνον ευρώ. Ήδη οι οφειλές του ΔΟΠΠΑΤ έχουν ξεπεράσει το μισό εκατομμύριο ευρώ. Και τώρα μέρα με τη μέρα δημιουργούνται νέες υποχρεώσεις. Και έχω την εντύπωση ότι στα στοιχεία αυτά δεν εμφανίζονται οι σημαντικές οφειλές που έχει ο ΔΟΠΠΑΤ προς εργαζόμενους, στο Ωδείο μετά την έκδοση δικαστικής απόφασης. Πως θα ξεπληρωθούν όλα αυτά; Κοιμούνται ησύχως; Μάλλον ναι. Και δεν έχουν και πρόβλημα να διοργανώνουν αθλητικές εκδηλώσεις.
Η Ελλάς εκοιμάτο επί δεκαετίες  αμερίμνως.
Μέχρι το 2009.
Λεφτά υπήρχαν.
Υπήρχαν λεφτά σύμφωνα με αυτά που έλεγαν ο Γιώργος και η Λούκα. Με όσα υποσχόταν με τα Ζάππεια ο Αντώνης. Με το Πρόγραμμα Θεσσαλονίκης που πλέον περιέπεσε σε χειμερία, εαρινή, θερινή και φθινοπωρινή νάρκη.
Λεφτά υπάρχουν για να οργανώνουμε Beach tennis, ως το σύνολον των Αναπλιωτών επικροτεί.
Μαυρίσατέ με



Σάββατο 4 Ιουνίου 2016

Μπουρδέλο (σ)το Ναύπλιο, μουσικά και άλλα τινα όργανα, και αέριο

Μετά τις καυστικές αναρτήσεις των αιρετικών μου για την ΔΕΥΑΝ και για τα άλλα (παρεμπιπτόντως την κέρδισε την πρώτη δικαστική διαμάχη η κ. Μαντά από τους άχρηστους του ΔΣ της ΔΕΥΑΝ) σκέφτηκα να γράψω ένα χιουμοριστικό για το τελείως  γελοίο των επιχειρημάτων της απαγόρευσης λειτουργίας πορνείου στο Ναύπλιο. Δεν έχουμε ανάγκη  μπουρδέλου μας είπαν. Όχι διότι είμεθα ούτως ή άλλως ένα τεράστιο στο σύνολό μας, αλλά διότι οι κάτοικοι της πόλης, οι εποχιακοί εργαζόμενοι και οι επισκέπτες είμεθα χορτάτοι και δεν έχουμε χρείαν τοιαύτης επιχειρήσεως. Και οι στρατιώτες και οι ναυτικοί, που τους θεωρούν a priori πειναλέους,  είναι ολίγοι. Και δεν έχουμε, λέει, βιομηχανικούς εργάτες στο Ναύπλιο, διότι οι βιοτεχνικοί που έχουμε, ξέρετε, δεν......, ενώ αντιθέτως οι βιομηχανικοί εργάτες.....; Νταβραντισμένοι αυτοί, όχι σαν τους βιοτεχνικούς ξενέρωτους. Και τέλος πάντων εφόσον υπάρχουν και ολίγοι που ζουν εδώ και έχουν ανάγκας, αυτοί ας πάνε στο Αργος να ξεχαρμανιάσουν. Ετσι είπαν. Απίστευτο αλλά αληθινό. Και είπαν και το άλλο το όμορφο. Ότι οι εμπορικές δραστηριότητες της πόλης μας έχουν να κάνουν με "τον παραδοσιακό, πολιτιστικό και ιστορικό χαρακτήρα της" και κατά συνέπεια οι έμποροι αυτοί..... Δεν και αυτοί..... Ενώ οι άλλοι έμποροι που πουλάνε σαλάμια και ρέγγας......  Μνημείο η όλη εισήγηση για την απαγόρευση ίδρυσης μπουρδέλου. Διαβάστε την εδώ Το μικρό, άσπιλο και αμόλυντο Ανάπλι που πρέπει να παραμείνει ως έχει αγνό, ενώ το Αργος έχει άλλα χαρακτηριστικά και έχει ανάγκη πορνείων και τελικά μπορεί σε αυτό τον τομέα να παίξει επιβοηθητικό ρόλο και για τη μειοψηφία των κατοίκων και επισκεπτών της πόλης μας που ........ . Και δεν σκέφτηκαν ότι  ο επιχειρηματίας δύναται να καταφύγει στο Τοπικό συμβούλιο Αρείας και Μερζέ ή Σπαντζίκου ή Κοφινίου. Οπότε; Και βεβαίως σε όλη την περιοχή υφίστανται τα ξενυχτάδικα και στριπτηζάδικα, ενώ οι μικρές αγγελίες διαφημίζουσες καλλίπυγους νεαράς Ελληνικής και όχι μόνον ιθαγενείας δίδουν και παίρνουν.  Οποία υποκρισία. Σημείωση:Καλλίπυγος από το κάλλος και την πυγή που σημαίνει οπίσθια

Αυτά θα σχολίαζα. Και σκεφτόμουν να γράψω και για τα όργανα μουσικής της φιλαρμονικής του Δήμου Μηδέας. Ήθελα να αφήσω στην άκρη τα γραφειοκρατικά, αλλά άκρως πολιτικά θέματα που αφορούν τη ΔΕΥΑΝ και τα άλλα και να μιλήσω για έρωτες και μουσικές.
Όμως θέλω να αγιάσω και δεν με αφήνουν.
Ενώ τα σκεφτόμουν αυτά, πίπτουν οι οφθαλμοί μου σε μία ερώτηση του Γιάννη, του τοπικού βουλευτή της Νέας Δημοκρατίας, για το φυσικό αέριο. Διαμαρτύρεται ο Γιάννης διότι δεν έχει καταφθάσει το αέριο στις επιχειρήσεις και τα νοικοκυριά της Αργολίδας. Και ψέγει τον κύριο Σύριζα για την αδράνεια.
Όπα..... Νάσου και αυτός. Μετά τον άλλο Γιάννη του ΠΑΣΟΚ, που ήταν ο πρωταγωνιστής του χατιριού για την αλλαγή της όδευσης του αγωγού του φυσικού αερίου, πετάχτηκε και ο Γιάννης της Νέας Δημοκρατίας να διαμαρτυρηθεί. (Ο τρίτος Γιάννης, του Σύριζα αυτός, γενικώς σιωπά για το θέμα).  Βρε Γιάννηδες. Τα κάνατε σαλάτα ή σιωπήσατε όταν είσασταν στην εξουσία σε σχέση με τον αγωγό του φυσικού αερίου, που του αλλάξατε όδευση και τον πήγατε στα βουνά για να εξυπηρετηθούν μερικές δεκάδες πελατών-ψηφοφόρων. Κάποιοι ελάχιστοι απονενοημένοι φώναξαν τότε. Όμως εσείς τον χαβά σας. Να γίνει το μικρορουσφέτι. Και με αποκλειστική δικιά σας ευθύνη καταστήσατε πολύ δύσκολο, αν όχι αδύνατο,  να αποκτήσουμε και εμείς εδώ αυτή την φθηνή πηγή ενέργειας. Και τώρα βρε Γιάννη της Νέας Δημοκρατίας τα βάζεις με τον κύριο Σύριζα για τα χάλια που εσείς δημιουργήσατε;
Τι να πεις κανείς;Πασοκονεοδημοκρατία. Την διέλυσαν την χώρα και τώρα πετάγονται οι κοκοβιοί να μας πούνε τι;
Τα είπα, ξεθύμανα και αφήνω λοιπόν  τους   Γιάννηδες στην εμφατικότητα των κινήσεών τους υπέρ των δικαίων αιτημάτων της περιοχής μας και πηγαίνω στα μουσικά όργανα του Δήμου Μηδέας, όπως αρχικώς είχα προγραμματίσει.
Μουσικά όργανα της Μηδέας. 
Πού βρίσκονται;
Ακούστε την ιστορία: Ανέβασα  πριν δυο τρεις μέρες στο facebook ένα απόσπασμα από την τοπική εφημερίδα "το Σύνταγμα" του 1958, που μιλούσε για την φιλαρμονική της Τίρυνθας, που έπαιζε τότε μουσική στους κροίσους που είχαν έλθει με το πλοίο "Αίγινα", αλλά το Πι ήταν σε απόλυτο σκότος και δεν μπορούσαν οι μουσικοί να διαβάσουν τις νότες, οπότε έπαιξαν το ίδιο κομμάτι που ήξεραν από στήθους τρεις φορές. Ήταν μια ωραία ιστορία από το παρελθόν. Αναρωτήθηκα δημοσίως εάν η "φιλαρμονική της Τίρυνθας", ήταν η μπάντα των φυλακών. Μου απάντησε ένας νυν δημοτικός σύμβουλος Ναυπλίου, που ήταν και αιρετός στον Καποδιστριακό Δήμο Μηδέας. Πράγματι οι φυλακές της Τίρυνθας διέθεταν φιλαρμονική και τα μουσικά όργανα  δόθηκαν στον Δήμο Μηδέας, όταν την δεκαετία του 90 δημιουργήθηκε και εκεί μία μπάντα. Και τα όργανα αυτά, λέει ο δημοτικός σύμβουλος, βρίσκονται σήμερα σε σπίτια της περιοχής. Δεν βρίσκονται στην κατοχή του ΔΟΠΠΑΤ και της Φιλαρμονικής Ναυπλίου. ΚΑΙ ΟΥΔΕΙΣ ΣΥΓΚΙΝΕΙΤΑΙ.
Δεν ξέρω. Τόση απάθεια; Πάνε τα όργανα; Και μαζί χάθηκαν και τα όργανα των εμπόρων μας που είναι σε αχρησία, διότι η εμπορική δραστηριότητα έχει να κάνει με τον πολιτιστικό χαρακτήρα της πόλης;  Και δεν έπαιξαν και τα όργανα όταν  κέρδισε τις εκλογές ο κύριος σύριζας. Πρόβλημα με όλα τα όργανα.
Βγήκαμε στους δρόμους. Διαμαρτυρηθήκαμε, αγανακτήσαμε , φωνάξαμε, μιλήσαμε για χούντες και δοσίλογους, αλλά όλα αυτά τα μικρά που αφορούν τα όργανα μουσικά και μη δεν μας αγγίζουν καθόλου.

Και δεν είναι μόνον το Μέρμπακα, όπου έγιναν φτερά κινητά είδη που θα μπορούσαν, υποθέτω, να είναι χρειαζούμενα σήμερα. Εμείς εδώ στο σπουδαίο Ναύπλιο είμαστε ακόμα χειρότεροι.
Θα σας πω μια ιστορία για το Ναύπλιο αυτή την φορά:
Ήμουν μέλος του ΔΣ του Δημοτικού Ραδιοφωνικού Σταθμού. Μια μέρα μας ειδοποιούν ότι χάλασε η κεντρική κονσόλα του Σταθμού και ότι πρέπει να αγοράσουμε καινούργια. Ήταν τότε που ο Σταθμός πήγαινε βουρ για κλείσιμο. Δεν είχε το παραμικρό έσοδο, ούτε μισό ευρώ, από διαφημίσεις. Στην πλήρη ανυποληψία. Ρωτάω κάτι δικούς μου γνώστες του ήχου και των μηχανημάτων και μου λένε ότι είναι πολύ πιθανό η βλάβη να επισκευάζεται με ασήμαντο κόστος. Έθεσα λοιπόν το ζήτημα για το εάν γνωρίζουμε ποια ακριβώς είναι η βλάβη και ποίο το κόστος επισκευής. Δεν γνώριζαν. Ήθελαν να αγοράσουν καινούργια κονσόλα. Την είχαν ήδη βρει και παραγγείλει όταν έγινε το Διοικητικό Συμβούλιο. Και το αποφάσισαν. Κάποια χιλιάρικα εδόθησαν. Τους προειδοποίησα λοιπόν, ότι εγώ σε κάθε συνεδρίαση του ΔΣ θα κοιτάω να δω αν  η παλιά κονσόλα ήταν εκεί ή έκανε φτερά. Πράγματι πριν ξεκινήσει η κάθε συνεδρίαση ο τότε πρόεδρος άνοιγε το ντουλάπι και μου έδειχνε την παλιά κονσόλα. Κάποια στιγμή, όταν εγώ πλέον δεν ήμουν μέλος του Συμβουλίου αποφάσισαν και τον έκλεισαν τον Σταθμό. Τώρα τι έγινε η "χαλασμένη" κονσόλα, τι έγινε και η καινουργής τοιαύτη; Θα σας γελάσω. Υποθέτω ότι θα έχουν γίνει κάποια  γραφειοκρατικά για την τύχη τους; Το να  έχει πωληθεί η παλαιά κονσόλα και σε κάποια καλή τιμή χλωμό το βλέπω.  Και ο Ραδιοφωνικός Σταθμός διέθετε και πολλές χιλιάδες δίσκους βινυλίου μεγάλης αξίας. Κάποτε είχε γίνει και καταγραφή τους. Τώρα το σε ποιους παραδόθηκαν ή πωλήθηκαν δεν γνωρίζω. Ουδείς πολίτης γιγνώσκει. Ποτέ δεν έγινε, απ΄όσο γνωρίζω, ένας δημόσιος απολογισμός που να δημοσιεύτηκε προς ενημέρωση των δημοτών που είχαν πληρώσει για την αγορά των κινητών ειδών του Ραδιοφωνικού Σταθμού.
Θα σας θυμίσω και το άλλο. Ένας παλαιός Αναπλιώτης, ο Νίκος Καραγιάννης, ο "μοναδικός", όπως ήθελε να τον ονομάζουν, που εργαζόταν ως θυρωρός στο Εθνικό Θέατρο, δώρισε στο Δήμο μας μια εξαιρετική συλλογή από παλαιές αφίσες και προγράμματα του Εθνικού Θεάτρου. Μια μοναδική συλλογή. Εδώ και πολλά χρόνια η συλλογή αυτή δεν έχει εμφανισθεί δημόσια. Που είναι; Σε ποια ντουλάπια; Σε ποια κατάσταση; Υφίσταται ακόμα; Το έχω θέση το θέμα και παλαιότερα και απάντηση δεν έλαβα.
Να σας θυμίσω και άλλα; Που βρίσκονται τα CD για την Πρόνοια; Σε ποια κατάσταση είναι τα μηχανήματα για την ψηφιακή ξενάγηση; Που βρίσκεται ο πίνακας που δώρισε ο Πρωθυπουργός Νέας Ζηλανδίας στο λαό του Ναυπλίου για τη βοήθεια που έδωσαν οι πατεράδες μας και οι παππούδες μας στους Νεοζηλανδούς στρατιώτες στον Β Παγκόσμιο Πόλεμο; Που είναι και σε ποια κατάσταση  ευρίσκεται το Άρμα Θέσπιδος που είχε δωρηθεί στο Δημοτικό Θέατρο Ναυπλίου;
Θα σας πως και δυο προσωπικά μου για να δέσει το γλυκό, να το καταβροχθίσουμε όλοι μαζί  και να μας ανέβει το σάκχαρο στα ύψη.
Πριν από αρκετά χρόνια απεβίωσε ο πατέρας μας που είχε διατελέσει για δύο τετραετίες Δήμαρχος Ναυπλιέων. Αποφασίσαμε τότε και αντί στεφανιών να  δώσουμε για κάποιο καλό σκοπό ένα συμβολικό ποσό στη μνήμη του. Επιλέξαμε να το δώσουμε στο Δήμο, όπως πιστεύω θα ήθελε κι αυτός. Για να μην οδηγηθεί το ποσό αυτό στο γνωστό τοις πάσι βαρέλι δίχως πάτο, είχαμε τη σκέψη να κάνουμε κάτι πολύ συγκεκριμένο. Έτσι με έξοδά μας και προς τιμή του παλαιού Δημάρχου πληρώσαμε για να εκδοθεί το πρόγραμμα μιας θεατρικής παράστασης του Δημοτικού Θεάτρου.  Και ήλθε η μέρα της πρεμιέρας. Ήμουν βεβαίως παρών. Κοιτάζω δίπλα μου κατά την είσοδο και διαπιστώνω ότι μόνον εγώ έχω κόψει εισιτήριο. Όλοι οι άλλοι σχετικοί και άσχετοι, επίσημοι και ανεπίσημοι, έμπαιναν με προσκλήσεις. Βέβαια και πρόσκληση να μου έδιναν, εγώ εισιτήριο θα έκοβα. Αλλά η γαϊδουριά περίσσευε. Και με προσκλήσεις συνεχίζουν να μπαίνουν οι περισσότεροι στις εκδηλώσεις του φεστιβάλ Ναυπλίου και τα ολίγα κορόιδα συνεχίζουν να πληρώνουν. Θαυμάσια. Και μετά σου λέει ότι ουδείς πλέον σκέφτεται να δωρίσει το παραμικρό στο Δήμο μας.
Και η δεύτερη προσωπική ιστορία. Η γιαγιά μου είχε έναν αδελφό που πέθανε όταν ήταν παιδί. Πλούσιος ο προσπάππος παρήγγειλε σε έναν γνωστό ζωγράφο της εποχής έναν μεγάλο σε διαστάσεις πίνακα για να θυμάται το χαμένο παιδί του. Ο πίνακας αυτός κάποια εποχή πριν μερικές δεκαετίες δόθηκε με χρησιδάνειο (για χρήση και μόνον) στην φιλότεχνη Μαρία Γκούμα, που διέθετε χώρο για να τον βάλει. Από εκεί κάποια στιγμή οδηγήθηκε στη Δημοτική Πινακοθήκη. Και μετά..... Μετά; 
Αυτά τα λίγα τα ωραία.
Και σας ζητώ συγγνώμη, διότι για πρώτη φορά στο ιστολόγιο αυτό μίλησα και για κάποια δικά μου.

.