"Τι υπέροχος καιρός σήμερα!! Δεν μπορώ να αποφασίσω: Να φτιάξω τσάι ή να κρεμαστώ;"

Ο τίτλος της σημερινής ανάρτησής μου είναι λόγια που είπε ο Αντον Τσέχοφ.
Μέγα δίλημμα: Αυτοκτονία ή τσάι σε μια υπέροχη κρύα νύχτα του χειμώνα.

".........Προσωπικά επανέλαβα κάποιες επισημάνσεις-προτάσεις, όπως ότι είναι λάθος η χωροθέτηση της μαρίνας στο βόρειο τμήμα, μέσα στο βάλτο τόσο μακριά από την παλιά πόλη, το ιδανικό σημείο θα ήταν από το Πι μέχρι του Καραμαλή (εκεί που γίνεται η έκθεση σκαφών) έτσι με μικρό σχετικά κόστος θα μπορούσαμε σύντομα να έχουμε μία αξιοπρεπέστατη μαρίνα......"

Δεν γνωρίζω τι να πράξω αυτή την υπέροχη μέρα. Το διάβασα το παραπάνω και δεν πίστευα στα μάτια μου. Να χαρώ ή να απελπιστώ; Να πιω ένα τσάι (ίσως με κονιακάκι) ή να μελαγχολήσω;
Στις 23 Νοεμβρίου του 2008 στην πρώτη-πρώτη ανάρτησή μου στα αιρετικά κατέθεσα την άποψή μου ότι η μαρίνα στο Ναύπλιο δεν πρέπει να γίνει στου διαόλου τη μάνα, εκεί που την προγραμμάτισαν. Και μετά το είπα, και το ξαναείπα και το ξαναείπα. Ίσαμε δέκα φορές όλα αυτά τα χρόνια. Μάλλιασε η γλώσσα μου να λέω το αυτονόητο. Και ουδείς άκουγε. Ουδείς ανταποκρινόταν. Και όλοι συνέχιζαν να υποστηρίζουν το τελείως κουφό να γίνει αυτό το φαραωνικό έργο μακρυά από το ιστορικό κέντρο του Ναυπλίου. Και το έργο και βεβαίως δεν έγινε  ούτε και θα γίνει ποτέ. Αλλά οι δημοτικές αρχές έπαιρναν τα εύσημα από τους χαζούς παράγοντες του τόπου. Θα μπορούσαμε πάρα πολύ εύκολα να έχουμε έτοιμο το αγκυροβόλιο των σκαφών το καλοκαίρι του 2009. Έτσι έλεγα  στην πρώτη ανάρτησή μου στις 23 Νοεμβρίου του 2008. Δεν είναι ένα δαπανηρό έργο η δημιουργία ενός οργανωμένου αγκυροβολίου τουριστικών σκαφών από το Πι μέχρι του Καραμαλή, που θα προσφέρει όλα τα καλούδια και τις ανέσεις στα τουριστικά σκάφη. Και τα χρήματα υπήρχαν στο προηγούμενο ΕΣΠΑ. Αλλά όλοι τότε υποστήριζαν τα φαραωνικά έργα. Και έτσι χρήματα δεν εισέρρευσαν στον τόπο, άνεργοι νέοι δεν βρήκαν εργασία, επιχειρήσεις δεν αύξησαν τον τζίρο τους. Αλλά ψήφιζαν και ξαναψήφιζαν τους τοπικούς δήθεν φαραώ. Να δούμε αν τα φαραωνικά έργα θα ξεκινήσουν το 2017. ΄Η έστω το 2020. ΄Η έστω το 2022. Πιστεύετε ότι σας κοροϊδεύω; Οτι σας λένε αλήθειες οι άλλοι; Ιδωμεν. Ισως να την θυμηθώ την ανάρτηση αυτή το 2020.
Σήμερα όμως είμαι ευτυχής και απελπισμένος συνάμα. Ο επικεφαλής της αξιωματικής αντιπολίτευσης στο Δήμο Ναυπλιέων Χρήστος Γραμματικόπουλος, επιτέλους συμφώνησε και αυτός στο αυτονόητο, μετά από 8 χρόνια από τότε που για πρώτη φορά το είπα. Ίσως τώρα είναι ευκαιρία να συμφωνήσουμε στα αυτονόητα. Σε όλες τις τουριστικές πόλεις της υφηλίου για όποιον έχει δει κάτι πέρα από τη μύτη του, τα αγκυροβόλια τουριστικών σκαφών βρίσκονται κοντά στην τουριστική περιοχή μιας παραθαλάσσιας η παραλίμνιας πόλης και οι εμπορικοί λιμένες, όσο το δυνατόν μακρύτερα. Μόνον τα παλαβά μυαλά μας είχαν αποφασίσει το αντίθετο. 
Μήπως λοιπόν είναι καιρός να γίνει η επανάσταση του αυτονόητου;
Ξεκίνησε ο Χρήστος στο θέμα αυτό και μπράβο του. 
Αλλά είναι, νομίζω καιρός να συμφωνήσουμε όλοι και να πετάξουμε στο καλάθι των αχρήστων τις παλαβομάρες. Ας συμφωνήσουν όλες οι πτέρυγες του δημοτικού συμβουλίου. Να υποστηρίξει το θέμα ο κυβερνητικός βουλευτής, αλλά και οι βουλευτές της αντιπολίτευσης. Και η περιφέρεια και οι περιφερειακές παρατάξεις. Να αναλάβουν πρωτοβουλία και οι τοπικοί τουριστικοί φορείς. Αυτό το αυτονόητο ας γίνει πράξη μέσα στο 2016. Έστω και με καθυστέρηση, επτά ετών.
Ιδού το λιμάνι της σπουδαίας Μασσαλίας, όπως το φωτογράφησα πριν δυο χρόνια. Τα τουριστικά σκάφη δένουν όλα στο πανέμορφο παλιό λιμάνι της πόλης. Αυτοί ηλίθιοι είναι να  έχουν κάνει το σχεδιασμό του λιμανιού ανάποδα απ΄ότι σχεδιάζουμε εμείς;

Λοιπόν: Συνεχίζω για τα αυτονόητα.
Η αλήθεια είναι ότι στις χίλιες τόσες αναρτήσεις μου έχω προτείνει πράγματα, βγαλμένα από την φαντασία μου και ίσως δύσκολα υλοποιήσιμα για την ακίνητη και συντηρητική στην ουσία της Αναπλιώτικη κοινωνία, έχω πει υπερβολές, ίσως και, άθελά μου, κάποιες ανακρίβειες, έχω κατηγορήσει ανθρώπους, τις περισσότερες, πιστεύω, φορές για σωστούς λόγους (πάντοτε με ευγένεια) Ίσως έχω αναφέρει, άθελά μου, και κάποιες ανακρίβειες.
Όμως αυτό που δεν καταπίνεται με τίποτα είναι ότι πολλές φορές έχω προτείνει τα αυτονόητα, που μόνον παλαβοί δεν θέλουν να ασπασθούν. Τελικά σε αυτή τη χώρα η μεγαλύτερη επανάσταση που πρέπει να γίνει είναι αυτή της επικράτησης του αυτονόητου. Αυτονόητο ήταν ότι ήταν λάθος η χωροθέτηση της μαρίνας. Αλλά δεν ήθελαν να το παραδεχθούν. 
Και υπάρχουν και άλλα αυτονόητα που λέω και ξαναλέω και έχει μαλλιάσει η γλώσσα μου χωρίς αποτέλεσμα.
Είναι δυνατόν να γίνονται έργα στο Μπούρτζι και ακόμα να μην έχουμε αποφασίσει την χρήση του;
Είναι δυνατόν να σχεδιάζουμε ένα μεγαλεπήβολο σχέδιο κατασκευής διυλιστηρίου στον Ανάβαλο, όταν η πηγή της Λέρνας είναι υπεραρκετή να δώσει πόσιμο νερό σε όλη της Αργολίδα και όχι μόνο;
Είναι δυνατόν να φτιάχνουμε αντλιοστάσια καθ΄όλο το μήκος των αγωγών του Ανάβαλου, αντί να το στέλνουμε το νερό με φυσική ροή;
Είναι δυνατόν να επιθυμούμε θεόγυμνοι την διεκδίκηση της Πολιτιστικής πρωτεύουσας της Ευρώπης, αντί να συνεργασθούμε όλες οι πόλεις της Πελοποννήσου για το κοινό καλό; (τρυπήστε μου την μυτη αν το Ναύπλιο καταφέρει να αναλάβει τον θεσμό)
Είναι δυνατόν να είμαστε η μοναδική πόλη σε όλη την υφήλιο που η οικονομία της στηρίζεται στον τουρισμό και να μην διαθέτουμε ένα τουριστικό portal στο διαδίκτυο;
Να συνεχίσω με τα αυτονόητα ή να αρχίσω να λέω τα έξτρα που πηγάζουν από την φαντασία μου;
ΥΓ Ενδιαφέρον νομίζω θα είχε, τουλάχιστον για εμένα αλλά πιστεύω και για κάποιους από εσάς, να σας πω την άποψή μου για τον Χρήστο. Εννοείται ότι δεν θα μπορούσα να τον έχω κολλητό μου (δεν μου πάει), όμως από την άλλη, θεωρώ ότι τελικά τον αδικεί το παρατσούκλι που του είχαν δώσει. Δεν ξέρω αν θα έχω όρεξη να κάνω στο μέλλον ειδική ανάρτηση για τον Χρήστο.  Τι λέτε; Τι λέει και ο Χρήστος επ΄αυτού;

Αφελείς με τον Αλέξη. Αφελείς και με τον Κυριάκο. Αφελής και εγώ

Είμαστε ένας παράξενος λαός.
Επιθυμούμε να ζούμε, να σκεπτόμαστε και να ενεργούμε σε προνεωτερικές καταστάσεις. Ωσάν στην εξέλιξη του πολιτισμού να μην έχει μεσολαβήσει η αναγέννηση, ο διαφωτισμός, η νεωτερική κοινωνία. Οι μικρές μειοψηφίες στην χώρα μας, που λειτουργούν με όρους του σήμερα, κατηγορούνται και απαξιώνονται από τους ελληναράδες.
Ακόμα βρισκόμαστε προσκολλημένοι στις σωτηριολογικές λογικές.
"Δεν θα βρεθεί ένας χριστιανός να μας σώσει;" Μην μου πείτε ότι δεν έχετε ακούσει την ατάκα αυτή δεκάδες φορές.
Αφήνω στην άκρη την διακυβέρνηση της χώρας από τον  χοτντόγκο, που ήταν καταστροφική για την χώρα, και που ακόμα και σήμερα  κάποιοι τον θεωρούν σπουδαίο αν και εδώ και έτη αρκετά έχει καταπιεί το αμίλητο ύδωρ.
Δεν θα επεκταθώ και στην εποχή του θείου του, τότε που μπήκαν όλες οι λάθος βάσεις στην μεταπολεμική Ελλάδα.
Τι να πεις και για τις δεκαετίες του 80 και του 90 του προηγούμενου αιώνα με τις γονυκλισίες και τα αλάθητα του αρχηγού; Και κάποιοι σήμερα μας λένε με περηφάνια ότι ο ηγέτης του τότε είχε προβλέψει την επερχόμενη καταστροφή. Και δεν έκαμε απολύτως τίποτα για αυτό. Είναι να ανατριχιάζει κανείς  από την κυνικότητα του ατόμου.
Όλοι αυτοί λοιπόν είναι και για τους μεν και για τους δε μεσσίες, σωτήρες, ημίθεοι.
Εγώ όμως ως αριστερός, όπως θέλω να ονομάζομαι (καπέλο μου να θεωρώ  τον εαυτό μου αριστερό έτσι όπως εγώ  εννοώ την αριστερά) απεχθάνομαι τους Μεσσίες και τις δεύτερες και τρίτες επί της γης παρουσίες. Το μέλλον των κοινωνιών το καθορίζουν οι πολίτες με τους αγώνες τους, την εργασία τους, τις κοινωνικές τους σχέσεις και δραστηριότητες, τη ενεργή συμμετοχή τους στα κοινά. Και βέβαια σε ένα τέτοιο δυναμικό προτσές, ρόλο έχουν και οι πολιτικές, καλλιτεχνικές, επιστημονικές ελίτ.
Αλλά οι Ελληνες πιστεύουμε σε αλλουνού παπά ευαγγέλιο. Όποιος ακολουθεί τις επιταγές του διαφωτισμού και βάζει το μυαλουδάκι του να σκεφτεί ολιγουλάκι  και δεν είναι ένας αγανακτισμένος και  υποψιασμένος με τις διεθνείς συνωμοσίες που μας κατακυριεύουν, όποιος δεν πιστεύει σε αλέξιους κομνηνούς και άλλους μεσσίες θεωρείται ξενερωτίκλα από τους καραμπουζουκλήδες ουκ ολίγους πατριώτες μας.
Και ο λαός πίστεψε εσχάτως στο νέο Μεσσία. Θεώρησαν ότι θα μας έσωζε ο νέος. Και θα καταργούσε τα μνημόνια. Και οι αγρότες δεν θα πλήρωναν 13% από το πρώτο ευρώ. Και οι συνταξιούχοι θα έπαιρναν 13η σύνταξη. Και θα καταργείτο ο ΕΝΦΙΑ και οι άλλοι φόροι.
Και πως θα γινόταν αυτό. και με τι χρήματα; Θα μας τα έδιναν οι κουτόφραγκοι βεβαίως βεβαίως. Μεσσίας ήταν, θα τα κατάφερνε βεβαίως βεβαίως. Δεν κάθησαν να σκεφτούν τα αυτονόητα. Αφού το θέλαμε, θα γινόταν κιόλας. Ουδείς θα μας αρνείτο. Θα χόρευαν στο ρυθμό των δικών μας νταουλιών.
Και φτάσαμε σήμερα στην αναπόφευκτη κατάληξη που όλοι γνωρίζουμε.
Και τώρα μας εμφανίσθηκε ο Κυριάκος.
Και πλέον, απελπισμένοι ότι ο μεσσίας που τώρα μας κυβερνά ήταν μούφα, στρέφουμε αλλού τους οφθαλμούς μας. Είναι διάχυτη πλέον η εντύπωση σε μεγάλο μέρος της κοινωνίας ότι αυτός θα είναι ο νέος θαυματοποιός της σωτηριολογικής μας ανατολίτικης κοινωνίας.
Τουλάχιστον αυτός, λένε, θα δώσει βαρύτητα στην ιδιωτική οικονομία. Θα βρουν δουλειές τα παιδιά μας. Θα σταματήσουν να μεταναστεύουν Έτσι λένε. Και θα κάνει και αποκρατικοποιήσεις για να έλθουν οι ιδιώτες να φτιάξουν τα πράγματα. Έτσι λένε. Και θα κάνει και μεταρρυθμίσεις ο Κυριάκος. Ήδη λοιπόν διαφαίνεται ότι θα σαρώσει στις επόμενες εκλογές ο νέος θαυματοποιός της χώρας.
Και πάλι ουδείς σκέφτεται. Σε ποιον θα στηριχθεί για να τα πετύχει όλα αυτά; Με ποιο κόμμα θα τα καταφέρει; Με ποιες διαδικασίες; Με ποια κοινωνία; Για κοιτάξτε τα αποτελέσματα των εσωκομματικών εκλογών στον τέως Δήμο Μιδέας και τα λέμε. Πως είναι δυνατόν να σάρωσε εκεί ο Κυριάκος, ενώ ο Βαγγέλας ήταν μπροστά σε όλες σχεδόν τις αγροτικές περιοχές;
Αλλά να σας πω και δυο λογάκια για τον νέο Μεσσία της χώρας, ονόματι Κυριάκο. Θα αφήσω στην άκρη κάποια περίεργα με τα τηλεφωνικά κέντρα του νέου αρχηγού της νουδούλας και θα περιοριστώ σε κάποια λίγα  που ο άνθρωπος ξεκίνησε να κάνει ως Υπουργός δημόσιας διοίκησης.
Έβαλε μπρος την αξιολόγηση των δημοσίων υπαλλήλων.
Κάνω μια παρένθεση εδώ. Δεν μπορώ να διανοηθώ ότι υπάρχει αριστερός που να μην είναι οπαδός της σωστής, τίμιας αλλά και πολύ σκληρής αξιολόγησης.Τι επιδιώκει η αριστερά; Έναν δημόσιο τομέα τόσο καλό που να μπορεί να προσφέρει υπηρεσίες σε όλους τους πολίτες και κυρίως στις ασθενέστερες τάξεις. Για να μην υπάρχει ανάγκη να πας σε ένα ιδιωτικό νοσοκομείο για να γίνεις καλά ή να στείλεις τα παιδιά σου σε  ένα ιδιωτικό σχολείο για να μορφωθούν. Και για να γίνουν αυτά πράξη πρέπει να υπάρχει συνεχής αξιολόγηση δομών και υπαλλήλων. Όχι. Τα δημόσια νοσοκομεία δεν είναι για να βρίσκουν εργασία οι γιατροί αλλά για να γίνονται καλά οι ασθενείς. Και τα σχολειά δεν είναι για τους δασκάλους και μόνον, αλλά κύρια για τα παιδιά. Και η Υπηρεσία Αγροτικής ανάπτυξης δεν είναι για να στρογγυλοκάθονται οι γεωπόνοι στα γραφεία τους, αλλά για να βγαίνουν στα χωράφια και να δίνουν συμβουλές στους μικροαγρότες. Έτσι τα αντιλαμβάνεται τα πράγματα η δικιά μου αριστερή ψυχή, όπως την νοιώθω εγώ. Και τα δικαιώματα των εργαζομένων έχουν νόημα και λογική όταν η προσφορά της εργασίας γίνεται σε τέτοιες υπηρεσίες που βοηθούν τον πολίτη.
Επανέρχομαι στον Τσιριάκο κλείνοντας την παρένθεση. Έβαλε λοιπόν μπρος ο Κυριάκος την αξιολόγηση των δημοσίων υπαλλήλων, αλλά, θεωρώ, με τελείως κουφό  τρόπο.
Πρώτον: Όρισε το τελείως παλαβό, να πρέπει υποχρεωτικά κάποιοι από τους υπαλλήλους να παίρνουν χαμηλό βαθμό στην αξιολόγηση, κάποιοι μεσαίο βαθμό και κάποιοι άλλοι άριστα. Μα άπαντες γνωρίζουμε υπηρεσίες που πάνε κατά διαόλου. Γιατί σε αυτές  κάποιοι να βαθμολογηθούν με άριστα εάν δεν αξίζουν; Και  κάποιες άλλες υπηρεσίες διαθέτουν εξαιρετικούς υπαλλήλους. Πόσο μπουμπουνοκέφαλοι μπορεί να είμαστε , που να ορίζουμε ότι υποχρεωτικά κάποιοι από τους υπαλλήλους αυτούς δεν θα επιβραβευθούν;
Δεύτερον: Ποιος βαθμολογεί; Βασικότατο ζήτημα αυτό για να γίνει μια σωστή αξιολόγηση. Ποιος λοιπόν θα είναι εξεταστής; Τα αραχνιασμένα μυαλά πολλών από τους Διευθυντές των υπηρεσιών. Όλοι μα όλοι  γνωρίζουμε κάποιους από τους διευθυντές των δημοσίων δομών που δεν στροφάρουν ή είναι ψιλοκαθάρματα ή κομματικά εγκάθετοι. Καινούργιο είναι αυτό; Αυτοί θα έκαναν την αξιολόγηση; Και με ποια κριτήρια;
Τρίτον:  Θεώρησε ο Κυριάκος ότι μπορεί να γίνει σωστή αξιολόγηση υπαλλήλων, χωρίς προηγουμένως να καθορισθούν αρμοδιότητες και περιγράμματα θέσεων. Ετσι στον αέρα. Είναι απολύτως βέβαιο ότι θα αποτύχει η αξιολόγηση χωρίς να έχουν ορισθεί καθήκοντα και αρμοδιότητες των υπαλλήλων και στόχοι.  Τα ξεκίνησε όλα αυτά για τα περιγράμματα θέσεων και τους στόχους ένας σπουδαίος μεταρρυθμιστής υπουργός, προερχόμενος από τη ΔΗΜΑΡ, αλλά μέχρις εκεί. Τα λησμόνησαν οι επόμενοι δήθεν μεταρρυθμιστές
Τέταρτον: Και άτολμος ο Κυριάκος πλην των άλλων. Προσπαθώντας να αποφύγει επικρίσεις δήθεν αριστερών και συνδικαλισταρέων, όρισε ότι ουδείς δημόσιος υπάλληλος θα απολυθεί εάν βαθμολογηθεί με χαμηλό βαθμό. Ας το δεχθώ αυτό, εφόσον κάποιος κριθεί με χαμηλό βαθμό λόγω της αχρηστίλας του. Να τον επιμορφώσουμε. Να του αλλάξουμε θέση για να μπορεί να προσφέρει έστω τα λίγα που δύναται. Ας το δεχθώ με κρύα καρδιά. Όμως ούτε ο γραψαρχίδης υπάλληλος θα απολυθεί; Και μην μου πείτε ότι δεν γνωρίζετε μπόλικους από δαύτους; Ειδικά οι ίδιοι οι δημόσιοι υπάλληλοι, που είναι εντάξει με τα καθήκοντά τους, εξοργίζονται με τον ζαμανφουτισμό και τον πανωτουρλισμό.
Δεν μου κάθεται λοιπόν καλά όταν ακούω ότι ο Κυριάκος είναι ο μεγάλος μεταρρυθμιστής.
Ειδικά όταν ηγείται ενός κόμματος που όλοι λίγο πολύ γνωρίζουμε την ιστορία του, τα στελέχη τους το τι πρεσβεύει. Ένα επιδιώκουν οι περισσότεροι νεοδημοκράτες. Την ΕΞΟΥΣΙΑ. Χωρίς αυτήν ή χωρίς προοπτική κάποια στιγμή να καθήσουν στις πολυθρόνες, κόμμα ισχυρό δεν θα υπήρχε. Σε αυτό ηγείται ο Κυριάκος.
Μην τσιμπάτε αγαπητοί μου.
Μην είστε αφελείς, ότι ήλθε ο Κυριάκος και θα σώσει την χώρα. Θα απογοητευτείτε όπως έπεσαν θύματα της αφέλειάς τους και οι οπαδοί των σημερινών κυβερνώντων.
Η χώρα της αφέλειας.
Σας στεναχώρησα όλους λοιπόν σήμερα αποκαλώντας σας αφελείς. Όλους σας στεναχώρησα. Γεροκαραμανλικούς, οπαδούς του χοτντόγκου, Ανδρεϊκούς, Αλεξικούς, Μητσοτακικούς.
Εντάξει. Μην το παίρνετε κατάκαρδα. Και εγώ αφελής ήμουν που πίστεψα στον Φώτη που θα έφερνε ένα νέο λόγο στα δημόσια πράγματα.

In memoriam. "έκαμε οίστρο της ζωής τον φόβο του θανάτου"

In memoriam
Αιρετικός και ανάποδος είμαι,για καύσωνα θα σας ομιλήσω αυτή την κρύα νύχτα του χειμώνα.
Δεν υπάρχει σωτηρία, ω φίλε,  για μία χώρα που πρώτη είδηση  στους τηλεοπτικούς σταθμούς είναι ότι  κάνει κρύο τον μήνα Γενάρη. Και το λένε όλο αυτό το απόλυτα φυσιολογικό επί δεκάλεπτο. Και το ακούνε οι τηλεθεατές σαν χάνοι.
Οι σύγχρονοι κρυουλιάρηδες αστοί είναι ο καθρέφτης μιας κοινωνίας που αυτοβυθίζεται στα αδιέξοδά του
Είναι απαραίτητο το κρύο για την ύπαιθρο χώρο. Όπως και η ζέστη. Και οι βροχές. Και τα χιόνια στα βουνά μας, για να έχουν νερό τα ποτάμια και οι πηγές το θέρος. Για να ποτιστούν τα χωράφια. Απαραίτητος και ο καύσων.
"Πρώτοι θαρρώ (οι Ελληνες) έκαμαν οίστρο της ζωής τον φόβο του θανάτου". Τους άρεσε το θέρος. Θεωρούσαν απαραίτητο τον καύσωνα, διότι χωρίς καύσωνα δεν υπάρχει το Ελληνικό φως. Και οι Ελληνες δεν θα είχαν δυνατότητα να γίνουν ποιητές της ζωής και δεν θα μπορούσαν  να εργάζονται περισσότερες ώρες στα χωράφια τους.
"Ο καύσων αυτός χρειάζεται για να υπάρξει τέτοιο φως". Το φως της Ελλάδας.
Η δουλειά, ήταν άγνωστη λέξη, σε όλους αυτούς που "έκαμαν οίστρο της ζωής τον φόβο του θανάτου". Δεν δούλευαν τότε, αλλά εργαζόντουσαν. Παρήγαγαν για τον εαυτό τους, την οικογένειά τους, τους φίλους τους, το χωριό τους, την κοινωνία. Όχι. Στις άλλες γλώσσες δεν υπάρχει η λέξη "δουλειά", με την έννοια που της δίνουν οι νεοέλληνες. Υπάρχει εργασία. παραγωγή έργου.
Η κοινωνική αξία της εργασίας. Άγνωστη έννοια για τους κρυουλιάρηδες Ελληνες αστούς, αλλά και για τους εις την ενδοχώρα των πόλεων, με γεωργικές επιδοτήσεις διαβιούντες συμπολίτες μας.
Επιδοτήσεις: Η καταστροφή της πρωτογενούς παραγωγής στην χώρα. Η έκταση της Ελλάδας που δηλωνόταν για να ληφθούν επιδοτήσεις ξεπερνούσε την έκταση της υφηλίου (λίγη υπερβολή δεν βλάπτει για να γίνει κατανοητό το μέγεθος της απάτης). Ήσαν όλοι ικανοποιημένοι να  παράγουν στους μεγάλους κάμπους της Θεσσαλίας και της Μακεδονίας μπαμπάκι, μόνον και μόνο για τις επιδοτήσεις. "Όλα τα κιλά όλα τα λεφτά" Το σύνθημα στα μπλόκα. Όλα τα κιλά, όχι για να πουλήσεις ποιοτικό προϊόν, αλλά για να πάρεις επιδοτήσεις από τους κουτόφραγκους φορολογούμενους. Και να τους υβρίζεις σκαιότατα από πάνω.   Και να θεωρείσαι προοδευτικός και αριστερός με τέτοιες απόψεις. Και τα φορτηγά να μπαινοβγαίνουν με το ίδιο φορτίο στα χυμοποιεία για τριπλές και τετραπλές επιδοτήσεις. Ουστ κρυουλιάρηδες. Ουστ "προοδευτικοί" και "αριστεροί" του κώλου. Πρέπει να σου αρέσει ορέ το κρύο για να πάει μπρος η χώρα. Και να σε ελκύει και ο πολύ μεγάλος καύσων. Για το φως ορέ.
Επιδοτήσεις. Ο πρωτοπόρος παραγωγός, ο εραστής του καύσωνος δεν πήρε επιδοτήσεις. Πουλούσε ποιοτικό προϊόν. Είχες εξαιρετικό πορτοκάλι που πήγαινε στις λαϊκές και στην εξαγωγή; Δεν έπαιρνες επιδότηση. Έκανες από μόνος σου τα κουμάντα σου. Είχες όμως κατώτερο ποιοτικά προϊόν που πήγαινε για χυμό; Λάμβανες επιδοτήσεις. Σκέτη παράνοια. Και εάν έκανες και κομπίνες, τότε λάμβανες διπλές και τριπλές και τετραπλές επιδοτήσεις.  Και σήμερα οι επιδοτήσεις δεν έχουν σαν βάση το τι και πως παράγεις αλλά τι σου χάριζαν πριν μερικά χρόνια. Ο πρωτοπόρος παραγωγός μηδέν επιδοτήσεις. Ο βολεψάκιας χιλιάδες ευρώ. Και συνεχίζεται στο σήμερα και θα εξακολουθήσει το αίσχος αυτό και η ντροπή για την αγροτιά. Έτσι το έφτιαξαν το σύστημα και ουδείς επιθυμεί να το αλλάξει άρδην. Άλλωστε οι βολεμένοι μετακόμισαν σε άλλες εξουσιαστικές γειτονιές.
Παραγωγός, αγρότης, εργαζόμενος: Απέχθεια για τις επιδοτήσεις. Αγάπη για τη μυρωδιά του χώματος. Έρωτας για τον καρπό. Πώληση ποιοτικού προϊόντος. Μέριμνα για τα υδάτινα αποθέματα.. Για τα συστήματα ποτίσματος για να μην το σπαταλήσεις. Μίσος για τα κανονάκια που εκτοξεύουν νερό.
Τον Ανάβαλο τον κατασκευάζουν με λάθος τρόπο. Ενεργοβόρα. Έργο υδροχαρές. Αφαιρούν τη δυνατότητα στους πρωτοπόρους γεωργούς  να καλλιεργήσουν είδη που επιθυμούν. Έτσι λάθος το μελέτησαν οι προηγούμενοι  και συνεχίζουν το σφάλμα οι σημερινοί. Μια κουτσουλιά οι Ισραηλινοί σε αφιλόξενο τόπο και ανέπτυξαν την αγροτική τεχνογνωσία. Φέρνουν οι δικοί μας νέες ποικιλίες εσπεριδοειδών, που την πατέντα τους την έχουν οι Ισραηλίτες. Και αυτές οι υποτιθέμενες  νέες ποικιλίες καλλιεργούνται καμιά 15αριά χρόνια ήδη στους Αγιους Τόπους. Ουδείς θυμάται πλέον το όνομα του  Υπουργού Γεωργίας της τρικομματικής κυβέρνησης. Δεν το θυμάται κανείς διότι ήταν γνώστης και σοβαρός άνθρωπος. Όλοι όμως ενθυμούνται τον Χατζηγάκη , που ανέβαινε στα τρακτέρ και μετά μοίραζε εκατομμύρια. Και τώρα βέβαια η Ευρώπη τα ζητάει πίσω από τους αγρότες. Τα ίδια και τώρα με τον δήθεν προοδευτικό-αριστερό Υπουργό που ανέβαινε και αυτός στα τρακτέρια. Όχι για να βοηθήσει στην εργασία, αλλά για τις Ευρωπαϊκές επιδοτήσεις. Μία ρε γαμώτο συγκεκριμένη ιδέα δεν έχω ακούσει από τα στόματα της αχρηστίλας που μας κυβερνά για το πως θα γίνει αυτή η γαμημένη και χιλιοειπωμένη παραγωγική αναδιάρθρωση. Γνώση ορέ. Όρεξη για εργασία. Μεράκι. Αγάπη για την γη. Τα έχετε ορέ όλα αυτά εσείς οι συνδικαλίσταροι της αγροτιάς;
Αμαρτωλός ΕΛΓΑ. Εκατομμύρια έλαβαν οι μεγαλοαγρότες της Μανωλάδας με τα θερμοκήπια φράουλας στον μεγάλο παγετό του σωτήριου έτους 2004. Μηδέν  ευρώ  πήρε ο άνευ διασυνδέσεων Αγρότης (με ΑΛΦΑ κεφαλαίο), για την τεράστια καταστροφή που υπέστη τότε. Ήταν 24 Γενάρη του 2004, όταν καταστράφηκε η παραγωγή του. Η ζωή όμως για τον Αγρότη συνεχίστηκε και μετά τις 24 Γενάρη του έτους της Ολυμπιάδας, του Γιούρο, της Παπαρίζου. Δεν τελείωσε τότε
Ο χειμώνας έχει και παγετούς. Και το θέρος καύσωνες.

«Θεέ! Ο καύσων αυτός χρειάζεται για να υπάρξη τέτοιο
φως! Το φως αυτό χρειάζεται, μια μέρα για να γίνη μια δόξα
κοινή, μια δόξα πανανθρώπινη, η δόξα των Ελλήνων, που
πρώτοι, θαρρώ, αυτοί, στον κόσμον εδώ κάτω,
έκαμαν οίστρο της ζωής τον φόβο του θανάτου"

"Είμαι ένας μαυρογύπας με νύχια γαμψά and I love Gianis"

Το 2015 ξεκίνησε με ελπίδα, αλλά τελεύτησε τις προάλλες με κατάρες.

Φαίνεται όμως ότι ο χρόνος που παρήλθε δεν ήταν κακός για όλους. Και κάποιοι βάσιμα ελπίζουν ότι, λόγω ΣΥΡΙΖΑ, τα πράγματα θα συνεχίσουν να είναι  γι αυτούς εξαίρετα.

Έλαβα επιστολή. Δεν συμφωνώ με το ύφος και τις εκφράσεις της, ούτε και όλα όσα αναφέρει ο αποστολέας, αλλά την βρήκα ενδιαφέρουσα και σας την παραθέτω:

" Αγαπητέ αιρετικέ,

Είμαι ένας φανατικός οπαδός των συριζανέλ. Όχι δεν είμαι παλαβός να υποστηρίζω παλαβούς. Ουδέ και αφελής. Τους υποστηρίζω ακριβώς διότι είχα από την πρώτη στιγμή αντιληφθεί το μέγεθος της παλαβομάρας τους, της ανικανότητάς τους και του άπειρου έρωτά τους για την εξουσία.

Και ακριβώς αυτά είναι τα στοιχεία σε μια κυβέρνηση που επιθυμεί κάποιος σαν κι εμένα. Αυτό ακριβώς ψάχνω για να κερδίσω. Συνθήκες χάους. Στο χάος βγάζουν πολλά λεφτά οι γυπαετοί. Και όταν λέω πολλά χρήματα, εννοώ μυθικά ποσά. Θα εξηγηθώ παρακάτω.

Πρέπει όμως να σου συστηθώ για να καταλάβεις τι λέω. Τυγχάνω ένας μαυρογύπας των αγορών. Ένας μεγαλοραντιέρης χρήματος. Ούτε μπορεί κάποιος να διανοηθεί το πόσο πλούσιος είμαι. Ναι είμαι πολύ καλός σε αυτό που κάνω. Όχι, ουδείς στο ελλάντα με γνωρίζει. Μένω στην αφάνεια. Οι κοσμικές στήλες των περιοδικών είναι για τα ψώνια. Οι περισσότεροι από δαύτους είναι ήδη χρεοκοπημένοι,ενώ άλλοι είναι κολαούζοι και γλείφτες πολιτικών και παραγοντίσκων. Μερικοί είναι λαθρέμποροι και κοκαέμποροι και επιχειρούν να ξεπλύνουν τις ανομίες τους με προεδριλίκια ποδοσφαιρικών ομάδων Και κάποιοι από τους δήθεν οικονομικούς μεγιστάνες ασχολούνται με την πραγματική παραγωγή στο ελλαδιστάν. Χαχα!!! Μα πόσο ηλίθιος μπορεί να είναι κάποιος να επιχειρεί να παράγει στην χώρα αυτή. Είναι δυνατόν να ασχολείσαι με την πραγματική παραγωγή σε μια χώρα που την κυνηγάει και την αντιπαθεί;Κάποιοι άλλοι από τις γνωστές τηλεπερσόνες έμπλεξαν και με τα σκατά και έκαναν μπίζνες με λαμόγια πολιτικούς.  Ντήλερ οπλικών συστημάτων. Ας πάνε λοιπόν στην μπουρού, αφού έτσι έστρωσαν. Ήθελαν κολλεγιές με τους Ακηδες. Μα τι βλαχαδερά!!!!

Ενώ οι γυαπετοί..... Όλα νόμιμα. Ουδεμία παρανομία. Σε κανέναν τομέα. Μας προστατεύουν.

Πιθανόν να μην το γνωρίζεις αιρετικέ,αλλά το πολύ χρήμα στην Ελλάδα το έχουμε όλοι εμείς οι αφανείς ραντιέρηδες του χρήματος. Ζούμε στο παρασκήνιο. Δεν φαινόμαστε. Και κανένας ηλίθιος Αλεξιάδης δεν μας πιάνει. Είμαστε ανύπαρκτοι για τις Εφορίες. Δεν έχουμε καν ΑΦΜ. Δεν υποβάλλουμε φορολογικές δηλώσεις. Διαθέτουμε στη Ελλάδα σπιταρόνες, βιλάρες, θαλαμηγούς, πόρσε και φερράρι, αλλά τίποτα δεν είναι στο όνομά μας.  Θλιβεροί λογιστάκοι και ακόμα πιο θλιβεροί δικηγορίσκοι, επεχείρησαν να κάνουν μικροκομπίνες για να αποφύγει η μεσαία τάξη που σήκωσε κεφάλι στην Ελλάδα τα τεκμήρια από τα δεκάμετρα μικρά ιστιοπλοϊκά. Θλίψη. Τα δήλωναν ως επαγγελματικά οι φουκαριάρηδες. Τι να σου λέω τώρα; Ότι διαθέτω ένα πλεούμενο παλάτι και δεν το δηλώνω; Και όλα νομμιμότατα. Και με Ελληνική σημαία. Απλό για όλους τους ανά την υφήλιο μαικήνες. Το επενδυτικό fund, το οποίο διαχειρίζομαι συμμετέχει στην εταιρεία ενοικιάσεων σκαφών και ........ Μετά όλα είναι θέμα των μεγαλολογιστών. Βουλγαρικές πινακίδες στις Μερσέντες για να αποφύγουν τους φόρους. Κακομοίρηδες. Πρέπει να έχεις φτάσει στα έσχατα όρια για να προσπαθείς με τέτοιους τρόπους να αποφύγεις τον απίστευτο Αλεξιάδη. Μα πόση βλακεία μπορεί να διαθέτει το μυαλό ενός ανθρώπου. Θα πληρώσουν, λέει, φόρο ακινήτων, αυτοί που διαθέτουν ακίνητη περιουσία στο εξωτερικό. Πολύ θα ήθελα να σε φιλοξενούσα αιρετικέ στο διαμέρισμά μου στο Μανχάταν ή στο σπίτι μου στο Mayfair. Μιλάμε για αξίες ακίνητης περιουσίας αρκετών εκατομμυρίων. Μα πόσο βλάκας θα ήταν κάποιος να έχει τέτοιες περιουσίες στο όνομά του και να πληρώνει φόρους σε απίθανες χρεοκοπημένες εξωτικές χώρες, όπως η Ελλάς.

Αλλά καιρός είναι να σου εξηγήσω το γιατί αγαπώ τους παλαβούς συριζανέλ.

Εμείς οι κόνδορες των αγορών αγαπάμε το αίμα. Μας αρέσει η αναταραχή. Ιδίως όταν αυτή προκαλείται από θεοπάλαβους ηγήτορες, που υποστηρίζονται από κουφιοκεφαλάκηδες. Από τον Ιούνη του 14 είχε αρχίσει να μπαίνει εκ νέου στο στόχαστρό μου η ελληνική αγορά. Φαινόταν το πράγμα ότι πηγαίναμε για μεγάλη αναταραχή. Αρχικά δεν τόλμησα να καταστροφοεπενδύσω. Το ότι οι άνθρωποι δεν είχαν την παραμικρή ιδέα για το τι τους περιμένει, ήταν βέβαιο από τη στιγμή που επιθυμούσαν να κυβερνήσουν αυθωρεί και παραχρήμα, όταν όλα ήσαν ανοιχτά για την χώρα. Θεόμουρλοι να μην θέλουν να βγάλουν τα κάστανα από την φωτιά οι προηγούμενοι και μετά ωραίοι και καλοί να κυβερνήσουν σε εποχή οικονομικής ανάκαμψης Την απόφαση όμως να “τα χώσω” την πήρα τη μέρα που είδα στα ψηφοδέλτια τον απίστευτο καραφλό τύπο. Ήταν πλέον βέβαιο ότι οι παλαβοί θα ανέθεταν την οικονομία στο καραφλό βασιλέα τους. Τα κέρδη πλέον ήταν κάτι πάνω από σίγουρα. Σορτάρισα ό,τι Ελληνικό έβρισκα. Δημόσιο και ιδιωτικό χρέος, δείκτες χρηματιστηρίου, τράπεζες, επιχειρήσεις. Καθημερινά και ενώ ο λαός έβγαινε στους δρόμους ζητώντας αξιοπρέπεια, εγώ κέρδιζα τεράστια ποσά. Δυστυχώς η Ελληνική αγορά είναι ρηχή για τα δεδομένα μου και δεν μπόρεσα να καταστροφοεπενδύσω όσο ήθελα. Τέλος πάντων. Το πρόβλημα μετά ήταν πότε αποφασίζεις να παντελονιάσεις τα κέρδη σου. Κάποια κορακοσυντρόφια έλεγαν ότι πρέπει να κλείσουμε γρήγορα τις θέσεις, διότι οι κυβερνώντες, όσο παλαβοί και αν είναι. κάποια στιγμή θα αντιλαμβανόντουσαν ότι οδηγούν την χώρα κατευθείαν στον γκρεμό και θα έστριβαν το τιμόνι. Όσο οι συνάδελφοι έκλειναν θέσεις, εγώ αγόραζα και άλλη καταστροφή. Το έβλεπα το πράγμα. Στο κοινοβούλιο είχαν δημιουργηθεί επιτροπές αλήθειας χρέους και άλλα μουρλά. Δεν μπορούσαν να αλλάξουν ρότα. Και έτσι εγώ συνέχιζα να αποκομίζω τεράστια κέρδη μέρα με τη μέρα. Κάποια στιγμή βέβαια αυτό που με ανησυχούσε ήταν το τι θα γινόταν εάν η χώρα κατέρρεε παντελώς. Τότε ο φόβος ήταν ότι δεν θα μπορούσα να εισπράξω τα απίστευτα κέρδη μου. Την ημέρα λοιπόν που οι παλαβοί αποφάσισαν να μην πληρώσουν το IMF, εγώ έκλεισα τις θέσεις μου. Σε μία βδομάδα τα χρήματα με σταδιακές πληρωμές βρισκόντουσαν σε λογαριασμούς στις ανεπτυγμένες αγορές της υφηλίου (Σιγκαπούρη, Γερμανία, ΗΠΑ)

Ι love Varoufakis. I love Alexis.

Α ναι. Να σου πω, αιρετικέ, και μιαν άλλη ιστορία της ιδίας περιόδου, για να δεις με οποία αλητεία έχουμε μπλέξει, την οποία όμως εγώ άπειρα γουστάρω. Μπορεί εγώ, παρότι μάλλον είμαι ο πιο πλούσιος άνθρωπος στην Ελλάδα, να είμαι πρόσωπο άγνωστο στην Εφορία, όμως σε ένα πολύ δικό μου πρόσωπο είχε επιβληθεί ένα σεβαστό ποσό ως πρόστιμο για κάτι ατασθαλίες που είχε κάνει στο παρελθόν. Θα έπρεπε να πληρωθεί αυτό το ποσόν. Τότε ήλθαν και μου το σφύριξαν. Θα χαριστούν τα χρέη λαθρέμπορων, ατόμων που ήταν ενταγμένα στη λίστα Λαγκάρντ, ατόμων με εικονικά τιμολόγια, χρέη ποδοσφαιρικών ομάδων. Θα πλήρωναν ένα μικρό μέρος της οφειλής τους και θα απεδίδοντο στην κοινωνία ως λευκές περιστερές. Δεν το πίστευα. Μου είπαν όμως οι “κολλητοί” των ιθυνόντων να περιμένω, όπερ και έπραξα. Ψηφίστηκε ο νόμος για τις εκατό δόσεις και ουδέν περιελάμβανε για τους λαθρεμπόρους. “Εντάξει, δεν έφτασαν μέχρις εκεί. Θα τα καταβάλω τα δύο εκατομμύρια που είχαν επιβάλει στον άνθρωπό μου. Κέρδη μερικών ημερών είναι”. Αυτά σκέφτηκα. Και τσουπ την επόμενη μέρα νάσου μια πράξη νομοθετικού περιεχομένου που χάριζε τα χρέη σε όλους αυτούς. Το τερμάτισαν οι άνθρωποι. Και οι κουφοκιεφαλάκηδες εκείνο τον καιρό πανηγύριζαν για τις επιτροπές του χρέους με τους ξυπόλητους και τις περηφάνιες του Γιάνη.

Ι have fallen in love not only with Gianis (with one “n”) but with Euclid as well.

2016. Νέο έτος. Και οι παλαβοί παραμένουν στην εξουσία. Η χειρότερη Κυβέρνηση παγκοσμίως και ever. Και ιδού πεδίον δόξης λαμπρόν για νέα υπερκέρδη δια τους κόρακας των αγορών. Τα ισοπέδωσαν όλα. Συμφώνησαν στο να υπάρχει η δυνατότητα να πουληθούν όλα τα κόκκινα δάνεια σε εμάς τους γύπες και σε κάποιες ύαινες που θα επωφεληθούν από τα σαπισμένα κρέατα. Δεν έβαλαν ούτε έναν όρο οι αθεόφοβοι. Για το ποιος, που, με ποιες προϋποθέσεις, σε ποιες τιμές θα αγοράζει χρέη. Όλα στα νύχια μας. Ω ρε γλέντια που θα κάνουμε και το 2016. I love Alexis and Stathakis. Άκου τι έχει να γίνει αιρετικέ μου. Τα δάνεια που πρόκειται να αγοράσουμε σε εξευτελιστικές τιμές θα χωριστούν σε δύο κατηγορίες. Η μία είναι αυτή των απατεώνων και επαγγελματιών των φεσιών. Ας πούμε κάποιος που έλαβε δάνειο ένα εκατομμύριο και δεν αποπλήρωσε απολύτως τίποτα, παρότι τα έχει παντελονιασμένα. Το δάνειο αυτού θα το αγοράσουμε από τις τράπεζες οι οποίες έχουν ανακεφαλαιωθεί και με χρήματα φορολογουμένων στο 10 με 20 τοις εκατό της αξίας τους και μετά θα εισπράξουμε άκοπα και ωραία μια παχουλή προμήθεια και θα πάρουμε από τον απατεώνα ένα 5%. Ξαφνικά εμείς οι γύπες θα βγάλουμε εκατομμύρια και ο απατεών θα έχει ξεπληρώσει το δάνειο που πήρε στο 20% της αξίας του. Όμορφα πράγματα. Απολύτως νόμιμα. Θα υπάρχει και η άλλη κατηγορία. Οι κατεστραμμένοι δανειολήπτες. Αυτοί θα απολέσουν την περιουσία τους έναντι πινακίου φακής. Και μετά θα πρέπει να ψάξουμε εμείς να βρούμε άλλα θύματα που έχουν το κέφι να επενδύσουν σε ξενοδοχεία, εργοστάσια, βιοτεχνίες στην παλαβή χώρα. Και θα βρούμε διότι θα τα πουλήσουμε και εμείς πάμφθηνα. Άκοπο χρήμα. Ω ρε άμοιρη Ελλάς.Hedge funds. Επιθετικά κεφάλαια. Γυπαετοί. Και τα ψήφισαν αβλεπί οι παλαβοί. Και νόμιζαν ότι αντιστέκονται. Θα βγάλουμε και κάποια γρήγορα κέρδη από τις τράπεζες που αγοράσαμε σε εξευτελιστική τιμή. Η αγορά των κόκκινων δανείων πάλι από εμάς τα κοράκια θα εξυγιάνει κάτι ελάχιστο τα λογιστικά στοιχεία των τραπεζών. Και τότε θα πουλήσαμε της συμμετοχή μας στις τράπεζες σε άλλα θύματα που θα πιστέψουν στην χώρα αυτή. Σιγά μην παραμείνουμε μέτοχοι Ελληνικών τραπεζών για μεγάλο χρονικό διάστημα. Καταδρομικές επιχειρήσεις. Αυτές μόνον φέρνουν εύκολο χρήμα. 

Και μετά.....

Μετά εμείς τα κοράκια θα εξαφανισθούμε.

Θα λουμώξουμε.

Θα περιμένουμε κάποτε να βρεθούν σε κάποιο άλλο μέρος της υφηλίου κουφιοκεφαλάκηδες να αναθέσουν την διακυβέρνηση της χώρας τους σε παλαβούς.

Βέβαια αυτό που έγινε τον τελευταίο χρόνο στην Ελλάδα και θα συνεχιστεί και το 2016, δύσκολα θα επαναληφθεί.”