Η αρχή της θητείας των δύο δημοτικών συμβούλων του ΣΥΡΙΖΑ

Ήταν τότε στα νιάτα μας που αγωνιζόμασταν για τους ελεύθερους δημόσιους χώρους. Είμασταν τόσο σίγουροι για τα δίκια μας που ονοματίζαμε και κράζαμε όλους αυτούς στους οποίους έκλεινε το ματάκι η δημοτική αρχή και τους άφηνε να καταλαμβάνουν δρόμους από το ένα άκρο στο άλλο, χωρίς να υπάρχει δυνατότητα να περάσει πεζός, καρότσι, άτομο με ειδικές ανάγκες, οχήματα πυροσβεστικής, ασθενοφόρα.
Προκαλέσαμε την μήνι συγκεκριμένων επιχειρηματιών, που είχαν κάνει τις καταλήψεις. Εδώ παιζόντουσαν χρήματα, οι νέοι που φώναζαν θα τους έμπαιναν εμπόδιο; Ήταν η εποχή των παντοδυναμιών των εξουσιών, που χρησιμοποιούσαν αφειδώς τα δανεικά και αγύριστα και εκμεταλλευόντουσαν τα ΜΟΠ και τα πακετάκια Ντελόρ κατά βούληση, χωρίς σχέδια και προοπτικές. Έτσι κι αλλιώς η παραβατικότητα έπαιρνε διαστάσεις, φούντωνε με τον καιρό και η ανάπτυξη τραπεζοκαθισμάτων σιγά-σιγά έδινε την θέση σε κανονική κατάληψη δημόσιων χώρων με μόνιμες  κατασκευές.
Θετικά, θα έλεγα, ξεκίνησαν την θητεία του στο Δημοτικό Συμβούλιο Ναυπλίου, οι δύο σύμβουλοι του ΣΥΡΙΖΑ.

Έθεσαν ένα πολύ σημαντικό θέμα: Την κατάληψη δημοσίου χώρου από τα καταστήματα που αναπτύσσουν τραπεζοκαθίσματα. Και το επίσης θετικό είναι ότι δεν το άφησαν το θέμα, δεν έρριξαν ένα πυροτέχνημα, αλλά  ανταπάντησαν στην "άλλα λόγια να αγαπιόμαστε", απάντηση προς αυτούς του Δημάρχου. Και εδώ το σημαντικό  είναι ότι το θέμα μπαίνει όχι από τα παιδιά της εποχής εκείνης, αλλά από τον ΣΥΡΙΖΑ που σε λίγο καιρό είναι πολύ πιθανό να ελέγχει τον κρατικό μηχανισμό. Να δούμε λοιπόν τη συνέχεια.....

Θεωρώ εξαιρετικά καίριο να μιλήσουμε, σήμερα, που φωνάζουμε για τις ιδιωτικοποιήσεις δημόσιας περιουσίας, για τον τρόπο χρήσης των δημόσιων χώρων και για την κατάληψη αυτών, πολλές φορές με παράνομο τρόπο, που ήδη συμβαίνει κατά κόρον γύρω μας.

Με όλη την καλή μου διάθεση προς  τους αγαπητούς Κοκκινόπουλο και Δρούγκα, που έβαλαν στη δημόσια συζήτηση το σοβαρό αυτό θέμα,  θα ήθελα, να συμβάλω και εγώ με τις σκέψεις μου.
Κάποτε θα πρέπει όλοι να καταλάβουμε ότι το σοβαρό θέμα που έχει να κάνει με τη δημόσια περιουσία, τους κοινόχρηστους και ελεύθερους χώρους είναι  κυρίαρχα η χρήση αυτών. Τι να το κάνω το να ανήκει μία παραλία δήθεν στο Κράτος, αλλά  αυτήν να την εκμεταλλεύονται κατ΄αποκλειστικότητα μερικοί μικρό και μεγαλοεπιχειρηματίες, παρανομώντας και κερδοσκοπώντας ασύστολα χωρίς καμία αντίδραση.
Το θέμα του τρόπου χρήσης των δημόσιων χώρων δεν αφορά μόνον την ανάπτυξη τραπεζοκαθισμάτων, στο οποίο επικεντρώνουν οι δύο δημοτικοί σύμβουλου. Απαίσια πλαστικά, μόνιμες αλουμονοκατασκευές έχουν "περιφράξει" πεζοδρόμια, πλατείες, δρόμους, και απαγορεύσει την ελεύθερη πρόσβαση οιουδήποτε άλλου πλην των πελατών. Και η κατάσταση αυτή δεν αφορά μόνον εστιατόρια, καφετέριες, μπαρ, αλλά κάθε είδους καταστήματα.  Και βλέπεις τον μάγκα από τη μία πλευρά του δρόμου να έχει κάνει την καταληψούλα του, χωρίς να υπολογίζει ότι κατάστημα υπάρχει και από την άλλη πλευρά του δρόμου. Ο έξυπνος πρόλαβε. Η ανοχή με τον καιρό γιγάντωσε το πρόβλημα. Και τώρα; Να δούμε.
Και η απάντηση του Δημάρχου στους δύο συμβούλους ήταν, κατά τη γνώμη μου, άλλα λόγια να αγαπιόμαστε. Δεν έχουμε λέει πλέον δημοτική αστυνομία και δεν έχουμε ελεγκτικό μηχανισμό. Ωσάν το θέμα να είχε βελτιωθεί όταν υπήρχαν οι δημοτικοί αστυνόμοι. Εμείς, λέει, κάνουμε τη δουλειά μας χορηγώντας τις άδειες κατάληψης τραπεζοκαθισμάτων και πλέον μένει στην Αστυνομία, η οποία έχει την αρμοδιότητα να κάνει τους ελέγχους. Μα λίγο πολύ οι υπηρεσίες του Δήμου είναι αυτές που γνωρίζουν, ποιος έχει ξεχειλώσει τις καταστάσεις με παράνομες καταπατήσεις, ποιος δεν έχει πάρει καθόλου άδεια κατάληψης πεζοδρομίων, ποιος δεν έχει πληρώσει. Εάν δεν παρέμβουν οι υπηρεσίες του Δήμου σοβαρά αναμένουμε την αστυνομία να λύσει την κατάσταση; Ελλαδιστάν!!! Σωστός και τίμιος επιχειρηματικός ανταγωνισμός. Ο ένας να είναι απόλυτα νόμιμος και ο διπλανός τελείως παράνομος. Μα πως περιμένουμε να επιζήσει ο σωστός επιχειρηματίας.
Και όμως το νομικό οπλοστάσιο υπήρχε και υπάρχει. Επιβολή προστίμων, απομάκρυνση όλων των κινητών που έχουν τοποθετηθεί παράνομα σε δημόσιο χώρο.
Μάλλον δεν θέλουμε να κακοκαρδίσουμε τους πελάτες.
Και όταν το κάναμε, αυτό ήταν τελείως αποσπασματικό και ο αιρετικός την είχε προβλέψει τη συνέχεια των πραγμάτων. Έλεγα τότε, κάποτε πριν από δύο χρόνια, όταν ο Δήμος μας προχώρησε σε μία σωστή  ενέργεια για την απομάκρυνση τραπεζοκαθισμάτων που είχαν τοποθετηθεί παράνομα σε δημόσιο χώρο:
 "Οι δημοτικές παρατάξεις πρέπει να λάβουν θέση.
Λόγω της ανοχής  όλα τα προηγούμενα χρόνια είναι εξαιρετικά δύσκολο να μπουν τα πράγματα στη θέση τους.
Ο Δήμαρχος από μόνος του δεν θα μπορέσει να κάνει απολύτως τίποτα. Θα τον φάνε λάχανο. Τα οικονομικά συμφέροντα, οι αντιπαλότητες, οι διασυνδέσεις είναι πολύ ισχυρές
Χρειάζεται μετά από συγκεκριμένη διαδικασία να αποφασισθεί από πολύ περισσότερους το τέρμα της ανοχής και η λήψη συγκεκριμένων μέτρων, κατά το δυνατόν δίκαιων.Αλλιώς ο δήμαρχος θα μείνει στις προθέσεις και στα λόγια. Επικοινωνιακά, μπορεί να θεωρεί, ότι όλα αυτά είναι καλά γι΄αυτόν, αλλά το τελικό αποτέλεσμα θα είναι καταστροφικό και γι΄αυτόν και για την πόλη, εξ αιτίας της πλήρους επικράτησης των συμφερόντων απέναντι σε όσους υπερασπίζονται το δημόσιο χώρο."

Συμπαραστάτης του δημότη και της επιχείρησης

Φαίνεται ότι υπάρχει ένα αρκετά  καλό κλίμα στο νέο Δημοτικό Συμβούλιο Ναυπλίου.
Θεωρώ βέβαια ότι σε αντίθεση με το παρελθόν  σε γενικές γραμμές και με την εξαίρεση των λίγων γνωστών εξαιρετικά αγενών προσώπων θα επικρατήσει ένας δημοκρατικός διάλογος σε ήρεμους τόνους.
Εννοείται ότι η Μαργαρίτα θα είναι μια παρουσία που θα βάζει τα θέματα, θα κάνει προτάσεις και θα αντιπολιτεύεται μέσα από  έναν λόγο ειλικρινή και σε χαμηλούς τόνους. Ομολογώ ότι όταν εγώ ήμουν δημοτικός σύμβουλος δεν το είχα καταφέρει αυτό και με αυτά που έλεγα μάλλον ερέθιζα διαφόρους.
Στο καλό κλίμα θεωρώ βέβαιο ότι θα συμβάλουν ο Πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου, ο Χρήστος ως αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, οι πολύ καλοί ως άτομα δύο σύμβουλοι του ΣΥΡΙΖΑ (δεν νομίζω ότι υφίσταται πλέον "ΑΥΡΑ"), αλλά και ο φίλος μου ο Γιώργος ως εκλεγμένος δημοτικός σύμβουλος με  το ΚΚΕ.
Τώρα θα μου πείτε: Εδώ έχουμε τόσα και τόσα προβλήματα, οι ευγένειες στο δημοτικό συμβούλιο σε μάραναν βρε αιρετικέ;
Η απάντησή μου; Θεωρώ το καλό κλίμα ως μία μικρή προϋπόθεση για να  γίνουν πράγματα προς όφελος των δημοτών.
Μάλιστα κάποια από αυτά δεν μπορούν να γίνουν άνευ συναινέσεων.
Για να εκλεγεί ο συμπαραστάτης του δημότη και της επιχείρησης, όπως προέβλεψε ο νόμος "Καλλικράτης" είναι αναγκαίο αυτός να ψηφισθεί από τα 2/3 του δημοτικού συμβουλίου. Ορθό είναι αυτό διότι το όργανο αυτό πρέπει να ελέγχει τη δημοτική αρχή και επομένως δεν είναι δυνατόν η επιλογή του να ανήκει αποκλειστικά στη δημοτική αρχή.
Αλλά εδώ φίλοι μου είναι Βαλκάνια, είναι Ελλάδα, είναι Aνάπλι δεν είναι παίξε γέλασε. Κατά την προηγούμενη λοιπόν δημοτική περίοδο πολύ λίγες ήσαν οι πόλεις που κατάφεραν να εκλέξουν τον Ombudsman του δημότη και της επιχείρησης. Σε πολύ ελάχιστα δημοτικά συμβούλια υπήρξε η συναίνεση για να τοποθετηθεί ένας άνθρωπος που θα έχει ως αρμοδιότητες:

• την υποδοχή καταγγελιών άμεσα θιγόμενων πολιτών κι επιχειρήσεων για κακοδιοίκηση των υπηρεσιών του δήμου, των νομικών προσώπων του και των επιχειρήσεών του και την διαμεσολάβηση για την επίλυση των σχετικών προβλημάτων, απαντώντας εγγράφως ή ηλεκτρονικά εντός τριάντα (30) ημερών στους ενδιαφερόμενους,

• την διατύπωση προτάσεων βελτίωσης της δημοτικής διοίκησης και των σχέσεών της με το κοινό, τόσο στο πλαίσιο της ετήσιας έκθεσης του Συμπαραστάτη, όσο και επ' ευκαιρία σημαντικών προβλημάτων κακοδιοίκησης που ο ίδιος ο Συμπαραστάτης εντοπίζει. Οι ειδικές προτάσεις του συμπαραστάτη υποβάλλονται στον Δήμαρχο και κοινοποιούνται στο Δημοτικό Συμβούλιο, ενώ αναρτώνται υποχρεωτικά στην ιστοσελίδα του Δήμου, με φροντίδα των δημοτικών υπηρεσιών.
  

  
  

Έτσι οι δημότες και οι επιχειρήσεις στο Ναύπλιο και στα περισσότερα μέρη της χώρας έχασαν την ευκαιρία να έχουν την δυνατότητα να απευθύνονται σε ένα θεσμικό όργανο για  να καταγγέλλουν τις όποιες αδικίες πιστεύουν ότι έγιναν. Νομίζω ότι θα πρέπει να ξαναδοκιμάσουμε. Ας συμφωνήσουμε κάποια στιγμή και σε κάτι. Πρόσωπα που θα μπορούσαν να καλύψουν την θέση σίγουρα υπάρχουν. Κάποιος που να μην έχει δώσει δικαίωμα να ακουσθεί το ο,τιδήποτε για την εντιμότητα του προσώπου του, που να γνωρίζει την νομοθεσία, που να έχει ασχοληθεί με θέματα Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Κάποιον σαν και εμένα για παράδειγμα. Και μιλάω για την πάρτη μου διότι δεν με ενδιαφέρει η θέση. Ας σκεφτούν λοιπόν οι δημοτικές παρατάξεις και ας συμφωνήσουν σε ένα πρόσωπα που θα βοηθήσει τους δημότες και τις επιχειρήσεις έναντι των όποιων αυθαιρεσιών της δημοτικής αρχής. Διότι πάντοτε η εξουσία είναι εξουσία και έχει την τάση να αυθαιρετεί.

Πολύ γλυκανάλατος και συναινετικός μου φάνηκα σήμερα με την ανάρτησή μου αυτή.
Κάτι με έπιασε λοιπόν για να προκαλέσω λιγουλάκι.
Θα θέσω λοιπόν έναν σχετικό-άσχετο ερώτημα. Για την αξιολόγηση των δημοτικών υπαλλήλων του Δήμου Ναυπλιέων  τι έχετε να πείτε αγαπητοί μου δημοτικοί σύμβουλοι; Διότι δεν έχω ακούσει κάτι μέχρι τώρα. Προσωπικά θεωρώ αδιανόητο και ακραία αντιδραστικό να αρνείται κάποιος να γίνει αξιολόγηση και να ανακαλυφθούν οι τυχόν απατεώνες. Αν και στο Δήμο μας δεν πιστεύω ότι θα βρεθεί κάποιος που να έχει υποβάλει πλαστά πιστοποιητικά. Όμως δεν θα ήταν ωραίο αυτό να το γνωρίζουμε;

Τα σφραγισμένα τσιμεντένια καπάκια του ΟΤΕ

Λέω να μην σχολιάσω όσα στραβά, κατά την γνώμη μου άκουσα, από την "φωχομάνα" πόλη.
Λέω να ασχοληθώ με μία μόνον από τις Βελλίδειες εξαγγελίες με τις οποίες συμφωνώ απόλυτα ως προς την επικεφαλίδα.
"Ανακατανομή των πόρων του ΕΣΠΑ" προκειμένου να εξευρεθούν χρήματα για τις αναγκαίες δράσεις για την "επανεκκίνηση" της οικονομίας.
Ωραίο είναι αυτό. Όμορφα ακούγεται. Και ας είναι το ΕΣΠΑ στα τελειώματα και δεν  έχουν αντιληφθεί, ότι δεν είναι δυνατές  πλέον σοβαρές ανακατανομές. Προφανώς όμως στο νέο Κοινοτικό πρόγραμμα, το ΣΕΣ, θα ήταν δυνατόν να γίνει πολύ καλύτερη κατανομή των κονδυλίων, από αυτά που γίνονται μέχρι τώρα από τα κόμματα που μας κυβερνούν και τις τοπικές εξουσίες.
Και μάλιστα η εξαγγελία ομιλεί και για συγκεκριμένο ποσό. Τρία ολόκληρα δις, λέει, πρέπει να ανακατανεμηθούν σε σχέση με το ΕΣΠΑ. Η πρώτη απορία μου είναι γιατί τρία μόνον δις και γιατί όχι παραπάνω. Δεν ειρωνεύομαι. Όσοι γνωρίζουμε πρόσωπα και πράγματα ξέρουμε πολύ καλά τι συμβαίνει. Με τις αρπαχτές των μελετητικών γραφείων. Με τα έργα βιτρίνας, των πλακοστρώσεων, συντριβανιών, που προσφέρουν αίγλη στους τοπικούς παράγοντες, αλλά όχι θέσεις μόνιμης εργασίας και δεν συμβάλλουν στην αναδιάρθρωση του παραγωγικού μας μοντέλου και στην ανάπτυξη της οικονομίας. (σημειώνω ότι θεωρώ αδόκιμο τον όρο της επανεκκίνησης της οικονομίας, αφού η οικονομία μας πήγαινε με την όπισθεν τόσα χρόνια. με την επικέντρωση στην δημόσια και ιδιωτική κατανάλωση με δανεικά).
Επαναλαμβάνω βέβαια και κάτι που είπα σε μία τελευταία ανάρτησή μου. Το θέμα δεν είναι μόνον να υπόσχεσαι διοχέτευση ρευστότητας στην οικονομία  και ανακατανομές πόρων, αλλά συγκεκριμένα πράγματα για το πως αυτό θα γίνει. Και εδώ όταν ομιλούμε για  το Σ.Ε.Σ. (σύμφωνο εταιρικής σχέσης), αναφερόμαστε σε συγκεκριμένα προγράμματα με εξασφαλισμένη χρηματοδότηση. Γι΄αυτό και απαιτούνται συγκεκριμένο σχέδια για το πως θα υλοποιηθεί η όμορφη εξαγγελία της ανακατανομής των πόρων. Αλλά είπαμε. Αυτά είναι τα δύσκολα. Και ποιος θέλει να καταπιαστεί με αυτά που απαιτούν και άλλα πράγματα πέραν των τσιτάτων. Διότι το περίπλοκο είναι να χρηματοδοτήσεις δημόσιες και ιδιωτικές επενδύσεις σε έργα και δράσεις που θα έχουν πολλαπλασιαστικά οφέλη για την κοινωνία και για την μείωση της ανεργίας με μόνιμες και σταθερές δουλειές.
Αλλά για να μην επαναλαμβάνομαι στις γενικούρες,τις οποίες απεχθάνομαι, θα σας ομιλήσω και για κάτι το πολύ συγκεκριμένο.
Πριν από κάμποσα χρόνια , όταν ο ΟΤΕ ήταν ακόμα σε δημόσιο έλεγχο, σκάφτηκαν οι δρόμοι της παλιάς πόλης του Ναυπλίου. Τοποθετήθηκε έτσι όλη η υποδομή προκειμένου να υπογειοποιηθούν καλώδια, να μπορούν να περάσουν τα καλώδια νέων τεχνολογιών (σήμερα οπτικές ίνες) και να γίνει η καλωδιακή τηλεόραση, για να αφαιρεθεί από τις στέγες των διατηρητέων κτηρίων το φρικαλέο δάσος των κεραιών. Σε διάφορα σημεία των στενών τοποθετήθηκαν τσιμεντένιες πλάκες με το σήμα του ΟΤΕ από πάνω. Από τότε το πράγμα έμεινε εκεί. Οι σφραγισμένες πλάκες παρέμειναν εκεί στην θέση τους και από τότε δεν ξεσφραγίσθηκαν (εδώ οι τάφοι αποσφραγίζονται μετά τριετία). Τώρα έγινε και η πλακόστρωση και η πεζοδρόμηση. Όλα ωραία και καλά. Τοποθετήθηκαν τα μάρμαρα και οι τεχνίτες με μαστοριά άφησαν τα σφραγισμένα τσιμεντένια καπάκια του ΟΤΕ στην θέση τους, με όμορφες πλάκες τώρα τριγύρω και όχι άσφαλτο. Δεν είναι δυνατόν κάτι θα χρησιμεύουν θα πρέπει να σκέφτηκαν. Βέβαια ουδείς των ιθυνόντων πολυενδιαφέρθηκε για το θέμα. Όλη η υποδομή λοιπόν υπάρχει, αλλά οι υπόγειοι αγωγοί είναι όλοι κενοί. Δεν έχουν τίποτα στο εσωτερικό τους!!!! Ο εργολάβος έκανε την αρπαχτή του. Κάποιοι τότε πανηγύρισαν που το πρόγραμμα που έγινε στην Πλάκα της Αθήνας με την καλωδιακή τηλεόραση θα εφαρμοσθεί και στην παλιά πόλη του Ναυπλίου. Και μετά; Χροοονια τώρα η ακινησία πλήρης και τα τσιμεντένια κουτιά στην θέση τους. Επτασφράγιστα κρατούν μέσα τους το ξεχασμένο από όλους μυστικό. Όλα στο πόδι ρε γαμώτο. Αλλά το χειρότερο δεν σας τόπα. Κάποια χρόνια μετά έγινε και νέα αρπαχτή. Έργο διασύνδεσης όλων των δημόσιων υπηρεσιών με οπτικές ίνες. Ξανασκάφτηκε το Ναύπλιο. Τοποθετήθηκαν και νέοι αγωγοί, αυτή την φορά με τις οπτικές ίνες στο εσωτερικό τους. Όλα έτοιμα. Ο εργολάβος πληρώθηκε κάποιες εκατοσταριές από χιλιάρικα και έτσι έχουμε υποχθονίως στα έγκατα του παλαιού Ναυπλίου δύο παράλληλους αγωγούς. Ο εις κενός, ο έτερος με οπτικές ίνες, που όμως ουδείς απολύτως εκμεταλλεύεται. Σε αχρησία οι οπτικές ίνες που πληρώσαμε και τοποθετήσαμε. Και πάλι κάποιοι κορδώθηκαν για το έργο. Δεύτερη φορά τα πληρώσαμε. Και μετά μας φταίνε άραγε ποίοι για την κατάντια της οικονομίας μας; Εδώ θάθελα όλους τους "αριστερούς" να ενεργοποιηθούν. Το κάναμε που το κάναμε δυο φορές το ίδιο έργο. Να μην μπει σε λειτουργία; Να μην εκμεταλλευθούμε τις δυνατότητες που μας δίνουν οι δις τοποθετηθείσες υποδομές;
Να τα δύσκολα. Πως αυτό το έργο θα μπορούσε να είχε πολλαπλασιαστικές ωφέλειες για την κοινωνία και την οικονομία. Πως θα μπορούσαμε να εκμεταλλευθούμε τις απίστευτες ταχύτητες των επικοινωνιών για να τονώσουμε επιχειρηματικά το Ναύπλιο και να πετύχουμε το ξαναζωντάνεμα με κατοίκους του ιστορικού κέντρου, που θα μπορούσαν να ζουν εδώ απασχολούμενοι σε εταιρία της Κίνας, της Ινδίας ή της Σίλικον Βάλλευ;
Για όσους αμφιβάλλουν για όλα αυτά και δεν έχουν προσέξει τα τσιμεντένια καπάκια του ΟΤΕ, ιδού δύο φωτογραφίες που τράβηξα το πρωί στην οδό Σωφρόνη

Η επέτειος της καταστροφής και του συνωστισμού

Ερώτηση: Ποία η μία  λέξη που από μόνη της έχει προκαλέσει τις μεγαλύτερες αντιδράσεις στην χώρα μας;
Απάντηση: Μα φυσικά η λέξη "συνωστισμός".
Επέτειος σήμερα της Μικρασιατικής καταστροφής και οι συνήθεις ύποπτοι έχουν ξεσπαθώσει.
Ακράδαντα το πιστεύω. Για να είσαι αληθινός πατριώτης, πρέπει να αγαπάς την πατρίδα σου αποδεχόμενος όλα τα λάθη που έχουμε κάνει μέσα στη διάβα του χρόνου, αλλά και γνωρίζοντας σε βάθος όλα τα σπουδαία και όμορφα που έχουν συμβεί σε αυτόν τον ωραίο τόπο.
Αρκετοί είναι αυτοί που χρησιμοποιούν το έθνος και τον πατριωτισμό για την προσωπική τους και μόνον δικαίωση, διότι είναι κατά τα άλλα και κατά  τα μάλα άχρηστοι. Αυτοί που θεωρούν τα πεπραγμένα των Ελλήνων ανά τους αιώνες ως μία ευθεία γραμμή προς την δόξα και τους Ελληνες ως ανώτερο έθνος όλων των υπολοίπων, ακράδαντα πιστεύω, ότι δεν έχουν αντιληφθεί ούτε στο ελάχιστο το μεγαλείο του Ελληνισμού. Αυτοί που θεωρούν εχθρούς της πατρίδας, αυτούς που ερευνούν μαθαίνουν και αναγνωρίζουν δημόσια τα λάθη που έχουμε κάνει σαν λαός, δεν είναι τίποτα άλλο παρά πατριδοκάπηλοι κατά την ταπεινή μου γνώμη. Δεν κάνουν κάτι διαφορετικό από αυτό που έπραττε πριν μερικά χρόνια ο Ντόναλντ Ράμσφελντ (βρε που τον θυμήθηκα), το Αμερικανικό εκείνο  γεράκι, που χώριζε τον κόσμο  σε διαβόλους και αγγέλους. Με τίποτα, με τίποτα δεν πιστεύω ότι ο Ντόναλντ Ράμσφελντ, αγαπούσε την πατρίδα του περισσότερο από τον Ντόναλντ Ντάκ ή από τους σκεπτόμενους Αμερικάνους που είχαν ενδοιασμούς για το πώς  τα γεράκια ενεργούσαν με κριτήρια την δήθεν ανωτερότητα των Αμερικάνων σε σχέση με όλους τους υπόλοιπους.
Επέτειος σήμερα της Μικρασιατικής καταστροφής. Το κεφάλαιο τότε της ιστορίας, όπως την διδάχθηκα στο δημοτικό και στο Γυμνάσιο μιλούσε για την Καταστροφή της Σμύρνης και τον διωγμό των Ελλήνων της Μικράς Ασίας. Με τίποτα δεν μπορώ να δεχθώ ότι οι δάσκαλοί μου τότε μειοδοτούσαν σε σχέση με τους σημερινούς Ελληναράδες, επειδή τότε δεν είχε επικρατήσει ο όρος γενοκτονία.
Δεν μπορώ να πιστέψω ότι οι κραυγάζοντες είναι πιο ευαίσθητοι από εμένα σε σχέση με το δράμα των Ελλήνων το 22. Όχι. Δεν το πιστεύω. Η δεξιά παράταξη, από την οποία προέρχεται κατά βάση το ρεύμα του εθνικοολαϊκισμού, που φούντωσε στον πασοκισμό και διαπερνάει σήμερα κάθετα όλα τα κόμματα πλην ΚΚΕ, είναι αυτή που έκανε στα λόγια και στην πράξη τον διαχωρισμό μεταξύ "τουρκόσπορων" και "γνήσιων Ελλήνων". Εκεί θα έπρεπε τότε να δείξουν την ευαισθησία τους.
Και σήμερα; Κραυγάζουν μεν κάποιοι κατά των "ανθελλήνων", που μελετούν τις γραφές, τις παραδόσεις και τις πηγές, αλλά ταυτόχρονα αυτοί οι κάποιοι (λίγοι ελπίζω) ομαδόν εκδηλώνουν το μίσος τους  κατά του Ελληνισμού της Ιωνίας και της Πόλης μέσα στα γήπεδα, με αυτά τα ανατριχιαστικά συνθήματα κατά των Αεκτζήδων και Παοκτζήδων.
Ναι. Δεν με ενοχλεί η λέξη "συνωστισμός", που ποτέ άλλωστε δεν λέχθηκε έτσι ακριβώς. Και θεωρώ τον εαυατό μου πολύ ευαίσθητο πάνω στο θέμα αυτό της εθνικής μας τραγωδίας. Τα παιδιά μου, έχουν Μικρασιάτες προγόνους. Υποστηρίζω την ομάδα της Σμύρνης, τον Πανιώνιο. Γουστάρω όταν κερδίζει ο ΠΑΟΚ, διότι τότε χαίρεται το ένα από τα παιδιά μου. Αγαπημένα μου πρόσωπα υποστηρίζουν ΑΕΚ. Μου άρεσε περισσότερο όταν έπαιζαν στις προσφυγικές ομάδες πολλοί παίκτες  που το επίθετό τους έληγε σε "ίδης" ή σε "ογλου" ή και σε "ιαν". Αδελφοί Ιντζόγλου, Καπαμαντζιάν, Μαυρίδης, Καζαντζίδης (έπαιξε και στον Πανναυπλιακό), Φουντουκίδης, Παρίδης, Αποστολίδης, Τερζανίδης, Ιωσηφίδης, Σεραφείδης, Νεστορίδης, Κεφαλίδης.Αρδίζογλου, Ατματζίδης. Και αυτό που με συγκινεί σε όλες αυτές τις ομάδες είναι το μαύρο χρώμα στις φανέλες τους. Για τις χαμένες πατρίδες.
Αλλά γιατί αυτή η λέξη "συνωστισμός", που αποσύρθηκε αμέσως από το βιβλίο (κακώς κατά τη γνώμη μου), έχει προκαλέσει τόσες αντιδράσεις; Ήταν ψέμματα ότι οι Ελληνες της Σμύρνης συνωστίσθηκαν στην προκυμαία της Σμύρνης; Σαφώς όχι. Είναι ιστορικό γεγονός ότι αυτό συνέβη. Και έχω προσωπικές μαρτυρίες γι΄αυτό, πέρα από τα ντοκουμέντα. Οι Τσέτες πράγματι σκότωσαν χιλιάδες χριστιανούς κατά την προέλαση των νεότουρκων και κατά την είσοδό τους στη Σμύρνη. Αλλά είναι εξίσου αλήθεια ότι χιλιάδες Ελληνες και Χριστιανοί  συνωστίσθηκαν στην προκυμαία της Σμύρνης. Γιατί άραγε λοιπόν ενοχλεί τόσο αυτή η λέξη, αφού απηχεί την πραγματικότητα; Γιατί βρέθηκαν τόσοι άνθρωποι στην προκυμαία της Σμύρνης. Δεν θα πρεπε ένα βιβλίο ιστορίας να βάλει τους μαθητές να σκεφθούν; Συνωστισμός συμβαίνει όταν υπάρχει πίεση από την μία πλευρά και αδυναμία διαφυγής από την άλλη. Ετσι στριμώχνεται ο κόσμος και δημιουργούνται σηνθήκες πραγματικής ή μεταφορικής ασφυξίας.
Πόσοι και πόσοι από εμάς ξεχάσαμε την ιστορία που προσπαθήσαμε να μάθουμε σαν ποιηματάκι. Πότε εμπεδώνουμε τα ιστορικά γεγονότα; Μόνον όταν ο τρόπος διδαχής μας βάζει να σκεφτούμε, να ερευνήσουμε, να ενδιαφερθούμε. Η καταστροφή και οι εκτελέσεις  και οι βιαοπραγίες στη Σμύρνη είναι όλα δεδομένα, απεικονίζονται στα βιβλία ιστορίας, γίνεται παραπομπή σε πηγές για να ερευνήσει ο μαθητής. Όμως ο "συνωστισμός" παραπέμπει και σε άλλα ζητήματα και αυτό φαίνεται ενοχλεί τους πατριδοκάπηλους. Από πίσω οι Τσέτες σκότωναν και έκαιγαν και στην προκυμαία και στα ανοιχτά της Σμύρνης τα "συμμαχικά" καράβια έβλεπαν ατάραχα τη σφαγή και δεν προσέτρεξαν να βοηθήσουν τους αμάχους. Κάποιοι φαίνεται δεν θέλουν να θίξουν τις ευθύνες των μεγάλων δυνάμεων της εποχής. Και ακόμα χειρότερα ο Ελληνικός στόλος που κυριαρχούσε απόλυτα στο Αιγαίο είχε μεν παραλάβει από τη Σμύρνη και τα παράλια της Ιωνίας όλο τον Ελληνικό στρατό όμως  αμέριμνος ναυλοχούσε στα απέναντι Ελληνικά νησιά και δεν προσέτρεξε την κρίσιμη στιγμή, μια μέρα σαν σήμερα, πριν από 82 χρόνια, σε βοήθεια των πατριωτών μας. Το να ακούγονται οι τεράστιες ευθύνες του Ελληνικού Κράτους και της στρατιωτικής ηγεσίας για την εθνική  καταστροφή, τον συνωστισμό, το δράμα των χριστιανών  μάλλον τελικά δεν είναι αρεστό στους υπερπατριώτες, που δεν θέλουν να ακούν τα ημέτερα  δυσάρεστα και αρκούνται στις ευθύνες των σφαγέων της απέναντι πλευράς. Αλλά ο συνωστισμός και οι εκατέρωθεν αυτές ευθύνες παραπέμπουν και σε άλλα ζητήματα που ενοχλούν. Τι θέλαμε στο Σαγγάρειο; Γιατί ο εθνικοολαϊκισμός επικράτησε μετά τις εκλογές που τις έχασε ο Βενιζέλος; Πώς από την ειρηνική συνύπαρξη Ελλήνων και Οθωμανών στη Μικρασία, καταλήξαμε σε σφαγές και σε συνωστισμό, εξ αιτίας  των σφαγών και της άρνησης συμμάχων και Ελλήνων να προστρέξουν στους άμαχους; Ποία η ευθύνη των εθνικολαϊκιστών για τις τύχες των δύσμοιρων συμπατριωτών μας;
Όλα αυτά φίλοι μου δεν καλύπτονται με τις κραυγές κατά των  μελετητών της ιστορίας.
Οι περισσότεροι Ελληνες έχουν παρασυρθεί από τον διχαστικό λόγο των εθνοκαπήλων.
Αλλά όλοι όσοι έχουμε συναντήσει Σμυρνιούς να μας διηγούνται την καταστροφή του Μικρασιατικού Ελληνισμού, έχουμε ακούσει για τις καλές στιγμές της ειρηνικής συνύπαρξης, για την τρέλα των Ελλήνων να θέλουν να καταλάβουν την Αγκυρα, για τις σφαγές και την τεράστια πυρκαγιά που έκαψε τη Σμύρνη αλλά και για τον συνωστισμό που οφείλεται και στο αδιέξοδο που προκάλεσε η άρνηση των συμμάχων να  μεταφέρουν τους πολίτες. Γιατί λοιπόν άραγε τόση χολή;
Η Ελλάδα μας είναι σπουδαία και την αγαπώ, όχι διότι οι άλλοι, οι εχθροί είναι οι κακοί και εμείς οι άριστοι, αλλά διότι μέσα και από λάθη που έχουμε κάνει στη διαδρομή των χρόνων, έχουμε δημιουργήσει ταυτόχρονα και κάτι εξαιρετικό και για αυτό τον τόπο και για την ανθρωπότητα. Αυτό είναι το μεγαλείο της Ελλάδας. Και στο μεγαλείο αυτό συνέβαλαν και οι Μικρασιάτες με τον πολιτισμό που δημιούργησαν μέσα στις χιλιετίες στη Μικρασία, αλλά και στο πως επηρέασαν με πολύ θετικό τρόπο την κοινωνία, τον πολιτισμό, την πολιτική ζωή στην "παλαιά Ελλάδα".
Αυτά.
Τα είπα.
Και τώρα πυροβολήστε ελευθέρως.
Θα σας ηρεμήσω με φωτογραφίες του Ναυπλίου που υποδέχεται τους πρόσφυγες. Και μην νομίζετε ότι οι παλαιοί κάτοικοι τους υποδέχθηκαν τότε με ανοιχτές αγκάλες. Αυτά είναι ζητήματα που έπρεπε να συζητάμε. Όχι για δαίμονες και ανθέλληνες

με αφορμή ένα από τα πολλά "ΘΑυμάσια" που προσμένουμε

"Ειδικό πρόγραμμα απασχόλησης ύψους 5 δις ευρώ για τη δημιουργία 200.000 έως 300.000 θέσεων εργασίας. Τα χρήματα που θα δοθούν για το πρόγραμμα θα επιστραφούν στο δημόσιο με την αύξηση των εισφορών στα Ταμεία".
...............................................................................................
................................................................................................

Αλλά με αφορμή ετούτη την ΘΑαυμάσια υπόσχεση, θεωρώ ευκαιρία να ασχοληθώ επ΄όλίγον με το γεγονός της ανυπαρξίας συγκεκριμένων προγραμμάτων, που να βασίζονται σε ένα συνεκτικό σχέδιο για το πως θα διατεθούν τα όποια χρήματα ανακαλυφθούν ή εισπραχθούν με "την πάταξη του 50% της συνολικής φοροδιαφυγής μέσα σε λίγους μήνες" ή "με την αύξηση των εισφορών στα Ταμεία".
Όλοι ομιλούν για στροφή στην καινοτομία και στην παραγωγική ανασυγκρότηση της οικονομίας μας
Όμορφα λόγια, όμως ουδείς μας λέει το πως ετούτο το όμορφο θα γίνει πραγματικότητα.
Προγράμματα Ντελόρ, ΕΣΠΑ, ΣΕΣ και λοιπά και λοιπά και λοιπά μας έχουν δοθεί και ξαναδοθεί. Χρήματα υπήρχαν για δράσεις και για παραγωγική αναδιάρθρωση της οικονομίας και για τόνωση της απασχόλησης, αλλά το αποτέλεσμα είναι μάλλον γνωστόν τοις πάσι.
Είναι όμορφο να λες ότι θα δώσω πέντε δισεκατομμυριούλια (δραχμές ή ευρώ άραγε;) για να βρουν διακόσιες ή και τριακόσιες χιλιάδες συνάνθρωποί μας δουλειά. Είναι μάλιστα πιθανόν  με την αύξηση της ρευστότητας στην οικονομία που σχεδιάζει η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (εξού και η μεγάλη πτώση του ευρώ τις τελευταίες μέρες) να βρεθεί πράγματι ένα επιπλέον ποσό για επενδύσεις, ώστε να τονωθεί η απασχόληση.
Εδώ ξεκινάνε βεβαίως και τα μεγάλα ερωτήματα. Τα χρήματα θα δοθούν αποκλειστικά σε ιδιώτες ή μέσω προγράμματος δημοσίων επενδύσεων ή με ένα συνδυασμό των δύο; Πως θα δοθεί βαρύτητα στην ανάπτυξη της υγιούς οικονομίας που θα προσφέρει μόνιμες και σταθερές δουλειές και δεν θα γίνουν οι αρπαχτές από συμβούλους και κατασκευαστικούς ομίλους; Σε ποιους τομείς της οικονομίας θα πρέπει να δοθεί μεγαλύτερη βαρύτητα;
Και τέλος πως θα πραγματοποιηθεί η Περιφερειακή ανάπτυξη που είναι, κατά την αιρετική μου γνώμη, και το μεγάλο ζητούμενο;
Σε αυτό θα ήθελα να επικεντρώσω στην σημερινή ανάρτησή μου.
Έστω λοιπόν ότι με βάση το πληθυσμιακό κριτήριο (θα πρέπει να υπάρχουν και άλλα βέβαια κριτήρια) η Αργολίδα θα δικαιούται το εν εκατοστό των χρημάτων που ελπίζουμε να βρεθούν για την τόνωση της απασχόλησης.
Μπορεί κανείς να μας πει εάν υπάρχει κάποιο συνεκτικό σχέδιο για το που θα δοθούν τα 50 εκατομμύρια που θα δικαιούται η Αργολίδα εάν πράγματι πέσουν στην οικονομία τα 5 δις σύμφωνα με το ΘΑυμάσιο σχέδιο ή 100 εκατομμύρια σύμφωνα με την αιρετική δική μου πρόταση (εγώ προτείνω να δοθούν όχι 5 αλλά 10 δις για να βρουν δουλειά 600.000 και όχι 300.000 συμπολίτες μας. Εκπτώσεις θα κάνουμε τώρα;).
Εδώ σας θέλω μάγκες μου. Το να λες συνεχώς "όχι" και να υπόσχεσαι 5 δις (το ξανασκέφτηκα, εγώ προτείνω να δοθούν όχι 10 αλλά 20 δις για να βρουν δουλειά άπαντες, άλλωστε λεφτά υπάρχουν) είναι το εύκολο. Για πείτε μου τι θα τα κάνουμε αυτά τα ωραία δέματα με χρήματα εδώ στο Ναύπλιο και στην Αργολίδα για να γίνει πραγματικότητα η παραγωγική αναδιάρθρωση της χώρας. Έχετε να προτείνετε κάτι συγκεκριμένο; Έστω μια διαδικασία βρε αδελφέ για το πως θα οργανωθεί το σχέδιο απορρόφησης των όποιων κονδυλίων. Έστω και αν το πακετάκι αυτό για την Αργολίδα δεν είναι της τάξης των πενήντα εκατομμυρίων αλλά των πέντε ή των δέκα εκατομμυριακίων. Στην τελική, έχετε εσείς οι υποσχεσιολογούντες το οποιοδήποτε σχέδιο για το μέλλον της Αργολίδας; Και πότε θα μας το πείτε εάν έχετε. Τρίχες έχετε. Τον ακούσατε τον Γιάννη ή τον Οδυσσέα να λένε το οτιδήποτε για την περιοχή μας μετά το τέλος της συλλογής ψήφων;
Άντε να προσπαθήσω να δώσω μερικά εναύσματα, αν και ακράδαντα πιστεύω ότι κανείς από τους ψηφοσυλλέκτες δεν πρόκειται να ασχοληθεί με λεπτομέρειες, όπως το τι και πως τον θέλουμε τον έρμο ετούτο τον τόπο.
Σε τίτλους μερικά από τα θέματα της παραγωγικής αναδιάρθρωσης της τοπικής οικονομίας που θα έπρεπε να συζητούνται, αλλά ΔΕΝ.
Για την αγροτική παραγωγή:
Αναδιάρθρωση καλλιεργειών. Αλλαγή της φιλοσοφίας του έργου του Αναβάλου, ώστε να είναι δυνατή η παύση της μονοκαλλιέργειας και η στροφή σε δυναμικές καλλιέργειες. Δημοπρατήρια αγροτικών προϊόντων. Προγράμματα εξοικονόμησης νερού και ενέργειας. Εκθεσιακοί χώροι. Οργάνωση της εξαγωγικής προσπάθειας κλπ
Για την αλιεία:
Εκτατική καλλιέργεια αλιευμάτων (Βιβάρι). Ποιοτική και ποσοτική ανάπτυξη της εντατικής ιχθυοκαλλιέργειας κάτω από όρους για την προστασία του περιβάλλοντος. Αλιευτικά καταφύγια. Τόποι απολύτου προστασίας για την αναπαραγωγή των ψαριών. Ενίσχυση της παραδοσιακής καραβομαραγκικής τέχνης.
Για τον τουρισμό:
Ιατρικός και συνεδριακός τουρισμός. Δημιουργία και μεγάλων και σύνθετων ξενοδοχειακών μονάδων. Εκσυγχρονισμός των μικρών τουριστικών μονάδων.Εξυπνη προώθηση του τουριστικού μας προϊόντος και τονισμός των τεράστιων πλεονεκτημάτων μας
Για τον ορυκτό πλούτο.
Λατομεία μαρμάρων. Αδρανή υλικά. Θα πούμε και εμείς όχι εάν βρεθεί χρυσός ή οποιοδήποτε άλλο μετάλλευμα στην περιοχή μας;
Για τον ενεργειακό τομέα
Στροφή σε εναλλακτικές μορφές ενέργειας. Σχεδιασμός ηλιακών πάρκων. Φυσικό αέριο. Γεωθερμία.
Για τη μεταποίηση βιοτεχνία και βιομηχανία.
Καθορισμός χώρων βιοτεχνικού και βιομηχανικού πάρκου. Σύνδεση της μεταποίησης με τα αγροτικά προϊόντα και τον τουρισμό. Εκμετάλλευση του γεωγραφικού πλεονεκτήματος της Αργολίδας ότι βρίσκεται ακριβώς στο κέντρο των  δύο τόπων όπου καλλιεργούνται οι δύο εξαιρετικές Ελληνικές ποιότητες οινοποιήσιμων σταφυλιών (Αγιωργίτικο και Μοσχοφίλερο)
Για τις μεταφορές
Αεροδρόμιο. Σιδηρόδρομος. Βελτίωση τοπικών συγκοινωνιών. Λιμάνι
Για τις υπηρεσίες
Δημιουργία κοιτίδων καινοτομίας. Ενίσχυση των υποδομών (οπτικές ίνες, γρήγορο ίντερνετ, αναβάθμιση κτηριακών υποδομών). Εκμετάλλευση των τεραστίων δυνατοτήτων που έχουμε στην τεχνική, επαγγελματική και πανεπιστημιακή εκπαίδευση (Χάρβαρντ, τουριστική εκπαίδευση, Πανεπιστήμιο)

Όλα αυτά τα αναφέρω σε τίτλους. Κάθε ένας από αυτά τα κεφάλαια θα έπρεπε ήδη να είναι θέμα επεξεργασιών από τις τοπικές κοινωνίες και τους φορείς της (Κόμματα, περιφερειακές και δημοτικές αρχές και παρατάξεις, συνδικάτα, επιστημονική κοινότητα και επιστημονικούς συλλόγους, ομάδες εργασίας)
Υπάρχουν και άλλοι τομείς εκτός από αυτούς που ανέφερα που θα έπρεπε να τύχουν περαιτέρω επεξεργασίας, αν θέλουμε να προσβλέπουμε σε ένα καλύτερο μέλλον και σε περισσότερες δουλειές και όχι στο πως θα διατηρήσουμε τα κεκτημένα ή πως η Ιζνογκούντεια λογική θα κυριαρχήσει.
Τι να λέω τώρα......
Εξη ολόκληρα δισεκατομμύρια ΘΑ δώσουν οι επερχόμενοι. Πόθεν; Που θα πάνε τα χρήματα; Ποία θα είναι η σχέση ιδιωτικού και δημόσιου τομέα ως προς την απορρόφηση;  Αυτά είναι λεπτομέρειες.
Όχι δεν μας έφταιγε ο Γιώργος που δεν τα βρήκε τα θησαυροφυλάκια γεμάτα.
Η ξερή μας η ντζεφαλή φταίει που τους πιστεύουμε. Και παρότι ήδη τα υποστήκαμε με το χειρότερο τρόπο, τώρα τους ξαναπιστεύουμε τους Πασόκους ότι θα ρίξουν έξη δισεκατομμύρια για να βρουν εκατοντάδες χιλιάδες άτομα δουλειά.
Σχέδιο, οργάνωση και δουλειά για να δούμε πως θα αυξηθεί η μόνιμη σταθερή και καλά αμειβόμενη απασχόληση απαιτείται και όχι έωλες υποσχέσεις για δουλειά.