Προς τον νέο Πρόεδρο του ΔΟΠΠΑΤ

Δικό μου είναι το ιστολόγιο, ό,τι θέλω γράφω. Δεν δίνω σε κανέναν λογαριασμό.
Πληροφορούμαι ότι τον ΔΟΠΠΑΤ, τον αναλαμβάνει ένας εξαιρετικός νέος άνθρωπος.
Το καλύτερο παιδί. Χωρίς ίχνος εγωισμού και πολιτικής υστεροβουλίας, με ΜΟΝΑΔΙΚΟ σκοπό να προσφέρει στην πόλη του.
Το λέω και το εννοώ και δεν πα να με κατηγορήσουν ότι ευνοώ τους συγγενείς μου.
Σκέφτηκα αν θα πρέπει να του τα πω κατ΄ιδίαν. Δεν γνωρίζω εάν πράττω σωστά αλλά αποφάσισα να του προτείνω αυτά που έρχονται στο νου μου φόρα τζόγο.
Ο ΔΟΠΠΑΤ ως συνέχεια άλλων νομικών προσώπων του Δήμου, όπως η ΔΕΠΑΝ, το Δημοτικό Θέατρο, το Δημοτικό Ωδείο, η ΔΕΤΑΝ (Τουρισμός), η Δημοτική Φιλαρμονική, η Δημοτική Χορωδία. το ΔΑΚΝ (στάδιο), κουβαλάει παθογένειες ετών από τις συντηρητικές πολιτικές που κυριάρχησαν τόσα χρόνια.
Για όλα αυτά τα θέματα, που αφορούσαν τα νομικά πρόσωπα του Δήμου και πρέπει να απασχολήσουν σήμερα τον ΔΟΠΠΑΤ, έχω πολλές φορές  καταθέσει τις "αιρετικές" μου απόψεις.
Κατανοώ ότι είναι αδύνατη η πλήρης αλλαγή πολιτικών μέσα στους λίγους επόμενους μήνες. Όμως, επειδή δεν είμαι οπαδός των μανιχαϊστικών λογικών, πολύ θα γούσταρα να δω κάποιες αποφάσεις για μικρά ζητήματα, που μπορούν όμως να δείξουν ότι πολλά είναι δυνατόν να γίνουν.
Είναι μια μεγάλη ευκαιρία τον Ιούνιο να στείλουμε στα αζήτητα τις λογικές που θέλουν να μοιράζονται εκατοντάδες προσκλήσεις από εδώ και από εκεί κατά τη διάρκεια του Φεστιβάλ κλασσικής μουσικής. Επιτέλους ας πάψουν να χωρίζουν τον κόσμο σε επιτήδειους που ζητάνε και παίρνουν προσκλήσεις και στους μαλάκες (ναι θα την πω τη λέξη) που πληρώνουν. Ας εκδώσουν ένα εισιτήριο διαρκείας, ώστε με μια λογική τιμή οι πραγματικοί λάτρεις του φεστιβάλ να μπορούν να παρακολουθήσουν πολλές παραστάσεις. Η ευκαιρία ανοίγεται στο νέο Πρόεδρο, αφού οι εκλογές θα έχουν γίνει και ο νέος Δήμαρχος ακόμα δεν θα έχει εγκατασταθεί.
Ας γίνει η αρχή, να ανακοινωθεί το πρόγραμμα του Φεστιβάλ και το Μάιο (και ας αποκομίσει πολιτικά οφέλη ο νυν Δήμαρχος), ώστε για πρώτη φορά το φεστιβάλ Ναυπλίου, να μην ανακοινωθεί την τελευταία βδομάδα πριν την έναρξή του. Είναι αδιανόητο αυτό που γίνεται. Οι ξένοι και Ελληνες λάτρεις της μουσικής χρειάζονται το χρόνο τους για να προγραμματίσουν το ταξείδι τους στην πόλη μας. Αν γίνει η αρχή φέτος, θα μπορούσαμε τα επόμενα χρόνια να ανακοινώνουμε έγκαιρα τις εκδηλώσεις, ώστε να ωφελείται και ο τουρισμός.
Να προγραμματιστεί και φέτος ο μουσικός Ιούλιος, αλλά καλό θα είναι να υπάρξει διαφάνεια ως προς τα οικονομικά. Δεν θα επεκταθώ. Δεν γνωρίζω εάν θα μπορούσαμε πράγματι να έχουμε έναν αναλυτικό οικονομικό απολογισμό με έσοδα και έξοδα για τον μουσικό Ιούλιο, για το φεστιβάλ κλασσικής μουσικής και για τις άλλες δραστηριότητες. Ας γίνει μια προσπάθεια για ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ. (δεν μιλάω για τον απολογισμό των εισιτηρίων και μόνον).
Θα ήταν εξαιρετική επιτυχία εάν η "Κοιτίδα"  ανέβαινε εκ νέου στο διαδίκτυο. Θεωρώ ότι μπορεί να γίνει. Ξέχασαν τότε να πληρώσουν τη συνδρομή και ο ιστότοπος εξηφανίσθη. Αμέλησαν να έχουν ένα ολοκληρωμένο back up, αλλά τα αρχεία υπήρχαν πάντοτε σκόρπια.
Ας δούμε και πάλι τι γίνεται με το εξαιρετικό  πρόγραμμα της ψηφιακής ξενάγησης, που έμεινε στα αζήτητα και το οποίο έχει πληρωθεί από τις τσέπες Ελλήνων και Ευρωπαίων φορολογουμένων. Να επισκευαστούν τα  μηχανάκια της ξενάγησης. Να τα δώσουμε σε σημεία που μπορούν να τα προμηθευθούν οι τουρίστες. Να αναβαθμίσουμε το διαδικτυακό πρόγραμμα της ψηφιακής ξενάγησης, ώστε να μπορεί να τρέχει και σε  κινητά και tablets.
Ας ξαναδούμε το πρόγραμμα αυτό με τα CDs με την ιστορία της Πρόνοιας, που ξεχασμένα πρέπει να βρίσκονται σε κάποια ράφια. Να δούμε πως μπορούμε να αξιοποιήσουμε αυτό που έχει γίνει για την αναβάθμιση του ιστορικού προαστίου του Ναυπλίου
Μήπως ήλθε η ώρα να αποκατασταθεί η μεγαλύτερη αδικία που έγινε παλαιότερα από μια αυταρχική δημοτική αρχή, επίγονοι της οποίας διαγωνίζονται σήμερα για την κατάληψη των θερινών ανακτόρων; Ομιλώ για τον πόλεμο που έγινε τότε κατά των Σινεφίλων, της ομάδας που μετά την καταιγίδα των βιντεοκλάμπ, κατάφεραν να αναβιώσουν τον σινεμά στην πόλη μας, φέρνοντας τότε και εξαιρετικές ταινίες. Κυνηγήθηκαν με τον χειρότερο τρόπο από την τότε δημοτική αρχή, μόνον και μόνον διότι οι αρμόδιοι θεοί δεν είχαν τον έλεγχο των πραγμάτων και δεν αποκόμιζαν οι ίδιοι παρατιαξιακά οφέλη. Ας δούμε όλοι μαζί, πως θα καταφέρουμε έστω και μία μέρα την εβδομάδα, έστω και στη βραδινή και μόνον παράσταση μιας καθημερινής μέρας, να παιχθεί κάτι έξω από τα μεγαλειώδη του Χόλιγουντ.
δεν ήλεγχαν το διοικητικό συμβούλιο του Σωματείου. Ας γίνει και τώρα η προσέγγιση, έστω με τους Προέδρους που πέρασαν κάποτε από τους σινεφίλους. Τον Μιχάλη Κυμπούρη, τη Φιλιώ Χαρίτου, τον Κώστα Τσαπραλή, την Βαγγελιώ Κωστούρου. Υπάρχουν και πολλοί νέοι που αγαπάνε τον καλό κινηματογράφο.
Να ομολογήσουμε κάποτε και κάποιες αλήθειες; Έλαβε για τα μάτια του κόσμου το Δημοτικό μας Συμβούλιο μια απόφαση να διεκδικήσει η πόλη μας την Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης για το έτος 2021. Από τότε προφανώς τίποτα δεν έχει γίνει για να συνταχθεί ένας σοβαρός φάκελος υποψηφιότητας. Αντιλαμβάνομαι ότι μέχρι τις εκλογές κάποιοι θα θέλουν να παίζουν και αυτό το χαρτί. Μετά όμως από τον Μάιο, θα μπορεί πιο εύκολα να την  πάρει την απόφαση ο ΔΟΠΠΑΤ. Είτε να συνεργαστούμε με τις άλλες πόλεις της Πελοποννήσου που επίσης διεκδικούν την υποψηφιότητα για υποβολή κοινού φακέλου, που θα ήταν και το ευκταίο, είτε να ομολογήσουμε ότι δεν μπορούμε και να σταματήσουμε τις προσπάθειες.
Να ψάξουμε και να βρούμε το πολύ σημαντικό αρχείο που έχει δωρήσει στην πόλη μας ο Νίκος Καραγιάννης με τις αφίσες των παλαιών παραστάσεων του Εθνικού Θεάτρου. Το αρχείο αυτό μουχλιάζει σε κάποια αποθήκη ή σε κάποιο πατάρι. Να το βρούμε, να το συντηρήσουμε, να το διασώσουμε εάν είναι αυτό πλέον δυνατόν. Και να κάνουμε μια έκθεση με τον θησαυρό αυτό που τον έχουμε λησμονημένο. Η συνεργασία με το Τμήμα θεατρικών Σπουδών στο θέμα αυτό θα ήταν πολύ χρήσιμη.
Να κατοχυρωθούν τα δικαιώματά μας σε κάτι άλλο σπουδαίο που μας έχει δωρηθεί. Στο Δημοτικό Θέατρο Ναυπλίου (και επομένως στον ΔΟΠΠΑΤ σήμερα) ανήκει το ΑΡΜΑ ΘΕΣΠΙΔΟΣ, η κινητή σκηνή του Εθνικού Θεάτρου. Υποθέτω ότι θα χρειάζεται και συντήρηση. Φαντασθείτε την αναβίωση μια τέτοιας θερινής θεατρικής γιορτής στα χωριά του Ναυπλίου με το Άρμα Θέσπιδος, σε συνεργασία με τους θεατρανθρώπους της πόλης, το Θεατροδρόμιο, τις χορωδίες, τα Ωδεία και βέβαια το Πανεπιστήμιο.

Αυτά είναι κάποια από τα λίγα και μικρά που μπορούν να γίνουν τους επόμενους μήνες, χωρίς σημαντικά κόστη. Έστω και μερικά από αυτά να υλοποιηθούν από τον νέο Πρόεδρο, θα έχει έχει δείξει τις δυνατότητες που υπάρχουν.

Υπάρχουν βέβαια και τα πιο σύνθετα και πολύπλοκα που απαιτούν αλλαγή πορείας.
 Για να ξεκινήσει εκ νέου η θεατρική ζωή στην πόλη.
Να αναβαθμισθεί το Δημοτικό Ωδείο.
Να γίνουν τα έργα και οι προμήθειες στο Κολυμβητήριο και το Στάδιο.
Για να μην κλείνει το Κολυμβητήριο όταν ο ήλιος από μόνος του ως πηγή ενέργειας δεν φθάνει να ζεσταθεί το ύδωρ.
Να υπάρχει πλήρης διαφάνεια στις προμήθειες, τα οικονομικά, τις προσλήψεις, στην καταβολή κάποιων αμοιβών.
Να αναλάβει ο ΔΟΠΠΑΤ όλα τα γήπεδα και στα χωριά.
Να μην είναι το Ναύπλιο το επίκεντρο όλων των πολιτιστικών εκδηλώσεων, αλλά να υπάρξει ισότιμη συμμετοχή και της ενδοχώρας.
Να γίνει ο ΔΟΠΠΑΤ μια μεγάλη αγκάλη για τους ανθρώπους του πνεύματος, τους πολιτισμού και των τεχνών και του αθλητισμού.
Να παρθεί κάποτε μια απόφαση αν ο ΔΟΠΠΑΤ έχει την αρμοδιότητα και του τουρισμού, που κάποτε θα πρέπει να δοθεί η βαρύτητα που πρέπει και στον τομέα αυτόν.


Υστερόγραφο πρώτο. Αγαπητέ πρόεδρε. Μου ανατέθηκε να κάνω μία αγωγή για ένα παλαιό απλήρωτο τιμολόγιο που πρέπει να πληρώσει ο ΔΟΠΠΑΤ. Ας μην αντιδικήσουμε. Δεν είναι και μεγάλο το ποσό.
Υστερόγραφο δεύτερο. Αλήθεια αυτός ο επικεφαλής της Αύρας, ευγενέστατος και αξιολογότατος κατά τα άλλα, έχει κάποια επαφή με τα προβλήματα και τα ζητήματα του ΔΟΠΠΑΤ;

Θα σιωπήσουμε και σε αυτό; Θα τους υποστηρίξετε; Ακόμα δεν έχετε αντιληφθεί ότι εμείς φταίμε που τους ψηφίζουμε;

Επειδή αύριο η δημοτική παράταξη "άλλη πρόταση" θα συγκεντρωθεί στο χώρο που σχεδιάζεται να γίνει η τοποθεσία "μεταφόρτωσης" των σκουπιδιών όλης της Αργολίδας και επειδή κάποιοι ισχυρίζονται ότι το θέμα δεν είναι σοβαρό, σας παρουσιάζω σήμερα τον Χώρο μεταφόρτωσης Απορριμμάτων (όχι σκουπιδότοπο) στο Κρανίδι, απέναντι από τον Βιολογικό, που αφορά  τα απορρίμματα μόνον της Ερμιονίδας και όχι όλης της Αργολίδας.

Και επισημαίνω τον κίνδυνο. Το εργοστάσιο επεξεργασίας απορριμμάτων, που θα εκμεταλλευθεί ο ιδιώτης, θα είναι έτοιμο σε δύο χρόνια. Και μέχρι τότε; Μήπως πλέον η νέα οικολογική καταστροφή θα είναι μη αναστρέψιμη;

Για το θέμα αυτό εισπράττουμε σιωπές από Κωστούρο και Γραμματικόπουλο και.....ανήκουστο, ανείπωτο και τραγικό συνάμα, συναίνεση από Κοκκινόπουλο (τον άκουσα με τα αυτιά μου να συμφωνεί με το σχέδιο της Περιφέρειας για τη διαχείριση των απορριμμάτων σε συνέντευξή του στη Σωτηρία Παπαδοπούλου). Προς τιμήν του ο Γιώργος Πινάτσης, υποψήφιος Δήμαρχος με τη στήριξη του ΚΚΕ είναι ο μόνος που αντιδρά μαζί με την άλλη πρόταση.

Δείτε το σημερινό χάλι στο Κρανίδι και αναρωτηθείτε εάν υπάρχει κάποια λογική στο να συρρέετε κάτω από Κωστούρο και Γραμματικόπουλο, που σιωπούν και δεν  κάνουν μεγάλο θέμα του προεκλογικού τους λόγου, ότι ετοιμάζεται να δημιουργηθεί μια νέα οικολογική βόμβα κοντά στην παραλία, ανάμεσα στο Ναύπλιο και τη Νέα Κίο, ογδόντα  μέτρα από τον υγροβιότοπο, κοντά στο σπουδαίο αρχαιολογικό χώρο της Τίρυνθας.

Παραβατικότητα στην ύπαιθρο του Ναυπλίου

Το μεγάλο πρόβλημα της παραβατικότητας και της έλλειψης ασφάλειας των πολιτών, τόσον στις πόλεις, όσον και στις αγροτικές περιοχές είναι ένα θέμα ταμπού για την αριστερά

Κάκιστα κατά την γνώμη μου, αφού η εγκληματικότητα πλήττει κατά μεγάλο μέρος τους αγρότες, τους μικροεπιχειρηματίες, τους μικροαστούς και μεσοαστούς, ακόμα και την φτωχή εργατική τάξη.

Πολύ μεγαλύτερο πρόβλημα αντιμετωπίζουν οι κάτοικοι μιας εργατικής η μικροαστικής συνοικίας, παρά αυτοί που ζουν στην Εκάλη με την ιδιωτική φύλαξη, τις θωρακισμένες πόρτες και τους συναγερμούς. Η αριστερά θα έπρεπε να ήταν στην πρώτη γραμμή για να διεκδικήσει πολιτικές και δράσεις για τη μείωση της εγκληματικότητας, που θίγει τους ταπεινούς και καταφρονεμένους. Και αποτελεί τεράστιο λάθος να ταυτίζουμε σε απόλυτο βαθμό την αντιεγκληματική πολιτική με την καλή αστυνόμευση και μόνον. Και ναι μεν η βαθύτερη αιτία της εγκληματικότητας είναι η κοινωνική, πολιτιστική και οικονομική κρίση, όμως δεν πρέπει να μένουμε απαθείς, αναμένοντας την δευτέρα παρουσία

Το πρόβλημα της παραβατικότητας που αντιμετωπίζει ο αγροτικός χώρος στην Αργολίδα είναι τόσο μεγάλο που πλέον δεν είναι δυνατόν να κλείνουμε τα αυτιά μας στις φωνές των πολιτών και να αποστρέφουμε το βλέμμα, κάνοντας ότι δεν βλέπουμε.

Και είναι μεγάλο λάθος να λέμε ότι το πρόβλημα της εγκληματικότητας είναι θέμα που πρέπει να απασχολεί μόνον το κράτος και ότι η Τοπική Αυτοδιοίκηση δεν έχει κάποιο ρόλο να παίξει.

Πριν από μερικές μέρες το Τοπικό Συμβούλιο του Ανυφίου συγκάλεσε λαϊκή συνέλευση για να συζητηθεί το θέμα. Είναι ευτυχές γεγονός ότι στη λαϊκή αυτή συνέλευση παρευρέθηκαν εκπρόσωποι τόσον της δημοτικής παράταξης του ΚΚΕ, όσον και της ενεργής πλέον, μετά την αποχώρηση των βαριδιών, "άλλης πρότασης". Για πρώτη φορά από μια εκδήλωση που αφορούσε ένα τέτοιο θέμα ήσαν απούσες οι συντηρητικές δημοτικές παρατάξεις, πλην ενός Αντιδημάρχου, του οποίου το επάγγελμα είναι αστυνομικός. Βέβαια ήταν επόμενο και φυσιολογικό ότι θα απουσίαζε η νέα, τελείως ανύπαρκτη σε θέσεις και δράσεις,  παράταξη.

Ο Πρόεδρος του Τοπικού Συμβουλίου Ανυφίου έκανε μια ενδιαφέρουσα πρόταση. Να συσταθεί το από τον νόμο προβλεπόμενο "Τοπικό Συμβούλιο Πρόληψης Παραβατικότητας" για να επεξεργασθεί θέματα και δράσεις.

Από όλους όσους ενδιαφέρονται σήμερα να ζητήσουν την ψήφο των πολιτών, μόνη η "άλλη πρόταση" εξέδωσε ανακοίνωση για το μεγάλο αυτό θέμα, που μπορείτε να τη διαβάσετε εδώ.

Όμως ας πούμε ότι συστήθηκε το "Τοπικό Συμβούλιο Πρόληψης Παραβατικότητας". Ποιες μπορεί να είναι οι δράσεις του για να  αντιμετωπισθούν τα θέματα;

Πρώτα απ΄όλα, θεωρώ, ότι οι κάτοικοι ενός τόπου, ειδικά σε μια αγροτική περιοχή, γνωρίζουν καλύτερα από κάθε άλλον, τις μορφές εγκληματικότητας, τις τοπικές εστίες όπου το φαινόμενο είναι πολύ έντονο, πολλές φορές ακόμα και την ταυτότητα των δραστών. Είναι σημαντικό όλες αυτές οι πληροφορίες να μπορούν να συγκεντρωθούν με έναν οργανωμένο τρόπο, σε ένα θεσμικό όργανο που να ελέγχεται από την Τοπική Αυτοδιοίκηση, ώστε να μην οδηγηθούμε σε απευκταίες καταστάσεις αυτοδικιών.

Υπάρχει η δυνατότητα να αντιμετωπισθούν μορφές εγκληματικότητας, εφόσον χτυπηθούν τα μεγάλα συμφέροντα που λίγο πολύ όλοι τα ξέρουν και τα οποία μπορεί να αντιμετωπίσει με καλύτερες προοπτικές ένα θεσμικό όργανο. Για παράδειγμα είναι οξυμένο στις αγροτικές περιοχές το πρόβλημα των κλοπών μεταλλικών αντικειμένων. Οι κλοπές αυτές θα είχαν ελαχιστοποιηθεί εάν κτυπιόντουσαν οι μεγαλέμποροι σιδήρου, που αγοράζουν τα κλοπιμαία και που κερδίζουν και τα περισσότερα χρήματα από τις κλοπές αυτές. Είναι τελείως αδύνατον να αστυνομεύεις όλα τα κτήματα τις νύχτες για να μην αφαιρούνται πομόνες, σιδερένιοι σωλήνες, καλώδια κλπ. Όμως είναι εύκολο να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα επεμβαίνοντας στον προορισμό των κλοπιμαίων. Και ένα τοπικό συμβούλιο για την πρόληψη της παραβατικότητας, θα μπορούσε να έχει ρόλο. Όλοι λίγο πολύ ξέρουμε πρόσωπα και πράγματα, όμως ολομόναχοι τις περισσότερες φορές δεν τα βάζουμε με τα θηρία.

Είναι βασικό να υπάρχει καλός δημοτικός φωτισμός και στις αγροτικές περιοχές. Τα σκοτάδια σε ένα χωριό, η μιζέρια, η βρώμα, τα σκουπίδια που δεν μαζεύονται δημιουργούν το ιδανικό σκηνικό για να φουντώσει η εγκληματικότητα.

Θα πρέπει να πιεστεί η δημοτική αρχή να κάνει ένα μνημόνιο (οποία λέξη εκστόμισα....!!!) συνεργασίας με την Ελληνική Αστυνομία, ώστε και δημοτικά όργανα, ακόμα και τώρα που δεν υπάρχει δημοτική αστυνομία, να αναλάβουν κάποιον μικρό έστω ρόλο στη λεγόμενη χαμηλή εγκληματικότητα (παράνομη στάθμευση, κατάληψη δημοσίων χώρων, παράνομο εμπόριο), ώστε να αποδεσμευθούν δυνάμεις για την καλύτερη αστυνόμευση στις αγροτικές περιοχές.

Δεν μπορεί παρά να  υπάρξει αστυνομική αντίδραση στις εστίες του οργανωμένου εγκλήματος που έχει φουντώσει στην ύπαιθρο. Όλοι ξέρουν στα χωριά και γνωρίζουμε και εμείς στο άστυ τους τόπους διακίνησης ναρκωτικών. Ουδείς δικαιούται να σφυρίζει αδιάφορα και ένα Τοπικό Συμβούλιο Πρόληψης της Εγκληματικότητας θα μπορούσε και θα έπρεπε να παίξει ρόλο και να πιέσει για τη λήψη μέτρων.

Ένα ξέρω στα σίγουρα. Οι αρμόδιοι, οι υποψήφιοι, οι παράγοντες ασχολούνται αυτό τον καιρό σχεδόν αποκλειστικά με τις ψήφους.  Και έτσι ο κόσμος υποφέρει, φοβάται, πληρώνει τα σπασμένα.  Η "αριστερά" μπορεί να θεωρεί ταμπού το θέμα της εγκληματικότητας, αλλά η αριστερά πρέπει να ενσκήψει στο πρόβλημα.

Δρόμος ή οικόπεδο;

Αποτελεί την απορία των Αναπλιωτών τις τελευταίες δέκα περίπου μέρες.
Τι είναι αυτό το κτήριο που ξεφύτρωσε στο μέσο ενός δρόμου, εκεί στην Ενδεκάτη;
Ένας δρόμος σε μια πόλη είναι κοινής χρήσης, διότι έχει ο καθείς το δικαίωμα να τον χρησιμοποιεί. Το σχέδιο πόλης καθορίζει εάν ένας δρόμος είναι πεζόδρομος, ποδηλατόδρομος ή αυτοκινητόδρομος. Το Δημοτικό Συμβούλιο με κανονιστικές του αποφάσεις, ορίζει εάν επιτρέπεται η στάση και η στάθμευση των αυτοκινήτων, ωράρια φόρτωσης και εκφόρτωσης, εάν επιτρέπεται να στρίψει κάποιος δεξιά ή αριστερά στο δρόμο αυτό. Ο Δήμαρχος χορηγεί άδειες  τοποθέτησης τραπεζοκαθισμάτων, πάντοτε βέβαια με τρόπο που να επιτρέπεται η διέλευση των οχημάτων εκτάκτου ανάγκης.  Οι κοινόχρηστοι αυτοί δρόμοι, ανήκουν, σύμφωνα με τον νόμο, στους δήμους, που έχουν δικαίωμα μετά από εγκεκριμένες μελέτες να διαμορφώνουν τους δρόμους αυτούς, επιλέγοντας τα υλικά επιστρώσεων, καθορίζοντας πρασιές και επιλέγοντας φυτά και δένδρα που θα κάνουν το δρόμο πιο όμορφο και λειτουργικό. Οι δήμοι κατασκευάζουν τα πεζοδρόμια, στους δρόμους που χρησιμοποιούνται για τη διέλευση οχημάτων. Πρέπει να φροντίζουν να υπογειοποιήσουν όλα τα δίκτυα, ώστε να μην σκάβουμε κάθε μέρα, να φωτίσουν τους δρόμους, τα δημόσια κτήρια, τα μνημεία  και τα σημαντικά ιδιωτικά κτήρια, κατόπιν  συνεννόησης με τους ιδιοκτήτες.
Οι δρόμοι ανήκουν στους δήμους ακριβώς διότι είναι κοινόχρηστοι και η κάθε δημοτική αρχή, πρέπει να φροντίζει ο κάθε δρόμος να ανταποκρίνεται στο σκοπό του για την εξυπηρέτηση των κατοίκων και επισκεπτών. Και ο δρόμος είναι δρόμος, δεν είναι οικόπεδο για να δικαιούται ο κάθε Δήμαρχος να χτίζει κτήρια μέσα στους δρόμους, ρίχνοντας μπετά και φτιάχνοντας κατασκευές στερεώς συνδεδεμένες με το έδαφος.
Φαντάζεσθε η κάθε δημοτική αρχή να κατασκευάζει και ένα κτήριο σε κάποιο δρόμο;
Για μένα το θέμα δεν είναι εάν το κτίσμα που ανεγείρεται στην είσοδο ενός δρόμου στην πόλη μας θα είναι όμορφο ή άσχημο. Άλλωστε αντιπαθώ όλους αυτούς που θεωρούν ότι διαθέτουν το κριτήριο να κρίνουν την απόλυτη ομορφιά και ασχήμια.
Το θέμα για μένα δεν είναι τόσον η χρήση του κτηρίου αυτού. Δεν μου λέει και πολλά εάν  η χρήση του κατασκευάσματος θα είναι ένα κιόσκι, ένα αίθριο ή ένα ημιυπαίθριο που πιθανόν κάποτε να γίνει και θεόκλειστο.
Το απαράδεκτο και απεχθές για μένα είναι η λογική των ιθυνόντων που θεωρούν ότι έχουν την εξουσία να κλείνουν δρόμους κατασκευάζοντας κτήρια, πάνω στο οδόστρωμα. Να νομίζουν ότι η πόλη τους ανήκει και έχουν το δικαίωμα να αλλάζουν το σκοπό της ύπαρξης ενός δημοτικού δρόμου.
Τώρα το εάν η δημοτική αρχή υπέβαλε φάκελο για να εκδοθεί οικοδομική άδεια, η οποία είναι απαραίτητη, διότι για να κατασκευάσεις ένα κτίσμα στερεώς συνδεδεμένο με το έδαφος απαιτείται άδεια, άσχετα με το ένα το κτήριο αυτό είναι ιδιωτικό, δημόσιο ή δημοτικό, είναι σημαντικό αλλά δευτερεύον. Και ειρήσθω εν παρόδω. Έχει τελικά υποβληθεί τέτοιος φάκελος και εάν ναι η Πολεοδομία Ναυπλίου έχει εκδώσει οικοδομική άδεια για την κατασκευή κτίσματος πάνω σε δρόμο; Και εάν όχι, τι κάνει η Πολεοδομία;

Γίνονται αρκετές παρεμβάσεις τον τελευταίο καιρό στον πολεοδομικό ιστό του Ναυπλίου.
Μου φαίνεται αδιανόητο ότι μεγαλώνουν τα πεζοδρόμια χωρίς να κατασκευασθούν λωρίδες για τους ποδηλάτες.
Μου φαίνονται αδιανόητες όλες αυτές οι καμπύλες των πεζοδρομίων μέσα σε μία νεοκλασική πόλη που χαρακτηριστικό της γνώρισμα είναι οι οριζόντιες και κάθετες ευθείες, σε δρόμους, πλατείες, κτήρια.
Μου φαίνεται απίστευτη η προχειρότητα της δημοτικής αρχής, που επιχείρησε να αναδείξει στη λεωφόρο Αμαλίας τα τείχη της πόλης και δεν είχε κανέναν απολύτως σχεδιασμό, ώστε  να υποστηρίξει με κάποιο ολοκληρωμένο σχέδιο το τι  θέλει να κάνει, για να δημιουργηθεί κάτι το εξαιρετικό. Αλήθεια αγαπητοί μου ιθύνοντες. Για πείτε μου. Είσασταν παρόντες κατά τη συνεδρίαση του ΚΑΣ, που θα αποφάσιζε για τα τείχη της πόλης; Και εάν όχι, στείλατε κάποιον ολοκληρωμένο φάκελο για να θέσετε υπόψη του Κεντρικού Συμβουλίου τις απόψεις σας; Τώρα τι λέω; Ποιες απόψεις;

Προγράμματα μαζικού αθλητισμού. Μια άλλη πονεμένη ιστορία

Ελλείψει σοβαρής και μεθοδικής αντιπολίτευσης στα θεσμικά όργανα του Δήμου Ναυπλιέων, έχει καταφέρει ο "πρεφαδόρος" με τις αναρτήσεις του και αναδεικνύει κάποια θέματα. Επ΄ αυτών όμως έχει να προσθέσει κάποια πραγματάκια και ο "αιρετικός".
Τελευταίο θέμα που προέκυψε, είναι  ότι λησμόνησε ο Δήμος μας (ο ΔΟΠΠΑΤ) να υποβάλει φάκελο για να ενταχθεί στην χρηματοδότηση για τα προγράμματα μαζικού αθλητισμού.
Εξέδωσε επί τούτου ανακοίνωση ο  Γραμματικόπουλος, στηλιτεύοντας τη λησμονιά, απάντησε ο Πρόεδρος του ΔΟΠΠΑΤ, ότι έχει υποβάλει φάκελο για ένταξη και του Δήμου μας στο πρόγραμμα για να προσληφθούν γυμναστές, αράδιασε ο "πρεφαδόρος", όλους του Δήμους που έχουν ενταχθεί στο πρόγραμμα, ζήτησε ο ευγενέστατος Γραμματικόπουλος μια συγγνώμη από τη δημοτική αρχή προς τους πολίτες,  και βεβαιότατα ουδέν είπε ο αξιολογότατος μεν, αλλά παντελώς άσχετος με τα δημοτικά πράγματα, Κοκκινόπουλος.
Και εδώ ξεπετιέται ο αιρετικός να εκφράσει την δική του άποψη και να φωτίσει μια άλλη πτυχή του ζητήματος.
Ορθά φωνάζει, διαμαρτύρεται και ρίχνει μπηχτές, η Γραμματικοπουλική αντιπολίτευση. Καλό είναι και αυτό που είπε και ο κ. Χελιώτης, ότι ήδη έχει υποβληθεί φάκελος για την επόμενη χρονιά, ώστε να προσληφθούν επιστήμονες γυμναστές.
Το βασικό όμως  ζητούμενο κατά την αιρετική μου άποψη δεν είναι ότι δεν έγινε πέρσι το πρόγραμμα. Δεν είναι ότι μπορεί να γίνει φέτος, αλλά πως αυτό θα γίνει. Με ποιο σκοπό και για ποιο λόγο; Με ποιο ακριβώς περιεχόμενο; Με ποιο σχέδιο; Που θα γίνει; Μόνον στην πόλη του Ναυπλίου ή και στα χωριά;
Γιατί τα λέω αυτά;
Διότι αγαπητέ πρεφαδόρε, γραμματικόπουλε, χελιώτη εκεί στα τέλη του 2012 είχαν μέσω ενός ιδιωτικού ΚΕΚ (άλλη αμαρτία και αυτή, να γίνονται προσλήψεις σε δήμους μέσω ιδιωτικών ΚΕΚ) προσληφθεί στο Δήμο μας οκτώ (πρέπει να είναι σωστός ο αριθμό που λέω) γυμναστές με συμβάσεις πλήρους απασχόλησης για ένα πεντάμηνο. Ε λοιπόν φίλοι μου, σχεδιασμός τότε δεν υπήρξε. Και έγινε ό,τι το χειρότερο μπορεί κάποιος να φανταστεί. Σε περίοδο κρίσης να γίνονται προσλήψεις για εν πολλοίς αργομισθίες. Τα περισσότερα νέα παιδιά, επιστήμονες φυσικής αγωγής να θέλουν να προσφέρουν και ο Δήμος μας να μην έχει εκπονήσει συγκεκριμένα προγράμματα μαζικού αθλητισμού για να μπορεί να τα απασχολήσει, ώστε να μην κάθονται.
Μην μου πείτε ότι έγινε κάτι διαφορετικά, διότι θα πείτε ψέμματα. Μην μου πείτε για να δικαιολογηθείτε ότι έγιναν κάποια ελάχιστα προγράμματα γυμναστικής ενηλίκων και κάποια μαθήματα τένις. Πείτε μου ακριβώς πόσες ώρες τη βδομάδα απασχολούνταν οι γυμναστές με  το πρόγραμμα αυτό μαζικού αθλητισμού για εκείνους τους 5 μήνες. Τρεις ώρες τη βδομάδα; Μήπως και λιγότερες; Μήπως και καθόλου; Είναι ντροπή να διαπαιδαγωγούμε νέους σε αργομισθίες.  Για ψάξτε την υπόθεση εσείς  που έχετε πρόσβαση στους επίσημους φακέλους και πείτε μας επακριβώς, με στοιχεία και λεπτομέρειες, τι προγράμματα έγιναν και πόσες ώρες απασχολούνταν όσοι προσλήφθηκαν.
Οκτώ γυμναστές με σύμβαση πλήρους απασχόλησης, δηλαδή οκτάωρο καθημερινά, σημαίνει ότι θα μπορούσαν να γίνουν δεκάδες ομάδες που θα αθλούνταν. Προγράμματα αθλητισμού για παιδιά, νέους, μεγαλύτερους σε ηλικία, ηλικιωμένους. Προγράμματα στο αθλητικό Κέντρο του Ναυπλίου, αλλά και στις παραλίες, στους κοινόχρηστους χώρους, σε προαύλια σχολείων. Προγράμματα στις κωμοπόλεις, αλλά και στα χωριά. Όμως........ Δεν είναι ντροπή να αφήνουν τους γυμναστές χωρίς απασχόληση;
Το σοβαρό τελικά θέμα, φίλοι μου,  δεν είναι ότι ξέχασαν να υποβάλουν χαρτιά για να προσλάβουν γυμναστές για προγράμματα μαζικού αθλητισμού την προηγούμενη χρονιά. Το θέμα που θα έπρεπε να συζητηθεί δεν είναι ότι τώρα θυμήθηκαν να υποβάλουν φάκελο για την επόμενη χρονιά. Το σοβαρό θέμα που θα έπρεπε να συζητηθεί είναι το χάλι που είχαμε με τις τελευταίες προσλήψεις μέσω ιδιωτικού ΚΕΚ και την έλλειψη και τότε και σήμερα ενός ολοκληρωμένου προγράμματος μαζικού αθλητισμού σε κάθε γωνιά του Δήμου μας.
Εάν θέλουμε να λέμε ότι προσφέρουμε στην πόλη, δεν είναι δυνατόν να οδηγούμε τον κόσμο υποχρεωτικά στα ιδιωτικά γυμναστήρια, εφόσον έχουν να πληρώσουν ή στην απραξία, εφόσον αδυνατούν, ενώ και προγράμματα υπάρχουν και διάθεση από νέους γυμναστές να προσφέρουν.