Ευχές για το νέο έτος 2013

Ποιοί ήσαν οι πολιτικοί παράγοντες που έστειλαν ευχές για το νέο έτος 2013;
Ο Πρωθυπουργός Λουκάς Παπαδήμος που ανέλβε τα ηνία της χώρας για δεύτερη φορά μέσα σε λίγους μήνες.
Ο αρχηγός της Νέας Δημοκρατίας Κωστής Χατζηδάκης και η αντιπρόεδρος του Ντόρα Μπακογιάννη.
Ο Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ Γιώργος Παπανδρέου.
Ο Πρόεδρος του ΛΑΟΣ Μάκης Βορίδης
Ο Πρόεδρος του Λαϊκού κόμματος Πάνος Παναγιωτόπουλος.
Ο Πρόεδρος του Νέου Σοσιαλιστικού εργατικού κόμματος Μιχάλης Χρυσοχοϊδης.
Η Πρόεδρος της Δημοκρατικής Συμπαράταξης Αννα Διαμαντοπούλου
Ο Πρόεδρος της ΔΗΜΑΡ Φώτης Κουβέλης
Ο Πρόεδρος του Συνασπισμού Αλέξης Τσίπρας
Τα μέλη της Διοικούσας Επιτροπής της Ριζοσπαστικής Αριστεράς, Π. Λαφαζάνης, Ρ. Ρινάλντι, Α. Αλαβάνος. Σ. Σακοράφα. Α. Μητρόπουλος, Ν. Μαριάς
O βουλευτής Αργολίδας της ΝΔ Β Σιδερης
Ο υπουργός του νεοσύστατου υπουργείου Πετρελαίων και Ορυκτών Πόρων και βουλευτής Αργολίδας του ΠΑΣΟΚ Γιάννης Μανιάτης
Ο βουλευτής Αργολίδας της ΔΗΜΑΡ Σίμος Βαρδάκας
Ο βουλευτής της Β Αθήνας του Λαϊκού κόμματος Γιάννης Μανώλης
Ο Βουλευτής Επικρατείας του ΠΑΣΟΚ Γιώργος Ελενόπουλος
O Δήμαρχος Ναυπλιέων Κώστας Τσιόδρας
Ο Αντιπεριφερειάρχης Αργολίδας και υποψήφιος Αντιπεριφερειάρχης Χειβιδόπουλος
Ο υποψήφιος Αντιπεριφερειάρχης Παναγιώτης Αναγνωσταράς
Η υποψήφια Αντιπεριφερειάρχισσα Αγγελίνα Χατζοπούλου
Ο υποψήφιος Δήμαρχος με τη Ν.Δ. Χ. Γραμματικόπουλος
Ο υποψήφιος Δήμαρχος με το Λαϊκό κόμμα Ρ. Μπαρού

Ευχές και από εμένα για ένα ευτυχισμένο 2013

Η αριστερά της αισιοδοξίας

Δεν είμαι οπαδός της αριστεράς της μιζέριας.

Αν πίστευα στη γη της επαγγελίας και στα ουρί του παραδείσου, θα προτιμούσα να ήμουν πιστός οπαδός του λαϊκού χριστιανισμού (μιλάω βέβαια για το Ισλάμ), παρά να αναμένω, εις μάτην, την έλευση της αταξικής κοινωνίας.

Η Αργολίδα υποφέρει.

Οι καταστάσεις όμως δεν διορθώνονται με κραυγές. Δεν πρέπει να  στηριζόμαστε σε μαγικές λύσεις, που θα προέλθουν από το να «ξεκουμπισθούν οι κυβερνώντες», όπως επιθυμεί ένας νεαρός και είρων πολιτικός και από την επικράτηση ενός θολού αντιμνημονιακού μετώπου, το οποίο προσδοκούν σταλινικοί, αριστεριστές και η συμμορία των εραστών της επιστροφής της δραχμής, για τους δικούς του λόγους καθένας (άλλος λόγω της ιδεολογικής του θολούρας και άλλος για προσωπικούς ιδιοτελείς δικούς του).

Η κατάσταση στην Αργολίδα δεν πρόκειται να βελτιωθεί κατά πολύ το 2012, ό,τι και αν γίνει.

Δεν πρόκειται βέβαια να καταφθάσουν τα τανκς με το σφυροδρέπανο, αλλά ούτε και θα ξαναζήσουμε την περίοδο των Κωστάκηδων (Σημίτη και Καραμανλή) της καταναλωτικής μανίας. Η ανεργία θα συνεχίσει να είναι παρούσα. Οι μισθοί συμπιεσμένοι. Οι τζίροι των καταστημάτων στο ναδίρ.

Όμως η αριστερά της ευθύνης και της αισιοδοξίας, δεν πρέπει να το βάλει κάτω. Οι προοδευτικοί Αργολιδείς πρέπει να δράσουν θετικά. Να εξαφανίσουν από τον Αργολικό χάρτη, πράσινους και γαλάζιους που έχουν την τεράστια ευθύνη. Πρέπει όλοι να πάνε να ψηφίσουν για να εξαερωθούν τα κομματικά υγρά που εξέρρεαν από τους μέχρι χθες «παράγοντες».

Και πρέπει οι προοδευτικοί άνθρωποι να  επικεντρωθούν σε δράσεις, που θα ανοίξουν μια χαραμάδα για να εισέλθει , τουλάχιστον το σεληνόφως, αρχικά στα Αργολικά χωριά και έστω  κατ΄ αντανάκλαση στα αστικά κέντρα.

Είναι νομίζω εφικτό, με τις κατάλληλες πολιτικές  και το χτύπημα των μεγαλοσυμφερόντων να αυξηθεί κατά πολύ το αγροτικό εισόδημα, που σήμερα είναι εξευτελιστικό. Είναι δυνατή η επάνοδος του τρένου στην Αργολίδα. Η εξισορρόπηση των απωλειών από τον εγχώριο τουρισμό, με αύξηση του εισαγόμενου. Είναι δυνατή η προώθηση των ρυθμιστικών σχεδίων, για τη σε σωστές βάσεις επανέναρξη στην Αργολίδα της δευτερογενούς παραγωγής. Πρέπει να αγωνισθούμε για να καταφθάσει το φυσικό αέριο στην Αργολίδα.  Μπορούμε να ξαναφέρουμε εμπορική και πολιτιστική ζωή στα κέντρα  των πόλεων, έστω και με την παράλληλη μείωση του τζίρου των υπεραγορών της Αθήνας και των περιφερειακών υπερκαταστημάτων. Να χτυπηθεί η μαύρη και ανασφάλιστη εργασία.

Χρειάζεται λοιπόν η ενίσχυση της αριστεράς που δεν μένει στην ανέξοδη και αδιέξοδη  αγανάκτηση και σε «προοδευτικές» επιχειρήσεις του ξεκουμπίσματος των κακών του στυλ «φυγέτε εσείς να έλθουμε εμείς», αλλά της αριστεράς των προτάσεων και της αισιοδοξίας.

Διότι μόνο εάν δώσουμε προοπτική και ίχνη αισιοδοξίας, είναι δυνατή η αντιστροφή της πορείας προς τον ολοκληρωτικό όλεθρο.

Καλή χρονιά.

Οι πρωταθλητές της κοινωνικής προσφοράς και ....καλές γιορτές

................................ (ήταν η πρώτη παράγραφος, που την διέγραψα λόγω των ημερών, που λέει και ο Κωνσταντίνου)
Όμως εκτός από τους παραπάνω υπάρχει και το άλλο Ναύπλιο, η άλλη Αργολίδα. Οι άνθρωποι που αντιστέκονται στη λαίλαπα και προσφέρουν μέσα από την ψυχή τους. Είναι οι εκατοντάδες ανώνυμοι. Ο χειρουργός στο Νοσοκομείο Ναυπλίου, που κάτω από αντίξοες συνθήκες και σε ένα υποβαθμισμένο νοσοκομείο κάνει υπεράνθρωπες προσπάθειες. Ο ανώνυμος δικηγόρος, που προσφέρει δωρεάν τις υπηρεσίες τους σε άτομα που έχουν μεγάλη ανάγκη. Ο φαρμακοποιός που βοηθάει αφιλοκερδώς με τις ελάσσονες ιατρικές πράξεις. Ο εργάτης που κάνει με συνέπεια τη δουλειά του. Ο ανώνυμος γεωργός που μοχθεί στο χωράφι. Ο πολίτης που ανακυκλώνει. Ο νέος που σέβεται τον ηλικιωμένο. Ο καθηγητής που νοιάζεται το μαθητή και προσπαθεί να μεταλαμπαδεύσει γνώσεις κάνοντας την υπέρβασή του με το κάτι τις παραπάνω.
Αλλά ακόμα πάρα πέρα και εκτός από τους καθημερινούς ανθρώπους που προσπαθούν, υπάρχουν και οι πρωταθλητές της κοινωνικής προσφοράς, τους οποίους θάθελα να τιμήσω με προσωπική αναφορά. Είναι όλοι αυτοί, που κάνουν το εξαιρετικό και το πέρα από τα καθημερινά  καθήκοντά τους. Είναι όσοι προσπαθούν να δώσουν το περίσσευμα της ζωής τους (όχι βγάζοντας τα ελλείμματα και τα κόμπλεξ τους) στην κοινωνία.
Θα τους αναφέρω ονομαστικά. Ο κατάλογος δεν είναι περιοριστικός και μπορείτε όλοι οι αναγνώστες να κάνετε τις προσθαφαιρέσεις σας. Η σειρά που θα τους αναφέρω δεν είναι βαθμολογική και αξιολογική. Τυχαία τους κατατάσσω. Απλώς στην πρώτη και την τελευταία θέση της απαρίθμησης, θα κατονομάσω δύο πολύ δικούς μου ανθρώπους.
Ο Μπάμπης
Ακούραστος. Δεκαετίες ολόκληρες  αγωνιστής στο χώρο της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, χωρίς να υποκύψει στις σειρήνες που τον καλούσαν να αναλάβει αξιώματα κάτω από τους άχρηστους. Ανεξάντλητη πηγή ιδεών. Με διάθεση να υλοποιήσει αυτά που ονειρεύεται. Και πολλές φορές τα έχει καταφέρει παρά τις αντίξοες συνθήκες.  Θα χρειαζόταν μια σειρά αναρτήσεων για να καταγραφεί όλος ο κατάλογος των προσπαθειών του. Μελετητής της τοπικής ιστορίας. Συλλέκτης βιβλίων και αρχειακού υλικού για το Ναύπλιο και την Αργολίδα.
Ο Παπα-Λευτέρης
Ένας παπάς με την κυριολεξία της λέξης. Εδώ και αρκετό καιρό η ενορία του, η Ευαγγελίστρια στην Πρόνοια, έχει γίνει ένα κέντρο που απλόχερα προσφέρει αγάπη και ζεστασιά. Ετούτα είναι ίσως και τα πιο σημαντικά από τα δωρεάν συσσίτια, που χορηγούνται στους άπορους και αδύναμους.
Η Κυρία Νανά
Τα λόγια ενός μικρού και ασήμαντου blogger είναι πολύ αδύναμα για να αντιστοιχιθούν στο τεράστιο έργο της μεγάλης Κυρίας της πόλης μας. Η προσφορά της είναι τόσο γνωστή, που θα ήταν, νομίζω, ύβρις εκ μέρους μου να επιχειρήσω να την καταγράψω σε  δυό - τρεις σειρές και πενήντα λέξεις.
Η Χριστίνα
Μια καινούργια προσπάθεια για προσφορά στους οικονομικά ενδεείς. Ομιλώ για το κοινωνικό παντοπωλείο. Με την αναφορά μου στη Χριστίνα, τιμώ και όλους τους επώνυμους και ανώνυμους, που προσφέρουν στο σκοπό αυτό.
Ο Ορέστης
Η ενσάρκωση του τίμιου ποδοσφαιρικού παράγοντα. Χαμηλών τόνων, αλλά ακούραστος, δίνει τη ψυχή του για την τοπική ποδοσφαιρική ομάδα. Με τίμιο τρόπο.  Στο πρόσωπό του τιμώ και όλους τους λιγότερο και περισσότερο γνωστούς ανθρώπους του αθλητισμού που προσφέρουν χωρίς ιδιοτέλεια.
Η Σοφία
Δεν είναι δυνατόν να λησμονήσω τους ανθρώπους που δίνουν τη ψυχή τους στα τοπικά πολιτιστικά δρώμενα. Το θέατρο δεν μπορεί και δεν πρέπει να είναι σκαλοπάτι κοινωνικής και πολιτικής ανέλιξης. Είναι κατάθεση ψυχής. Και εδώ με την αναφορά μου στη Σοφία, τιμώ και όλους τους γνήσιους θεατρανθρώπους. Τη Γιάννα. Την Ερασμία. Τον Κυριάκο.  Τη Δέσποινα. Το Γιάννη. Και ας με συγχωρέσουν και αυτοί που δεν κατονόμασα. Τους τιμώ και αυτούς. Είναι και αυτοί ανάμεσα στους δικούς μου πρωταθλητές της κοινωνικής προσφοράς.
Ο Τάκης
Ένας άνθρωπος που συντηρεί έναν εξαίρετο ιστότοπο καταγραφής  της τοπικής ιστορίας. Κάποιοι, χωρίς να επιδιώκουν προσωπικό οικονομικό όφελος, αγωνίζονται για την προβολή όλων των καλών και κακών που έχουν διαχρονικά συμβεί στον τόπο μας. Εύγε.
Ο Θανάσης
Μια εξαιρετικά ιδιαίτερη περίπτωση στην Αργολική ύπαιθρο. Ο πραγματικός και ουσιαστικός βιοκαλλιεργητής.Είναι η ενσάρκωση του "όχι" στα λόγια και τα φούμαρα Στα χωράφια του ποτέ δεν φύτρωσε το γνωστό  καρποφόρο δέντρο που λέγεται Ευρωπαϊκή Ένωση με τους ζουμερούς καρπούς, που ονομάζονται επιδοτήσεις. Τρέχει από την  ανατολή μέχρι τη δύση του ήλιου για την πραγματική παραγωγή. Βοηθάει κάθε νέο, που του ζητάει βοήθεια σε τεχνογνωσία. Νοιάζεται σε υπερθετικό βαθμό για το προσωπικό του, που είναι η άλλη οικογένειά του. Είναι πρόθυμος να παράσχει κάθε βοήθεια σε κάθε τίμια προσπάθεια κοινωνικής προσφοράς.

Θα τα βάλω με το σπίτι μου-μέρος δεύτερο

Είναι απλό, όμορφο, πιασάρικο και εύκολο να εξαγγέλλεις φόρους, που φαινομενικά χτυπάνε τους πλούσιους.
Ένας τέτοιος φόρος -τα έχω ξαναπεί- είναι ο φόρος στον τζίρο των επιχειρήσεων που έχουν κύκλο εργασιών πάνω από δύο εκατομμύρια, που προτείνει ο Αλέξης. Θεωρεί ότι είναι ένας φόρος φιλολαϊκός, αφού υποτίθεται ότι στρέφεται κατά των μεγάλων επιχειρήσεων. Όμως κάθε φόρος στην κατανάλωση, που εάν  τον καλοσκεφτεί κάποιος, είναι ένας έμμεσος φόρος, θα επιβαρύνει τους καταναλωτές. Και επειδή κατά κανόνα, πολύ μεγάλους τζίρους κάνουν στην Ελλάδα οι επιχειρήσεις, που έχουν μικρό περιθώριο κέρδους και παραγούν και/ή πουλάνε προϊόντα ευρείας κατανάλωσης (εταιρίες τροφίμων, ποτών, χαρτικών, μεγάλα supermarket) είναι απολύτως βέβαιο, ότι το φόρο αυτό (εάν υπήρχε η δυνατότητα να εφαρμοσθεί) θα τον μετακυλούσαν στον τελικό καταναλωτή, δηλαδή στα λαϊκά στρώματα. Διότι ένας φόρος στον τζίρο μιας επιχείρησης αποτελεί μία οιονεί αύξηση του ΦΠΑ, και μάλιστα πολύ μεγάλη, αφού θα επιβαλλόταν στις πωλήσεις, χωρίς να συνυπολογίζονται οι εισροές-εκροές της. Βέβαια ένας τέτοιος φόρος, όπως τον εξαγγέλλει ο Αλέξης, που θα αφορά τις επιχειρήσεις με τζίρο πάνω διακόσια εκατομμύρια, είναι σκέψη βλακώδης με περικεφαλαία, αφού  οι επιχειρήσεις αυτές, προκειμένου να παραμείνουν ανταγωνιστικά ως προς την τιμή τα προϊόντα τους, σε σχέση με μικρότερους σε μέγεθος ανταγωνιστές τους, την επόμενη ακριβώς μέρα της ψήφισής του, θα έσπαζαν στα δύο ή στα τρία, προκειμένου ο τζίρος της κάθε μιας επιμέρους επιχείρησης να πέσει κάτω από το όριο των διακοσίων εκατομμυρίων.
Έναν παρόμοιο όμως φόρο στην κατανάλωση προτείνει και η δημοκρατική αριστερά, που πιστεύει ότι πρέπει να θεσπισθεί πολύ ψηλός συντελεστής (40%) για τα προϊόντα πολυτελείας όπως αυτά που αφορούν της χρυσοχοΐα και της αργυροχοΐα.
Εάν επισκεφθείτε ποτέ το Μουσείο Μπενάκη, πιστεύω ότι θα μείνετε με ανοιχτό το στόμα, με τα χρυσά αρχαία κοσμήματα. Οι άνθρωποι του τότε με απαράμιλλη τέχνη και φαντασία, δημιουργούσαν αριστουργήματα. Τέτοια όμορφα αντικείμενα, κυρίως από ασήμι, μπορεί να δει κανείς στα δημιουργήματα και του λαϊκού πολιτισμού μας. Μέσα στους αιώνες η τέχνη της αργυροχρυσοχοϊας, στην Ελλάδα παρέμεινε ζωντανή, δημιουργική και πρωτοπόρα. Οι σχολές, όπως της Στεμνίτσας, συνέχισαν να βγάζουν σπουδαίους τεχνίτες-καλλιτέχνες.
Θεωρώ ότι είναι απαραίτητη ανάγκη να ενισχυθεί στη χώρα μας ο κλάδος αυτός. Όχι να χτυπηθεί με υπερβολικούς και εξοντωτικούς συντελεστές. Παραδοσιακά το μεγάλο τμήμα των ασχολουμένων με τον κλάδο είναι μικροτεχνίτες, μικρά εργαστήρια, μικροκαταστήματα στις τουριστικές περιοχές. Και τι θα πετυχαίναμε εάν επιβάλλαμε έναν πολύ υψηλό συντελεστή ΦΠΑ; Πιστεύει κανείς ότι οι πολύ πλούσιοι, που αγοράζουν τα σούπερ ακριβά διαμάντια και άλλα κοσμήματα, θα ήσαν διατεθειμένοι να πληρώσουν έναν τόσο μεγάλο συντελεστή φορολόγησης; Δεν είναι απολύτως βέβαιο ότι τις αγορές τους θα τις έκαναν στην Τουρκία, την Ιταλία, τη Σιγκαπούρη ή στο Άμπου Ντάμπι; Θα κέρδιζε πολλά το κράτος, εάν φορολογούσε τους ανθρώπους που κάνουν δώρα χρυσού στους παραδοσιακούς γάμους στις αγροτικές περιοχές;
Εγώ θα πρότεινα το εξής για το Ναύπλιο, εάν υπήρχαν κίνητρα από το Κράτος για την ενίσχυση των μικρών εργαστηρίων χρυσού και ασημιού. Ο Δήμος Ναυπλιέων και τα μουσεία της πόλης να συνεργαζόντουσαν για μια διαρκή διαμουσειακή έκθεση του Ελληνικού κοσμήματος διαχρονικά. Από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα. Με την κατάλληλη διαφήμιση και προβολή είναι βέβαιο ότι εκατοντάδες χιλιάδες επισκέπτες με κρουαζιερόπλοια και άλλοι τουρίστες θα συνδύαζαν το Ναύπλιο με το κόσμημα. Και δίπλα στα μουσειακά εκθέματα, θα έβλεπες να ξεφυτρώνουν σαν μανιτάρια μικρά καταστήματα και εργαστήρια κοσμήματος. Ήδη η πόλη μας έχει μια παράδοση. Και σήμερα υπάρχουν εργαστήρια, που δημιουργούν εξαιρετικά καλλιτεχνήματα. Και τότε φαντασθείτε τζίρους και οικονομική άνθηση, με  κύρια ωφελημένους τους πολλούς.  Σκεφθείτε σύντροφοι της δημοκρατικής αριστεράς. Μην επιχειρείτε και εσείς να φανείτε φιλολαϊκοί, με μέτρα που πλήττουν τους πολλούς τεχνίτες χρυσού και ασημιού και τους καταστηματάρχες των ειδών αυτών. Βάλτε τη φαντασία σας να δουλέψει. Η χώρα θα σταθεί στα πόδια της μόνον αν  μέσα από πολλές μικρές και ουσιαστικές δράσεις, ξεφυτρώσει ένα σύνολο πολιτικών, που θα πάει τον τόπο μπροστά χάριν των πολλών. Σταματήστε να αλληθωρίζετε προς το κόμμα, που έχει χάσει κάθε επαφή με την πραγματική κατάσταση στην οποία έχουμε περιέλθει.

Θα τα βάλω με το σπίτι μου

 Δεν γνωρίζω εάν έχει δίκιο ο δήμαρχος Αργους  που φωνάζει κατά του επιτρόπου, ότι δεν του εγκρίνει κάποια εντάλματα πληρωμής μισθών. Δεν γνωρίζω εάν ο επίτροπος έχει καθυστερήσει υπερβολικά τα εντάλματα αυτά και εάν είναι νόμιμα. Δεν γνωρίζω εάν ο επίτροπος έχει κάνει το καθήκον του ή όχι.
Θεωρώ όμως τελείως απράδεκτη την κεντρική ανακοίνωση του κόμματος της δημοκρατικής αριστεράς, που χωρίς οι άνθρωποι να γνωρίζουν λεπτομέρειες, δικαιώνουν την κατάληψη που έκανε ο δήμαρχος σε κεντρικό δρόμο του Ναυπλίου και μάλιστα γενικεύοντας το θέμα, αναφέρουν ότι οι ανά την επικράτεια έλεγχοι που κάνουν οι επίτροποι αποτελούν "μια ζέουσα και σκανδαλώδη πραγματικότητα που υπάρχει από καιρό στην Τοπική Αυτοδιοίκηση". Θεωρούν οτι η παρέμβαση των επιτρόπων είναι "αυθαίρετη και αντισυνταγματική" και ότι "Υπό το πρόσχημα του ελέγχου της νομιμότητας των αποφάσεων των οργάνων της αυτοδιοίκησης οι δικαστές λειτουργούν ως δοτοί - διορισμένοι δήμαρχοι με αποτέλεσμα να καταδικάζουν στην ανέχεια εκατοντάδες εργαζόμενους της αυτοδιοίκησης σε όλη την Ελλάδα, αρνούμενοι με διάφορα προσχήματα να υπογράψουν τις πληρωμές τους. Αυτή η αυθαιρεσία πρέπει να τελειώνει γιατί αλλιώς τα φαινόμενα του Άργους θα πολλαπλασιαστούν."
Δεν γνωρίζω την ιδιαίτερη περίπτωση του Αργους. Ομως είναι κοινό μυστικό ότι τόσα χρόνια οι δημοτικοί άρχοντες σε όλη την επικράτεια δρούσαν ανεξέλεγκτα, ως τοπικοί κόμητες τον καιρό της φεουδαρχίας. Γνωρίζω πάρα πολύ καλά, ότι έπρεπε να υπάρχει ένας έλεγχος νομιμότητας των πληρωμών και των εισπράξεων των Οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοίκησης.  Η άκριτη επικρότηση των ενεργειών του δημάρχου και η αναφορά με έναν γενικό και απόλυτο τρόπο για αυθαιρεσίες και αντισυνταγματικές πράξεις των επιτρόπων και για δοτούς δημάρχους, δεν βοηθάει στην καταπολέμηση της διαφθοράς. Και οι πάντες γνωρίζουν ότι υπάρχει μια εκτεταμένη διαφθορά στο χώρο της τοπικής αυτοδιοίκησης. Εάν δεν είχαμε τους επιτρόπους θα έπρεπε να τους εφεύρουμε.  Και βέβαια είναι ένα τελείως διαφορετικό πράγμα να καταδικάζουμε καθυστερήσεις, γραφειοκρατίες, τυπολατρίες των επιτρόπων (όπως πιθανόν να συμβαίνει στην υπόθεση του Αργους) και άλλο να θέλουμε να αφήσουμε ανεξέλεγκτους τους δημοτικούς μηχανισμούς να πράττουν όπως και στο παρελθόν.

Ποιός είναι ο Νικόλαος Πολίτης που πέθανε τελευταία;

Οι Αναπλιώτες δημότες πλήρωσαν 1.797,50 ευρώ "για την οργάνωση και την τέλεση της κηδείας του Πολίτη Νικολάου για την κοινωνική προσφορά και το έργο του στο Δήμο Ναυπλιέων"
Ομολογώ ότι δεν έχω  ακούσει τίποτα για τον Νικόλαο Πολίτη και το έργο του. Ρώτησα και μερικούς γνωστούς μου και έναν δημοτικό σύμβουλο της πλειοψηφίας και κανείς δεν τον γνώριζες το παραμικρό.
Δεν μπορώ να διανοηθώ ότι έγινε με δημοτική δαπάνη η κηδεία ενός ατόμου που δεν έχει προσφέρει στην πόλη.
Επομένως η δημοτική αρχή που αποφάσισε  να εγκρίνει το σχετικό κονδύλι, καλό θα είναι να  τιμήσει τον άνθρωπο αυτό και την όποια προσφορά του και με κάποια άλλη ανακοίνωση.
Περιμένω κάποιον που γνωρίζει τον άνθρωπο αυτό να  μας πει ποιός ήταν και ποιά η προσφορά του. Διότι μία κηδεία με δημοτικά χρήματα, χωρίς  οι δημότες να γνωρίζουν την προσφορά του ανθρώπου είναι δώρο άδωρο.

Ε.Ο.Ζ. ή Χ.Ο.Δ. ή Α.Ο.Ζ.;

Θυμάστε εκείνο το παλιό ανέκδοτο που ο γιος πάει στον πατέρα του να του αναγγείλει ότι είναι ομοφυλόφιλος και ο μπαμπάς τον ρωτάει,αν κάνει διακοπές στη Μύκονο, αν οδηγάει λιμουζίνα και αν κάνει παρέα με τους μόδιστρους και όταν διαπιστώνει ότι ο γιος του, όχι μόνον δεν έχει σχέση με όλα αυτά, αλλά  κάνει και πιάτσα στη Συγγρού και του παίρνει τα χρήματα του κόπου του ο νταβατζής του, του λέει ότι εσύ παιδί μου δεν είσαι ομοφυλόφιλος αλλά που.....;
Έχω την αίσθηση ότι κάπως έτσι βλέπει το παιδί του, το Μοριά, ο μπαμπάς Τατούλης.
Να τον βγάλει στη Συγγρού επιθυμεί με αυτές της Ειδικές Οικονομικές Ζώνες που εξαγγέλλει και οι διάφοροι νταβατζήδες να εισπράττουν τη μερίδα του λέοντος, με τις γλίσχρες αμοιβές και τις εξαιρετικές φοροπαλαλλαγές.
Θεωρώ αδιανόητο ότι μπορεί κάποιος να, σκέφτεται έστω, ότι η Πελοπόννησος με τα τόσα πλεονεκτήματα, ένας τόπος που μπορεί να γίνει ο επίγειος παράδεισος για το λαό και όχι για τους νταβατζήδες, θα μπορούσε να μετατραπεί σε μία περιοχή, όπου δεν θα ίσχυε η εργατική νομοθεσία, και θα δινόντουσαν ειδικές φορολογικές και άλλες απαλλαγές στους σύγχρονους νταβατζήδες-επενδυτές.
Έχουν απόλυτα δίκιο όσοι διαμαρτύρονται για τις σκέψεις και αποφάσεις της Περιφερειακής διοίκησης. Τα εξευτέλισε όλα η συμμαχία ΛΑΟΣ-ΠΑΣΟΚ στην Περιφέρεια Πελοποννήσου.
Αν είναι δυνατόν να  γίνει Ειδική Οικονομική Ζώνη η Πελοπόννησος με τα τόσα πλεονεκτήματα στον ενεργειακό τομέα, στον τομέα της γεωργίας, του τουρισμού, ο τόπος με τις ομορφιές και τους τόσους αρχαιολογικούς χώρους.
Αλλά θα  πω και το "αλλά" σε αυτούς που αντιδρούν στα Τατούλεια σχέδια.
Δεν αρκεί να λέμε όχι στην Ε.Ο.Ζ. Πελοποννήσου. Πρέπει κάποτε να ακουσθεί η εναλλακτική πρόταση για την Πελοπόννησο. Πρέπει να καταστρωθεί το εναλλακτικό σχέδιο για την ανάπτυξη της γεωργίας, της αλιείας, του τουρισμού, της βιομηχανίας, των υπηρεσιών σε όλη της Περιφέρεια.  Δεν είναι δυνατόν το εναλλακτικό σχέδιο για την Πελοπόννησο να είναι η  επιστροφή στη δραχμή, που  θα δημιουργήσει μια περιφέρεια όχι ως Ε.Ο.Ζ. (Ειδική Οικονομική Ζώνη) αλλά ως Χ.Ο.Δ. (Χωρίς Οικονομική Δραστηριότητα). Δεν μπορούμε να αναπολούμε το παρελθόν της ευκολίας και της επίπλαστης ευδαιμονίας με τα δανεικά, που μας οδήγησε στο σήμερα που δεν έχουμε προς το παρόν μεν την Ε.Ο.Ζ. (Ειδική Οικονομική Ζώνη), που ευαγγελίζεται ο Περιφερειάρχης, αλλά Α.Ο.Ζ. (Ανεξέλεγκτη Οικονομική Ζώνη) με τη μαύρη και αδήλωτη εργασία, τις παράνομες υπερωρίες, την ανεξέλεγκτη φοροδιαφυγή, την οικονομία του ρουσφετιού και του κολλητηλικιού.
Δυστυχώς δεν βλέπω κάποιο συγκεκριμένο ολοκληρωμένο σχέδιο της άλλης ανάπτυξης να ετοιμάζεται από κάποιον. Το ΚΚΕ μας θέλει ως Βορειοκορεάτικη επαρχία, ο ΣΥΡΙΖΑ επικεντρώνεται  στην άνευ προτάσεων αγανάκτηση,  η ΔΗΜΑΡ χωρίς επαρκή κομματική οργάνωση αδυνατεί, αν και έχει καλές προθέσεις, οι Οικολόγοι-Πράσινοι είναι ο πλέον διχασμένος σήμερα μηχανισμός, με την πλειοψηφία του να κλείνει το μάτι στο κόμμα της αριστερίστικης αγανάκτησης και οι φωνές που μας λένε ότι πρέπει να επεξεργαστούμε τη βιώσιμη ανάπτυξη, όπου τα κριτήρια θα είναι οι δείκτες της ευημερίας να είναι πλέον μειοψηφικές. Τέλος για τη Ν.Δ., δεν το συζητάω καν, το δε ΠΑΣΟΚ, απλώς δεν υφίσταται

Η επέλαση των γερόντων

Το Νίκου Γεωργιάδη, Athens Voice, 9.12.11


Ο Έντγκαρ Ναούμ γεννήθηκε στην Κεντρική Ευρώπη από γονείς Σεφαραδίμ, που έφυγαν από τη Θεσσαλονίκη το 1919. Μεγαλώνοντας ανακάλυψε την Αριστερά. Νέος γοητεύτηκε και εισήλθε στο Λαϊκό Μέτωπο (1936) με τον Λέοντα Μπλουμ, για να ενταχθεί στην Αντίσταση μετά την κατοχή της Γαλλίας από τους Γερμανούς. Αργότερα εντάσσεται στο Κομμουνιστικό κόμμα της Γαλλίας για να αναλάβει μετά το χρέος της «Αυτοκριτικής». Συνυπάρχει στο Παρίσι με τον Καστοριάδη και τον Λεφόρ. Το κωδικό του όνομα στην αντίσταση ήταν Μορέν, και με αυτό το όνομα συνέχισε και όταν αναγνωρίστηκε ως φιλόσοφος και κοινωνιολόγος. Ο Στεφάν Εσέλ γεννήθηκε Γερμανός, αλλά πολιτογραφήθηκε Γάλλος το 1939. Εβραίος κι αυτός, είναι από τους ελάχιστους επιβιώσαντες από τα στρατόπεδα του θανάτου των Γερμανών. Βασικός συντάκτης της Χάρτας των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, κεντροδεξιός αλλά βαθιά δημοκρατικός, είναι σήμερα 90 ετών. Ο Εντγκάρ Μορέν είναι ακριβώς 91 ετών.
Πριν από λίγα 24ωρα ο υπερήλικας Εντγκάρ Μορέν, απευθυνόμενος στο μέσο Γάλλο από τηλεοπτικό σταθμό, με καθάρια φωνή και βαθιά μελαγχολικό ύφος διαπίστωνε πως οι ευρωπαϊκές κοινωνίες αντιδρούν στα πολιτικά δρώμενα στην Ευρώπη, όπως οι πολίτες στον Μεσοπόλεμο. Δείχνουν να μην κατανοούν ή να απωθούν αυτό που πραγματικά συμβαίνει. Οι πολιτικές ηγεσίες συμπεριφέρονται όπως, τηρώντας τις αναλογίες, εκείνες που έδειχναν να μην αντιλαμβάνονται το ρου των πραγμάτων.
Η Βαϊμάρη ήταν η συμπυκνωμένη τραγωδία, που εγκυμονούσε όλα όσα αναπόφευκτα θα οδηγούσαν στην καταστροφή και την εμφάνιση των τριών τύπου φασισμών στην Ευρώπη: τον ισπανικό, το γερμανικό και τον ιταλικό. Ο ελληνικός φασισμός του Μεταξά ήταν άλλο ένα κακέκτυπο, αφού στη χώρα αυτή οι μιμήσεις αποτελούν κανόνα συμπεριφοράς.
Είναι, αλίμονο, χαρακτηριστικό των κοινωνιών μας ότι δύο γέροντες διανοούμενοι συγκεντρώνουν σε ένα εγχειρίδιο 60 σελίδων με τίτλο «Ο δρόμος της ελπίδας» τις σκέψεις τους για το καταρρέον υπερ-οικοδόμημα, το οποίο μας συμπεριλαμβάνει θέλουμε δεν θέλουμε. Η πρωτοβουλία τους αυτή καθορίζει την έκταση του ελλείμματος που χαρακτηρίζει το πολιτισμικό προϊόν της εποχής. Οι νέοι διανοούμενοι είναι απόντες διότι απλά τους πάτησε το τραμ της σύγχρονης ιστορίας. Με ελάχιστες εξαιρέσεις, ενός Σλοβένου, του Ζίζεκ, επί παραδείγματι, οι γέροντες όπως ο Χάμπερμας κυριαρχούν κρούοντας τον κώδωνα της ορατής πλέον πολιτισμικής παρακμής.
Ο Εντγκάρ Μορέν στο βιβλίο του «Ο δρόμος» εξηγεί πως το μείζον δεν είναι η χρηματοπιστωτική κατάρρευση του συστήματος που γεννήθηκε το 1975 στις ΗΠΑ επί Νίξον, με το τελεσίδικο διαζύγιο του δολαρίου από το χρυσό. Δυστυχώς η κρίση είναι βαθιά πολιτισμική, με αποτέλεσμα να αναδύεται από αυτή μια νέα Λερναία Ύδρα. Το ένα της κεφάλι αφορά το θρησκευτικό φανατισμό, χριστιανικού, ισλαμικού ή εβραϊκού τύπου... αδιάφορο. Το δεύτερο κεφάλι αφορά την επαναφορά των βασικών στοιχείων του εθνικού προστατευτισμού. Οι μικροί καθημερινοί φασισμοί, συνεπικουρούμενοι από την καθημερινή διολίσθηση των οικονομικών παραμέτρων σε λογικές επικυριαρχίας, με τους Μέρκελ και Σαρκοζί να καταλήγουν σε αντιδημοκρατικά μοντέλα διακυβέρνησης, όπως την ακύρωση της αρχής της Ομοφωνίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση και την ανάδειξη της αρχής της Πλειοψηφίας, αυτοί οι καθημερινοί μικροί φασισμοί οδηγούν στο νέο κεντρικό πλαίσιο οικονομικής διακυβέρνησης η οποία και προοιωνίζεται χρηματοπιστωτικό και αργότερα πολιτικό Αρμαγεδδώνα.

Σε μια γωνιά του Βερολίνου
Πάνω σε αναπηρικό καροτσάκι, με τη χωρίστρα ως σήμα κατατεθέν, ο Χέλμουτ Σμιτ ήταν σαφής και απόλυτα επιθετικός. Η Γερμανία απομονώνεται προκαλώντας ανακλαστικά του παρελθόντος. Η Γερμανία βιώνει έξαρση του εθνικισμού της, υιοθετώντας τις πολιτικές της Μέρκελ. Ο Χέλμουτ Σμιτ είναι βετεράνος, κι αυτός υπερήλικας. Καγκελάριος σε σημαντικές στιγμές για την οικοδόμηση της Ευρώπης διαθέτει το «λικέρ της σοφίας», το οποίο δυστυχώς γεύεται πολύ αργά, όταν κοντεύει να εγκαταλείψει τα εγκόσμια. Με αυτή την ισχύ της σοφίας, ο Γερμανός πολιτικός επανέφερε στην τάξη μία γερμανική σοσιαλδημοκρατία η οποία έχει απολέσει, όπως και η γαλλική, την ταυτότητά της. Όχι, ο Σμιτ δεν είναι αριστερός κομμουνιστής. Ένας τυπικός σοσιαλδημοκράτης διαχειριστής ήταν κι αυτός. Απλά συνειδητοποιεί πως, αλίμονο, ο «τρίτος γύρος» του αγώνα για την επικυριαρχία στην Ευρώπη είναι το ίδιο παγιδευμένος σε ιστορικές νάρκες όπως και οι δύο προηγούμενοι. Αντιλαμβάνεται πως το έλλειμμα δημοκρατίας σε συνδυασμό με το έλλειμμα κοινωνικής προοπτικής οδηγούν αναπόφευκτα σε φασισμούς. Νέου τύπου και χρηματοπιστωτικής ταυτότητας σίγουρα, αλλά… φασισμούς.

Το χλωμό πρόσωπο της ελληνικής Βαϊμάρης
Όταν ο Νίκος Πουλαντζάς έδινε με δραματικό τρόπο ένα τέλος στη δική του ζωή, πολλοί λίγοι αντελήφθησαν πως ήταν από τους πρώτους που είχαν κατανοήσει τη «ροή των πραγμάτων» σε μία αριστερή σκέψη, η οποία με μαθηματική ακρίβεια βάδιζε στην αυτοκαταστροφή της υιοθετώντας το μοντέλο της λατρείας του χρήματος και της ηδονής της ευημερίας. Είχε τολμήσει να επισημάνει πως ο Χίτλερ ψηφίστηκε από προλετάριους του Αμβούργου, του Βερολίνου και της Βρέμης, οι οποίοι προηγουμένως ήταν κομμουνιστές, αριστεροί, ακόμη και κομμουνάροι. Ήταν μια αλήθεια που ανέτρεπε το θέσφατο «ο λαός έχει και ένστικτο και δίκιο». Το μόνο ένστικτο που διαθέτει ο λαός είναι αυτό της επιβίωσης. Για το δίκιο και τη συλλογική συνείδηση, ας μη μιλήσουμε.

Το πρόσωπο του Μιχάλη Χρυσοχοΐδη, όστις έσπευσε, πρώτος αυτός, να μαχαιρώσει ως Βρούτος τον παραπαίοντα αρχηγό του, ήταν αρκετό για να συμπληρώσει την εικόνα του «εναπομείναντος» ΠΑΣΟΚ. Η Άννα, ο Ανδρέας, ο Γιάννης, μαζί με τον Ηλία, είχαν κάνει την αρχή της εφαρμογής του τελετουργικού αποκαθήλωσης. Ο Ανδρέας πήρε προβάδισμα. Ο Μιχάλης ανησύχησε και διολίσθησε στο σύνδρομο Βενιζέλου. Το ΠΑΣΟΚ τελειώνει στο χυλό που το ίδιο πρόσφερε ως ιδεολογικό έδεσμα στο διψασμένο για νεόπλουτη ευδαιμονία σοσιαλιστικό κοινό του. Τώρα πρέπει να σκοτώσει το δικό του «Φωτόπουλο», αλλά είναι αργά. Το ΠΑΣΟΚ σε μικρογραφία αποτελεί την «ελληνική εκδοχή της Βαϊμάρης», μια τσουλήθρα στο χάος, όπου η Βάσω Παπανδρέου και ο Πάγκαλος εξακολουθούν να διαθέτουν κουτάλες για μαγείρεμα. Δυστυχώς.
Η Κεντροαριστερά, αυτή η δική τους Κεντροαριστερά, εξέπνευσε. Ας ευχηθούμε πως άμεσα κάποιοι θα επιλέξουν να μη μονάσουν, αλλά να εμφανιστούν και να διεκδικήσουν. Η Λερναία Ύδρα του Εντγκάρ Μορέν δεν καυτηριάζεται με παρακμιακές παραφωνίες των ηδονοβλεψιών της πολιτικής.
n.georgiadis1@yahoo.com

Ο έξυπνος Δήμος

Η ανάρτησή μου αυτή αποτελεί συνέχεια προηγούμενης, όταν ασχολήθηκα με το απίστευτο νούμερο του μισού εκατομμυρίου ευρώ που ζητάει ο Δήμος μας για να ψηφιοποιήσει κάποια βιβλία που έχει το Ίδρυμα Καποδίστρια.
Σήμερα, που φαίνεται ότι κάποια από τα έργα του ΕΣΠΑ ξεμπλοκάρονται, ενεργοποιήθηκαν εκ νέου οι εταιρίες συμβούλων με τις ελικοπτερικές επιδρομές τους να προτείνουν διάφορα, σε όλους σε σχέση με το πρόγραμμα της Κοινωνίας της Ψηφιακής Σύγκλισης.
Απ΄ότι φαίνεται, έτσι μας προέκυψε, και το πρόγραμμα της ψηφιοποίησης των βιβλίων του Ιδρύματος Καποδίστρια.
Εγώ σήμερα θα προσπαθήσω να κάνω μια καταγραφή των έργων που είχαν ενταχθεί τα προηγούμενα χρόνια στην Κοινωνία της Πληροφορίας. Να διαπιστώσουμε πώς ξοδεύτηκαν ένα σωρό χρήματα, τί πρακτικό αποτέλεσμα είχαν τα προγράμματα αυτά, και πώς μπορούμε έστω και σήμερα να αξιοποιήσουμε αυτά που έγιναν.
ΔΙΑΔΙΚΤΥΟ
Φτιάξαμε ένα site, που τον χειριζόταν ο τέως σύμβουλος του κ. Αναγνωσταρά, το οποίο κατέβηκε από το διαδίκτυο ως άχρηστο.
Φτιάξαμε και άλλο ένα site, άρχισε να λειτουργεί, ήταν γεμάτο μπαρούφες, ιστορικά μαργαριτάρια και άλλα τραγελαφικά. Ο ιστότοπος αυτός ήταν πανομοιότυπος στο στήσιμο με sites άλλων δήμων. Προφανώς επί κυβέρνησης ΝΔ, κάποιος αετονύχης, ανέλαβε πακέτο την κατασκευή δεκάδων sites, τα οποία όλα ήσαν άχρηστα. Κάτι μου λέει ότι  η αμοιβή που έλαβε ο αετονύχης, από το Υπουργείο δεν θα ήταν καθόλου ευκαταφρόνητη.
Κατασκευάσαμε και ακόμα ένα άλλο site, το οποίο σήμερα λειτουργεί. Είναι προφανές ότι οι άνθρωποι που το έφτιαξαν δεν βοηθήθηκαν από το δημοτικό μηχανισμό, γι΄αυτό και παρουσιάζονται και σφάλματα στα στοιχεία που έχουν αναρτηθεί. Ο επίσημος ιστότοπος του Δήμου Ναυπλιέων, μιας καθαρά τουριστικής περιοχής είναι εν έτει 2011 μονόγλωσσος.
Προσπάθησε η ΔΕΤΑΝ πριν από μερικά χρόνια να φτιάξει ένα τουριστικό portal, αντί μια πολύ λογικής αμοιβής. (αν θυμάμαι καλά 5.000 ευρώ)
Έρχεται αμέσως μετά στο δημοτικό συμβούλιο πρόταση να κατασκευασθεί άλλο τουριστικό portal αντί αμοιβής 1.300.000 ευρώ. Παρόμοιες προτάσεις γίνονται για το ίδιο ακριβώς ποσό και σε άλλους δήμους. Προφανώς ήταν ένα πολύ καλό κόλπο, επί Νέας Δημοκρατίας. Οι αντιδράσεις κυρίως της άλλης πρότασης ματαίωσαν το σχέδιο. Και έτσι δεν κατασκευάστηκε ούτε το φτηνό ούτε το πανάκριβο τουριστικό portal
Σήμερα, απ΄ότι φαίνεται συζητείται εκ νέου η δημιουργία τουριστικού portal. Είναι απίστευτο αλλά πρέπει να είμαστε μοναδικό παγκόσμιο φαινόμενο, μία πόλη που ζει από τον τουρισμό, να μην διαθέτει τουριστική διαδικτυακή πύλη και την ίδια στιγμή να ζητάμε μισό εκατομμυριάκι για να ψηφιοποιήσουμε κάποια βιβλία.
Κατασκευάστηκε ένα πολύ αξιόλογο site μέσω του προγράμματος ΚΟΙΤΙΔΑ. Εκεί μπορείς να ανακαλύψεις σημαντικά στοιχεία για τα κτήρια, τις πλατείες και όλο τον πολιτιστικό πλούτο του Ναυπλίου. Κάποιος ξέχασε να πληρώσει τη συνδρομή για την κατοχύρωση του domain name και η διαδικτυακή ΚΟΙΤΙΔΑ χάθηκε από τη συγκεκριμένη διεύθυνση και το όνομα του ιστότοπου το έλαβε άλλος. Ξαφνικά όλες οι πληροφορίες βρέθηκαν, και ευτυχώς, σε μία άλλη περίεργη διεύθυνση, που προφανώς είχε χρησιμοποιήσει η εταιρία που κατασκεύασε τον ιστότοπο.
Κατασκευάσαμε και άλλο site. Είναι αυτό της ψηφιακής ξενάγησης. Μπορεί το όλο πρόγραμμα να έχει πεταχθεί στα σκουπίδια από τους άχρηστους που μας κυβερνάνε, αλλά ευτυχώς έχει παραμείνει αναρτημένος ο αξιόλογος αυτός ιστότοπος.
Άλλα προγράμμαρα της ψηφιακής σύγκλισης.
Το Πρόγραμμα της ψηφιακής ξενάγησης.
Κόστισε αρκετές εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ και σήμερα είναι πεταμένο και κατεστραμμένο, ως ψηφιακό σκουπίδι. Ντροπή σας.΄Ολοκληρώσαμε μία δράση, που θα μπορούσε να προσφέρει πολλά πράγματα στον τουριστικό τομέα και οι έξυπνοι που μας κυβερνάνε το πέταξαν στο καλάθι των αχρήστων. Ευτυχώς λειτουργεί ο ιστότοπος.
Το Πρόγραμμα Κοιτίδα.
Κάποιος πρέπει να δει πώς το αξιόλογο αυτό πρόγραμμα, μπορεί να προχωρήσει και να συνεχίσει να προσφέρει στον τόπο.
DVD για την Πρόνοια.
Πληρώσαμε χρήματα και φτιάξαμε ένα dvd για την ιστορική συνοικία της Πρόνοιας. Τα αντίτυπα είναι κάπου πεταμένα και ουδείς ασχολήθηκε να  αξιοποιήσει για την πόλη τη δράση αυτή που κόστισε και αυτή χρήματα.
Δίκτυο οπτικών ινών
Το έχω ξαναπεί. Πληρώσαμε πάνω από ένα εκατομμύριο και ουδείς απολύτως κάνει το παραμικρό για να αξιοποιηθούν τα αποτελέσματα των μεγάλων ταχυτήτων που προσφέρει το δίκτυο αυτό. Σκασίλα τους!!
Και σήμερα συνεχίζουμε να οδεύουμε χωρίς καμία σκέψη, πρόγραμμα και προοπτική.
Οι έξυπνοι Δήμοι έχουν αρχίσει να γίνονται πραγματικότητα. Σε άλλες πολιτείες, όχι βέβαια στη δικιά μας. Εδώ δεν έχουμε έξυπνο Δήμο, διαθέτουμε  έξυπνους συμβούλους με τα έξυπνα προγράμματα, που προσφέρουν έξυπνες κονόμες. Μισό εκατομμύριο για να ψηφιοποιήσουμε βιβλία!!!
Ουδείς ενδιαφέρεται να συντονίσει ενέργειες Δημοτικών και Κρατικών Φορέων και Ιδρυμάτων. Ουδείς κάνει το παραμικρό για να αξιοποιηθούν όλα, όσα άναρχα και δαπανηρά ήδη έχουν γίνει. Ουδείς από τη δημοτική αρχή έχει ιδέα για το πώς ακριβώς θέλουμε τον έξυπνο Δήμο του αύριο. Άντε και σήμερα εν έτει 2012 να αποκτήσουμε και τουριστική πύλη.
Και μετά ο επικεφαλής θέλει να γίνει και βουλευτής. Και πιθανόν και να γίνει. Είμαστε άξιοι της μοίρας μας.

Οι αστυνομικοί σε νέα καθήκοντα

Καλά, αυτοί οι Πασοκικοί Υπουργοί και στελεχάρες δεν παίζονται με τίποτα. Το τελευταίο που έκαναν είναι, θεωρώ αδιανόητο. Στην τριμελή επιτροπή που θα κρίνει ποιός μπορεί και ποιός όχι να πληρώσει το τέλος στα ακίνητα θα συμμετέχει και ένας αστυνομικός!!
Απίστευτο και όμως αληθινό. Ανατίθεται σε αστυνομικό να κρίνει εάν κάποιος είναι φτωχός ή όχι. Τί ειδικές γνώσεις έχει ένας αστυνομικός για να κάνει αυτό το έργο, μόνον ο Βενιζέλος και το επιτελείο του μπορεί να φαντασθεί. Εκτός και εάν έχουν αναβιώσει οι φάκελοι με τη νέα τους μορφή. Σήμερα, φαίνεται, ότι οι χαφιέδες δεν καταδίδουν κάποιον για τα πολιτικά του φρονήματα, αλλά για το ότι είναι κρύφα πλούσιος. Οι χαφιεδισμοί θα έχουν πλέον το εξής περιεχόμενο: "Αργά τη νύχτα και όταν κανείς δεν τον έβλεπε αγόρασε παγωτό". "Στο SUPERMARKET προμηθεύτηκε νερό εμφιαλωμένο" Και οι φάκελοι θα συμπληρώνονται και ο αστυνομικός της γειτονιάς θα μπορεί να κρίνει εάν κάποιος έχει ή όχι να πληρώσει το χαράτσι.
Εγώ λοιπόν προτείνω στον απίθανο  κ. Βενιζέλο να αντικαταστήσει στην επιτροπή τον αστυνομικό με εργάτη καθαριότητας. Αυτός ξέρει πολύ καλύτερα το πως υποφέρουν από την οικονομική ανέχεια αρκετοί από τους συμπολίτες μας. Γνωρίζει πολύ καλά ότι κάποιοι καταναλώνουν ελάχιστα διότι απλούστατα δεν έχουν.