Όλοι πλέον αναγνωρίζουν ότι οι ευθύνες των δύο κομμάτων που κυβέρνησαν τη χώρα για τη χρεοκοπία μας είναι δεδομένες.
Πολλοί είναι αυτοί που ισχυρίζονται ότι τα χρήματα εκλάπησαν και πρέπει να επιστραφούν.
Διαφθορά στην πολιτική υπήρξε, όμως το τεράστιο ποσοστό των χρεών δημιουργήθηκε λόγω του πελατειακού κράτους, της κακοδιαχείρισης και τέλος λόγω της μεγαλομανίας των πολιτικών μας.
Από άκρη σε άκρη σε όλη τη χώρα έγιναν φαραωνικά έργα, που δεν βοήθησαν την οικονομία και δεν καλυτέρεψαν και πολύ τη ζωή των πολιτών. Όλοι μπορούν να δουν μεγαλοπρεπείς πλατείες σε εγκαταλελειμμένα χωριά, εγκαταλελειμμένα κτήρια και τεράστιους δρόμους που δεν υπάρχουν όμοιοί τους σε όλη την Ευρώπη. Γενικά μπορώ να πω ότι οι τελευταίες δεκαετίες ήταν αφιερωμένες στο βασιλέα αυτοκίνητο. Στο να έχουν οι πλούσιοι και οι μικρομεσαίοι δρομάρες για τα Καγιέν τους. Όμως σήμερα πτωχεύσαμε και κόβονται συντάξεις ακόμα και από τους χαμηλοσυνταξιούχους.
Την ίδια όμως στιγμή οι ίδιες καταστροφικές πολιτικές συνεχίζονται.
Διαβάζω σήμερα στην άλλη πρόταση άρθρο του Μ.Α., ότι εγκρίθηκε έργο κατασκευής Καγιενοδρόμου μήκους έξη χιλιομέτρων με προϋπολογισμό, κρατηθείτε, 28.000.000 €. Καλά δεν μάθαμε τίποτα; Δεν έχουμε καταλάβει τίποτα; Συνεχίζουμε σαν να μην έχει συμβεί τίποτα; Θα δώσουμε 28.000.000 € για να συντομέψουμε την μετάβαση του Καγιέν από το Ναύπλιο στην Αθήνα κατά ένα χιλιόμετρο;
Δεν μπαίνω στα σοβαρά θέματα που θίγει ο Μ.Α. σχετικά με την καταστροφή του τοπίου, ούτε με την ανακοίνωση του Πανελληνίου Συλλόγου Αρχαιολόγων για καταστροφή αρχαιοτήτων. Στέκομαι στο ποσό, το οποίο και επαναλαμβάνω για τρίτη φορά. 28.000.000 €.
Θα μου πείτε ότι μέρος των χρημάτων μπορεί να είναι Ευρωπαϊκά κονδύλια, όμως είναι τραγικό να μην μπορούμε να δούμε μπροστά, να μην βλέπουμε πραγματικές ανάγκες και επενδύσεις που μπορούν να έχουν κάποιο νόημα και με αυτή τη λογική να εκμεταλλευόμαστε τα Ευρωπαϊκά προγράμματα.
Μανιάτης και Ανδριανός έβγαλαν θριαμβευτικές ανακοινώσεις για το έργο. Τους απαντώ με το νούμερο που αναφέρω για τέταρτη φορά. Το έργο θα κοστίσει αγαπητοί κύριοι βουλευτές Αργολίδας, 28.000.000 €.
Μήπως τελικά αντί για το έργο αυτό θα ήταν πολύ μα πολύ πιο χρήσιμο για την Αργολίδα, για τις επιχειρήσεις, για τους εργαζόμενους η κατασκευή των απαραιτήτων έργων στο αεροδρόμιο της Τρίπολης ώστε να μπορούν να έρχονται και στην περιοχή μας πτήσεις τσάρτερ; Μιας και μιλάμε για μεταφορές δηλαδή.
Μόνος ολομόναχος
Τετάρτη 30 Ιουνίου 2010
Τρίτη 29 Ιουνίου 2010
Άφησα πίσω τα συντρίμμια
Άφησα πίσω τα συντρίμμια,
κόλπα που ράγισαν το χθες,
λόγους πού έγιναν βλασφήμια
και ένα ψέμα απεχθές...
Νέα διοίκηση στη ΔΕΥΑΝ, νέος Πρόεδρος που αναλαμβάνει χρέη πολλά χρέη.
Ακούω πώς κάποιοι αναζητούν τρόπους αναγκαστικής εκτέλεσης για να πάρουν τα χρήματα που τους οφείλει η ΔΕΥΑΝ.
Τη ρίξανε έξω τη σημαντική αυτή δημοτική επιχείρηση.
Επισημαίνω κάτι.
Ο παραιτηθείς τέως Πρόεδρος της ΔΕΥΑΝ, παραμένει πρόεδρος στο Γηροκομείο Ναυπλίου.
Το τεράστιο θέμα είναι ότι και το Δημοτικό αυτό Ιδρυμα, έχει ελλείμματα, μεγάλα ελλείμματα και κινδυνεύει με κλείσιμο.
Το ερώτημα λοιπόν είναι.
Η δημοτική αρχή θεωρεί κατάλληλο για Πρόεδρο του Γηροκομείου τον παραιτηθέντα και αντικατασταθέντα τέως Πρόεδρο της ΔΕΥΑΝ;
κόλπα που ράγισαν το χθες,
λόγους πού έγιναν βλασφήμια
και ένα ψέμα απεχθές...
Νέα διοίκηση στη ΔΕΥΑΝ, νέος Πρόεδρος που αναλαμβάνει χρέη πολλά χρέη.
Ακούω πώς κάποιοι αναζητούν τρόπους αναγκαστικής εκτέλεσης για να πάρουν τα χρήματα που τους οφείλει η ΔΕΥΑΝ.
Τη ρίξανε έξω τη σημαντική αυτή δημοτική επιχείρηση.
Επισημαίνω κάτι.
Ο παραιτηθείς τέως Πρόεδρος της ΔΕΥΑΝ, παραμένει πρόεδρος στο Γηροκομείο Ναυπλίου.
Το τεράστιο θέμα είναι ότι και το Δημοτικό αυτό Ιδρυμα, έχει ελλείμματα, μεγάλα ελλείμματα και κινδυνεύει με κλείσιμο.
Το ερώτημα λοιπόν είναι.
Η δημοτική αρχή θεωρεί κατάλληλο για Πρόεδρο του Γηροκομείου τον παραιτηθέντα και αντικατασταθέντα τέως Πρόεδρο της ΔΕΥΑΝ;
Παρασκευή 25 Ιουνίου 2010
Το χάος της ΔΕΥΑΝ
Κατάφεραν να φέρουν την επιχείρηση σε πλήρες αδιέξοδο.
Για τη ΔΕΥΑΝ ομιλώ.
Συνολικό χρέος γύρω στα 12 εκατομμύρια
Ετήσιο έλλειμμα, ακόμα και τώρα που τελείωσαν τα έργα πάνω από ένα εκατομμύριο.
Τα νούμερα δεν βγαίνουν.
Έτσι ο Πρόεδρος της ΔΕΥΑΝ ζήτησε νέο δάνειο. Φαίνεται ότι ο Δήμαρχος του το αρνήθηκε.
Κόντρα με τους υπαλλήλους της επιχείρησης.
Αποδεδειγμένα πολύ καλό νερό που έχουν οι πηγές της Λέρνας, δεν πίνεται από το μεγαλύτερο μέρος των δημοτών.
Ο Δήμος Ασίνης αγοράζει από τη ΔΕΥΑΝ το νερό σε πολλαπλάσια τιμή απ΄ότι το πληρώνει ο Ναυπλιώτης.
Ο Πρόεδρος ζητά από το Δήμο Ασίνης να εξοφλήσει τους φουσκωμένους λογαριασμούς. Όμως σε λίγο καιρό έχουμε εκλογές και ο Δήμαρχος δεν θέλει να γίνει και άλλο δυσάρεστος στους Ασιναίους δημότες.
Θα μπορούσα να συνεχίσω και άλλο με τα έργα, τις προμήθειες, τον τρόπο λειτουργίας, τις σπατάλες.
Δεν θα επεκταθώ. Όμως ένα είναι το βέβαιο. Οτι η επιχείρηση δεν βρίσκεται πλέον στο χείλος του γκρεμού αλλά ήδη έχει πέσει στο βάραθρο.
Έτσι ο Πρόεδρος "παραιτήθηκε". Τον αντικατέστησε ο ίδιος ο Δήμαρχος.
Όμως δεν υπάρχει κανένας σχεδιασμός για το σήμερα και το αύριο.
Τί θα γίνει με τα χρέη.
Ποία θα είναι η τιμολόγηση του νερού και των υπηρεσιών της ΔΕΥΑΝ στα χωριά που θα συνενωθούν στο νέο Δήμο Ναυπλιέων.
Ακούστε χάος.
Αντλεί νερό από τη Λέρνα η ΔΕΥΑΝ. Αντλεί και η ΔΕΥΑΡ. Πληρώνει ρεύμα η ΔΕΥΑΝ. Πληρώνει και η ΔΕΥΑΡ. Η ΔΕΥΑΝ αντλεί νερό όλο το 24ωρο, χωρίς να το χρειάζεται και το περισσευούμενο χύνεται στη θάλασσα. Άλλη τιμή πληρώνει ο Ναυπλιώτης, άλλη ο Δρεπανιώτης. Η Κίος θα πάρει νερό από τη ΔΕΥΑΝ σε άλλη τιμή, χαμηλότερη από αυτήν που πληρώνει ο Τολιανός, αλλά πολύ ψηλότερη από αυτήν που πληρώνει ο Ναυπλιώτης. Η Κίος θα είναι αύριο τμήμα του Δήμου Άργους Όλος ο Δήμος Μηδέας, που θα είναι αύριο τμήμα του νέου Δήμου Ναυπλιέων δεν θα παίρνει νερό από τη ΔΕΥΑΝ αλλά από τη ΔΕΥΑΡ, αφού ήδη έχουν υπογραφεί οι συμβάσεις και έχουν προχωρήσει τα έργα. Ακούγεται ότι η τιμή που θα καταβάλει η Μηδέα στη ΔΕΥΑΡ θα είναι μικρότερη από αυτήν που θα καταβάλει στη ΔΕΥΑΝ η Κίος. Το έργο του κεντρικού αγωγού ύδρευσης το κατασκεύασε η ΔΕΥΑΝ πριν από χρόνια με χρηματοδότηση της Ευρώπης, αλλά με την υποχρέωση να δώσει νερό στους γειτονικούς Δήμους, πράγμα που δεν έκανε, εκτός από την εξαίρεση του Δήμου Ασίνης.
Έχει σκεφθεί κανείς από τους αρμοδίους πώς θα διαχειρισθούμε αύριο τα νερά των πηγών; Έχει σκεφθεί κανείς τον τρόπο τιμολόγησης του νερού στους γειτονικούς Δήμους; Θα πληρώνουν και ΄την προσαύξηση για τα έργα που έχουν γίνει μόνον στο Ναύπλιο; Θα πληρώνουν και τέλη αποχέτευσης χωρίς να τους έχουμε κατασκευάσει δίκτυα; Θα πληρώνουν τα αυξημένα πάγια, προκειμένου να μειωθεί το χρέος της υπερχρεωμένης ΔΕΥΑΝ;
Έχουν άραγε σκεφθεί οι ψηφοφόροι ποιόν θα εμπιστευθούν να διαχειρισθεί τις υποθέσεις που αφορούν το μέγιστο αγαθό της φύσης που είναι το νερό;
Για τη ΔΕΥΑΝ ομιλώ.
Συνολικό χρέος γύρω στα 12 εκατομμύρια
Ετήσιο έλλειμμα, ακόμα και τώρα που τελείωσαν τα έργα πάνω από ένα εκατομμύριο.
Τα νούμερα δεν βγαίνουν.
Έτσι ο Πρόεδρος της ΔΕΥΑΝ ζήτησε νέο δάνειο. Φαίνεται ότι ο Δήμαρχος του το αρνήθηκε.
Κόντρα με τους υπαλλήλους της επιχείρησης.
Αποδεδειγμένα πολύ καλό νερό που έχουν οι πηγές της Λέρνας, δεν πίνεται από το μεγαλύτερο μέρος των δημοτών.
Ο Δήμος Ασίνης αγοράζει από τη ΔΕΥΑΝ το νερό σε πολλαπλάσια τιμή απ΄ότι το πληρώνει ο Ναυπλιώτης.
Ο Πρόεδρος ζητά από το Δήμο Ασίνης να εξοφλήσει τους φουσκωμένους λογαριασμούς. Όμως σε λίγο καιρό έχουμε εκλογές και ο Δήμαρχος δεν θέλει να γίνει και άλλο δυσάρεστος στους Ασιναίους δημότες.
Θα μπορούσα να συνεχίσω και άλλο με τα έργα, τις προμήθειες, τον τρόπο λειτουργίας, τις σπατάλες.
Δεν θα επεκταθώ. Όμως ένα είναι το βέβαιο. Οτι η επιχείρηση δεν βρίσκεται πλέον στο χείλος του γκρεμού αλλά ήδη έχει πέσει στο βάραθρο.
Έτσι ο Πρόεδρος "παραιτήθηκε". Τον αντικατέστησε ο ίδιος ο Δήμαρχος.
Όμως δεν υπάρχει κανένας σχεδιασμός για το σήμερα και το αύριο.
Τί θα γίνει με τα χρέη.
Ποία θα είναι η τιμολόγηση του νερού και των υπηρεσιών της ΔΕΥΑΝ στα χωριά που θα συνενωθούν στο νέο Δήμο Ναυπλιέων.
Ακούστε χάος.
Αντλεί νερό από τη Λέρνα η ΔΕΥΑΝ. Αντλεί και η ΔΕΥΑΡ. Πληρώνει ρεύμα η ΔΕΥΑΝ. Πληρώνει και η ΔΕΥΑΡ. Η ΔΕΥΑΝ αντλεί νερό όλο το 24ωρο, χωρίς να το χρειάζεται και το περισσευούμενο χύνεται στη θάλασσα. Άλλη τιμή πληρώνει ο Ναυπλιώτης, άλλη ο Δρεπανιώτης. Η Κίος θα πάρει νερό από τη ΔΕΥΑΝ σε άλλη τιμή, χαμηλότερη από αυτήν που πληρώνει ο Τολιανός, αλλά πολύ ψηλότερη από αυτήν που πληρώνει ο Ναυπλιώτης. Η Κίος θα είναι αύριο τμήμα του Δήμου Άργους Όλος ο Δήμος Μηδέας, που θα είναι αύριο τμήμα του νέου Δήμου Ναυπλιέων δεν θα παίρνει νερό από τη ΔΕΥΑΝ αλλά από τη ΔΕΥΑΡ, αφού ήδη έχουν υπογραφεί οι συμβάσεις και έχουν προχωρήσει τα έργα. Ακούγεται ότι η τιμή που θα καταβάλει η Μηδέα στη ΔΕΥΑΡ θα είναι μικρότερη από αυτήν που θα καταβάλει στη ΔΕΥΑΝ η Κίος. Το έργο του κεντρικού αγωγού ύδρευσης το κατασκεύασε η ΔΕΥΑΝ πριν από χρόνια με χρηματοδότηση της Ευρώπης, αλλά με την υποχρέωση να δώσει νερό στους γειτονικούς Δήμους, πράγμα που δεν έκανε, εκτός από την εξαίρεση του Δήμου Ασίνης.
Έχει σκεφθεί κανείς από τους αρμοδίους πώς θα διαχειρισθούμε αύριο τα νερά των πηγών; Έχει σκεφθεί κανείς τον τρόπο τιμολόγησης του νερού στους γειτονικούς Δήμους; Θα πληρώνουν και ΄την προσαύξηση για τα έργα που έχουν γίνει μόνον στο Ναύπλιο; Θα πληρώνουν και τέλη αποχέτευσης χωρίς να τους έχουμε κατασκευάσει δίκτυα; Θα πληρώνουν τα αυξημένα πάγια, προκειμένου να μειωθεί το χρέος της υπερχρεωμένης ΔΕΥΑΝ;
Έχουν άραγε σκεφθεί οι ψηφοφόροι ποιόν θα εμπιστευθούν να διαχειρισθεί τις υποθέσεις που αφορούν το μέγιστο αγαθό της φύσης που είναι το νερό;
Τετάρτη 23 Ιουνίου 2010
ΔΕΥΑΝ Μια νέα λογική για το πώς θα ξεχρεώσει
Σας έχω άμεση ενημέρωση. Λέχθηκε μέσα στο δημοτικό συμβούλιο από σύμβουλο της συμπολίτευσης και δεν διαψεύσθηκε από τη δημοτική αρχή. Η ΔΕΥΑΝ θα εισπράξει από τους δημότες της Ασίνης, της Τίρυνθας και της Μηδέας, πέραν από το ποσό για την κατανάλωση νερού και 400.000 ευρώ ετήσια μόνον από τα πάγια. Έτσι θέλει η σημερινή εξουσία στο Δήμο Ναυπλίου.
Δεν φθάνει που τη ρίξανε έξω την επιχείρηση, δεν φθάνει που έχουν σκέψεις και για νέο δάνειο, δεν φθάνει που χρεώνουν το νερό στο Δήμο Ασίνης σε τιμή πολλαπλάσια σε σχέση με αυτό που πληρώνει ο Ναυπλιώτης, θα αυξήσουν και τα πάγια που πληρώνουν σήμερα οι αυριανοί συνδημότες μας.
Δεν σφάξανε.
Μαύροοοο.
Δεν φθάνει που τη ρίξανε έξω την επιχείρηση, δεν φθάνει που έχουν σκέψεις και για νέο δάνειο, δεν φθάνει που χρεώνουν το νερό στο Δήμο Ασίνης σε τιμή πολλαπλάσια σε σχέση με αυτό που πληρώνει ο Ναυπλιώτης, θα αυξήσουν και τα πάγια που πληρώνουν σήμερα οι αυριανοί συνδημότες μας.
Δεν σφάξανε.
Μαύροοοο.
Τρίτη 22 Ιουνίου 2010
Το πρώτο επώνυμο άρθρο που δημοσιεύουμε
Μέχρι τώρα δεν είχε αναρτηθεί επώνυμο άρθρο στο παρόν ιστολόγιο.
Η απουσία αυτή είχε την αιτία της ότι ουδείς μέχρι τώρα είχε ζητήσει να αναρτηθεί η άποψή του ή κάποιο άρθρο του.
Ο φίλος Ηλίας Παπαδόπουλος απέστειλε το άρθρο του με τίτλο "ΑΧ ΕΥΡΩΠΗ".
Με χαρά το δημοσιεύουμε και στο airetika και στο αδελφό efevretika
Η απουσία αυτή είχε την αιτία της ότι ουδείς μέχρι τώρα είχε ζητήσει να αναρτηθεί η άποψή του ή κάποιο άρθρο του.
Ο φίλος Ηλίας Παπαδόπουλος απέστειλε το άρθρο του με τίτλο "ΑΧ ΕΥΡΩΠΗ".
Με χαρά το δημοσιεύουμε και στο airetika και στο αδελφό efevretika
ΑΧ ΕΥΡΩΠΗ
Άρθρο του Ηλία Παπαδόπουλου
Η νέα περίοδος που έχει ανοίξει με την οικονομική κρίση και την προσφυγή της χώρας μας στον δανεισμό από Ε.Ε – Δ.Ν.Τ, έχει παράλληλα θέσει και με ιδιαίτερα οξύ τρόπο μία σύγχρονη τοποθέτηση αναφορικά με τις σχέσεις της Ελλάδας με την Ευρώπη ( αλλά και την Ε.Ε ).
Κυρίαρχη στην Ελληνική αριστερά είναι η θεωρία της ΄ νεοεξάρτησης ΄. Παρόλο που η άποψη αυτή έχει διάφορες αποχρώσεις, σε γενικές γραμμές βλέπει την Ελλάδα σαν ένα λιγότερο ή περισσότερο καθυστερημένο καπιταλιστικό σχηματισμό, του οποίου η άρχουσα τάξη και η εκάστοτε κυβέρνηση ακολουθούν ενδοτική πολιτική απέναντι στις μεγάλες δυνάμεις και τα διεθνή καπιταλιστικά κέντρα ( Η.Π.Α – Ε.Ε – Δ.Ν.Τ ) ή κατά περίπτωση είναι στην ουσία υπηρέτες τους.
Ταυτόχρονα η άποψη αυτή, στις πιο ακραίες μορφές της τουλάχιστον, διαβλέπει και την ύπαρξη ενός σκοτεινού σχεδίου υπονόμευσης της Ελλάδας από ύποπτα κέντρα, το οποίο εκδηλώνεται κυρίως στα ΄ εθνικά ΄ μας θέματα με την υποστήριξη των απόψεων της Τουρκίας και των Σλαβομακεδόνων γειτόνων μας.
Την πολιτική της κυβέρνησης Παπανδρέου,λοιπόν, την ερμηνεύει με όρους υποτέλειας, έως και την εξισώνει με δοσιλογικές κυβερνήσεις του παρελθόντος μιλώντας για πατριωτικό αγώνα και υποστηρίζοντας την άποψη της δημιουργίας ενός νέου εθνικοαπελευθερωτικού μετώπου, ενός νέου Ε.Α.Μ.
Είναι έτσι όμως η πραγματικότητα μέσα στην οποία ζούμε; Καταρχήν πρέπει να δούμε ότι η συζήτηση αυτή δεν είναι καινούρια. Γίνεται από την δεκαετία του 30. Από τότε στην αριστερά γίνεται μία ιδεολογική σύγκρουση ανάμεσα σε αυτούς που βλέπουν την Ελλάδα καθυστερημένη και στην ουσία υποτελή χώρα, κάτι που γενά στην ουσία παλλαϊκά καθήκοντα για την αριστερα και θέματα αστικού εκσυγχρονισμού για την χώρα, και ανάμεσα σε αυτούς που δεν θεωρούν βέβαια την Ελλάδα καπιταλισμό του μεγέθους των μεγάλων δυνάμεων της εποχής, αλλά πάντως την βλέπουν σαν καπιταλιστικό σχηματισμό που θέτει ζήτημα ταξικής σύγκρουσης με την κυρίαρχη σε αυτόν τάξη, αλλά και προοπτική σοσιαλιστικού μετασχηματισμού του.
Αν βέβαια τότε η συζήτηση είχε ένα νόημα, να υπενθυμίσω ότι σήμερα είμαστε στον σκληρό πυρήνα της Ε.Ε, στο ΝΑΤΟ και στις πρώτες θέσεις σε επενδύσεις σε όλες τις Βαλκανικές χώρες, με ταυτόχρονα ανοίγματα σε όλη τη γειτονιά μας ( Αρμενία, Αραβικές χώρες, ακόμα και Τουρκία ). Είμαστε στις πρώτες θέσεις παγκοσμίως στην ναυτιλία και στον τουρισμό. Αντί να στέλνουμε μετανάστες στα πέρατα του κόσμου δεχόμαστε. Οι Τούρκοι έμποροι στην Πόλη και σε όλα τα Μικρασιατικά παράλια μιλάνε Ελληνικά και περιμένουν σαν μάννα εξ ουρανού τους Έλληνες τουρίστες. Οι Τούρκοι επιπλέον χρειάζονται βίζα για να έρθουν στην Ελλάδα, όχι όμως και οι Έλληνες για να πάνε στην Τουρκία.
Πιστεύω λοιπόν ότι μία σύγχρονη ματιά δεν μπορεί παρά να δει την Ελλάδα μικρομεσαία χώρα στον παγκόσμιο συσχετισμό δύναμης, αλλά ταυτόχρονα κυρίαρχη μαζί με την Τουρκία στα Βαλκάνια και στην ΄ κοντινή ΄ σε εμάς Ανατολή.
Βέβαια η εικόνα αυτή έχει και τις αντιφάσεις της, οι οποίες εντοπίζονται κυρίως στην υστέρηση του παραγωγικού τομέα και στην ανάπτυξη ενός αναποτελεσματικού ακόμα και με αστικά κριτήρια, πελατειακού κράτους, εχθρικού για τον πολίτη, στην μεγάλη δύναμη της εκκλησίας κ.λ.π θέμα στο οποίο για οικονομία χώρου δεν επεκτείνομαι περισσότερο.
Αν όμως αυτή είναι η αληθινή εικόνα, τότε η κυβέρνηση Παπανδρέου δεν αποτελείται ούτε από υπηρέτες των Η.Π.Α και της Ε.Ε, ούτε και από προδότες των ΄ εθνικών ΄ μας συμφερόντων. Αποτελείται από αστούς πολιτικούς που κάνουν το καλύτερο δυνατόν για το ξεπέρασμα της κρίσης του κεφαλαίου, ρίχνοντας τα βάρη στην εργασία. Αποτελείται από ΄ εκσυγχρονιστές ΄ που κάνουν ότι μπορούν ώστε η Ελληνική αστική τάξη να συνεχίσει να πρωταγωνιστεί σε περιφερειακό επίπεδο και η Ελλάδα να επανακτήσει το ΄ κύρος ΄ της Σημιτικής περιόδου εντός της Ε.Ε. Το Δ.Ν.Τ λοιπόν καθώς και η Ε.Ε δεν είναι τα αφεντικά της αλλά οι διεθνείς συνεργάτες της στην εφαρμογή της πολιτικής της. Ιδιαίτερα η Ε.Ε. είναι μία διεθνική ένωση κρατών που λειτουργεί με τον ίδιο ακριβώς τρόπο που λειτουργούν και τα επιμέρους κράτη που την αποτελούν, με τους θεσμούς της φιλελεύθερης αστικής δημοκρατίας πολιτικά και με τον καπιταλιστικό τρόπο παραγωγής οικονομικά.
Όλα αυτά βέβαια δεν αναιρούν την ανάγκη να επικαιροποιούμε την άποψή μας στις νέες εξελίξεις που στην εποχή μας έρχονται με καταιγιστικούς ρυθμούς. Ούτε μας εμποδίζουν να ζητάμε να φύγει το Δ.Ν.Τ Επίσης δεν γίνεται να μην βλέπουμε ότι εντός της Ε.Ε. αναπτύσεται μία γραφειοκρατία που έχει αρχίσει να κινείται αυτόνομα και με σαφώς μικρότερη νομιμοποίηση από αυτή των εθνικών κυβερνήσεων που έχουν εκλεγεί με καθολική ψηφοφορία.
Ας επιστρέψουμε όμως στην πολιτική της κυβέρνησης Αν τα προηγούμενα ισχύουν, πρόκειται για μία σαφώς ταξική επίθεση στην οποία πρέπει να απαντήσουμε και εμείς με τον ίδιο τρόπο. Ενδεικτικά αναφέρω ορισμένα ΄ εσωτερικά ΄ αιτήματα, όπως γενναία αύξηση της φορολογίας του κεφαλαίου και της εκκλησιαστικής περιουσίας, με ταυτόχρονη δραστική μείωση των εξοπλισμών. Επίσης, πρέπει να ανοίξει πλατιά η συζήτηση για τις δημόσιες δαπάνες. Είναι η αλήθεια, και πρέπει να την αναδείξουμε, ότι οι δημόσιες δαπάνες δεν είναι υψηλές γιατί οι μισθοί είναι υψηλοί, ούτε γιατί οι πραγματικές δαπάνες για παιδεία, υγεία είναι υψηλές, αλλά γιατί οι δαπάνες για τον στρατό και τις δυνάμεις καταστολής είναι τεράστιες και επιπλέον τεράστια ποσά χάνονται εξαιτίας της μορφής με την οποία συγκεκριμένες πολιτικές δυνάμεις έχουν δομήσει τον δημόσιο τομέα.
Επιπλέον, πρέπει να παραδεχθούμε το γεγονός ότι η άλλη πλευρά έχει αποδειχθεί ασύγκριτα πιο διεθνιστική από εμάς και να αναζητήσουμε πολιτικές και αιτήματα που θα υπερβαίνουν τον εθνικό αλλά και κλαδικό κατακερματισμό των αγώνων. Και πάλι ενδεικτικά: ευρωπαϊκός στρατηγικός δημόσιος τομέας, ενιαία προοδευτική φορολόγηση, ΄ πράσινες ΄ πολιτικές ( όσο και αν ο όρος έχει πολυφορεθεί είναι κρίσιμο θέμα ), ενιαία πολιτική κοινωνικής πρόνοιας κ.λ.π
Τέλος, πρέπει να συζητήσουμε ειλικρινά μεταξύ μας.. Τις πολιτικές της Ε.Ε. και του Δ.Ν.Τ σαφώς και τις απορρίπτουμε και τις πολεμάμε, όπως ακριβώς το ίδιο κάνουμε και με την πολιτική της εθνικής μας κυβέρνησης ( χωρίς να μας περνάει από το μυαλό να φύγουμε και από την Ελλάδα υποθέτω… ) Το θέμα είναι πώς, με απομονωτισμό, εθνοκεντρισμό και με κεντρικό αίτημα την επιστροφή στην παλιά καλή δραχμή και τον σχηματισμό ενός μετώπου που θα οδηγήσει σε μία ΄ φιλολαϊκή΄ κυβέρνηση;
Νομίζω ότι, καταρχήν, πρέπει όλοι να ξεκαθαρίσουν σε ποιο περιβάλλον θα εφαρμοστεί η πολιτική μιας σοσιαλιστικής ή έστω φιλολαϊκής κυβέρνησης. Στο σημερινό παγκοσμιοποιημένο καπιταλιστικό περιβάλλον εντός της αστικής δημοκρατίας, με ταυτόχρονη αποδέσμευση από την Ε.Ε. ή έστω το ευρώ; Με αυτοδύναμη ανάπτυξη; Υπάρχει κάποιο διεθνές παράδειγμα που να ενισχύει αυτήν την άποψη; Ήταν τόσο τέλεια η εποχή της δραχμής; Πώς θα τα παει στην εποχή μας, δεδομένης της παρούσας ανυποληψίας της χώρας μας στο διεθνές περιβάλλον; Σε ποια κατάσταση είναι η παραγωγική βάση της χώρας και η ανάπτυξη των νέων τεχνολογιών, ώστε να είναι δυνατή αυτή η αυτοδύναμη ανάπτυξη;
Αν πάλι βλέπουμε την όλη διαδικασία να παίρνει ταυτόχρονη αντικαπιταλιστική προοπτική, δύο παρατηρήσεις. Πρώτον, είναι αναντίστοιχη με την διάθεση της πλειοψηφίας του κόσμου, μία τελείως απογειωμένη άποψη. Δεύτερον, ο χώρος που σχηματίζει μία γεωγραφική, οικονομική, πολιτιστική ενότητα στην οποία να είναι πραγματική δυνατότητα η αντικαπιταλιστική και σοσιαλιστική προπτική είναι η Ευρώπη. Μπορεί η κουβέντα για τη δυνατότητα ύπαρξης μίας και μόνο σοσιαλιστικής χώρας να έχει κάποιο ενδιαφέρον αν αυτή η χώρα έχει το μέγεθος, τον πληθυσμό και τις πλουτοπαραγωγικές πηγές της Ρωσίας, δεν ξέρω όμως αν έχει το ίδιο αν μιλάμε για τα αντίστοιχα μεγέθη της Ελλάδας ( χωρίς βέβαια αυτό να αναιρεί τη σοβαρότητα του επιχειρήματος ότι από κάπου πρέπει να ξεκινήσουμε.... ).
Τέλος, και ξέροντας ότι ζητάω κάτι πολύ δύσκολο από ανθρώπους που αναλύουν πάνω στην οικονομική βάση, νομίζω ότι το όλο θέμα της Ευρώπης πρέπει να το δούμε με μπόλικο ιδεαλισμό. Η ιδέα της ενωμενης Ευρώπης είναι δικό μας όραμα και θα κάνουμε πολύ άσχημα εάν το χαρίσουμε στην άλλη πλευρά. Βέβαια, από την ίδρυση του Νεοελληνικού κράτους υπήρχαν πάντα ένα φιλοευρωπαϊκό και ένα αντιευρωπαϊκό ρεύμα, κάτι που με διαφορετικούς βέβαια όρους πιθανόν να αντικατοπτρίζεται και στη σημερινή διάσταση απόψεων...
Η νέα περίοδος που έχει ανοίξει με την οικονομική κρίση και την προσφυγή της χώρας μας στον δανεισμό από Ε.Ε – Δ.Ν.Τ, έχει παράλληλα θέσει και με ιδιαίτερα οξύ τρόπο μία σύγχρονη τοποθέτηση αναφορικά με τις σχέσεις της Ελλάδας με την Ευρώπη ( αλλά και την Ε.Ε ).
Κυρίαρχη στην Ελληνική αριστερά είναι η θεωρία της ΄ νεοεξάρτησης ΄. Παρόλο που η άποψη αυτή έχει διάφορες αποχρώσεις, σε γενικές γραμμές βλέπει την Ελλάδα σαν ένα λιγότερο ή περισσότερο καθυστερημένο καπιταλιστικό σχηματισμό, του οποίου η άρχουσα τάξη και η εκάστοτε κυβέρνηση ακολουθούν ενδοτική πολιτική απέναντι στις μεγάλες δυνάμεις και τα διεθνή καπιταλιστικά κέντρα ( Η.Π.Α – Ε.Ε – Δ.Ν.Τ ) ή κατά περίπτωση είναι στην ουσία υπηρέτες τους.
Ταυτόχρονα η άποψη αυτή, στις πιο ακραίες μορφές της τουλάχιστον, διαβλέπει και την ύπαρξη ενός σκοτεινού σχεδίου υπονόμευσης της Ελλάδας από ύποπτα κέντρα, το οποίο εκδηλώνεται κυρίως στα ΄ εθνικά ΄ μας θέματα με την υποστήριξη των απόψεων της Τουρκίας και των Σλαβομακεδόνων γειτόνων μας.
Την πολιτική της κυβέρνησης Παπανδρέου,λοιπόν, την ερμηνεύει με όρους υποτέλειας, έως και την εξισώνει με δοσιλογικές κυβερνήσεις του παρελθόντος μιλώντας για πατριωτικό αγώνα και υποστηρίζοντας την άποψη της δημιουργίας ενός νέου εθνικοαπελευθερωτικού μετώπου, ενός νέου Ε.Α.Μ.
Είναι έτσι όμως η πραγματικότητα μέσα στην οποία ζούμε; Καταρχήν πρέπει να δούμε ότι η συζήτηση αυτή δεν είναι καινούρια. Γίνεται από την δεκαετία του 30. Από τότε στην αριστερά γίνεται μία ιδεολογική σύγκρουση ανάμεσα σε αυτούς που βλέπουν την Ελλάδα καθυστερημένη και στην ουσία υποτελή χώρα, κάτι που γενά στην ουσία παλλαϊκά καθήκοντα για την αριστερα και θέματα αστικού εκσυγχρονισμού για την χώρα, και ανάμεσα σε αυτούς που δεν θεωρούν βέβαια την Ελλάδα καπιταλισμό του μεγέθους των μεγάλων δυνάμεων της εποχής, αλλά πάντως την βλέπουν σαν καπιταλιστικό σχηματισμό που θέτει ζήτημα ταξικής σύγκρουσης με την κυρίαρχη σε αυτόν τάξη, αλλά και προοπτική σοσιαλιστικού μετασχηματισμού του.
Αν βέβαια τότε η συζήτηση είχε ένα νόημα, να υπενθυμίσω ότι σήμερα είμαστε στον σκληρό πυρήνα της Ε.Ε, στο ΝΑΤΟ και στις πρώτες θέσεις σε επενδύσεις σε όλες τις Βαλκανικές χώρες, με ταυτόχρονα ανοίγματα σε όλη τη γειτονιά μας ( Αρμενία, Αραβικές χώρες, ακόμα και Τουρκία ). Είμαστε στις πρώτες θέσεις παγκοσμίως στην ναυτιλία και στον τουρισμό. Αντί να στέλνουμε μετανάστες στα πέρατα του κόσμου δεχόμαστε. Οι Τούρκοι έμποροι στην Πόλη και σε όλα τα Μικρασιατικά παράλια μιλάνε Ελληνικά και περιμένουν σαν μάννα εξ ουρανού τους Έλληνες τουρίστες. Οι Τούρκοι επιπλέον χρειάζονται βίζα για να έρθουν στην Ελλάδα, όχι όμως και οι Έλληνες για να πάνε στην Τουρκία.
Πιστεύω λοιπόν ότι μία σύγχρονη ματιά δεν μπορεί παρά να δει την Ελλάδα μικρομεσαία χώρα στον παγκόσμιο συσχετισμό δύναμης, αλλά ταυτόχρονα κυρίαρχη μαζί με την Τουρκία στα Βαλκάνια και στην ΄ κοντινή ΄ σε εμάς Ανατολή.
Βέβαια η εικόνα αυτή έχει και τις αντιφάσεις της, οι οποίες εντοπίζονται κυρίως στην υστέρηση του παραγωγικού τομέα και στην ανάπτυξη ενός αναποτελεσματικού ακόμα και με αστικά κριτήρια, πελατειακού κράτους, εχθρικού για τον πολίτη, στην μεγάλη δύναμη της εκκλησίας κ.λ.π θέμα στο οποίο για οικονομία χώρου δεν επεκτείνομαι περισσότερο.
Αν όμως αυτή είναι η αληθινή εικόνα, τότε η κυβέρνηση Παπανδρέου δεν αποτελείται ούτε από υπηρέτες των Η.Π.Α και της Ε.Ε, ούτε και από προδότες των ΄ εθνικών ΄ μας συμφερόντων. Αποτελείται από αστούς πολιτικούς που κάνουν το καλύτερο δυνατόν για το ξεπέρασμα της κρίσης του κεφαλαίου, ρίχνοντας τα βάρη στην εργασία. Αποτελείται από ΄ εκσυγχρονιστές ΄ που κάνουν ότι μπορούν ώστε η Ελληνική αστική τάξη να συνεχίσει να πρωταγωνιστεί σε περιφερειακό επίπεδο και η Ελλάδα να επανακτήσει το ΄ κύρος ΄ της Σημιτικής περιόδου εντός της Ε.Ε. Το Δ.Ν.Τ λοιπόν καθώς και η Ε.Ε δεν είναι τα αφεντικά της αλλά οι διεθνείς συνεργάτες της στην εφαρμογή της πολιτικής της. Ιδιαίτερα η Ε.Ε. είναι μία διεθνική ένωση κρατών που λειτουργεί με τον ίδιο ακριβώς τρόπο που λειτουργούν και τα επιμέρους κράτη που την αποτελούν, με τους θεσμούς της φιλελεύθερης αστικής δημοκρατίας πολιτικά και με τον καπιταλιστικό τρόπο παραγωγής οικονομικά.
Όλα αυτά βέβαια δεν αναιρούν την ανάγκη να επικαιροποιούμε την άποψή μας στις νέες εξελίξεις που στην εποχή μας έρχονται με καταιγιστικούς ρυθμούς. Ούτε μας εμποδίζουν να ζητάμε να φύγει το Δ.Ν.Τ Επίσης δεν γίνεται να μην βλέπουμε ότι εντός της Ε.Ε. αναπτύσεται μία γραφειοκρατία που έχει αρχίσει να κινείται αυτόνομα και με σαφώς μικρότερη νομιμοποίηση από αυτή των εθνικών κυβερνήσεων που έχουν εκλεγεί με καθολική ψηφοφορία.
Ας επιστρέψουμε όμως στην πολιτική της κυβέρνησης Αν τα προηγούμενα ισχύουν, πρόκειται για μία σαφώς ταξική επίθεση στην οποία πρέπει να απαντήσουμε και εμείς με τον ίδιο τρόπο. Ενδεικτικά αναφέρω ορισμένα ΄ εσωτερικά ΄ αιτήματα, όπως γενναία αύξηση της φορολογίας του κεφαλαίου και της εκκλησιαστικής περιουσίας, με ταυτόχρονη δραστική μείωση των εξοπλισμών. Επίσης, πρέπει να ανοίξει πλατιά η συζήτηση για τις δημόσιες δαπάνες. Είναι η αλήθεια, και πρέπει να την αναδείξουμε, ότι οι δημόσιες δαπάνες δεν είναι υψηλές γιατί οι μισθοί είναι υψηλοί, ούτε γιατί οι πραγματικές δαπάνες για παιδεία, υγεία είναι υψηλές, αλλά γιατί οι δαπάνες για τον στρατό και τις δυνάμεις καταστολής είναι τεράστιες και επιπλέον τεράστια ποσά χάνονται εξαιτίας της μορφής με την οποία συγκεκριμένες πολιτικές δυνάμεις έχουν δομήσει τον δημόσιο τομέα.
Επιπλέον, πρέπει να παραδεχθούμε το γεγονός ότι η άλλη πλευρά έχει αποδειχθεί ασύγκριτα πιο διεθνιστική από εμάς και να αναζητήσουμε πολιτικές και αιτήματα που θα υπερβαίνουν τον εθνικό αλλά και κλαδικό κατακερματισμό των αγώνων. Και πάλι ενδεικτικά: ευρωπαϊκός στρατηγικός δημόσιος τομέας, ενιαία προοδευτική φορολόγηση, ΄ πράσινες ΄ πολιτικές ( όσο και αν ο όρος έχει πολυφορεθεί είναι κρίσιμο θέμα ), ενιαία πολιτική κοινωνικής πρόνοιας κ.λ.π
Τέλος, πρέπει να συζητήσουμε ειλικρινά μεταξύ μας.. Τις πολιτικές της Ε.Ε. και του Δ.Ν.Τ σαφώς και τις απορρίπτουμε και τις πολεμάμε, όπως ακριβώς το ίδιο κάνουμε και με την πολιτική της εθνικής μας κυβέρνησης ( χωρίς να μας περνάει από το μυαλό να φύγουμε και από την Ελλάδα υποθέτω… ) Το θέμα είναι πώς, με απομονωτισμό, εθνοκεντρισμό και με κεντρικό αίτημα την επιστροφή στην παλιά καλή δραχμή και τον σχηματισμό ενός μετώπου που θα οδηγήσει σε μία ΄ φιλολαϊκή΄ κυβέρνηση;
Νομίζω ότι, καταρχήν, πρέπει όλοι να ξεκαθαρίσουν σε ποιο περιβάλλον θα εφαρμοστεί η πολιτική μιας σοσιαλιστικής ή έστω φιλολαϊκής κυβέρνησης. Στο σημερινό παγκοσμιοποιημένο καπιταλιστικό περιβάλλον εντός της αστικής δημοκρατίας, με ταυτόχρονη αποδέσμευση από την Ε.Ε. ή έστω το ευρώ; Με αυτοδύναμη ανάπτυξη; Υπάρχει κάποιο διεθνές παράδειγμα που να ενισχύει αυτήν την άποψη; Ήταν τόσο τέλεια η εποχή της δραχμής; Πώς θα τα παει στην εποχή μας, δεδομένης της παρούσας ανυποληψίας της χώρας μας στο διεθνές περιβάλλον; Σε ποια κατάσταση είναι η παραγωγική βάση της χώρας και η ανάπτυξη των νέων τεχνολογιών, ώστε να είναι δυνατή αυτή η αυτοδύναμη ανάπτυξη;
Αν πάλι βλέπουμε την όλη διαδικασία να παίρνει ταυτόχρονη αντικαπιταλιστική προοπτική, δύο παρατηρήσεις. Πρώτον, είναι αναντίστοιχη με την διάθεση της πλειοψηφίας του κόσμου, μία τελείως απογειωμένη άποψη. Δεύτερον, ο χώρος που σχηματίζει μία γεωγραφική, οικονομική, πολιτιστική ενότητα στην οποία να είναι πραγματική δυνατότητα η αντικαπιταλιστική και σοσιαλιστική προπτική είναι η Ευρώπη. Μπορεί η κουβέντα για τη δυνατότητα ύπαρξης μίας και μόνο σοσιαλιστικής χώρας να έχει κάποιο ενδιαφέρον αν αυτή η χώρα έχει το μέγεθος, τον πληθυσμό και τις πλουτοπαραγωγικές πηγές της Ρωσίας, δεν ξέρω όμως αν έχει το ίδιο αν μιλάμε για τα αντίστοιχα μεγέθη της Ελλάδας ( χωρίς βέβαια αυτό να αναιρεί τη σοβαρότητα του επιχειρήματος ότι από κάπου πρέπει να ξεκινήσουμε.... ).
Τέλος, και ξέροντας ότι ζητάω κάτι πολύ δύσκολο από ανθρώπους που αναλύουν πάνω στην οικονομική βάση, νομίζω ότι το όλο θέμα της Ευρώπης πρέπει να το δούμε με μπόλικο ιδεαλισμό. Η ιδέα της ενωμενης Ευρώπης είναι δικό μας όραμα και θα κάνουμε πολύ άσχημα εάν το χαρίσουμε στην άλλη πλευρά. Βέβαια, από την ίδρυση του Νεοελληνικού κράτους υπήρχαν πάντα ένα φιλοευρωπαϊκό και ένα αντιευρωπαϊκό ρεύμα, κάτι που με διαφορετικούς βέβαια όρους πιθανόν να αντικατοπτρίζεται και στη σημερινή διάσταση απόψεων...
Δευτέρα 21 Ιουνίου 2010
Προσφέρομαι εγώ
Ο Γιάννης Μανιάτης απ΄ότι διαβάζω δήλωσε τα εξής: « Λυπάμαι για την απουσία ενδιαφέροντος υποψηφιοτήτων για τον Δήμο Ναυπλίου, σε αντίθεση με ό,τι συμβαίνει στους υπόλοιπους Δήμους του Νομού ( Άργους- Μυκηνών, Ερμιονίδας, Επιδαύρου ).Πιστεύω ότι στην κοινωνία του Ναυπλίου υπάρχουν τουλάχιστον δέκα άξια πολιτικά στελέχη προερχόμενα από τον χώρο του ΠΑΣΟΚ, που μπορούν να μπουν μπροστά στον αγώνα για να ανατραπεί η σημερινή κατάσταση στον Δήμο. Ο καθένας πρέπει να αναλάβει τις ευθύνες του. Ζήτησα σήμερα από τον πρόεδρο της Επιτροπής επιλογής υποψηφίων Δημάρχων, κ. Θανάση Τσούρα, την επόμενη εβδομάδα να καλέσει στην Αθήνα όλα τα επώνυμα στελέχη του ΠΑΣΟΚ της περιοχής Ναυπλίου και να στρατεύσουμε τον καλύτερο, σε μια προοπτική δημιουργίας ψηφοδελτίου νίκης.Πίσω από τον Υποψήφιο που θα επιλέξει το ΠΑΣΟΚ πρέπει να στρατευτούμε όλοι. Οι ευθύνες πια είναι προσωπικές. Η κοινωνία του Ναυπλίου δεν μπορεί να ανεχτεί για άλλη μία φορά να μην υπάρχει υποψηφιότητα υποστηριζόμενη από το ΠΑΣΟΚ. Το ΠΑΣΟΚ δεν πρόκειται να το επιτρέψει αυτό. »
Αφού υποχρεωτικά θα πρέπει να υπάρξει υποψηφιότητα για το Δήμο Ναυπλίου από κομματικό μέλος του ΠΑΣΟΚ θα προτείνω το εξής: Προσχωρώ στο ΠΑΣΟΚ και διατίθεμαι να είμαι υποψήφιος για υποψήφιος. Αφού πλέον θα είμαι μέλος του ΠΑΣΟΚ, δεν θα έχει, υποθέτω αντίρρηση ο κ. βουλευτής να σκεφτεί και τη δικιά μου υποψηφιότητα, που θα έχει, υποθέτω και πάλι, προοδευτικό χαρακτήρα, αφού θα έχω γίνει Πασόκος
Αφού υποχρεωτικά θα πρέπει να υπάρξει υποψηφιότητα για το Δήμο Ναυπλίου από κομματικό μέλος του ΠΑΣΟΚ θα προτείνω το εξής: Προσχωρώ στο ΠΑΣΟΚ και διατίθεμαι να είμαι υποψήφιος για υποψήφιος. Αφού πλέον θα είμαι μέλος του ΠΑΣΟΚ, δεν θα έχει, υποθέτω αντίρρηση ο κ. βουλευτής να σκεφτεί και τη δικιά μου υποψηφιότητα, που θα έχει, υποθέτω και πάλι, προοδευτικό χαρακτήρα, αφού θα έχω γίνει Πασόκος
Τρίτη 15 Ιουνίου 2010
Θα πάρω το πλοίο
Σάββατο 12 Ιουνίου 2010
Λιμάνι
Κάποια στιγμή πρέπει να μπει ένα τέλος στο χάος.
Ομιλώ για το κομφούζιο με τα αυτοκίνητα στο λιμάνι του Ναυπλίου.
Τα αυτοκίνητα να τριγυρνάνε σαν της άδικη κατάρα πάνω κάτω.
Να μην υπάρχει κανένα σχέδιο για το πώς εισέρχεται κάποιος στο χώρο του λιμανιού και πώς βγαίνει.
Για το πού παρκάρει.
Με τα μετακινούμενα σιδερένια χωρίσματα όταν φθάνει κρουαζερόπλοιο.
Με την έλλειψη των αναγκαίων μέτρων ασφαλείας.
Χάος.
Χάος μέχρι το τέλος του 2010.
Μετά τα πράγματα θα αρχίσουν να βελτιώνονται.
Θα υπάρξει σχεδιασμός.
Θεωρώ ότι πρέπει στο μέτωπο της παλιάς πόλης προς το λιμάνι να περιορισθεί η είσοδος οχημάτων.
Να υπάρξει μια σταθερή περιοχή για την αποβίβαση και επιβίβαση των επισκεπτών.
Να μπορούν να έχουν την ησυχία τους όσοι φθάνουν στην πόλη μας με κότερα. Να μην είναι ανάγκη να ενοχλούνται από τα μαρσαρίσματα των οχημάτων και από τα στερεοφωνικά στο διαπασών.
Ομιλώ για το κομφούζιο με τα αυτοκίνητα στο λιμάνι του Ναυπλίου.
Τα αυτοκίνητα να τριγυρνάνε σαν της άδικη κατάρα πάνω κάτω.
Να μην υπάρχει κανένα σχέδιο για το πώς εισέρχεται κάποιος στο χώρο του λιμανιού και πώς βγαίνει.
Για το πού παρκάρει.
Με τα μετακινούμενα σιδερένια χωρίσματα όταν φθάνει κρουαζερόπλοιο.
Με την έλλειψη των αναγκαίων μέτρων ασφαλείας.
Χάος.
Χάος μέχρι το τέλος του 2010.
Μετά τα πράγματα θα αρχίσουν να βελτιώνονται.
Θα υπάρξει σχεδιασμός.
Θεωρώ ότι πρέπει στο μέτωπο της παλιάς πόλης προς το λιμάνι να περιορισθεί η είσοδος οχημάτων.
Να υπάρξει μια σταθερή περιοχή για την αποβίβαση και επιβίβαση των επισκεπτών.
Να μπορούν να έχουν την ησυχία τους όσοι φθάνουν στην πόλη μας με κότερα. Να μην είναι ανάγκη να ενοχλούνται από τα μαρσαρίσματα των οχημάτων και από τα στερεοφωνικά στο διαπασών.
Παρασκευή 11 Ιουνίου 2010
Τετάρτη 9 Ιουνίου 2010
Για τους αγρότες
Πιστεύω ότι οι πολίτες πρέπει από εδώ και μπρος να είναι υποψιασμένοι. Για αυτά που θα γίνουν στο μέλλον δεν μπορεί να υπάρχουν δικαιολογίες όπως ότι "άλλοι φταίνε", "εγώ δεν γνώριζα", "να πληρώσουν αυτοί που δημιούργησαν τα προβλήματα".
Πρέπει πλέον όλοι να γνωρίζουν ότι είναι συνυπεύθυνοι με αυτούς που επέλεξαν, επειδή ακριβώς τους φήφισαν και μετά τους άφησαν να διαχειρισθούν τα πράγματα εν λευκώ.
Αφορμή για αυτό που σας λέω μου έδωσε ένα σημερινό δημοσίευμα της Καθημερινής που λέει τα εξής: "Ηλεκτροσόκ περιμένει τους καταναλωτές από τις αρχές του επομένου έτους, καθώς η ΔΕΗ, υπό την πίεση της τρόικας που ζητάει την εφαρμογή σχετικής κοινοτικής οδηγίας, θα προχωρήσει σε μεγάλες αυξήσεις των τιμολογίων της. Το οικιακό ρεύμα θα αυξηθεί κατά 15% - 40%, το αγροτικό ρεύμα κατά 60% και το βιομηχανικό κατά 8%. Αντίθετα, μειώσεις αναμένονται στο εμπορικό ρεύμα, καθώς οι εμπορικές επιχειρήσεις πλήρωναν μέρος του κόστους της κοινωνικής πολιτικής που ασκούσαν μέσω των τιμολογίων της ΔΕΗ οι κυβερνήσεις, αναβάλλοντας την σχετική κοινοτική οδηγία, σύμφωνα με την οποία η τιμή του ρεύματος πρέπει να αντανακλά το κόστος παραγωγής."
Είναι γνωστό ότι έτσι όπως έχει σχεδιασθεί στο μεγαλύτερο μέρος του το δίκτυο του Αναβάλου, απαιτεί δεύτερες και τρίτες κινήσεις για να φθάσει το νερό στα χωράφια των αγροτών. Και για τις κινήσεις αυτές απαιτείται ενέργεια και ενεργοβόρες καταναλώσεις. Η τεράστια λοιπόν αύξηση στο αγροτικό ρεύμα που σχεδιάζεται θα δημιουργήσει δυσβάστακτο βάρος στην αγροτιά. Εάν τα σχέδια για αυξήσεις τελικά υλοποιηθούν κάτι πολύ πιθανόν, τότε οι αγρότες θα αρχίσουν να φωνάζουν. Αλλά ίσως θα είναι αργά.
Ομως κάποιοι αναφέρουν το πρόβλημα εδώ και καιρό. Κάποιοι διαμαρτύρονται και αντιδρούν στον τρόπο που σχεδιάζεται το έργο του Αναβάλου, με τους ανοικτούς αγωγούς και χωρίς να υπάρξει πρόβλεψη να φθάνει το νερό με φυσική ροή, ώστε να υπάρχει η δυνατότητα για εξοικονόμηση νερού, στάγδην αρδεύσεις και το κυριότερο για εξοικονόμηση ενέργειας. Δεν υπάρχει καμία δικαιολογία στο να εμπιστεύονται οι αγρότες τους μέχρι σήμερα κρατούντες που σχεδιάζουν λανθασμένα ένα ζωτικής σημασίας για το νομό έργο.
Είναι σήμερα η ευκαιρία για όλο τον κόσμο να συμπαραταχθεί με αυτούς που οι ιδέες και προτάσεις τους δίνουν λύσεις για την καθημερινότητά τους και την επιβίωσή τους.
Αν όχι είναι, θεωρώ, αναπόφευκτο να πληρώσουν τον λογαριασμό.
Θα πληρώσουν αυξημένη ΔΕΗ, αυξημένο νερό ύδρευσης, αυξημένο νερό άρδευσης, θα γίνει η παραγωγή τους τελείως ασύμφορη. Όμως τότε θα φταίνε και οι ίδιοι για τα χάλια στα οποία όλοι θα βρεθούν.
Πρέπει πλέον όλοι να γνωρίζουν ότι είναι συνυπεύθυνοι με αυτούς που επέλεξαν, επειδή ακριβώς τους φήφισαν και μετά τους άφησαν να διαχειρισθούν τα πράγματα εν λευκώ.
Αφορμή για αυτό που σας λέω μου έδωσε ένα σημερινό δημοσίευμα της Καθημερινής που λέει τα εξής: "Ηλεκτροσόκ περιμένει τους καταναλωτές από τις αρχές του επομένου έτους, καθώς η ΔΕΗ, υπό την πίεση της τρόικας που ζητάει την εφαρμογή σχετικής κοινοτικής οδηγίας, θα προχωρήσει σε μεγάλες αυξήσεις των τιμολογίων της. Το οικιακό ρεύμα θα αυξηθεί κατά 15% - 40%, το αγροτικό ρεύμα κατά 60% και το βιομηχανικό κατά 8%. Αντίθετα, μειώσεις αναμένονται στο εμπορικό ρεύμα, καθώς οι εμπορικές επιχειρήσεις πλήρωναν μέρος του κόστους της κοινωνικής πολιτικής που ασκούσαν μέσω των τιμολογίων της ΔΕΗ οι κυβερνήσεις, αναβάλλοντας την σχετική κοινοτική οδηγία, σύμφωνα με την οποία η τιμή του ρεύματος πρέπει να αντανακλά το κόστος παραγωγής."
Είναι γνωστό ότι έτσι όπως έχει σχεδιασθεί στο μεγαλύτερο μέρος του το δίκτυο του Αναβάλου, απαιτεί δεύτερες και τρίτες κινήσεις για να φθάσει το νερό στα χωράφια των αγροτών. Και για τις κινήσεις αυτές απαιτείται ενέργεια και ενεργοβόρες καταναλώσεις. Η τεράστια λοιπόν αύξηση στο αγροτικό ρεύμα που σχεδιάζεται θα δημιουργήσει δυσβάστακτο βάρος στην αγροτιά. Εάν τα σχέδια για αυξήσεις τελικά υλοποιηθούν κάτι πολύ πιθανόν, τότε οι αγρότες θα αρχίσουν να φωνάζουν. Αλλά ίσως θα είναι αργά.
Ομως κάποιοι αναφέρουν το πρόβλημα εδώ και καιρό. Κάποιοι διαμαρτύρονται και αντιδρούν στον τρόπο που σχεδιάζεται το έργο του Αναβάλου, με τους ανοικτούς αγωγούς και χωρίς να υπάρξει πρόβλεψη να φθάνει το νερό με φυσική ροή, ώστε να υπάρχει η δυνατότητα για εξοικονόμηση νερού, στάγδην αρδεύσεις και το κυριότερο για εξοικονόμηση ενέργειας. Δεν υπάρχει καμία δικαιολογία στο να εμπιστεύονται οι αγρότες τους μέχρι σήμερα κρατούντες που σχεδιάζουν λανθασμένα ένα ζωτικής σημασίας για το νομό έργο.
Είναι σήμερα η ευκαιρία για όλο τον κόσμο να συμπαραταχθεί με αυτούς που οι ιδέες και προτάσεις τους δίνουν λύσεις για την καθημερινότητά τους και την επιβίωσή τους.
Αν όχι είναι, θεωρώ, αναπόφευκτο να πληρώσουν τον λογαριασμό.
Θα πληρώσουν αυξημένη ΔΕΗ, αυξημένο νερό ύδρευσης, αυξημένο νερό άρδευσης, θα γίνει η παραγωγή τους τελείως ασύμφορη. Όμως τότε θα φταίνε και οι ίδιοι για τα χάλια στα οποία όλοι θα βρεθούν.
Σάββατο 5 Ιουνίου 2010
ΠΑΣΟΚ και δημοτικές εκλογές στο Ναύπλιο
Θα αποφασίσει, ακούω, το ΠΑΣΟΚ αύριο ποιόν υποψήφιο θα υποστηρίξει στο Ναύπλιο στις επόμενες δημοτικές εκλογές.
Εάν θέλουν να μετρήσουν τα ιμάτιά τους, μπορούν να το πράξουν. Δεν θα αγοράσουμε και δεν θα δώσουμε και τα δικά μας να τα μετρήσουν με τα δικά τους.
Εάν όμως θέλουν να συζητήσουν για την Τοπική Αυτοδιοίκηση και για αλλαγή της εσφαλμένης πολιτικής Αναγνωσταρά, σε μια προοδευτική κατεύθυνση, τότε εγώ, λέω να το δούμε.
Εάν θέλουν όλοι μαζί να προχωρήσουμε για να αλλάξουμε τα όσα απαράδεκτα συμβαίνουν, τότε εγώ θα γίνω βασιλικότερος του βασιλέως και Ανδρεικότερος του Ανδρέα και Γεωργότερος του Γιώργου. Τόσο πολύ υπερακοντίζω που προτείνω να ακολουθήσουμε όλοι αυτόν που θα μας υποδείξει το κυβερνών κόμμα. Να αποσύρουμε τον δικό μας υποψήφιο χάριν του κοινού καλού.
Υπό δύο προϋποθέσεις.
Πρώτη προϋπόθεση. Ο υποψήφιος που θα μας προτείνει το ΠΑΣΟΚ να μην έχει συνεργασθεί με τα αντιδραστικά δημοτικά σχήματα και με την καταστροφική για την πόλη δημοτική αρχή Αναγνωσταρά και
Δεύτερη προϋπόθεση.Ο υποψήφιος που θα μας προτείνει το ΠΑΣΟΚ να έχει δημόσια αγωνισθεί ή έστω εκφράσει με κάποιο δημόσιο τρόπο την αντίθεσή του στη πολιτική Αναγνωσταρά και να έχει τοποθετηθεί δημόσια για το πως βλέπει το μέλλον της πόλης μας σε μια προοδευτική κατεύθυνση. Αυτό να το έχει κάνει μέχρι σήμερα όχι από μεθαύριο και μετά.
Λογικό δεν είναι;
Εάν θέλουν να μετρήσουν τα ιμάτιά τους, μπορούν να το πράξουν. Δεν θα αγοράσουμε και δεν θα δώσουμε και τα δικά μας να τα μετρήσουν με τα δικά τους.
Εάν όμως θέλουν να συζητήσουν για την Τοπική Αυτοδιοίκηση και για αλλαγή της εσφαλμένης πολιτικής Αναγνωσταρά, σε μια προοδευτική κατεύθυνση, τότε εγώ, λέω να το δούμε.
Εάν θέλουν όλοι μαζί να προχωρήσουμε για να αλλάξουμε τα όσα απαράδεκτα συμβαίνουν, τότε εγώ θα γίνω βασιλικότερος του βασιλέως και Ανδρεικότερος του Ανδρέα και Γεωργότερος του Γιώργου. Τόσο πολύ υπερακοντίζω που προτείνω να ακολουθήσουμε όλοι αυτόν που θα μας υποδείξει το κυβερνών κόμμα. Να αποσύρουμε τον δικό μας υποψήφιο χάριν του κοινού καλού.
Υπό δύο προϋποθέσεις.
Πρώτη προϋπόθεση. Ο υποψήφιος που θα μας προτείνει το ΠΑΣΟΚ να μην έχει συνεργασθεί με τα αντιδραστικά δημοτικά σχήματα και με την καταστροφική για την πόλη δημοτική αρχή Αναγνωσταρά και
Δεύτερη προϋπόθεση.Ο υποψήφιος που θα μας προτείνει το ΠΑΣΟΚ να έχει δημόσια αγωνισθεί ή έστω εκφράσει με κάποιο δημόσιο τρόπο την αντίθεσή του στη πολιτική Αναγνωσταρά και να έχει τοποθετηθεί δημόσια για το πως βλέπει το μέλλον της πόλης μας σε μια προοδευτική κατεύθυνση. Αυτό να το έχει κάνει μέχρι σήμερα όχι από μεθαύριο και μετά.
Λογικό δεν είναι;
Πέμπτη 3 Ιουνίου 2010
άρθρο 124 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας
Αναρωτιέμαι: Οι Εισαγγελείς δεν είδαν ειδήσεις και δεν διάβασαν εφημερίδες; Δεν διαπίστωσαν καμία υπόνοια διενέργειας εγκλημάτων από τους Ισραηλινούς; Είναι δυνατόν να μην έχουν κινηθεί διαδικασίες για σοβαρά αδικήματα που διεπράχθησαν;
Αντιγράφω τη διάταξη του άρθρου 124 του Κώδικα Ποινικής μας Δικονομίας.
"Αρθρο 124.- 1. Για εγκλήματα που διαπράχθηκαν σε ελληνικό
πλοίο στο εξωτερικό ή σε ανοιχτή θάλασσα, η αρμοδιότητα ορίζεται από τον τόπο του λιμανιού όπου το πλοίο νηολογήθηκε ή του λιμανιού όπου το
πλοίο προσέγγισε για πρώτη φορά μετά την πράξη."
Αντιγράφω τη διάταξη του άρθρου 124 του Κώδικα Ποινικής μας Δικονομίας.
"Αρθρο 124.- 1. Για εγκλήματα που διαπράχθηκαν σε ελληνικό
πλοίο στο εξωτερικό ή σε ανοιχτή θάλασσα, η αρμοδιότητα ορίζεται από τον τόπο του λιμανιού όπου το πλοίο νηολογήθηκε ή του λιμανιού όπου το
πλοίο προσέγγισε για πρώτη φορά μετά την πράξη."
Τετάρτη 2 Ιουνίου 2010
Αγανακτώ
Κάποιοι αγανάκτησαν που τέθηκε θέμα για συζήτηση στο Δημοτικό Συμβούλιο, το γεγονός ότι οι φοιτητές της πόλης μας έκαναν ένα μεταμεσονύχτιο πάρτι.
Κάποιοι φωνάζουν που οι σύμβουλοι της συμπολίτευσης δεν θέλησαν να πουν ένα όχι στο να χωροθετηθεί η Καραθώνα ως τόπος αποθήκευσης των σκουπιδοδεμάτων.
Εγώ δεν αγανακτώ ούτε για το ένα ούτε για το άλλο.
Για το πρώτο θεωρώ ότι μετά τα φοιτητικά πάρτι θα τεθούν σε συζήτηση στο δημοτικό συμβούλιο, τα γαμήλια γλέντια, τα γλέντια των ονομαστικών εορτών, οι οχλήσεις των περιφερειακών κολόμπαρων, η ηχορρύπανση από τα μπαρ της παραλιακής και της Μπουμπουλίνας. Όλα να συζητηθούν, όχι μόνο το θέμα των φοιτητών που διασκεδάζουν.
Δεν αγανακτώ και για το δεύτερο, διότι μπορεί να επιθυμούν (ή να μην αρνούνται) οι σύμβουλοι της συμπολίτευσης να πάνε τα σκουπιδοδέματα στην Καραθώνα, αλλά είναι αστειότητα να θεωρεί κάποιος ότι θα βρεθεί ο οιοσδήποτε επιστήμονας, που θα υπογράψει μια μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων ή ότι ακόμα και αν γίνει τούτο θα βρεθεί οποιοδήποτε σύνθεση Δικαστηρίου που δεν θα κάνει δεκτή προσφυγή πολιτών κατά της μελέτης αυτής.
Αγανακτώ όμως τα μάλα, όταν ακούω το Δήμαρχο να λέει το εξής:
"Έφτιαξα μέσα σε έξη μήνες τα κτήρια." Ποιός είσαι κύριε που τα έφτιαξες εσύ; Πήρες μυστρί και δεν το είδα; Μήπως τα έβαλες τα χρήματα για να φτιαχτούν τα χρήματα από την τσέπη σου; Τί νοοτροπία είναι αυτή που να θεωρείς ότι εσύ προσωπικά τα έφτιαξες τα κτήρια; Αυτές είναι οι λογικές που μας κατέστρεψαν σαν χώρα.
Αγανακτώ και για το άλλο που είπε. ο Δήμαρχος. "Κύριε Γκιόλα δεν επιτρέπω κριτική στο θέμα αυτό, διότι έτσι και έτσι" Δεν επιτρέπει την κριτική ο Δήμαρχος. Δεν μιλάει για το ποιός έχει δίκιο και ποιός άδικο, απλά δεν επιτρέπει την κριτική. Ζήτω ο αυτοκράτωρ!!
Κάποιοι φωνάζουν που οι σύμβουλοι της συμπολίτευσης δεν θέλησαν να πουν ένα όχι στο να χωροθετηθεί η Καραθώνα ως τόπος αποθήκευσης των σκουπιδοδεμάτων.
Εγώ δεν αγανακτώ ούτε για το ένα ούτε για το άλλο.
Για το πρώτο θεωρώ ότι μετά τα φοιτητικά πάρτι θα τεθούν σε συζήτηση στο δημοτικό συμβούλιο, τα γαμήλια γλέντια, τα γλέντια των ονομαστικών εορτών, οι οχλήσεις των περιφερειακών κολόμπαρων, η ηχορρύπανση από τα μπαρ της παραλιακής και της Μπουμπουλίνας. Όλα να συζητηθούν, όχι μόνο το θέμα των φοιτητών που διασκεδάζουν.
Δεν αγανακτώ και για το δεύτερο, διότι μπορεί να επιθυμούν (ή να μην αρνούνται) οι σύμβουλοι της συμπολίτευσης να πάνε τα σκουπιδοδέματα στην Καραθώνα, αλλά είναι αστειότητα να θεωρεί κάποιος ότι θα βρεθεί ο οιοσδήποτε επιστήμονας, που θα υπογράψει μια μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων ή ότι ακόμα και αν γίνει τούτο θα βρεθεί οποιοδήποτε σύνθεση Δικαστηρίου που δεν θα κάνει δεκτή προσφυγή πολιτών κατά της μελέτης αυτής.
Αγανακτώ όμως τα μάλα, όταν ακούω το Δήμαρχο να λέει το εξής:
"Έφτιαξα μέσα σε έξη μήνες τα κτήρια." Ποιός είσαι κύριε που τα έφτιαξες εσύ; Πήρες μυστρί και δεν το είδα; Μήπως τα έβαλες τα χρήματα για να φτιαχτούν τα χρήματα από την τσέπη σου; Τί νοοτροπία είναι αυτή που να θεωρείς ότι εσύ προσωπικά τα έφτιαξες τα κτήρια; Αυτές είναι οι λογικές που μας κατέστρεψαν σαν χώρα.
Αγανακτώ και για το άλλο που είπε. ο Δήμαρχος. "Κύριε Γκιόλα δεν επιτρέπω κριτική στο θέμα αυτό, διότι έτσι και έτσι" Δεν επιτρέπει την κριτική ο Δήμαρχος. Δεν μιλάει για το ποιός έχει δίκιο και ποιός άδικο, απλά δεν επιτρέπει την κριτική. Ζήτω ο αυτοκράτωρ!!
Τρίτη 1 Ιουνίου 2010
Εναλλακτικός τουρισμός στον επίγειο παράδεισο
Μίλησα για τις δυνατότητες και τις προοπτικές του εναλλακτικού τουρισμού. Κάποιοι μπορεί να υπομειδιούν.
Κάποιοι θεωρούν ότι η προοπτική του τουρισμού βρίσκεται στην κατασκευή νέων υπερμεγαθηρίων ξενοδοχειακών συγκροτημάτων, που θα φιλοξενούν τον παραδοσιακό τουρισμό, που αναζητά τα τρία S.
Δυστυχώς όμως σ΄αυτό έχουμε να αντιπαρατεθούμε νέες αγορές, όπως αυτές της Τουρκίας, που έχουν τη δυνατότητα να είναι ανταγωνιστικοί και σε τομές, αλλά και σε σχέση τιμής και ποιότητας.
Κάποιοι ομιλούν για ξενοδοχείο γίγαντα στην Καραθώνα. Και επιμένουν ακόμα και σήμερα. Μα δεν βλέπουν τα τεράστια προβλήματα που αντιμετωπίζουν τα πολύ μεγάλα ξενοδοχεία της περιοχής μας; Δεν βλέπουν ότι η Καραθώνα είναι κατά τους καλοκαιρινούς μήνες υπεροκορεσμένη; Δεν βλέπουν τα τεράστια περιβαλλοντικά προβλήματα που δημιουργούνται με ευθύνη των αναπτυξιολάγνων στην Καραθώνα;
Ξαναεπιστρέφω στα περί εναλλακτικού τουρισμού, που μπορεί να δώσει την προοπτική για το αύριο.
Στους τομείς αυτούς μπορεί να γίνουμε ασυναγώνιστοι. Έχουμε τη δυνατότητα να είμαστε πολύ μπροστά από τους ανταγωνιστές μας, χωρίς εκπτώσεις στις τιμές.
Για παράδειγμα δείτε το μαθητικό τουρισμό. Εάν καταφέρουμε να μας επισκέπτονται κάθε χρόνο μερικές δεκάδες χιλιάδες μαθητές και καταφέρουμε να οργανώσουμε ένα πολύ καλό τουριστικο-πολιτιστικό προιόν, τότε να είστε βέβαιοι ότι οι περισσότεροι από τους μικρούς μαθητές θα επισκεφθούν ξανά την περιοχή μας και τότε θέλοντας να ξαναζήσουν τις αναμνήσεις τους θα δαπανήσουν ένα ακόμα μεγαλύτερο ποσό.
Δείτε και τον περιπατητικό τουρισμό. Σχεδόν πουθενά αλλού στον κόσμο δεν μπορείς να περπατήσεις σε αρχαίους δρόμους, να επισκεφτείς με τα πόδια μνημεία παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς. Εγώ δεν έχω καμία απολύτως αμφιβολία, ότι εάν οργανώσουμε τον τομέα αυτό, η αύξηση θα αρχίσει να έρχεται με γεωμετρική πρόοδο.
Ας πάμε και στην Καραθώνα. Βήμα πρώτο και απόλυτα αναγκαίο. Διώχνουμε τα σκουπίδια. Μετά αντί για τερατοξενοδοχείο, προχωράμε στην ίδρυση ενός αθλητικού πάρκου. Δεν θα προσελκύσει επισκέπτες; Γελιέστε. Πάρτε για παράδειγμα τους αναρριχητές. Ήδη οι άνθρωποι έρχονται στην πόλη μας για να κάνουν το αγαπημένο τυς άθλημα της αναρρίχησης. Αν οργανωθούν οι καταστάσεις θα έλθουν περισσότεροι. Τί άλλο θα μπορούσε να γίνει. Τοξοβολία, σκοποβολή, ιστιοπλοΐα, τένις, μπάσετε, βόλεϋ, ποδοβόλεϋ, beach volley, ποδόσφαιρο, καταδύσεις. Και για όλα τα αθλήματα θα μπορούν να υπάρξουν σχολές εκμάθησης. Και βέβαια όλα αυτά θα πρέπει να συνδυασθούν με ένα κάμπινγκ που να έχει όλες τις ανέσεις, όπως εστιατόριο, θερινό μπαράκι, bangalows. Αρκετές υποδομές υπάρχουν ήδη και έχουν κοστίσει χρήματα. Δεν είναι άπιαστο όνειρο, με αλλαγή πολιτικών
Κάποιοι θεωρούν ότι η προοπτική του τουρισμού βρίσκεται στην κατασκευή νέων υπερμεγαθηρίων ξενοδοχειακών συγκροτημάτων, που θα φιλοξενούν τον παραδοσιακό τουρισμό, που αναζητά τα τρία S.
Δυστυχώς όμως σ΄αυτό έχουμε να αντιπαρατεθούμε νέες αγορές, όπως αυτές της Τουρκίας, που έχουν τη δυνατότητα να είναι ανταγωνιστικοί και σε τομές, αλλά και σε σχέση τιμής και ποιότητας.
Κάποιοι ομιλούν για ξενοδοχείο γίγαντα στην Καραθώνα. Και επιμένουν ακόμα και σήμερα. Μα δεν βλέπουν τα τεράστια προβλήματα που αντιμετωπίζουν τα πολύ μεγάλα ξενοδοχεία της περιοχής μας; Δεν βλέπουν ότι η Καραθώνα είναι κατά τους καλοκαιρινούς μήνες υπεροκορεσμένη; Δεν βλέπουν τα τεράστια περιβαλλοντικά προβλήματα που δημιουργούνται με ευθύνη των αναπτυξιολάγνων στην Καραθώνα;
Ξαναεπιστρέφω στα περί εναλλακτικού τουρισμού, που μπορεί να δώσει την προοπτική για το αύριο.
Στους τομείς αυτούς μπορεί να γίνουμε ασυναγώνιστοι. Έχουμε τη δυνατότητα να είμαστε πολύ μπροστά από τους ανταγωνιστές μας, χωρίς εκπτώσεις στις τιμές.
Για παράδειγμα δείτε το μαθητικό τουρισμό. Εάν καταφέρουμε να μας επισκέπτονται κάθε χρόνο μερικές δεκάδες χιλιάδες μαθητές και καταφέρουμε να οργανώσουμε ένα πολύ καλό τουριστικο-πολιτιστικό προιόν, τότε να είστε βέβαιοι ότι οι περισσότεροι από τους μικρούς μαθητές θα επισκεφθούν ξανά την περιοχή μας και τότε θέλοντας να ξαναζήσουν τις αναμνήσεις τους θα δαπανήσουν ένα ακόμα μεγαλύτερο ποσό.
Δείτε και τον περιπατητικό τουρισμό. Σχεδόν πουθενά αλλού στον κόσμο δεν μπορείς να περπατήσεις σε αρχαίους δρόμους, να επισκεφτείς με τα πόδια μνημεία παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς. Εγώ δεν έχω καμία απολύτως αμφιβολία, ότι εάν οργανώσουμε τον τομέα αυτό, η αύξηση θα αρχίσει να έρχεται με γεωμετρική πρόοδο.
Ας πάμε και στην Καραθώνα. Βήμα πρώτο και απόλυτα αναγκαίο. Διώχνουμε τα σκουπίδια. Μετά αντί για τερατοξενοδοχείο, προχωράμε στην ίδρυση ενός αθλητικού πάρκου. Δεν θα προσελκύσει επισκέπτες; Γελιέστε. Πάρτε για παράδειγμα τους αναρριχητές. Ήδη οι άνθρωποι έρχονται στην πόλη μας για να κάνουν το αγαπημένο τυς άθλημα της αναρρίχησης. Αν οργανωθούν οι καταστάσεις θα έλθουν περισσότεροι. Τί άλλο θα μπορούσε να γίνει. Τοξοβολία, σκοποβολή, ιστιοπλοΐα, τένις, μπάσετε, βόλεϋ, ποδοβόλεϋ, beach volley, ποδόσφαιρο, καταδύσεις. Και για όλα τα αθλήματα θα μπορούν να υπάρξουν σχολές εκμάθησης. Και βέβαια όλα αυτά θα πρέπει να συνδυασθούν με ένα κάμπινγκ που να έχει όλες τις ανέσεις, όπως εστιατόριο, θερινό μπαράκι, bangalows. Αρκετές υποδομές υπάρχουν ήδη και έχουν κοστίσει χρήματα. Δεν είναι άπιαστο όνειρο, με αλλαγή πολιτικών
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)