Τα έβαλαν οι σημερινοί διοικούντες τη δημοτική αρχή με τους προηγούμενους στο τελευταίο δημοτικό συμβούλιο με αφορμή το θέμα του Γηροκομείου Ναυπλίου. Τους κατηγόρησαν για σκάνδαλα, για οφειλές για κακοδιαχείριση και άλλα πολλά.
Το μόνο βέβαια που ξέχασαν είναι ότι στην ουσία οι ίδιοι κυβερνούσαν και τότε και οι ίδιοι με μερικές αλλαγές και προσθαφαιρέσεις έχουν το πάνω χέρι και σήμερα.
Όχι, ξέχασαν επίσης να πουν ότι τα περισσότερα από αυτά που λένε σήμερα για να κατηγορήσουν τους χθεσινούς ηγέτες και ουσιαστικά τους εαυτούς τους, οι μόνοι που τα λέγανε τότε ήμασταν εμείς. Αλλά τότε όλοι μαζί και οι σημερινοί και οι χθεσινοί μας λοιδορούσαν.
Εξηγούμαι και ενθυμούμαι.
1986 και 1990 και 1994. Τις δημοτικές εκλογές τις κερδίζει ο συνδυασμός της Ναυπλιακής εξόρμησης. Δήμαρχος εκλέγεται ο Τσούρνος και δημοτικοί σύμβουλοι μεταξύ των άλλων οι Μπαρού και Χαραμής. Στις εκλογικές αναμετρήσεις του 1990 και 1994 συμμετέχει το εναλλακτικό ψηφοδέλτιο της Πρωτοβουλίας και εκλέγει έναν δημοτικό σύμβουλο. Οι νεαροί μηχανικοί Αναγνωσταράς και Γραμματικόπουλος διορίζονται κάποια στιγμή από τον Τσούρνο ως μηχανικοί της ΔΕΥΑΝ και του Δήμου. Ο Τσούρνος στη μέση της θητείας του παραιτείται για να θέσει υποψηφιότητα για βουλευτής. Με υποστήριξη του Τσούρνου ο συνδυασμός της Ναυπλιακής εξόρμησης αποφασίζει να κάνει δήμαρχο το Χαραμή
1998 Στις δημοτικές εκλογές αντίπαλοι είναι ο δήμαρχος Χαραμής, ο πρώην δήμαρχος Τσούρνος που δεν έγινε βουλευτής και θέλει να ξαναγίνει Δήμαρχος, ο Μπαρού που θέλει να γίνει δήμαρχος στη θέση των προηγούμενων δύο, ο Τσιόδρας ως κομματικός υποψήφιος του ΠΑΣΟΚ και κάνει σφοδρή πολιτική κατά Χαραμή και Τσούρνου, ως δύο όψεων του ίδιου νομίσματος , η Πρωτοβουλία, ενώ εμφανίζεται και ψηφοδέλτιο του ΚΚΕ. Τις εκλογές τις κερδίζει στο δεύτερο γύρο ο Χαραμής. Ο Τσούρνος έρχεται δεύτερος και εκλέγεται ως δημοτικός σύμβουλος ο πρώην υπάλληλος της ΔΕΥΑΝ και γιος του συνεταίρου του Τσούρνου Π. Αναγνωσταράς και ως πρώτος επιλαχών ο Γραμματικόπουλος. Ο Ανυφαντής εκλέγεται με το ψηφοδέλτιο Τσιόδρα. Η Πρωτοβουλία για πρώτη φορά δεν εκλέγει δημοτικό σύμβουλο και μετά από λίγο καιρό αυτοδιαλύεται.
2002 Στις εκλογές αντίπαλοι είναι ο Δήμαρχος Χαραμής, ο διάδοχος του Τσούρνου (ο οποίος πλέος είναι βουλευτής) Αναγνωσταράς, ο Μπαρού που ακόμα επιθυμεί να γίνει δήμαρχος στη θέση των άλλων και ο συνδυασμός της "άλλης πρότασης" που δημιουργείται από τα στελέχη της Πρωτοβουλίας σε συνεργασία με άλλους προοδευτικούς πολίτες και που κάνει το σφάλμα να συνεργασθεί με το ΚΚΕ. Ο Ανυφαντής αποφασίζει να συνεργασθεί με τον Αναγνωσταρά. Ο Τσιόδρας απέχει. Τα περισσότερα στελέχη του τοπικού Συνασπισμού προσχωρούν και υποστηρίζουν το δεξιό ψηφοδέλτιο του Αναγνωσταρά, διαδόχου του βουλευτή της ΝΔ Τσούρνου. Δήμαρχος εκλέγεται ο Αναγνωσταράς. Ο Γραμματικόπουλος εκλέγεται με τον Αναγνωσταρά και γίνεται Πρόεδρος δημοτικού συμβουλίου Η άλλη πρόταση εκλέγει ένα δημοτικό σύμβουλο.
2006. Στις εκλογές αυτές αντίπαλοι είναι ο Τσούρνος που έχει χάσει στις βουλευτικές εκλογές και αποφασίζει για άλλη μια φορά να ξαναγίνει δήμαρχος, ο πρώην συνέταιρός του και διάδοχός του στην ηγεσία του συνδυασμού του Αναγνωσταράς, που βέβαια έχει γίνει δήμαρχος και δεν θέλει να χάσει τη θέση του από τον πρώην αρχηγό του, η άλλη πρόταση και το ΚΚΕ. Ο Γραμματικόπουλος απέχει και δηλώνει ότι θα είναι υποψήφιος δήμαρχος στις επόμενες εκλογές!! Ο Τσιόδρας κατεβαίνει με τη μια όψη "του ίδιου νομίσματος" Αναγνωσταρά, το ίδιο και ο Ανυφαντής . Ο Μπαρού αφήνει κατά μέρος τις φιλοδοξίες του να γίνει δήμαρχος και συμμαχεί με τον Τσούρνο. Ο Χαραμής, παλιός αντίπαλος του Τσούρνου, τώρα τον υποστηρίζει!! Δήμαρχος εκλέγεται ο Αναγνωσταράς. Η άλλη πρόταση εκλέγει 3 δημοτικούς συμβούλους
2008 Οι παλιοί σύμμαχοι και σημερινοί ανταγωνιστές για το ποιος θα έχει το πάνω χέρι στην εξουσία έχουν βγάλει μαχαίρια. Ο παλιός σύμμαχος του Αναγνωσταρά Γραμματικόπουλος θέλει να γίνει αυτός χαλίφης στη θέση του χαλίφη. Ο Τσούρνος και αυτός επιμένει. Ο Μπαρού που κατέβηκε με τον Τσούρνο τώρα τον κατηγορεί με σφοδρότητα. Κάποιοι Πασόκοι που παλιά τα βάζανε με τους δεξιούς σήμερα προσπαθούν να προσκολληθούν στο δήμαρχο Αναγωσταρά. Τα παλιά στελέχη του ΣΥΝ είναι διχασμένα. Άλλα παραμένουν προσκολλημένα στο δεξιό ψηφοδέλτιο Αναγνωσταρά, άλλα του κάνουν πλέον κριτική, χωρίς βέβαια να έχουν κάνει κριτική στη δική τους προηγούμενη στάση.
Σε όλα αυτά τελικά μόνο οι πολίτες μένουν στην απέξω. Και όλοι οι άλλοι τους δουλεύουν. Κατηγορούν ο ένας τον άλλον ενώ ξέρουν ότι είναι πάρα πολύ πιθανόν οι κατήγοροι του σήμερα να βρεθούν αύριο στον ίδιο συνδυασμό με τους κατηγορούμενους. Οι εχθροί να γίνουν φίλοι και οι φίλοι να βγάλουν μαχαίρια. Όχι βέβαια για ιδέες. Όχι γιατί έχουν καμία ιδιαίτερη σκασίλα για την πόλη μας και τα προβλήματά της.
Εύγε!!
Κυριακή 30 Νοεμβρίου 2008
Πέμπτη 27 Νοεμβρίου 2008
Η Δημοτική Αστυνομία είναι εδώ
Και οι κλήσεις για παλαιά πρόστιμα του ΚΟΚ, παρότι παραγεγραμμένα έρχονται σωρηδόν από το Δήμο Ναυπλίου. Στέλνονται σε νέους και γέρους, ζωντανούς και πεθαμένους.
Μας ντροπιάζουν
Ντροπή για την πόλη μας.
Το Σεπτέμβριο του 2007 λίγο μετά τις καταστροφικές για την Πελοπόννησο φωτιές, το Δημοτικό Συμβούλιο Ναυπλίου αποφάσισε ομόφωνα να διαθέσει ο Δήμος μας το συμβολικό ποσό των 10.000 ΕΥΡΩ, για την ενίσχυση των πυροπαθών.
Πριν λίγο καιρό ήλθε προς ψήφιση ο οικονομικός απολογισμός του έτους 2007. Και τότε διαπιστώσαμε ότι το ποσό αυτό τελικά δεν δόθηκε και έμεινε στα αδιάθετα κονδύλια.
Κατά τα άλλα χρήματα για να μένουνε οι αποστολές στα ξενοδοχεία και για να επεκτείνουμε το δημοτικό φωτισμό προς εξυπηρέτηση μιας μόνον κατοικίας εκεί ψηλά στο βουνό έχουμε.
Το πρόβλημα βέβαια είναι ότι οι ενέργειες των κρατούντων δεν ντροπιάζουν μόνον τους ίδιους αλλά και όλη την κοινωνία μας.
Η οργή ξεχειλίζει!!
Το Σεπτέμβριο του 2007 λίγο μετά τις καταστροφικές για την Πελοπόννησο φωτιές, το Δημοτικό Συμβούλιο Ναυπλίου αποφάσισε ομόφωνα να διαθέσει ο Δήμος μας το συμβολικό ποσό των 10.000 ΕΥΡΩ, για την ενίσχυση των πυροπαθών.
Πριν λίγο καιρό ήλθε προς ψήφιση ο οικονομικός απολογισμός του έτους 2007. Και τότε διαπιστώσαμε ότι το ποσό αυτό τελικά δεν δόθηκε και έμεινε στα αδιάθετα κονδύλια.
Κατά τα άλλα χρήματα για να μένουνε οι αποστολές στα ξενοδοχεία και για να επεκτείνουμε το δημοτικό φωτισμό προς εξυπηρέτηση μιας μόνον κατοικίας εκεί ψηλά στο βουνό έχουμε.
Το πρόβλημα βέβαια είναι ότι οι ενέργειες των κρατούντων δεν ντροπιάζουν μόνον τους ίδιους αλλά και όλη την κοινωνία μας.
Η οργή ξεχειλίζει!!
Τρίτη 25 Νοεμβρίου 2008
Με τιμές και παράτες
Μιας και στη διπλανή στήλη καταπιάσθηκα με το Στάικο και την άλωση του Παλαμηδιού, θα σας διηγηθώ και μιαν άλλη αιρετική άποψη, την οποία αρκετοί γνωρίζουν,αλλά κανείς δεν έχει μέχρι σήμερα δημόσια εκστομίσει.
Επί χρόνια κατά την επέτειο της άλωσης του Παλαμηδιού ανέβαινε με τιμές και παράτες στο Παλαμήδι μια προσωπογραφία που υποτίθεται πώς απεικόνιζε το Στάικο.
Αυτό που σίγουρα γνωρίζουμε για το Σταϊκόπουλο είναι ότι πέθανε νέος και ήταν στην εμφάνιση κοντός και άσχημος και στο χαρακτήρα νευρικός με συχνές εκρήξεις παράνοιας.
Ομως η προσωπογραφία που βρίσκεται ακόμα και σήμερα στο Δημαρχείο απεικονίζει έναν άνδρα πολύ όμορφο στην όψη, παλληκάρι με ωραία Ελληνικά χαρακτηριστικά, ήρεμο και αγέρωχο.
Το ερώτημα που μπαίνει είναι εάν πότε ζωγραφίσανε το Στάικο και το ποιός ήταν αυτός που θα αποφάσιζε να ζωγραφίσει τον παράφρονα τα τελευταία χρόνια της ζωής του «πορθητή του Παλαμηδιού». Γνωρίζουμε τις 39 ζωγραφιές του Γερμανού Peter Von Hess, που έχει ζωγραφίσει τους ήρωες και σ΄αυτές και βέβαια δεν περιλαμβάνεται ο Στάικος.
Το 1966 Νομάρχης Αργολίδας ήταν ο Ιωάννου, ένα άτομο με πάθος για την ιστορία. Στις 30 Νοεμβρίου του έτους 1966, οι επίσημοι είχαν ανέβει οδικά στο Παλαμήδι και περίμεναν τους στρατιώτες που θα ανέβαζαν τη ζωγραφιά, υποτίθεται του Στάικου, από τα σκαλιά. Οταν φθάσανε στο περίβολο του Αγίου Ανδρέα ξαφνικά αναφώνησε ο Νομάρχης προς έκπληξη των πάντων. «Βρέ πού τον πάτε το δολοφόνο»
Το μυστήριο είχε λυθεί. Αυτόν που τόσα χρόνια τιμούσαμε δεν ήταν ο Στάικος, ήταν ο Γιωργάκης ο Μαυρομιχάλης ο εκτελεστής του Καποδίστρια.
Επί χρόνια κατά την επέτειο της άλωσης του Παλαμηδιού ανέβαινε με τιμές και παράτες στο Παλαμήδι μια προσωπογραφία που υποτίθεται πώς απεικόνιζε το Στάικο.
Αυτό που σίγουρα γνωρίζουμε για το Σταϊκόπουλο είναι ότι πέθανε νέος και ήταν στην εμφάνιση κοντός και άσχημος και στο χαρακτήρα νευρικός με συχνές εκρήξεις παράνοιας.
Ομως η προσωπογραφία που βρίσκεται ακόμα και σήμερα στο Δημαρχείο απεικονίζει έναν άνδρα πολύ όμορφο στην όψη, παλληκάρι με ωραία Ελληνικά χαρακτηριστικά, ήρεμο και αγέρωχο.
Το ερώτημα που μπαίνει είναι εάν πότε ζωγραφίσανε το Στάικο και το ποιός ήταν αυτός που θα αποφάσιζε να ζωγραφίσει τον παράφρονα τα τελευταία χρόνια της ζωής του «πορθητή του Παλαμηδιού». Γνωρίζουμε τις 39 ζωγραφιές του Γερμανού Peter Von Hess, που έχει ζωγραφίσει τους ήρωες και σ΄αυτές και βέβαια δεν περιλαμβάνεται ο Στάικος.
Το 1966 Νομάρχης Αργολίδας ήταν ο Ιωάννου, ένα άτομο με πάθος για την ιστορία. Στις 30 Νοεμβρίου του έτους 1966, οι επίσημοι είχαν ανέβει οδικά στο Παλαμήδι και περίμεναν τους στρατιώτες που θα ανέβαζαν τη ζωγραφιά, υποτίθεται του Στάικου, από τα σκαλιά. Οταν φθάσανε στο περίβολο του Αγίου Ανδρέα ξαφνικά αναφώνησε ο Νομάρχης προς έκπληξη των πάντων. «Βρέ πού τον πάτε το δολοφόνο»
Το μυστήριο είχε λυθεί. Αυτόν που τόσα χρόνια τιμούσαμε δεν ήταν ο Στάικος, ήταν ο Γιωργάκης ο Μαυρομιχάλης ο εκτελεστής του Καποδίστρια.
Κυριακή 23 Νοεμβρίου 2008
Λάθος επέτειος
Ιδρυμα Καποδίστρια..... εορτές και δεξιώσεις
Σε καιρούς χαλεπούς και με δεδομένα τα τεράστια οικονομικά προβλήματα του Δήμου Ναυπλίου έγιναν εορτές και πανηγύρεις με κύριο διοργανωτή το Ιδρυμα Καποδίστρια.
Εορτάσαμε, μας είπαν, την επέτειο των 180 ετών από τότε που έγινε πρωτεύουσα το Ναύπλιο.
Πραγματικά θα πρέπει να μάθουμε σαν Αναπλιώτες ποιά ήταν η ακριβής ημερομηνία της ανακήρυξης του Ναυπλίου ως πρώτης πρωτεύουσας της ελεύθερης πατρίδας, που πρέπει να εορτάζουμε από τούδε και στο εξής, ανά έτος ή ανά δεκατεία ή ίσως ανά πεντηκονταετία.Λάθος εορτή, λάθος επέτειος, τζάμπα έξοδα. Η μεν ανακήρυξη του Ναυπλίου ως προσωρινής έδρας της Κυβέρνησης έγινε το 1824 (πριν από 184 χρόνια), η δε Γ Εθνοσυνέλευση της Τροιζήνας, που όρισε ως Κυβερνήτη τον Καποδίστρια ξεκίνησε στις 19 Μαρτίου 1827 (πριν από 181 χρόνια), ενώ ο ίδιος ο Καποδίστριας έφθασε στο Ναύπλιο τον Ιανουάριο του 1828, όπου έμεινε για λίγες μέρες πριν μεταβεί στην Αίγινα. Τώρα εάν έγινε κάποιο γεγονός το Φθινόπωρο του 1828, ώστε να κάνουμε τώρα τις εορτές για τα 180 χρόνια δεν το γνωρίζω.
Μήπως θα πρέπει να τους κυνηγήσουμε; Στο τέλος τέλος της γραφής ούτε την ιστορία μας δε σέβονται. Εύγε!!
Σε καιρούς χαλεπούς και με δεδομένα τα τεράστια οικονομικά προβλήματα του Δήμου Ναυπλίου έγιναν εορτές και πανηγύρεις με κύριο διοργανωτή το Ιδρυμα Καποδίστρια.
Εορτάσαμε, μας είπαν, την επέτειο των 180 ετών από τότε που έγινε πρωτεύουσα το Ναύπλιο.
Πραγματικά θα πρέπει να μάθουμε σαν Αναπλιώτες ποιά ήταν η ακριβής ημερομηνία της ανακήρυξης του Ναυπλίου ως πρώτης πρωτεύουσας της ελεύθερης πατρίδας, που πρέπει να εορτάζουμε από τούδε και στο εξής, ανά έτος ή ανά δεκατεία ή ίσως ανά πεντηκονταετία.Λάθος εορτή, λάθος επέτειος, τζάμπα έξοδα. Η μεν ανακήρυξη του Ναυπλίου ως προσωρινής έδρας της Κυβέρνησης έγινε το 1824 (πριν από 184 χρόνια), η δε Γ Εθνοσυνέλευση της Τροιζήνας, που όρισε ως Κυβερνήτη τον Καποδίστρια ξεκίνησε στις 19 Μαρτίου 1827 (πριν από 181 χρόνια), ενώ ο ίδιος ο Καποδίστριας έφθασε στο Ναύπλιο τον Ιανουάριο του 1828, όπου έμεινε για λίγες μέρες πριν μεταβεί στην Αίγινα. Τώρα εάν έγινε κάποιο γεγονός το Φθινόπωρο του 1828, ώστε να κάνουμε τώρα τις εορτές για τα 180 χρόνια δεν το γνωρίζω.
Μήπως θα πρέπει να τους κυνηγήσουμε; Στο τέλος τέλος της γραφής ούτε την ιστορία μας δε σέβονται. Εύγε!!
Το λιμάνι της ταλαιπωρίας
Κινέζοι, Αραβες, Ρώσοι και Ελληνες νεόκοποι καπιταλιστές, έχουν επιδοθεί σ΄ έναν αγώνα για να εξασφαλίσουν τον έλεγχο των χερσαίων ζωνών των μεγάλων λιμανιών της χώρας. Dubai Ports World, Cosco και Hutchison, κονταροκτυπιούνται προσφέροντας εκατοντάδες εκατομμύρια ΕΥΡΩ. Μετά τους Κινέζους, τους Άραβες και τις λοιπές πολυεθνικές που έδειξαν ενδιαφέρον για τα "λιμάνια" μας, φαίνεται ότι και οι Ρώσοι και οι Ινδοί αναζητούν… "λιμάνι για να αράξουν". Ηδη ρωσικά κεφάλαια έχουν κάνει προσπάθειες για να αποκτήσουν τον έλεγχο του λιμανιού στον Αστακό στη Δυτική Ελλάδα.
Τα λιμάνια είναι λοιπόν της μόδας και οι νέες μεγάλες οικονομικές υπερδυνάμεις αναζητούν μικρές και μεγάλες πύλες εισόδου στη Ευρωπαϊκή Ενωση ειδικά μέσω της χώρας μας, που είναι η πρώτη που συναντά κανείς σαν βγεί από τα στενά στου Σουέζ, ερχόμενος από την ανατολή εκεί που σε λίγο χρόνο θα είναι το κέντρο της παγκόσμιας οικονομίας.
Και το λιμάνι του Ναυπλίου; Τί ρόλο μπορεί να παίξει ένα μικρό περιφερειακό λιμάνι της χώρας; Εχει αναρωτηθεί κανείς και έχει σχεδιάσει το μέλλον του λιμανιού μας, που επί αιώνες έπαιξε πρωτεύοντα ρόλο στην οικονομική ανάπτυξη της πόλης; Εχουν διαπιστωθεί τα εκκρεμή θέματα και δρομολογούνται άραγε λύσεις ή τα προβλήματα παραμένουν και επιδεινώνονται με τον καιρό;
ΚΑΠΟΙΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΣΗΜΕΡΑ
Πριν από ελάχιστο χρόνο έγινε στο λιμάνι του Ναυπλίου ένα δαπανηρό έργο εκβάθυνσής του στα 8 μέτρα. Ενα έργο σημαντικό για την πόλη, αφού πλέον σύμφωνα με τις προδιαγραφές, που θάπρεπε να έχει το λιμάνι, σχεδόν όλα τα κρουαζερόπολοια, που έρχονται στο Ναύπλιο, θα μπορούσαν να μπαίνουν μέσα και να δένουν στις προβλήτες. Και όμως σήμερα τα περισσότερα κρουαζερόπολοια, με βύθισμα πολύ μικρότερο των 8 μέτρων παραμένουν αρόδο. Ετσι οι επιβάτες, που φθάνουν μόνο με λάντζες, επιβιβάζονται άρον-άρον στα λεωφορεία για ξενάγηση στους αρχαιολογικούς χώρους, επισκέπτονται μόνο τα καταστήματα που έχουν αποφασίσει «οι αρμόδιοι» και τελικά μένει ελάχιστος χρόνος για περιήγησή τους στην πόλη μας. Εκατοντάδες τουριστικές επιχειρήσεις του Ναυπλίου (καταστήματα τουριστικών ειδών, εστιατόρια, κοσμηματοπωλεία, καφενεία κλπ) χάνουν κατ΄ έτος τεράστια ποσά, μόνο και μόνο διότι κάτι δεν πάει καλά στο λιμάνι μας, τα πλοία παραμένουν αρόδο, παρά το έργο που έγινε και τα εκατομμύρια που δαπανήθηκαν, ενώ το λιμενικό ταμείο δεν έχει θεωρήσει καν σωστό να ενημερώσει τους πολίτες για το τί έχει γίνει και το έργο της εκβάθυνσης δεν απέδωσε αυτά που έπρεπε.
Το λιμενικό Ταμείο όμως δεν ενημέρωσε ούτε και για το απαγορευτικό που εκδόθηκε για τα πλοία με βύθισμα μεγαλύτερο των 5,50 μέτρων όσον αφορά την ανατολική προβλήτα του λιμένος. Ποιός ευθύνεται για την απαγόρευση αυτή; Το ερεύνησαν οι αρμόδιοι του λιμενικού ταμείου; Μήπως ευθύνονται τα πλοία που μεταφέρουν τα αδρανή υλικά; Οχι, μας λέει, το λιμενικό ταμείο, αφού πρόσφατα τροποποίησε τον προϋπολογισμό του προκειμένου να κάνει το ίδιο το έργο της επανεκβάθυνσης του λιμανιού, ένα έργο που είχε γίνει πάλι πριν από ελάχιστο καιρό. Εγώ τουλάχιστον δεν πείσθηκα ότι το λιμάνι έγινε πιο ρηχό έτσι από μόνο του και ότι δεν φταίει κανείς και γι΄αυτό μειοψήφισα κατά την έγκριση της τροποποίησης του προϋπολογισμού. Δεν έχουν οι αρμόδιοι παρά να μας φέρουν μια μελέτη που να αποδεικνύει τους ισχυρισμούς τους, ώστε να πεισθούμε ότι καλώς θα δαπανηθούν τα χρήματα από ίδιους πόρους.
Πόσα καταβάλλουν για τα λεγόμενα «λιμανιάτικα» τα πλοία που μεταφέρουν τα αδρανή υλικά και που τόσα προβλήματα έχουν δημιουργήσει; Γνωρίζουν οι πολίτες; Εχει ενημερώσει ποτέ το λιμενικό Ταμείο, ώστε να γνωρίζουμε ποιά είναι η αναταπόδοση στην πόλη για την όχληση που δημιουργείται: Αν σας πει κάποιος ότι πληρώνουν από 7 έως 15 ΕΥΡΩ θα τον πιστέψετε; Τρομερό, ένα πλοίο με ημερήσιο προϋπολογισμό δαπανών μερικών δεκάδων χιλιάδων ΕΥΡΩ να καταβάλλει στο λιμάνι 7 ΕΥΡΩ και ταυτόχρονα η απέναντι παρέα που τρώει στο εστιατόριο και υφίσταται αυτά που όλοι γνωρίζουμε όταν φυσάει βοριαδάκι να πληρώνει πολλαπλάσιο λογιαριασμό. Εδώ βέβαια το λιμενικό Ταμείο έχει τη δικαιολογία ότι η τιμολογιακή αυτή πολιτική καθορίζεται από το Υπουργείο. Αλλά αυτό τί τον νοιάζει τον πολίτη; Τελικά ελάχιστα ενδιαφέρει εάν την τιμολογιακή πολιτική την καθορίζουν οι εδώ τοπικοί παράγοντες που ουδόλως διαμαρτύρονται ή οι εν ταις Αθήνεσι εκπρόσωποί μας. Διότι δεν είναι δυνατόν να θεωρείται λογικό να εμφανίζονται οι Κινέζοι και οι Αραβες και να προσφέρουν εκατομμύρια για τα λιμάνια της χώρας και την ίδια στιγμή να χρεώνονται τα πλοία που οχλούν τα μέγιστα μόνο λίγα Ευρω για τέλη προσόρμισης.
Ο χώρος της χερσαίας ζώνης του λιμένα έχει γίνει μια τεράστια αποθήκη με διαφόρων λογής υλικά (ανεμογεννήτριες, όγκους μαρμάρων, εργοτάξιο κατασκευαστικής εταιρίας), τα οποία υπήρχαν ή υπάρχουν εκεί επί τεράστιο χρονικό διάστημα. Εξαφνα το λιμενικό ταμείο, ξεπέρασε την υποχρέωσή του για προσωρινή τοποθέτηση των εμπορευμάτων στο λιμάνι (κάτι λογικό) και εισήλθε στο χώρο των logistics, με μακροχρόνια χρήση της χερσαίας ζώνης από διαφόρους. Ομως τα έσοδα είναι δυσανάλογα μικρά με την όχληση που δημιουργείται και αμελητέα (μηδενικά) σε σχέση με όσα έχουν προσφερθεί κατά τους τελευταίους διαγωνισμούς.
Είναι δυνατόν το λιμενικό Ταμείο να έρχεται αρωγό στις προσπάθειες νομιμοποιήσης αυθαιρέτου στις Μπανιέρες;
Εχουν αντιδράσει οι του Λιμενικού Ταμείου στην ολοσχερή σχεδόν κατάληψη της παραλίας της Αρβανιτιάς από ομπρέλλες; Τα ίδια δεν έχουν γίνει και στη Γλώσσα;
Δεν έχω πλέον καμία εμπιστοσύνη στις πολιτικές που εφαρμόζει το Λιμενικό Ταμείο. Ιδίως μετά τον περίφημο «διαγωνισμό» για το πάρκινγκ στο λιμάνι που η προκήρυξή του «δημοσιεύθηκε» το Μεγάλο Σάββατο και που οδήγησε σε πλειοδότη που προσέφερε ένα πολύ, μα πολύ χαμηλό τίμημα.
Από την άλλη βέβαια ακούμε και μερικά μεγαλεπήβολα για μαρίνα και νέο εμπορικό λιμάνι στην Αγια Σωτήρα Ακούμε και για νέα σχέδια παράδοσης του λιμανιού στους ιδιώτες. Με ΣΔΙΤ λέει θα γίνουν τα νέα έργα Είναι δυνατόν να πιστέψει κανείς σοβαρά ότι ένα τέτοιο λιμάνι σε μια δυσπρόσιτη περιοχή και κόντρα στον περιφερειακό σχεδιασμό μπορεί ποτέ να γίνει πραγματικότητα; Είναι δυνατόν να ζητάμε τη δημιουργία μαρίνας μακρυά από την πόλη και μετά το εμπορικό τμήμα του λιμανιού.
Δεν μπορούμε κάποτε να δούμε και να αποφασίσουμε τα πολύ απλά και λογικά. Γιατί να σκεφτόμαστε τα περίεργα και τα δύσκολα;
Η ΜΑΡΙΝΑ
Δεν μπορεί παρά να είναι αυτονόητο ότι μια μαρίνα πρέπει να γίνει όσο το δυνατόν πιο κοντά στο ιστορικό κέντρο. Ετσι θα δημιουργηθεί μια πολύ καλύτερη σχέση του επισκέπτη, ερασιτέχνη της θάλασσας, με την πόλη. Δεν είναι δυνατόν να τον οδηγήσουμε μακρυά δίπλα στα αδρανή και στο εμπορικό λιμάνι. Είναι αδιανόητο να τοποθετήσουμε τα μικρά τουριστικά σκάφη μέσα στα διασταυρούμενα ηχητικά πυρά των κέντρων της παραλιακής και των μπαρ της Μπουμπουλίνας. Δεν μπορούμε στα σοβαρά να αναζητάμε τον καλό τουρισμό και ταυτόχρονα να τον ραίνουμε με άμμους και χώματα. Τί λέτε; Πιστεύετε σοβαρά ότι μια τέτοια μαρίνα θα γεμίσει από σκάφη; Ποιοί ηλίθιοι θα επισκεφθούν το λιμάνι της ταλαιπωρίας και τη ρύπανσης, που θα τους αφήσει ξύπνιους όλη τη νύκτα; Δεν είναι επίσης λογικό να επιζητάμε τη δημιουργία μιας μαρίνας που στην ουσία θα αποτελεί το χειμερινό «πάρκινγκ» των σκαφών των Αθηναίων, πράγμα που θα προσφέρει ελάχιστο όφελος για την πόλη και τεράστιο βάρος με τη μόλυνση του Αργολικού κόλπου. Ας επιδιώξουμε λοιπόν το πολύ απλό, την άριστη εξυπηρέτηση των διερχομένων σκαφών που θα επισκέπτονται την πόλη μας, πράγμα που θα δημιουργήσει ένα τεράστιο όφελος για όλους. Ο χώρος του λιμανιού μπροστά από την οδό Μπουμπουλίνας είναι ο κατάλληλος και με μια μικρή επένδυση είναι δυνατόν σε ελάχιστο χρόνο να έχουμε ένα αγκυροβόλιο, που δεν θα μολύνει και που θα έχει όλες τις υποδομές να δεχθεί μικρά και μεγάλα τουριστικά σκάφη. Το καλοκαίρι του 2009 θα μπορούσε να είναι έτοιμο. Αντί λοιπόν να ακούμε τις μεγαλοστομίες που τόσα χρόνια δεν έχουν γίνει πραγματικότητα και που δεν θα προσφέρουν τα αναμενόμενα, ας κάνουμε τα λογικά και τα εύκολα με άμεσο όφελος για την πόλη Αυτονόητο βέβαια και παρελκόμενο μιας τέτοιας μαρίνας είναι ότι θα υπάρξει επιτέλους σεβασμός των ωρών κοινής ησυχίας και όχι μουσική μέχρι τις 3 το πρωί όπως πολύ «όμορφα» αποφάσισε το Δημοτικό Συμβούλιο.
ΤΟ ΕΜΠΟΡΙΚΟ ΛΙΜΑΝΙ
Αντί να προχωράμε σε σχέδια και όνειρα θερινής νυκτός με δημιουργία νέου λιμανιού σε ακατάλληλες και δυσπρόσιτες περιοχές, όπου ούτε καν οδική πρόσβαση υπάρχει, πρέπει άμεσα να προχωρήσουμε στο σχεδιασμό της χωροθέτησης του εμπορικού λιμανιού στον βόρειο βραχίονα. Με αυτόν τό τρόπο θα αποσυμφορηθεί το υπάρχον λιμάνι του Ναυπλίου, για τουριστικά σκάφη και κρουαζερόπλοια, θα δημιουργηθούν οι υποδομές για τα αναγκαία συστήματα ασφαλείας του λιμανιού, θα απαλλαγεί η πόλη από τις οχλήσεις, θα δημιουργηθεί ένα λιμάνι σύγχρονο με σωστό τουριστικό και ανεξάρτητο εμπορικό τομέα, που θα είναι μοχλός πολύπλευρης ανάπτυξης της πόλης.
Συμφωνείτε άραγε με όλα αυτά;
Ε.... και να συμφωνείτε τίποτα από όλα αυτά δεν θα γίνουν.
Οχι όσο επιμένετε να επιλέγετε με το ωραίο 57% τους ίδιους παράγοντες.
Είστε ευχαριστημένοι με τα κρουαζερόπλοια αρόδο, με τα αδρανή στη μύτη μας, με το χώρο ελεγχόμενης στάθμευσης στο λιμάνι, με την έλλειψη υποδομής για τα τουριστικά σκάφη.
Αν ναι δεν έχετε παρά να τους ξαναεπιλέξετε......
ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΡΑΠΑΥΛΟΣ
(αντιγράφοντας και τις σκέψεις και ιδέες κάποιων πιο ειδικών από και από εμένα και από τη διοίκηση του λιμενικού ταμείου Ναυπλίου)
Τα λιμάνια είναι λοιπόν της μόδας και οι νέες μεγάλες οικονομικές υπερδυνάμεις αναζητούν μικρές και μεγάλες πύλες εισόδου στη Ευρωπαϊκή Ενωση ειδικά μέσω της χώρας μας, που είναι η πρώτη που συναντά κανείς σαν βγεί από τα στενά στου Σουέζ, ερχόμενος από την ανατολή εκεί που σε λίγο χρόνο θα είναι το κέντρο της παγκόσμιας οικονομίας.
Και το λιμάνι του Ναυπλίου; Τί ρόλο μπορεί να παίξει ένα μικρό περιφερειακό λιμάνι της χώρας; Εχει αναρωτηθεί κανείς και έχει σχεδιάσει το μέλλον του λιμανιού μας, που επί αιώνες έπαιξε πρωτεύοντα ρόλο στην οικονομική ανάπτυξη της πόλης; Εχουν διαπιστωθεί τα εκκρεμή θέματα και δρομολογούνται άραγε λύσεις ή τα προβλήματα παραμένουν και επιδεινώνονται με τον καιρό;
ΚΑΠΟΙΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΣΗΜΕΡΑ
Πριν από ελάχιστο χρόνο έγινε στο λιμάνι του Ναυπλίου ένα δαπανηρό έργο εκβάθυνσής του στα 8 μέτρα. Ενα έργο σημαντικό για την πόλη, αφού πλέον σύμφωνα με τις προδιαγραφές, που θάπρεπε να έχει το λιμάνι, σχεδόν όλα τα κρουαζερόπολοια, που έρχονται στο Ναύπλιο, θα μπορούσαν να μπαίνουν μέσα και να δένουν στις προβλήτες. Και όμως σήμερα τα περισσότερα κρουαζερόπολοια, με βύθισμα πολύ μικρότερο των 8 μέτρων παραμένουν αρόδο. Ετσι οι επιβάτες, που φθάνουν μόνο με λάντζες, επιβιβάζονται άρον-άρον στα λεωφορεία για ξενάγηση στους αρχαιολογικούς χώρους, επισκέπτονται μόνο τα καταστήματα που έχουν αποφασίσει «οι αρμόδιοι» και τελικά μένει ελάχιστος χρόνος για περιήγησή τους στην πόλη μας. Εκατοντάδες τουριστικές επιχειρήσεις του Ναυπλίου (καταστήματα τουριστικών ειδών, εστιατόρια, κοσμηματοπωλεία, καφενεία κλπ) χάνουν κατ΄ έτος τεράστια ποσά, μόνο και μόνο διότι κάτι δεν πάει καλά στο λιμάνι μας, τα πλοία παραμένουν αρόδο, παρά το έργο που έγινε και τα εκατομμύρια που δαπανήθηκαν, ενώ το λιμενικό ταμείο δεν έχει θεωρήσει καν σωστό να ενημερώσει τους πολίτες για το τί έχει γίνει και το έργο της εκβάθυνσης δεν απέδωσε αυτά που έπρεπε.
Το λιμενικό Ταμείο όμως δεν ενημέρωσε ούτε και για το απαγορευτικό που εκδόθηκε για τα πλοία με βύθισμα μεγαλύτερο των 5,50 μέτρων όσον αφορά την ανατολική προβλήτα του λιμένος. Ποιός ευθύνεται για την απαγόρευση αυτή; Το ερεύνησαν οι αρμόδιοι του λιμενικού ταμείου; Μήπως ευθύνονται τα πλοία που μεταφέρουν τα αδρανή υλικά; Οχι, μας λέει, το λιμενικό ταμείο, αφού πρόσφατα τροποποίησε τον προϋπολογισμό του προκειμένου να κάνει το ίδιο το έργο της επανεκβάθυνσης του λιμανιού, ένα έργο που είχε γίνει πάλι πριν από ελάχιστο καιρό. Εγώ τουλάχιστον δεν πείσθηκα ότι το λιμάνι έγινε πιο ρηχό έτσι από μόνο του και ότι δεν φταίει κανείς και γι΄αυτό μειοψήφισα κατά την έγκριση της τροποποίησης του προϋπολογισμού. Δεν έχουν οι αρμόδιοι παρά να μας φέρουν μια μελέτη που να αποδεικνύει τους ισχυρισμούς τους, ώστε να πεισθούμε ότι καλώς θα δαπανηθούν τα χρήματα από ίδιους πόρους.
Πόσα καταβάλλουν για τα λεγόμενα «λιμανιάτικα» τα πλοία που μεταφέρουν τα αδρανή υλικά και που τόσα προβλήματα έχουν δημιουργήσει; Γνωρίζουν οι πολίτες; Εχει ενημερώσει ποτέ το λιμενικό Ταμείο, ώστε να γνωρίζουμε ποιά είναι η αναταπόδοση στην πόλη για την όχληση που δημιουργείται: Αν σας πει κάποιος ότι πληρώνουν από 7 έως 15 ΕΥΡΩ θα τον πιστέψετε; Τρομερό, ένα πλοίο με ημερήσιο προϋπολογισμό δαπανών μερικών δεκάδων χιλιάδων ΕΥΡΩ να καταβάλλει στο λιμάνι 7 ΕΥΡΩ και ταυτόχρονα η απέναντι παρέα που τρώει στο εστιατόριο και υφίσταται αυτά που όλοι γνωρίζουμε όταν φυσάει βοριαδάκι να πληρώνει πολλαπλάσιο λογιαριασμό. Εδώ βέβαια το λιμενικό Ταμείο έχει τη δικαιολογία ότι η τιμολογιακή αυτή πολιτική καθορίζεται από το Υπουργείο. Αλλά αυτό τί τον νοιάζει τον πολίτη; Τελικά ελάχιστα ενδιαφέρει εάν την τιμολογιακή πολιτική την καθορίζουν οι εδώ τοπικοί παράγοντες που ουδόλως διαμαρτύρονται ή οι εν ταις Αθήνεσι εκπρόσωποί μας. Διότι δεν είναι δυνατόν να θεωρείται λογικό να εμφανίζονται οι Κινέζοι και οι Αραβες και να προσφέρουν εκατομμύρια για τα λιμάνια της χώρας και την ίδια στιγμή να χρεώνονται τα πλοία που οχλούν τα μέγιστα μόνο λίγα Ευρω για τέλη προσόρμισης.
Ο χώρος της χερσαίας ζώνης του λιμένα έχει γίνει μια τεράστια αποθήκη με διαφόρων λογής υλικά (ανεμογεννήτριες, όγκους μαρμάρων, εργοτάξιο κατασκευαστικής εταιρίας), τα οποία υπήρχαν ή υπάρχουν εκεί επί τεράστιο χρονικό διάστημα. Εξαφνα το λιμενικό ταμείο, ξεπέρασε την υποχρέωσή του για προσωρινή τοποθέτηση των εμπορευμάτων στο λιμάνι (κάτι λογικό) και εισήλθε στο χώρο των logistics, με μακροχρόνια χρήση της χερσαίας ζώνης από διαφόρους. Ομως τα έσοδα είναι δυσανάλογα μικρά με την όχληση που δημιουργείται και αμελητέα (μηδενικά) σε σχέση με όσα έχουν προσφερθεί κατά τους τελευταίους διαγωνισμούς.
Είναι δυνατόν το λιμενικό Ταμείο να έρχεται αρωγό στις προσπάθειες νομιμοποιήσης αυθαιρέτου στις Μπανιέρες;
Εχουν αντιδράσει οι του Λιμενικού Ταμείου στην ολοσχερή σχεδόν κατάληψη της παραλίας της Αρβανιτιάς από ομπρέλλες; Τα ίδια δεν έχουν γίνει και στη Γλώσσα;
Δεν έχω πλέον καμία εμπιστοσύνη στις πολιτικές που εφαρμόζει το Λιμενικό Ταμείο. Ιδίως μετά τον περίφημο «διαγωνισμό» για το πάρκινγκ στο λιμάνι που η προκήρυξή του «δημοσιεύθηκε» το Μεγάλο Σάββατο και που οδήγησε σε πλειοδότη που προσέφερε ένα πολύ, μα πολύ χαμηλό τίμημα.
Από την άλλη βέβαια ακούμε και μερικά μεγαλεπήβολα για μαρίνα και νέο εμπορικό λιμάνι στην Αγια Σωτήρα Ακούμε και για νέα σχέδια παράδοσης του λιμανιού στους ιδιώτες. Με ΣΔΙΤ λέει θα γίνουν τα νέα έργα Είναι δυνατόν να πιστέψει κανείς σοβαρά ότι ένα τέτοιο λιμάνι σε μια δυσπρόσιτη περιοχή και κόντρα στον περιφερειακό σχεδιασμό μπορεί ποτέ να γίνει πραγματικότητα; Είναι δυνατόν να ζητάμε τη δημιουργία μαρίνας μακρυά από την πόλη και μετά το εμπορικό τμήμα του λιμανιού.
Δεν μπορούμε κάποτε να δούμε και να αποφασίσουμε τα πολύ απλά και λογικά. Γιατί να σκεφτόμαστε τα περίεργα και τα δύσκολα;
Η ΜΑΡΙΝΑ
Δεν μπορεί παρά να είναι αυτονόητο ότι μια μαρίνα πρέπει να γίνει όσο το δυνατόν πιο κοντά στο ιστορικό κέντρο. Ετσι θα δημιουργηθεί μια πολύ καλύτερη σχέση του επισκέπτη, ερασιτέχνη της θάλασσας, με την πόλη. Δεν είναι δυνατόν να τον οδηγήσουμε μακρυά δίπλα στα αδρανή και στο εμπορικό λιμάνι. Είναι αδιανόητο να τοποθετήσουμε τα μικρά τουριστικά σκάφη μέσα στα διασταυρούμενα ηχητικά πυρά των κέντρων της παραλιακής και των μπαρ της Μπουμπουλίνας. Δεν μπορούμε στα σοβαρά να αναζητάμε τον καλό τουρισμό και ταυτόχρονα να τον ραίνουμε με άμμους και χώματα. Τί λέτε; Πιστεύετε σοβαρά ότι μια τέτοια μαρίνα θα γεμίσει από σκάφη; Ποιοί ηλίθιοι θα επισκεφθούν το λιμάνι της ταλαιπωρίας και τη ρύπανσης, που θα τους αφήσει ξύπνιους όλη τη νύκτα; Δεν είναι επίσης λογικό να επιζητάμε τη δημιουργία μιας μαρίνας που στην ουσία θα αποτελεί το χειμερινό «πάρκινγκ» των σκαφών των Αθηναίων, πράγμα που θα προσφέρει ελάχιστο όφελος για την πόλη και τεράστιο βάρος με τη μόλυνση του Αργολικού κόλπου. Ας επιδιώξουμε λοιπόν το πολύ απλό, την άριστη εξυπηρέτηση των διερχομένων σκαφών που θα επισκέπτονται την πόλη μας, πράγμα που θα δημιουργήσει ένα τεράστιο όφελος για όλους. Ο χώρος του λιμανιού μπροστά από την οδό Μπουμπουλίνας είναι ο κατάλληλος και με μια μικρή επένδυση είναι δυνατόν σε ελάχιστο χρόνο να έχουμε ένα αγκυροβόλιο, που δεν θα μολύνει και που θα έχει όλες τις υποδομές να δεχθεί μικρά και μεγάλα τουριστικά σκάφη. Το καλοκαίρι του 2009 θα μπορούσε να είναι έτοιμο. Αντί λοιπόν να ακούμε τις μεγαλοστομίες που τόσα χρόνια δεν έχουν γίνει πραγματικότητα και που δεν θα προσφέρουν τα αναμενόμενα, ας κάνουμε τα λογικά και τα εύκολα με άμεσο όφελος για την πόλη Αυτονόητο βέβαια και παρελκόμενο μιας τέτοιας μαρίνας είναι ότι θα υπάρξει επιτέλους σεβασμός των ωρών κοινής ησυχίας και όχι μουσική μέχρι τις 3 το πρωί όπως πολύ «όμορφα» αποφάσισε το Δημοτικό Συμβούλιο.
ΤΟ ΕΜΠΟΡΙΚΟ ΛΙΜΑΝΙ
Αντί να προχωράμε σε σχέδια και όνειρα θερινής νυκτός με δημιουργία νέου λιμανιού σε ακατάλληλες και δυσπρόσιτες περιοχές, όπου ούτε καν οδική πρόσβαση υπάρχει, πρέπει άμεσα να προχωρήσουμε στο σχεδιασμό της χωροθέτησης του εμπορικού λιμανιού στον βόρειο βραχίονα. Με αυτόν τό τρόπο θα αποσυμφορηθεί το υπάρχον λιμάνι του Ναυπλίου, για τουριστικά σκάφη και κρουαζερόπλοια, θα δημιουργηθούν οι υποδομές για τα αναγκαία συστήματα ασφαλείας του λιμανιού, θα απαλλαγεί η πόλη από τις οχλήσεις, θα δημιουργηθεί ένα λιμάνι σύγχρονο με σωστό τουριστικό και ανεξάρτητο εμπορικό τομέα, που θα είναι μοχλός πολύπλευρης ανάπτυξης της πόλης.
Συμφωνείτε άραγε με όλα αυτά;
Ε.... και να συμφωνείτε τίποτα από όλα αυτά δεν θα γίνουν.
Οχι όσο επιμένετε να επιλέγετε με το ωραίο 57% τους ίδιους παράγοντες.
Είστε ευχαριστημένοι με τα κρουαζερόπλοια αρόδο, με τα αδρανή στη μύτη μας, με το χώρο ελεγχόμενης στάθμευσης στο λιμάνι, με την έλλειψη υποδομής για τα τουριστικά σκάφη.
Αν ναι δεν έχετε παρά να τους ξαναεπιλέξετε......
ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΡΑΠΑΥΛΟΣ
(αντιγράφοντας και τις σκέψεις και ιδέες κάποιων πιο ειδικών από και από εμένα και από τη διοίκηση του λιμενικού ταμείου Ναυπλίου)
Πομφόλυγες
Ο πομφός: η φουσκάλα ή το οίδημα στο δέρμα.
Η πομφόλυξ: φυσαλίς αέρος, φούσκα και μεταφορικά λόγος χωρίς περιεχόμενο, αερολογία, η κενή υπόσχεση.
Δύο χρόνια είμαι στο δημοτικό συμβούλιο και συχνά πυκνά ακούω υποσχέσεις περί έργων που θα κατασκευασθούν με Σ.Δ.Ι.Τ. Ωραίες υποχέσεις, ωραία λόγια, όμορφοι τίτλοι. Δεν ακούγεται δελεαστικό; «Σύμπραξη Δημόσιου και Ιδιωτικού Τομέα».
Οταν δεν υπάρχει σχεδιασμός, δεν έχουν γίνει οι μελέτες, δεν υπάρχει η διάθεση για διεκδίκηση η λύση είναι εύκολη. Θα γίνουν, λένε, τα έργα με ΣΔΙΤ και έτσι ξεμπερδεύουν.
Είναι όμως η διαδικασία αυτή εύκολη και συμφέρουσα για τους δημότες;
Με ΣΔΙΤ θα κατασκευασθεί, μας είπαν, το νέο λιμάνι στην Αγια Σωτήρα. Η μεγίστη των πομφολύγων.
Με ΣΔΙΤ θα κατασκευασθεί και το Συνεδριακό Κέντρο. Ετέρα μεγάλη πομφόλυξ.
Με ΣΔΙΤ θα κατακευασθούν τα νέα σχολεία του Δήμου. Μικροτέρα πομφόλυξ, αφού το κέρδος των ιδιωτών στην περίπτωση αυτή, εάν ποτέ προχωρήσει ένα τέτοιο έργο θα είναι μεγάλο και βέβαιο.
Με ΣΔΙΤ θα κατασκευασθεί και η μαρίνα στο λιμάνι του Ναυπλίου. Εδώ τα συμφέροντα είναι τέτοια, που είναι πιθανόν πράγματι να δούμε κάποια στιγμή τους ιδιώτες να εκμεταλλεύονται το λιμάνι μας απολαμβάνοντας τεράστια οφέλη, που δεν μπορούμε εμείς λόγω της κακής διαχείρισης να εισπράξουμε.
Αλλά ας δούμε πώς έχουν προχωρήσει μέχρι σήμερα τα ΣΔΙΤ στη χώρα μας, προκειμένου να διαπιστώσουμε το κατά πόσον τα λόγια που ακούμε είναι βάσιμα και εάν τα έργα αυτά που μας υπόσχονται μπορούν εύκολα να «περπατήσουν»
Ο θεσμός της σύμπραξης δημόσιου και ιδιωτικού τομέα καθιερώθηκε στη χώρα μας με τον νόμο 3389/2005. Από τότε και μέχρι σήμερα παρότι έχουν περάσει τρία χρόνια και παρά τις μεγαλοστομίες, κανένα έργο με ΣΔΙΤ δεν έχει ακόμα ξεκινήσει.
ΣΔΙΤ και το Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου στην Αργολίδα.
Ας παρακολουθήσουμε λοιπόν το μοναδικό έργο του νομού μας που έχει αποφασισθεί να γίνει με ΣΔΙΤ και σε ποιό στάδιο βρίσκεται η σχετική διαδικασία. Αναφέρομαι στο κτήριο του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου που θα ανεγερθεί στη Δαλαμανάρα.
Το οικόπεδο αγοράσθηκε, όχι με χρήματα του Ελληνικού Κράτους, αλλά με δαπάνη των Δήμων Ναυπλίου και Αργους και της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Αργολίδας.
Ο Δήμος Ναυπλίου για να καταβάλει το 1/3 της σχετικής δαπάνης έλαβε δάνειο από το Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων, για την αποπληρωμή του οποίου κατ΄ έτος καταβάλλει ένα όχι ευκαταφρόνητο ποσό. Οι δημότες λοιπόν του Ναυπλίου, του Αργους και της Αργολίδας καταβάλλουν το τίμημα της αγοράς της οικοπεδικής εκτάσεως, που το Κράτος επιθυμεί να γίνει χώρος κερδοσκοπίας εκ μέρους των μεγάλων κατασκευαστικών ομίλων.
Στις 6 Σεπτεμβρίου 2006 εγκρίθηκε η κατασκευή του έργου με ΣΔΙΤ.
Ο ενδεικτικός προϋπολογισμός του έργου, μαζί με τα υπόλοιπα κτήρια του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου είναι 74.000.000 ΕΥΡΩ (+ 20% κόστος ασφάλισης και βαριάς συντήρησης)
Η διάρκεια της σύμβασης με τον ιδιώτη θα είναι 28 έτη
Η περίοδος κατασκευής του έργου θα είναι 3 έτη.
Η περίοδος λειτουργίας του έργου θα είναι 25 έτη Η αποπληρωμή του Ιδιώτη θα γίνεται από τη Διοίκηση του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου με ετήσιες πληρωμές μετά την έναρξη της λειτουργίας των υποδομών. Το ύψος των πληρωμών θα εξαρτάται από την ποιότητα των παρεχόμενων υπηρεσιών συντήρησης και τεχνικής διαχείρισης, με βάση συγκεκριμένα κριτήρια ποιότητας που θα ορισθούν εκ των προτέρων Αυτό δηλαδή που κάνουμε τελικά είναι να επιβαρύνουμε τις επόμενες γενιές προς όφελος των ιδιωτών, που δεσμεύοντας κάποια λίγα κεφάλαια και δανειζόμενοι τα υπόλοιπα θα εισπράξουν ένα σεβαστό και σίγουρο ποσό τα επόμενα χρόνια.
Αλλά δεν είναι μόνον ο κατασκευαστικός όμιλος που θα ωφεληθεί από την όλη διαδικασία. Ακούστε και ποοί άλλοι έχουν ειπράττειν για ένα έργο σε οικόπεδο που όλοι εμείς οι δημότες Ναυπλίου, Αργους και ολόκληρης της Αργολίδας ακόμα πληρώνουμε.
Ενα χρηματικό ποσό θα καταβληθεί στον τεχνικό Σύμβουλο της αναθέτουσας αρχής που είναι η εταιρία με την ωραία ονομασία W.S.ATKINS INTERNATIONAL Ltd.
Κάποια άλλα ποσά θα εισπράξει ο νομικός σύμβουλος της αναθέτουσας αρχής που είναι η εταιρία με την επίσης ωραία ονομασία ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟ ΓΡΑΦΕΙΟ Μ.&Π. ΜΠΕΡΝΙΤΣΑ - ASHURST (Υπεργολάβοι)
Και για να μην ξεχάσουμε και τους χρηματοοικονομικούς συμβούλους της αναθέτουσας αρχής, σας τους αναφέρω και αυτούς ΕΘΝΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ Α.Ε. GRANT THORNTON CONSULTING A.E. ΕΤΑΙΡΙΑ ΣΥΜΒΟΥΛΩΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ GRANT THORNTON UK LLP. Και αυτοί θα πληρωθούν για το έργο που παρέχουν
Και ενώ τόσοι και τόσοι θα λάβουν μέρος της πίτας, ακόμα δεν έχουν ολοκληρωθεί μετά από δυό χρόνια από την έγκριση οι διαδικασίες για να ξεκινήσει το έργο Πού βρισκόμαστε; Ο διαγωνισμός για την επιλογή του Ιδιωτικού Φορέα Σύμπραξης βρίσκεται ακόμα σε εξέλιξη. Επτά (7) σχήματα υπέβαλαν Αίτηση Εκδήλωσης Ενδιαφέροντος και πέντε (5) θα προσκληθούν να συμμετάσχουν στη Β’ φάση του δημόσιου κλειστού διαγωνισμού.
Τελικά τί μας λένε; Μήπως τρώμε το δούλεμα της αρκούδας για να έχουν λαμβάνειν οι εταιρίες ATKINS INTERNATIONAL Ltd, ASHURST, GRANT THORNTON UK LLP κλπ. Και τί επιθυμεί η δημοτική αρχή; Μια παρόμοια διαδικασία, μακρόχρονη με υπεργολάβους, νομικούς συμβούλους, τεχνικούς συμβούλους, χρηματοοικονομικούς συμβούλους, μόνο και μόνο για να κατασκευάσουμε κάποια σχολεία;
Σήμερα όμως η υπόθεση ΣΔΙΤ είναι αντιμέτωπη και με μια άλλη παράμετρο. Είναι ηλίου φαεινότερο ότι κανένας ιδιώτης δεν πρόκειται να δεσμεύσει τα ποσά που αναφέρονται στις προκηρύξεις. Επομένως είναι αναγκαία η χρηματοδότηση του έργου από τραπεζικά κεφάλαια, που όμως σήμερα λόγω της πιστωτικής κρίσης η πρόσβαση σ΄αυτά είναι αρκετά δύσκολη. Επομένως θεωρείται βέβαιο ότι η υπόθεση ΣΔΙΤ θα συνεχίσει να καρκινοβατεί. Ομως εμείς τα σχολεία τα θέλουμε να γίνουν χθες, όχι στο απώτερο μέλλον.
Τελικά τι γίνεται με τα ΣΔΙΤ ;
Τελικά αυτά τα ΣΔΙΤ φαίνεται ότι είναι μια περίεργη διαδικασία για να κερδοσκοπήσουν μια σειρά απο εταιρίες από έργα που παλαιότερα γινόντουσαν αποκλεισιτικά από το Κράτος. Ετσι τουλάχιστον εμείς εδώ στον τόπο μας, αυτό που θα πρέπει να διεκδικούμε είναι η κατασκευή από το Κράτος τουλάχιστον των σχολικών κτηρίων. Ας αποκλείσουμε τα ΣΔΙΤ. Αυτό που θα πρέπει να κάνουμε και δεν το κάνουμε είναι να προετοιμαζόμαστε με τις κατάλληλες μελέτες για να εντάξουμε τα αναγκαία έργα στα προγράμματα που τρέχουν. Ειδικά σήμερα που λόγω της οικονομικής κρίσης η χρηματοδότηση των ιδιωτών δεν είναι τόσο εύκολη όσο στο παρελθόν και η παρέμβαση του Κράτους σε διαφόρους τομείς της οικονομίας παγκόσμια έχει καταστεί επιτακτική και αναγκαία, ας είμαστε τουλάχιστον επιφυλακτικοί με τα ΣΔΙΤ.
Η πομφόλυξ: φυσαλίς αέρος, φούσκα και μεταφορικά λόγος χωρίς περιεχόμενο, αερολογία, η κενή υπόσχεση.
Δύο χρόνια είμαι στο δημοτικό συμβούλιο και συχνά πυκνά ακούω υποσχέσεις περί έργων που θα κατασκευασθούν με Σ.Δ.Ι.Τ. Ωραίες υποχέσεις, ωραία λόγια, όμορφοι τίτλοι. Δεν ακούγεται δελεαστικό; «Σύμπραξη Δημόσιου και Ιδιωτικού Τομέα».
Οταν δεν υπάρχει σχεδιασμός, δεν έχουν γίνει οι μελέτες, δεν υπάρχει η διάθεση για διεκδίκηση η λύση είναι εύκολη. Θα γίνουν, λένε, τα έργα με ΣΔΙΤ και έτσι ξεμπερδεύουν.
Είναι όμως η διαδικασία αυτή εύκολη και συμφέρουσα για τους δημότες;
Με ΣΔΙΤ θα κατασκευασθεί, μας είπαν, το νέο λιμάνι στην Αγια Σωτήρα. Η μεγίστη των πομφολύγων.
Με ΣΔΙΤ θα κατασκευασθεί και το Συνεδριακό Κέντρο. Ετέρα μεγάλη πομφόλυξ.
Με ΣΔΙΤ θα κατακευασθούν τα νέα σχολεία του Δήμου. Μικροτέρα πομφόλυξ, αφού το κέρδος των ιδιωτών στην περίπτωση αυτή, εάν ποτέ προχωρήσει ένα τέτοιο έργο θα είναι μεγάλο και βέβαιο.
Με ΣΔΙΤ θα κατασκευασθεί και η μαρίνα στο λιμάνι του Ναυπλίου. Εδώ τα συμφέροντα είναι τέτοια, που είναι πιθανόν πράγματι να δούμε κάποια στιγμή τους ιδιώτες να εκμεταλλεύονται το λιμάνι μας απολαμβάνοντας τεράστια οφέλη, που δεν μπορούμε εμείς λόγω της κακής διαχείρισης να εισπράξουμε.
Αλλά ας δούμε πώς έχουν προχωρήσει μέχρι σήμερα τα ΣΔΙΤ στη χώρα μας, προκειμένου να διαπιστώσουμε το κατά πόσον τα λόγια που ακούμε είναι βάσιμα και εάν τα έργα αυτά που μας υπόσχονται μπορούν εύκολα να «περπατήσουν»
Ο θεσμός της σύμπραξης δημόσιου και ιδιωτικού τομέα καθιερώθηκε στη χώρα μας με τον νόμο 3389/2005. Από τότε και μέχρι σήμερα παρότι έχουν περάσει τρία χρόνια και παρά τις μεγαλοστομίες, κανένα έργο με ΣΔΙΤ δεν έχει ακόμα ξεκινήσει.
ΣΔΙΤ και το Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου στην Αργολίδα.
Ας παρακολουθήσουμε λοιπόν το μοναδικό έργο του νομού μας που έχει αποφασισθεί να γίνει με ΣΔΙΤ και σε ποιό στάδιο βρίσκεται η σχετική διαδικασία. Αναφέρομαι στο κτήριο του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου που θα ανεγερθεί στη Δαλαμανάρα.
Το οικόπεδο αγοράσθηκε, όχι με χρήματα του Ελληνικού Κράτους, αλλά με δαπάνη των Δήμων Ναυπλίου και Αργους και της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Αργολίδας.
Ο Δήμος Ναυπλίου για να καταβάλει το 1/3 της σχετικής δαπάνης έλαβε δάνειο από το Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων, για την αποπληρωμή του οποίου κατ΄ έτος καταβάλλει ένα όχι ευκαταφρόνητο ποσό. Οι δημότες λοιπόν του Ναυπλίου, του Αργους και της Αργολίδας καταβάλλουν το τίμημα της αγοράς της οικοπεδικής εκτάσεως, που το Κράτος επιθυμεί να γίνει χώρος κερδοσκοπίας εκ μέρους των μεγάλων κατασκευαστικών ομίλων.
Στις 6 Σεπτεμβρίου 2006 εγκρίθηκε η κατασκευή του έργου με ΣΔΙΤ.
Ο ενδεικτικός προϋπολογισμός του έργου, μαζί με τα υπόλοιπα κτήρια του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου είναι 74.000.000 ΕΥΡΩ (+ 20% κόστος ασφάλισης και βαριάς συντήρησης)
Η διάρκεια της σύμβασης με τον ιδιώτη θα είναι 28 έτη
Η περίοδος κατασκευής του έργου θα είναι 3 έτη.
Η περίοδος λειτουργίας του έργου θα είναι 25 έτη Η αποπληρωμή του Ιδιώτη θα γίνεται από τη Διοίκηση του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου με ετήσιες πληρωμές μετά την έναρξη της λειτουργίας των υποδομών. Το ύψος των πληρωμών θα εξαρτάται από την ποιότητα των παρεχόμενων υπηρεσιών συντήρησης και τεχνικής διαχείρισης, με βάση συγκεκριμένα κριτήρια ποιότητας που θα ορισθούν εκ των προτέρων Αυτό δηλαδή που κάνουμε τελικά είναι να επιβαρύνουμε τις επόμενες γενιές προς όφελος των ιδιωτών, που δεσμεύοντας κάποια λίγα κεφάλαια και δανειζόμενοι τα υπόλοιπα θα εισπράξουν ένα σεβαστό και σίγουρο ποσό τα επόμενα χρόνια.
Αλλά δεν είναι μόνον ο κατασκευαστικός όμιλος που θα ωφεληθεί από την όλη διαδικασία. Ακούστε και ποοί άλλοι έχουν ειπράττειν για ένα έργο σε οικόπεδο που όλοι εμείς οι δημότες Ναυπλίου, Αργους και ολόκληρης της Αργολίδας ακόμα πληρώνουμε.
Ενα χρηματικό ποσό θα καταβληθεί στον τεχνικό Σύμβουλο της αναθέτουσας αρχής που είναι η εταιρία με την ωραία ονομασία W.S.ATKINS INTERNATIONAL Ltd.
Κάποια άλλα ποσά θα εισπράξει ο νομικός σύμβουλος της αναθέτουσας αρχής που είναι η εταιρία με την επίσης ωραία ονομασία ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟ ΓΡΑΦΕΙΟ Μ.&Π. ΜΠΕΡΝΙΤΣΑ - ASHURST (Υπεργολάβοι)
Και για να μην ξεχάσουμε και τους χρηματοοικονομικούς συμβούλους της αναθέτουσας αρχής, σας τους αναφέρω και αυτούς ΕΘΝΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ Α.Ε. GRANT THORNTON CONSULTING A.E. ΕΤΑΙΡΙΑ ΣΥΜΒΟΥΛΩΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ GRANT THORNTON UK LLP. Και αυτοί θα πληρωθούν για το έργο που παρέχουν
Και ενώ τόσοι και τόσοι θα λάβουν μέρος της πίτας, ακόμα δεν έχουν ολοκληρωθεί μετά από δυό χρόνια από την έγκριση οι διαδικασίες για να ξεκινήσει το έργο Πού βρισκόμαστε; Ο διαγωνισμός για την επιλογή του Ιδιωτικού Φορέα Σύμπραξης βρίσκεται ακόμα σε εξέλιξη. Επτά (7) σχήματα υπέβαλαν Αίτηση Εκδήλωσης Ενδιαφέροντος και πέντε (5) θα προσκληθούν να συμμετάσχουν στη Β’ φάση του δημόσιου κλειστού διαγωνισμού.
Τελικά τί μας λένε; Μήπως τρώμε το δούλεμα της αρκούδας για να έχουν λαμβάνειν οι εταιρίες ATKINS INTERNATIONAL Ltd, ASHURST, GRANT THORNTON UK LLP κλπ. Και τί επιθυμεί η δημοτική αρχή; Μια παρόμοια διαδικασία, μακρόχρονη με υπεργολάβους, νομικούς συμβούλους, τεχνικούς συμβούλους, χρηματοοικονομικούς συμβούλους, μόνο και μόνο για να κατασκευάσουμε κάποια σχολεία;
Σήμερα όμως η υπόθεση ΣΔΙΤ είναι αντιμέτωπη και με μια άλλη παράμετρο. Είναι ηλίου φαεινότερο ότι κανένας ιδιώτης δεν πρόκειται να δεσμεύσει τα ποσά που αναφέρονται στις προκηρύξεις. Επομένως είναι αναγκαία η χρηματοδότηση του έργου από τραπεζικά κεφάλαια, που όμως σήμερα λόγω της πιστωτικής κρίσης η πρόσβαση σ΄αυτά είναι αρκετά δύσκολη. Επομένως θεωρείται βέβαιο ότι η υπόθεση ΣΔΙΤ θα συνεχίσει να καρκινοβατεί. Ομως εμείς τα σχολεία τα θέλουμε να γίνουν χθες, όχι στο απώτερο μέλλον.
Τελικά τι γίνεται με τα ΣΔΙΤ ;
Τελικά αυτά τα ΣΔΙΤ φαίνεται ότι είναι μια περίεργη διαδικασία για να κερδοσκοπήσουν μια σειρά απο εταιρίες από έργα που παλαιότερα γινόντουσαν αποκλεισιτικά από το Κράτος. Ετσι τουλάχιστον εμείς εδώ στον τόπο μας, αυτό που θα πρέπει να διεκδικούμε είναι η κατασκευή από το Κράτος τουλάχιστον των σχολικών κτηρίων. Ας αποκλείσουμε τα ΣΔΙΤ. Αυτό που θα πρέπει να κάνουμε και δεν το κάνουμε είναι να προετοιμαζόμαστε με τις κατάλληλες μελέτες για να εντάξουμε τα αναγκαία έργα στα προγράμματα που τρέχουν. Ειδικά σήμερα που λόγω της οικονομικής κρίσης η χρηματοδότηση των ιδιωτών δεν είναι τόσο εύκολη όσο στο παρελθόν και η παρέμβαση του Κράτους σε διαφόρους τομείς της οικονομίας παγκόσμια έχει καταστεί επιτακτική και αναγκαία, ας είμαστε τουλάχιστον επιφυλακτικοί με τα ΣΔΙΤ.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)