"Τι υπέροχος καιρός σήμερα!! Δεν μπορώ να αποφασίσω: Να φτιάξω τσάι ή να κρεμαστώ;"

Ο τίτλος της σημερινής ανάρτησής μου είναι λόγια που είπε ο Αντον Τσέχοφ.
Μέγα δίλημμα: Αυτοκτονία ή τσάι σε μια υπέροχη κρύα νύχτα του χειμώνα.

".........Προσωπικά επανέλαβα κάποιες επισημάνσεις-προτάσεις, όπως ότι είναι λάθος η χωροθέτηση της μαρίνας στο βόρειο τμήμα, μέσα στο βάλτο τόσο μακριά από την παλιά πόλη, το ιδανικό σημείο θα ήταν από το Πι μέχρι του Καραμαλή (εκεί που γίνεται η έκθεση σκαφών) έτσι με μικρό σχετικά κόστος θα μπορούσαμε σύντομα να έχουμε μία αξιοπρεπέστατη μαρίνα......"

Δεν γνωρίζω τι να πράξω αυτή την υπέροχη μέρα. Το διάβασα το παραπάνω και δεν πίστευα στα μάτια μου. Να χαρώ ή να απελπιστώ; Να πιω ένα τσάι (ίσως με κονιακάκι) ή να μελαγχολήσω;
Στις 23 Νοεμβρίου του 2008 στην πρώτη-πρώτη ανάρτησή μου στα αιρετικά κατέθεσα την άποψή μου ότι η μαρίνα στο Ναύπλιο δεν πρέπει να γίνει στου διαόλου τη μάνα, εκεί που την προγραμμάτισαν. Και μετά το είπα, και το ξαναείπα και το ξαναείπα. Ίσαμε δέκα φορές όλα αυτά τα χρόνια. Μάλλιασε η γλώσσα μου να λέω το αυτονόητο. Και ουδείς άκουγε. Ουδείς ανταποκρινόταν. Και όλοι συνέχιζαν να υποστηρίζουν το τελείως κουφό να γίνει αυτό το φαραωνικό έργο μακρυά από το ιστορικό κέντρο του Ναυπλίου. Και το έργο και βεβαίως δεν έγινε  ούτε και θα γίνει ποτέ. Αλλά οι δημοτικές αρχές έπαιρναν τα εύσημα από τους χαζούς παράγοντες του τόπου. Θα μπορούσαμε πάρα πολύ εύκολα να έχουμε έτοιμο το αγκυροβόλιο των σκαφών το καλοκαίρι του 2009. Έτσι έλεγα  στην πρώτη ανάρτησή μου στις 23 Νοεμβρίου του 2008. Δεν είναι ένα δαπανηρό έργο η δημιουργία ενός οργανωμένου αγκυροβολίου τουριστικών σκαφών από το Πι μέχρι του Καραμαλή, που θα προσφέρει όλα τα καλούδια και τις ανέσεις στα τουριστικά σκάφη. Και τα χρήματα υπήρχαν στο προηγούμενο ΕΣΠΑ. Αλλά όλοι τότε υποστήριζαν τα φαραωνικά έργα. Και έτσι χρήματα δεν εισέρρευσαν στον τόπο, άνεργοι νέοι δεν βρήκαν εργασία, επιχειρήσεις δεν αύξησαν τον τζίρο τους. Αλλά ψήφιζαν και ξαναψήφιζαν τους τοπικούς δήθεν φαραώ. Να δούμε αν τα φαραωνικά έργα θα ξεκινήσουν το 2017. ΄Η έστω το 2020. ΄Η έστω το 2022. Πιστεύετε ότι σας κοροϊδεύω; Οτι σας λένε αλήθειες οι άλλοι; Ιδωμεν. Ισως να την θυμηθώ την ανάρτηση αυτή το 2020.
Σήμερα όμως είμαι ευτυχής και απελπισμένος συνάμα. Ο επικεφαλής της αξιωματικής αντιπολίτευσης στο Δήμο Ναυπλιέων Χρήστος Γραμματικόπουλος, επιτέλους συμφώνησε και αυτός στο αυτονόητο, μετά από 8 χρόνια από τότε που για πρώτη φορά το είπα. Ίσως τώρα είναι ευκαιρία να συμφωνήσουμε στα αυτονόητα. Σε όλες τις τουριστικές πόλεις της υφηλίου για όποιον έχει δει κάτι πέρα από τη μύτη του, τα αγκυροβόλια τουριστικών σκαφών βρίσκονται κοντά στην τουριστική περιοχή μιας παραθαλάσσιας η παραλίμνιας πόλης και οι εμπορικοί λιμένες, όσο το δυνατόν μακρύτερα. Μόνον τα παλαβά μυαλά μας είχαν αποφασίσει το αντίθετο. 
Μήπως λοιπόν είναι καιρός να γίνει η επανάσταση του αυτονόητου;
Ξεκίνησε ο Χρήστος στο θέμα αυτό και μπράβο του. 
Αλλά είναι, νομίζω καιρός να συμφωνήσουμε όλοι και να πετάξουμε στο καλάθι των αχρήστων τις παλαβομάρες. Ας συμφωνήσουν όλες οι πτέρυγες του δημοτικού συμβουλίου. Να υποστηρίξει το θέμα ο κυβερνητικός βουλευτής, αλλά και οι βουλευτές της αντιπολίτευσης. Και η περιφέρεια και οι περιφερειακές παρατάξεις. Να αναλάβουν πρωτοβουλία και οι τοπικοί τουριστικοί φορείς. Αυτό το αυτονόητο ας γίνει πράξη μέσα στο 2016. Έστω και με καθυστέρηση, επτά ετών.
Ιδού το λιμάνι της σπουδαίας Μασσαλίας, όπως το φωτογράφησα πριν δυο χρόνια. Τα τουριστικά σκάφη δένουν όλα στο πανέμορφο παλιό λιμάνι της πόλης. Αυτοί ηλίθιοι είναι να  έχουν κάνει το σχεδιασμό του λιμανιού ανάποδα απ΄ότι σχεδιάζουμε εμείς;

Λοιπόν: Συνεχίζω για τα αυτονόητα.
Η αλήθεια είναι ότι στις χίλιες τόσες αναρτήσεις μου έχω προτείνει πράγματα, βγαλμένα από την φαντασία μου και ίσως δύσκολα υλοποιήσιμα για την ακίνητη και συντηρητική στην ουσία της Αναπλιώτικη κοινωνία, έχω πει υπερβολές, ίσως και, άθελά μου, κάποιες ανακρίβειες, έχω κατηγορήσει ανθρώπους, τις περισσότερες, πιστεύω, φορές για σωστούς λόγους (πάντοτε με ευγένεια) Ίσως έχω αναφέρει, άθελά μου, και κάποιες ανακρίβειες.
Όμως αυτό που δεν καταπίνεται με τίποτα είναι ότι πολλές φορές έχω προτείνει τα αυτονόητα, που μόνον παλαβοί δεν θέλουν να ασπασθούν. Τελικά σε αυτή τη χώρα η μεγαλύτερη επανάσταση που πρέπει να γίνει είναι αυτή της επικράτησης του αυτονόητου. Αυτονόητο ήταν ότι ήταν λάθος η χωροθέτηση της μαρίνας. Αλλά δεν ήθελαν να το παραδεχθούν. 
Και υπάρχουν και άλλα αυτονόητα που λέω και ξαναλέω και έχει μαλλιάσει η γλώσσα μου χωρίς αποτέλεσμα.
Είναι δυνατόν να γίνονται έργα στο Μπούρτζι και ακόμα να μην έχουμε αποφασίσει την χρήση του;
Είναι δυνατόν να σχεδιάζουμε ένα μεγαλεπήβολο σχέδιο κατασκευής διυλιστηρίου στον Ανάβαλο, όταν η πηγή της Λέρνας είναι υπεραρκετή να δώσει πόσιμο νερό σε όλη της Αργολίδα και όχι μόνο;
Είναι δυνατόν να φτιάχνουμε αντλιοστάσια καθ΄όλο το μήκος των αγωγών του Ανάβαλου, αντί να το στέλνουμε το νερό με φυσική ροή;
Είναι δυνατόν να επιθυμούμε θεόγυμνοι την διεκδίκηση της Πολιτιστικής πρωτεύουσας της Ευρώπης, αντί να συνεργασθούμε όλες οι πόλεις της Πελοποννήσου για το κοινό καλό; (τρυπήστε μου την μυτη αν το Ναύπλιο καταφέρει να αναλάβει τον θεσμό)
Είναι δυνατόν να είμαστε η μοναδική πόλη σε όλη την υφήλιο που η οικονομία της στηρίζεται στον τουρισμό και να μην διαθέτουμε ένα τουριστικό portal στο διαδίκτυο;
Να συνεχίσω με τα αυτονόητα ή να αρχίσω να λέω τα έξτρα που πηγάζουν από την φαντασία μου;
ΥΓ Ενδιαφέρον νομίζω θα είχε, τουλάχιστον για εμένα αλλά πιστεύω και για κάποιους από εσάς, να σας πω την άποψή μου για τον Χρήστο. Εννοείται ότι δεν θα μπορούσα να τον έχω κολλητό μου (δεν μου πάει), όμως από την άλλη, θεωρώ ότι τελικά τον αδικεί το παρατσούκλι που του είχαν δώσει. Δεν ξέρω αν θα έχω όρεξη να κάνω στο μέλλον ειδική ανάρτηση για τον Χρήστο.  Τι λέτε; Τι λέει και ο Χρήστος επ΄αυτού;